|
* * * "Gaoluinn" Working Irish Red&White setters * * * |
 home |
||||||
 |
"Gaoluinn"
Since 1977 Raad van Beheer kennelnr:18126  
|
||||||
  |
|
||||||
| Outcross G0 (X1) NHSB nr: G-0-3007740 Chip nr Ailleen: 528140000616533 Chip nr Apache: 985112030009397 puppy reservering |
The advance and bloom of the working Irish Red
& White setter: |
|
|||||
|
|
|
||||||
| Gebeurtenis en datum: |
|
||||||
|
--------612---------
15-07-2019 Straatschuimers |
Wanneer er een auto
op ons toe komt rijden commandeer ik beide honden "naar de stoep,
toe vlugger ja!". Ik bedoelde de stoep naast de fiets en niet die
linkse kant eigenlijk. Want: Ailleen en Apache hadden daar een soezende
kat in de smiezen en kwam dit commando als een geschenk uit de
hemel. Mèt dat Ailleen achter die heg een grote foxjumpsprong wil wagen ontwaakt die kat zich een hartverzakking en ontpopt zich als een krijsende furie. Drie perplexe dieren met rare sprongen. Leentje gilt gelijk een keukenmeid het uit van schrik als de nagels rakelings langs haar neus gaan. Gelijk is 't katmepfeest over.... ik hoop voor altijd.
|
- Straatschuimers - Ondeugd - Peigerhond - Delicate aroma's - Carnivorenfestijn - Ons uitdaginkie - Waarover praatten zij - Spiegelend - pH schommelingen - Place/plaats 2 - Koprol - Blijf van mijn lijf - Wonderlijke wereld - Van rechts - Beteuterd - Kijken, niet kopen - De overlever -Kastanje weer open - Op de duiven - Reflectiemoment - Niet wrijven - Gezeul - Outline - Hormonale schatjes - Compensatie - Geweldig spul - Plaspillen enzo - Kom op, niet toegeven - Rechtop in de wind - Trial and error - Na na na na naah - Geslaagd voor de quiz - Clubmatch - Code geel - Happy Birthday - Hulphond Apache - Het razende staartje - De straat is ons - Surrogaat - Poezelig - Winst - Rupsje Nooitgenoeg - Nieuw asfalt - Wildplassers - Geen machine - Ribbenrijtje - Voorbij gaande dingen - Kopzorg - Chocola blijmaker - Good Old Patricia - Take free - Altijd lieverds - Hoeft niet - Goede Vrijdag - Passietijd - Niks meer aan doen - Thuringen 2019 - De struisscholver - Opwachting maken - Kersenplukken - Vlijm bepaalt - Scheer je weg - Vergiet - Jong geleerd... - Voorjaar - Bescheurrubber - Bullebak baaas - Exootje? - In mijn dromen - De roep over water - Spareribs - Luistervink - Spijbelmeesters - Uitschietersdagje - Snoeksprong - Pensmoleculen - Hartenbreker - Tringa totanus - Blij ei - Beeldschermbril - Spel op de wind - Morseseinen - Snuf - Valkerij en zo - bonte hond - kind person - 66 jaarringen - Bucket list - Russische roulette - Okselkriebelaars - Doortastende matrone - De Samson's - de Hemelgeit - Bijwerkingen - Meten tot weten - Zo baas zo hond - € 1,50 onzin - Met glans! - Gestapo setters - Herinnering blijft - Softe bikkel - Waterkou - Dutch Doodle - Berouw - Old Shatterhand - DNA en dan... - Geef mij ruimte - Veterinary free - Bambi - Vage puppiegeur - Vergeet even de wereld - Eurasian bittern - Rapid Eye Movement - Een echte setter - Ternauwernood - Aan mijn voeten - Shy setter - Kreupel/hout - Rampjaar enzo - Buikschuiver - de oliebol - Happy new year - Wapperflapje - Life span - Bij de les blijven - Weight watch - Geknooide kneu - Associatie - Scherpe klauwen - Glijvluchten - Reuzenfazant - Mijn grote schat - Puntje aanzuigen - Bij de les! - Warme vijgen paardenmest - De pijp uitruimen - Eerste schijnzwanger - Roedel ziek - Clean hands - Het hoogste goed - Seniorenweken - Verboden voor honden - Publieksmeting - Blakend - Overhangende takken - Puik plan - Nederland wereldtop - Down and Stay - Speurhonden - Onzalig werk - Nesthaar - Geurenwereld - Very serious! - Dat rottuig - Taart eten! - Ex-verslaafde - Tweemaal doorweekt - Onvolkomenheid - Nieuw geluid - Vanzelfsprekend - Na aan de schenen - Hitte went - Hond eruit - Hot haiku - Dry... inspiration - Hittegolf - Ontwikkelruimte - Prinses op de erwt - Beschamend - Avondverleidingen - Voetafdruk - Protestactie - Fibonacci setter - New IRWS litters - Twee wipneusjes - Vloek en zucht - Afkoeling - Als boomsetters - Nooit van de riem - Stekeligheden - Stambasisrot - Setter Set set - Feather determination - Gewichtige zaken - Farting dog - Wet wet wet - Samen op excursie - Opgefrist, zoiets - Happy Birthday - Bevriesmomenten - Botjes ruilen - Zwolse bos/hei - Kraanvogel - In de bloemetjes - Die enkel - Setterwandeling - Pulverheide- Behoedzaam -- Caterpillars - mijn Ferrari - Juiste settertype - Kunstmest - Klappende kaken - Mijn tekenmagneten - Voorjaarstrials klaar - Schijnzwangere Apache - Wat wil je er voor hebben? - Gevloerd - Muck Boots shit - Ben mezelf nog niet - Buikschuiver - Rollatorgangetje - Tekort aan levenslucht - Never ending story- RVS fluit - No car sickness - Afgang groep - 6355 pageclicks - Zuidwester bries - Hondsmoe - Hoge nood - Eerste teek 2018 - Surprise - Stuivertje wisselen - Slagveld - Temptation? No - Overmoed - Miss Prodent - Als een trein - Groots en meeslepend - Synchroon - Natural Backing - Stil zijn... - Beaufort force 11 - Applaus gevoelig? - Opdrogen - Even ver kijken - Koppie onder - van Adel - De geur van katjes - Krakkie lopen - Dog code - EHBO - Ze groeit nog - Kliedernat - Happy New Year - Schokgolven - Boeren zijn niet dom - Je wordt ouder pappa - Even doodschudden - Rauw eitje - Buikgriep - Geconditioneerd - Moreel beraad - Mijn naaimachien - Once in a lifetime - Verstuikte 'enkel' - Stampvoeten enzo - 'Ridgeback' - Verwerking - Plaspop - Bach liefhebbers - Giny Andro - Chasing a caddy - Christmas 2017 - Lonkende verten - Nose fading - Effe wennen - Intuïtie - Pretpakket - Onnadenkend - Bravecto resultaat! - Van A naar Beter - Ruig werk - De baas ingepakt - Respect! - Snertwandelingen - Morgen komt nooit - Zwaartekracht - Ailleen nov 2015 - Easy going - Plofzak - Wind mee - Kadaver - Op de Klippen gelopen - Our 'problem' - Snipe again - Ogenhond - Split second - Bijsmaakje - Steady!...ttt - Bij de les blijven - Kringgesprekje - Als ze van je houden - Sensorisch - Beperkte wereld - Ferm en tatie - Render Klippen - Reinaerde - Bezoek geweest - Zwarte middelvinger - Great escape - Territorium - 5000 pageviews - Krols gejammer - Heel parmant - Genieten geblazen - Ze kan het wel - Op eigen poten - In ons paleis - Herfsttint setters - Mooie schuiverd - 01:20 u. - Wat een broek... - Afstandbediening - Aan gene zijde - Status verhoogd - Huie hondjes - Overstag, nu! - Vetzakje - Toch iets extra - Ogenhond - Dudel-jo-ho - De hond in de pot - Messen slijpen - Voor eigen club - APK - Startnummer twee - Gewichtig probleem - Als de arbeid slaapt - Bochten - Een weg omhoog - Camouflage - Settertroost - Handen in de zak - Beestachtig lekker - Prekende passie - Afstand nemen - Staartactiviteit - Late fieper - Boodschap komt over - Thuisgevoel - Allergisch - Stuk ribbenkast - Duo purposes - 'Grande Quete' - Zelfsturend - In de ban - Teekvrij! - Henk's toppers - Loos alarm - museumstuk Flash - mani-cure - Buiten zicht - Both stealing! - Morning after - Djursland - Geveerde Ferrari - 'sightdog..' - Loat goan! - Berekening - Entre nous - 11:30 A.M. - de mepper - Roodwild - Zegeningen - No larking - Om je even te voeren - Mamma's kindje - Simon Carmiggelt setter - Haas maakt kegel - Puur natuur - Inspirerend - Bende van Nijvel - Tussenspel - Zilveren kadaver - 10 x backing - In the bush - Stug dooreten - Burger fest - Het laatste woord - Scherpe kantjes - Fireworks fun - Easy steady - Hoge tekendruk - In season - De mais door - De rust is elders - Kansenparels - Hazen track - Ontwapening - Blessed man - Mijn onderdanen - Farm Food nr.1 - Adrenalineloze maanden - Moment suprême - Hondenlogica - Open handen - My castle - BBB - Geen fut - Evaluation!! - Ga nou vrij! - Kom naast! - Nieuw leven - Lokdozen - Zieltjes winnen - Voorzichtig waterwerk - Stokmaat - Brede inrit - Chemisch zweet - Bravecto tussenstand - Translate LOL - Oververhitting - 2 years, birthday - morgen jarig - teleurgesteld - Krabben - Veterinair - Kampioen grondverzet - teken rapen - pletmachines - koekoek - over de kop - Speels en jeugdig - Faeces interruptus - Jachtknobbel - Spelen is leren? - Heilig vuur - Koningsnummer - hinken op 3 benen - sluiting seizoen - dagopvang - achter het stuur - De knop omzetten - Rechtergalop - 3000 page hits - Afmetingbewust - De grote omloop - Fool's Day - Halve Bravecto - Braaf!! - Respect! - nog niet jarig - Verslag DK training - Leentje Staat! - Domweg gelukkig - Verwaaiing verwaaid - Holadiee - Adrenalinestoot - Stadsratten - Jachtig begeleiden - Teambuilding - Bekijk de foto's - What's in a name - Wandelende berberis - Veldheerschappij - wildtelling Dld - voorpret - kat met bel - markeren - Snippentraining 2 - Showtraining? - Crouching setter - natte fazant - ons kent ons - hoog begaafd - de kantjes aflopen - gele sneeuw - tegen sluitertijd - Andere naam - Harry repetition - Setting boundaries - Verliefde blikken - Voorjaar kom! - Haagbeuk peepshow - Hechting - Welzijn voorop - Logo try out - Kantjes af lopen - Boost - Onder je neus - atletiek - Kreupelhout - IJs-gruis - Goud (ge)wicht - Aan de kletter - Hergebruik troef - Samsung terreur - gemold - duizend mannen - natte scheten - Lange neus - jaren 70 setters - Slijpcursusje - Haiku momentje - Afterparty - Happy New Year - Stressless - Mooie jaarafsluiting - wie roept me - zonde... - GPS-speed - Luchtfietserij - Verstandhouding en vertrouwen - Dubbel twee - Strakke staart - Knallen!! - Karweitje - Onderaards gerommel - Hoor!...muziek - Dolce&Gabbana - mijn 2 schatten - tandje hoger... - Klank en weerklank - wie een kuil graaft - teek care - ras(h)erkenning - de smaak van Puur - met kleerscheuren - kwelgeest fini - TG4 Channel - antidepressivum - bloed - kontje geven - totverweisen - gedachten lezen - Puber af - Ambi-pur zooi - Water verversen! - Agility testje - als een trein - 219 jaar terug - Snippen III - dogtalk - gezichtsverlies - riemlengte - De jodelfamilie - pooppaw - Snippen - Vocabulaire - Kleinschalig werk - Bravecto - de laagvlieger - slaapfeestje - wakker worden! - flap-over - wildredding 1 - op je tellen passen - de aankeuring - HD uitslag binnen - tevenplas - hoogbegaafd en dan... - Yearbook Ireland - Teamwork! - maisrace - HD foto maken - wegwerp BBQ - Dóórstaan - Heimwee en geluk - de kunst van opvoeden - Leerling en meester - Trendsetters - Magic of Norway - respecteren - Leesbril kwijt - Samen alweer staan - Samen staan - Down!! - in de strijd! - humorhondje - eerste apport - Bad Kreuznach - de roerdomp - intelligentie - de kwartels los - Hartsbourne Vanity - voorstaan - oudejaarsavond - teevendeal - te zacht weer nog - hersteltijd ahem - goed neusje - grabbelton - afgesproken werk- formidabel - eigen initiatief - wildrooster - Apache klasse apart - het kwartje valt- stormy weather - mamma's kindje - tekendruk hoog - uitglijer - middernachtelijke mist - gewichtscurven - even wat plaatjes - de eerste fazant - de plomp in - ODD - kleurverandering - natural backer - resonerende auto - late wesp - wat een energie - setterwandeling - de veldmuis - ze respecteert - zachte mond - de tweelingen - de natuur in - op oorlogspad - nieuwe moeder - de kofferbak klaar - waar is het vogeltje - pasfoto 37e dag - pups 5 weken film - pups 5 weken film - pups 26e dag - knuffel - groeicurve pup - pups 7e dag - pups 4e dag - pups 3e dag - Klusjes vooraf - Breaking news -1e aankondiging - Stamboom
|
|||||
|
--------611---------
15-07-2019 Ondeugd |
Alweer een groot 'hier-te-bouwen-bord' erbij, het regent hier nieuwe gebouwen. In een moordend tempo
verwordt mijn mooie oefenterrein richting diverse Koninkrijkjes met
daarop Boze
Witte Mannen met Belerende Hollandse Vingertjes.... Jouw hond mag hier niet meer rennen, schijten, zwemmen, of blaffen, scheer je weg. Terwijl wij al 5 jaar daar de boel (het dievengespuis, 'condooms met statiegeld' en rondslingerende seksspeeltjes in het gras) voor hen in de gaten houden. Hondenmensen zijn juist diegenen die alles opmerken, actief via woorden danwel priemende zaklantaarns excessen voorkomen... Maar nee, anno 2019 moeten wij alles maar slikken!? Dus keutels over hun schutting, *hoppa! *ivm mogelijk DNA controle, niet die van ons drietal heej ;-)
|
||||||
|
--------610---------
14-07-2019 Peigerhond |
Even weer hun 'vrije
uitloop' memorerend. Met mijn twee setters heb ik de afspraak:
"Waar je de baas voor het laatst hebt gezien daar is hij nog,
..altijd". Met andere woorden ik ga ze niet achterna en zeker niet
(dolend) zoeken. In het donker maakte ik deze keer een fout door 40
meter verderop even op een laag paaltje te gaan zitten. Helaas bleek
Ailleen dit niet te hebben opgemerkt. Na een paar minuten mis ik een hond, op fluiten kwam er niks... nou ja ze zijn los vertrouwd. Apache keek steeds achterom, dus voor me uit is ze niet. En ja hoor eindelijk komt daar een opgelucht-blije setter aanstormen, uit een richting die ik niet verwacht had maar wel kan verklaren (lees thuis). De bek wijd open, zwoegende borstkas, een halve meter druppende tong. Die heeft me overduidelijk gezocht! Ailleen heeft wellicht die paar kilometer (10 kruisingen overstekend) tot aan mijn fietsenschuurtje in razende galop (èn langs een andere nl. de kortste weg door de woonwijken weer terug!) mij trachten te vinden. Als maar niemand haar aanrijdt, lokt of vangt komt het altijd goed. Een vleugje ongerustheid i.c.m. omgevingsbewustzijn is zo gek nog niet! Dat geldt voor ons alle drie.
|
||||||
|
--------609---------
13-07-2019 Osmopsychologisch aroma |
Het aroma komt je
tegemoet... Toen ik, als PD-inspecteur, zo'n 30 jaar geleden alle bomen in het nieuwe ontwerp 'Gemeentehuistuin als arboretum' controleerde op ziekten en plagen (het waren meest import- en dus inspectieplichtige bomen voor ze de grond in mochten) zei het hoofd Plantsoenendienst me: "De meeste van deze bomen ruiken heerlijk in de zomer". Omdat nu precies dat terreintje een hondenuitlaatplaats is geworden overvielen me in het avonddonker als een bommetje alle mogelijke overheerlijke geuren! Een aromatische mix van lindebloesems (Tilia spp.), Robinia's en Honingbomen (Sophora japonica, erg mooie vorm ook) en in de geurige struiken ook nog eens de Wilde Kamperfoelie. Samen met je setters wandelen in wolken van genot*! N.B. *Osmopsychologie is de ietwat obscure tak van wetenschap die de psychologie en de mogelijk heilzame werking van de reuk bestudeert. Nou ik ben helemaal om; mijn geurwaarden komen terug nu ik 17 maanden gestopt ben met roken.
|
||||||
|
--------608---------
12-07-2019 Carnivorenfestijn |
De hele dag snuffen
ze aan de ontdooiende pens, ze komen er echt steeds voor in de benen. Nou vooruit dan: nu eten! 1. Wanneer er een joekel van een vette bromvlieg in Ailleen's voerbak landt bedenkt ze zich geen moment. In één razendsnelle klap zowel een hap pens mèt vlieg, even doorslikken en weg is 't. 2. Ailleen heeft een zak voer gewonnen immers. Als grapje in hun voerbak drie voorkeursegmentjes verdeeld: Pens, F&T en hun dagelijkse Farm Food. Ailleen eet eerst de pens, dan FF en pas als laatste F&T. Apache niet, die begint kwispelstaartend met die nieuwe knapperige brokken, dan de pens en trekt daarna de neus op voor die dagelijkse saaie hap. 3. Bij het openroppen van een tray nasivlees valt 't bakje (Murphy was een optimist) precies verkeerdom op de keukenvloer. De schone kant netjes verzameld, het vloerklevende deel derhalve toetje voor de setters.
|
||||||
|
--------607---------
11-07-2019 Ons uitdaginkie |
Er komt nog eens een
dag dat mijn beide setters gewoon onaangelijnd naast de fiets met me
meedraven door zowel stad en land. (Kan alleen als onze fanatieke
BOA-opsporingsambtenaren thuis zich 'achter de gebreide broek' bevinden en
wij zo € 94,00 boete mogen ontlopen.) A & A, kop aan kop, schouder aan schouder, sta is sta, nu over is oversteken. Een konijn, een hond en twee katten hebben ze vanavond links laten liggen, ehhh laten ontsnappen. My Two My Powerbank My Joy.
|
||||||
|
--------606---------
10-07-2019 Waarover praatten zij |
Natuurlijk is geen
enkele hond perfect. Toch tijdens de show maar even een gesprekje
aangegaan met deze knip- en haardeskundige, over 'hardnekkig nesthaar'.
Je weet wel van die lichtkleurige pluizige plukjes. Bij de Ieren soms op
de schedel/jachtknobbel, of als dijbeenbehang; vrijwel altijd zit er een
goede kleur vacht onder zodat je het probleemloos kunt wegnemen...
(behalve bij een
castratenvacht)
Ailleen heeft soms wat pluizing al vier jaar terugkomend boven haar elleboog- en opperarm. Gelukkig heeft ze 't niet achter de ellebogen...bij haar is immers alles perfect, gna gna. Ik neem me voor haar vaker te borstelen, wellicht 1 x per maand ofzo.
|
||||||
|
--------606---------
09-07-2019 Spiegelend |
Wel toevallig... Een vage kennis bekeek laatst mijn honden en vroeg of ik nog steeds naar hondenshows ging. Nou nee, bekende ik enigszins vaag: niet om mee te doen en ook niet meer om te kijken. (Omdat ik meestentijds daarna weer op huis aanging met een kater, terwijl ik heus een vrolijke hondenman ben! Je alleen maar druk maken waarover je invloed op kunt hebben. Een steeds vager wordende kennis word je ook niet blijer van...) Omdat setters mij altijd na aan het hart* liggen moet je zoals afgelopen weekend even over je eigen schaduw heenspringen, toch? 'Ringtraining' oefenen had de keurmeester het over, ofzoiets. *Morgen uitslag van de cardioloog over voornoemde hart en bloeddruk in relatie tot mijn fors toegenomen omvang.
|
||||||
|
--------605---------
08-07-2019 pH schommelingen |
Ik kan niet anders
dan even terugkomen op de beoordeling van gisteren. Mooi verslag, met veel
lovende dingen dat wel, mijn pH-waarde steeg ervan. Dat een keurmeester iets over het hoofd kan zien
is logisch, maar iets wat er niet is toch wel zien of voelen?
Juist mijn trots aan Ailleen, is haar perfecte gebitje! Want in
het keurverslag: een paar (2) tandjes zouden tang staan en dat
zou precies geaccepteerd worden binnen de IRWS Rasstandaard? Speciaal bij de IRWS is opgenomen in hun FCI 330 standaard: FACIAL REGION () Teeth : Regular teeth; scissor bite ideal; edge to edge bite acceptable. Ergo: Standaard is het Schaargebit, en Tanggebit is acceptabel (hmmm dat vind ik trouwens niet getuigen van kwaliteit!) Er bestaat daarom geen regeltje van 'max. 2 tangtandjes toegestaan'. Niet om te zeiken hier maar ter leringhe / om alle poten in de klei houden! Ailleen's gebit was steeds perfect, al 4 jaar lang. Bijgaand plaatje is van vorig jaar, tijdens haar slaap genomen. Update: Bij nadere controle vanochtend moet ik inderdaad slijtage constateren (middelste 2 stuks wat korter geworden), tandjes niet meer van die hier onder getoonde puntjes, maar tanggebit of tangvoortandjes...nee!
"LA
VÉRITÉ EST DANS LA NUANCE".
|
||||||
|
--------604---------
08-07-2019 Op plaats 2 !! |
Mijn Rode Ferrari die
ook op lager toerental power geeft... 'n Brakdagje voelde ik al aankomen deze 'the day after'. Ietsje teveel in de weer geweest maar het was het wèl waard, of niet dan?! Want: KCM 2019 (Kampioenschapsclubmatch) was ons goed gezind, in goede reclame èn uitslag. In de wetenschap dat we bouwend bezig zijn, samen proberen het mooie IRWS ras te behouden, te verbeteren, een breed gezonde toekomst te geven. Je daarom dan maar even overgeven aan de grillen van een keurmeester en schikken naar de mores wat show heet. Want het gebeurt niet elke dag dat er vier toppie Outcrossers (Gudrun, Maeve, Matti, Ailleen) meedoen. Vooral goede zaak op deze (eerste!) clubmatch van de nieuwe IRWS club. Voortdurend met elkaar praten, elkaars honden bekijken, observeren, ze aanraken, opleidingen inventariseren enzo. Ook grootse plannen smeden... En dan met mijn Ailleen Aoife achter bordje 2 komen staan! Dan plaatst een F1 Outcrossertje zomaar een aantal hondjes achter zich, heerlijk. Vooral ook, naar het publiek toe de luide toelichting van de keurmeester: "Geachte aanwezigen, deze zeer rastypische teef wordt door mij vandaag hoog geplaatst mede omdat ze in haar uitgrijpend en stuwend gangwerk uitblinkt; de beste van deze klasse". (en in flink aantal gevallen ook daarbuiten, jb *kuch) Wensend dat ook mijn Ailleen eens mag bijdragen in de vorm van moederschap, F2 pups als rappe donderstenen in de kleur Rood-Wit. N.B. Mijn emoties berusten altijd op feiten. Als ik wat tijd kan vinden kan ik op mijn pagina hierachter (mijn settercolumns) misschien nog wat IRWS 'belerends' met de paplepel erin slaan. Het ras heeft inderdaad grote nood, niet alleen ik zag het....
|
||||||
|
--------603---------
06-07-2019 Koprol |
Da's een rare
gewaarwording: dat je voorwiel plotsklaps tussen de vergane balken van het
plantsoenbruggetje wegzakt. In slow motion gekatapulteerd worden en dan op je knieën belanden (en niet over de brugleuning). En maar krampachtig dat stuur blijven vasthouden heeej, dat geeft 'houvast'. Maar toch best wel tegenwoordigheid van geest hoor, alles oké. Mijn beide setters vertellen verder niemand van deze embarrassing situation.
|
||||||
|
--------602---------
06-07-2019 Blijf van mijn lijf |
Alsof ze het wéten
he! Extra borstelen, voetjes soigneren, wat oorhaar dunnen, stil staan: ach nee he, moeten we naar een show?! Alles sal reg kom. Want ik zie een herhaling van zetten, zo moeder zo dochter. Een paar jaar geleden met moeder Summertime Lady naar de ISC Clubmatch om een U te halen....maar een uur vooraf in de sloot springen en totaal groen van de eendenkroos.... de altijd lieve lachebek. Vandaag Ailleen even bijgewerkt voor morgen tbv Clubmatch IRWS: rolt ze me daar toch nog even door een dooie vis in de berm! Vanmiddag in de regen stonk het opnieuw maar ja vanavond in bad doen geeft morgen een flodderhond. "Leen moet er voor Leen wel goed uitzien...." Als
je mijn kin pakt ga ik achteruit, als je aan mijn staart komt ga ik
zitten hoor
|
||||||
|
--------601---------
05-07-2019 Hun wonderlijke wereld |
We komen langs 28
konijntjes; geen enkel probleem. Ook al holt dat jonge spul heen en
weer, mijn setters blijven als gebiologeerd 't spul observeren. Een
kwartier later/verderop zie ik een grote haas heel stiekempjes
wegrennen. Gelukkig merken Apache en Ailleen dit niet op. Ja dat denk je
dan als mens, helaas is er maar één molecuul nodig om te starten en
samen schouder aan schouder in topspeed die hazenwalm volgen. Precies
zijn pad volgend, en snel ook! Op de plek waar
|
||||||
|
--------600---------
04-07-2019 Van rechts |
Ook dieren verlenen
elkaar blijkbaar voorrang. Van rechts komt laag boven het gras een
boerenzwaluw aanstuiven. Wanneer Ailleen hem niet meer kan ontwijken
springt ze hoogop om de vogel onder haar lijf door te laten gaan. Een
jolig nahupje makend om een vlindertje uit de lucht te snappen. Wellicht
was dat juist die zwaluwprooi....
Ik geniet als gepensioneerde elke dag 24/7 van wat ik zie, hopelijk hebben mijn setters geen last van deze 'stalkende' baas. Ze weten evenmin dat het zwart op wit wordt gezet.
|
||||||
|
--------599---------
03-07-2019 Beteuterd |
Al
vaker (blogjes 58 en 211) schreef ik over dit fenomeen: Teven zijn
sterker ogenhonden, zien veranderingen en details beter dan reuen.
Wanneer ik de beide setters uit de auto loslaat holt Apache al snel naar
een geparkeerde blauwe Peugeot Partner. Ailleen holt keffend achter haar
aan, die heeft geen idee waarom maar voelt wel de opwinding.
|
||||||
|
--------598---------
02-07-2019 kijken kijken niet kopen |
We fietsen voor de
plaatselijke bouwmarkt Karwei langs. Wanneer, door ons, de toegangsdeuren automatisch
openen stuift Ailleen snel naar binnen. Rent helemaal naar achteren en
gaat in galop weer terug en belandt (gebukt langs de caissière)
zomaar weer naast de fiets. 'Kom volg' en we fietsen welgemoed verder. Die Big Smile van haar die ken ik maar al te goed, hondje uit duizenden èn humor. Samen genieten.
|
||||||
|
--------597---------
01-07-2019 De overlever |
Wil ik minder of meer
meerkoet. Toen het koppeltje meerkoet een maandje terug op 8 eitjes zat
heb ik 'even geholpen met geboortebeperking'. Vijf eieren geschud....
Reden: het zijn de vervelendste aso vogels ter wereld (samen met
Nijlganzen), altijd ruzie, elkaar naar het leven staan, er zijn in onze
woonplaats honderden ervan. Nou, toen gisteren de rood-witte visitesetter Asjen daar zijn baantjes trok ving/snapte hij dat enige jonkie en bracht het op de wal. Als oprechte jachthond heerlijk zacht in de mond, dat deed ie goed. Tjonge wat is zo'n koet-jonkie lelijk zeg. Met voorzichtige hand weer teruggelegd vlak bij hun nest. Vanavond toen we daar weer waren zie daar: het ouderpaar werd gevolgd door een piepend jonkie. Heeft de oorlog dus overleefd, die mag er dus zijn!
|
||||||
|
--------597---------
29-06-2019 Die pas geopende kastanjekleur |
Meestal duurt het
weken voordat hun zomervacht lekker 'zit'. De jeuk die vachtwisseling
meebrengt is nu een beetje over. Hopelijk is het rollen in het witte zand
voortaan afgelopen, het neemt zo mee in huis he. Want ziedaar ook weer deze zomer; op Apache kwam haar zachtharige(r), mooie dekkleur en donkere oker-ondervacht weer tevoorschijn. Ben trouwens helemaal weg van die rode kastanjekleur van d'r.
Summary: My 'Ginger' Redwing Last Apache Standing, real Irish Red, fresh-chestnut, summercoat.
|
||||||
|
--------596---------
28-06-2019 Op de duiven |
De straffe wind was
gunstig en de houtduiven in het plukje gras standvastig foeragerend. Tja
en dan worden ze natuurlijk beslopen door A&A.
Op gelijke hoogte elkaar beoordelen wie-doet-wat en wie 't eerst. Apache
rook ze, stond het eerst, dus leidt. Dit werk is meer op 't oog en
daarom geen echte verstarring of klappertanden van de adrenaline. Ach
zomaar een plaatje van wat bedachtzame voetstapjes.
|
||||||
|
--------595---------
27-06-2019 Reflectie momentjes bij mijn 67e verjaardag (vorm: tanka) |
Uit
het knisperdroog Vredigheid
keert weer Zonsondergangen
|
||||||
|
--------594---------
24-06-2019 Deppen, niet wrijven ;-) |
Man man wat jeuken al
een paar dagen. Vooral mijn hals (plus een nu kwabbige onderkin) en vnl.
rechterarm onder de bulten van de brandharen eikenprocessierups. Ook
Apache likt voortdurend haar iets vurig uitziende schouderhuid, ze kan
er net bij. Nu we een paar dagen verder zijn beter opletten waar ik
'neerstrijk'; wèl in de schaduw maar niet meer onder een eik! Nooit te
oud om te leren. Al het goede komt van boven.
Caterpillar summary: https://en.wikipedia.org/wiki/Oak_processionary
|
||||||
|
--------593---------
22-06-2019 Wat een gezeul |
Vanmiddag besloot ik
om weer eens met de beide setters naar het bos te gaan. Al twee maanden kwamen
we daar niet aan/naar toe. Feest voor de hondjes (zwemmen in de poel,
mooi groen struweel, grofwild tracks, raggen door maïs en hoge
zomergerst) maar helaas te straf voor mij. Mijn conditie verloopt (nog)
omgekeerd evenredig met mijn jachtsetters. In deze hitte na 500 meter al
onder de rode streep beland. Voor mijn veiligheid heb ik de mountainbikeroute gelopen, want kom je zo nu en dan een mens tegen.... Wellicht ontvang ik maandag een planning a.s. kennismaking met cardio.... 'k heb die man echt nodig nu, dit is drie keer niks.
|
||||||
|
--------592---------
21-06-2019 Het is niet alleen haar outline |
Zoals Ailleen daar
roerloos voor me staat, strak maar ook ontspannen, met ogen gesloten
alle geuren te verifiëren.... gaat nooit weer van mijn netvlies af.
Eigenlijk he, brengt deze 'poppet' steeds weer ontroering en emotie in
mij naar boven. Deze S. Lady-dochter is één en al oogstreling. She is
mine, lucky me. Ben al vier jaar verliefd op d'r terwijl er altijd wordt
gezegd dat je hooguit twee jaar verliefd kunt zijn....(dopamineverval)
en zal nu 'houden van' geworden zijn. Ja dàt is het.
|
||||||
|
--------591---------
19-06-2019 Hormonale schatjes |
Hormonen, hormonen,
ze hebben er weer 'last' van die twee. Apache is door het hoge gras
helemaal behangen met pluis, pollen en stof. Wanneer we even rusten
schoont ze met haar tong haar buik, strijkt met grote halen over haar
gezwollen melkklieren en tepels. Zoals ik al dacht... de melk valt (schiet toe heet dat ook wel). Zelf vindt ze die geur ervan niet zó. Leentje komt nieuwsgierig ruiken en begint de opkomende melkdrupjes te likken. (Dat wordt vast een goed moedertje). Samen gaan ze lekker knorrend en frottend ermee door.... als man kan ik me daar wel wat bij voorstellen, niks honds/dierlijks is me vreemd. Mèt gaat er die tekst door mijn hoofd: "Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest en ze ontoonbaar maakt. Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn". Inderdaad mijn hart is er helemaal bij en ook die moet nog even mee he.
|
||||||
|
--------590---------
17-06-2019 Compensatie |
Wat speelt er tussen
hemel en aarde? Wij mensen halen vaak de schouders erover op. Voor
honden speelt zulks niet, zeker mijn twee rooie donderstralen niet! Die
gaan af op lichaamstaal, geur en geluid. Maar wanneer ik last heb van mijn energietekort, niet goed meer beweeg en wellicht wat korzelig op mijzelf en hen word....passen zij zich wel direct aan, aan mij dus. Zonder commando springen ze dan in de kofferbak, komen bij een handbeweging, of blijven netjes draven naast de fiets, achtervolgen niets, poepen en plassen op commando, schikken zich wanneer we 'te kort hebben gelopen'. Snap je dat ik dan juist moeite heb om die twee lieverds minder voer te geven om het gebrek aan beweging te compenseren... En daarom bunkeren we (inclusief zondebesef) deze avond laat: plakken worst, hompjes kaas, 2 koude karbonade's en warme sateh in pindasaus. Appie met haar diepe donkere-poelen-ogen is niet bij me weg te slaan. Leentje heeft naast een kwijlsliert een lik mosterd op haar rug... Deze dag eindigt toch nog puik ondanks de tintelende koude arm die dit nu typt.
|
||||||
|
--------589---------
16-06-2019 G E W E L D I G S P U L |
Het moet liever niet
warmer worden, want dan kunnen we overdag niet fietsen met ons drietjes.
Ze gedragen zich daarbij echt voorbeeldig! Overstekende katten en zelfs
een konijn wat van schrik onder mijn fiets doorrent negeren ze. En
daarom mogen ze zo vaak mogelijk 'los mee naast de fiets'. Van
tegenliggers krijgen we ook steeds meer genegen knikjes en lachmimiekjes.
Gisteravond ging er al iemand veraf al op zijn hurken zitten (dat mannen
dit nou ook al gaan doen zeg)...maar nee als twee adellijke jonkvrouwen
schoven ze hautain langs hem. Geen blik.
|
||||||
|
--------588---------
14-06-2019 Plaspillen enzo |
Tot nu toe heb ik nog
geen dagelijksemedicijnenverdelingsassortimentdoos (3x woordwaarde!).
Ehhh 'k heb tot nu toe een vijftal dempende pilletjes...om de dag door
te komen. Op bijwerkingen moet je natuurlijk bedacht zijn; die zijn er
inderdaad. Want naast duizelig- en misselijkheid en heul veul plassen, hoor ik al uren nogal stemmen in mijn hoofd. Naast die bijwerking droge mond, vandaag urenlang in mijn oren zo'n vervelend en onverstaanbaar vrouwen- en mannen geklets. Da's nieuw. Als ik later zie hoe Ailleen steeds weer naar onze balkondeur trekt wil ik ook weten waarom ze dat wil. Geleund dan over mijn balkonrand merk ik dat er precies onder me een autoradio voortdurend 'kletspraat' de ether inwerpt (gezien de fietsendrager zijn de eigenaars ergens freewheelen). Wij gaan daarom maar snel eropuit samen, zonder dit kletsbehang, naar de ontspannen stilte. Komen die k*t-autoradio'ers pas rond 20.00 terug... Pssshhjj deed mijn bierblikje zojuist (eh Radler citron)... wij, sett(l)ers kunnen overal tegen, ruimdenkend settervolk heej.
|
||||||
|
--------587---------
13-06-2019 Kom op, niet eraan toegeven |
Wanneer het lopen
even niet meer gaat zoals ik wil ga ik even lekker chillen in het gras.
(Lumbaal 3/4 als van gebeukt beton en m'n benen voelen als spoorbielzen). Na
een kwartiertje struinen komen Ailleen en Apache in mijn schaduw liggen.
Wanneer ik even met de ogen dicht 'het zonnetje opvang' besluipt me een
duaal gevoel: a. wat heerlijk is dit, tussen mijn twee beste hondse
vriendinnetjes soezen.... b. zou een mooi moment kunnen zijn om
stillekens uit dit leven weg
te zakken.
|
||||||
|
--------586--------- 12-06-2019 Rechtop in de wind |
Samen even een
haas nakijken; ze zijn immers (bijna) hazen en konijnenrein immers.
Trots op ze!
|
||||||
|
--------585--------- 11-06-2019 Trial and error |
Minder insecten
tegenwoordig? Nou niet hier. Tegen middernacht zitten we in het hoge gras
als een rijtje horen-zien-zwijgen aapjes; ikzelf als deugd in 't midden.
Gonzende muggen, bromvliegen, rozenkevers en een enkel snorrend soldaatje (aka R. vulva). Als ik net mijn gezicht tegen dat gesnor wil beschermen klappen er twee kaken...rakelings en rakeloos en komend van beide zijden. Appie had hem, na twee keer kauwen weet ze niet hoe snel ze hem kwijt wil. Ja, die soldaatjes en groenkoppige rozenkevers zijn bitter.
|
||||||
|
--------584--------- 10-06-2019 Na na na na naa... |
Ons soort jacht Ierse
setters is laat rijp; ja genoeg bewijzen. Vorig jaar had (pfff J. H) nog commentaar op Leentjes grootte: "Joop hoe is
het met je langhaar teckel". Nou was mijn montere repliek toen: 'Ze
is nu drie jaar en groeit zeker nog een aantal centimeters'. "Neuhhh
zei Jan, na 2 jaar groeien ze niet meer, zij blijft te iel en
klein". Rot op man ... Terecht vraagje daarom: Wat is eigenlijk de juiste maat voor een F1 teef uit Rood x Rood-Wit??! Het is nu half 2019 en ik moet constateren dat Leentje het afgelopen 3e levensjaar 2 cm. is gegroeid in hoogte en 1,5 cm. in de breedte met behoud van wespetaille. Dus is ze nu centimeters boven beide minimummaten van zowel IRS-Rood als Rood-Wit!!! Toppie, sliep uit Jan! Tophond, topbody, topfokker, topmoeder, topvader, topkarakter, topoutline, topconditie, topneus, topgehoorzaamheid, topsnelheid, topgrootte, topkleur, topgangwerk (speciaal voor mijn mevrouw RoestvrijStaal nu geen spatiefouten) en is Leentje ook nog eens in DNA-uitslag 84% géén familie van de bestaande Rood-Wit populatie. Ailleen Aoife O'Conloch kom straks maar op met je F2 puppies lieverd! (En ze zal zeker niet gepaard worden aan een reu van 68 cm./<35 kilo maar juist wel aan snelle karaktervolle reu met jachtbrains). Willen we onze fokkerij beter beter beter beter, oké, dat gaan we doen! Waar heb ik dat eerder gehoord... enneh de tegenstanders liggen net als bij de politiek hierbij op de loer ;-) Ennehh die Outcross-deniers, die komen pas als de nood tot aan hun lippen staat, komt tijd komt raad. De uitsmijter
|
||||||
|
--------583--------- 09-06-2019 16 konijnen |
Zie hier: 16 konijnen
kijken onbevreesd naar twee onbeweeglijk (backing) rode setterschimmen.
Bewijsbeeldjes via mijn mobieltje. Wanneer ik ze dan beiden terugroep:
"Nou meiden zo kan het wel weer hoor" draaien ze om, steken
hun hoofd door de mijn aangeboden riemen en volgen me dan gewillig naast
de fiets. Ik kan wel janken van plezier om zoveel goeds, hun rust, hun
begrip, hun gecontroleerde kwaliteit in passie. Zoveel dagelijkse zegeningen samen met deze twee setters! Ja word maar jaloers op mij, dat is terecht, want dit is absolute Ierse settertop. Diametraal bezien / met andere woorden, hoe blijf ik nog een jaar of tien in leven om mijn beide topsetters te begeleiden, ze te omarmen, te knuffelen, te overleven. Konden ze samen nu maar honderd pups werpen voor jullie als echte liefhebbers /gedreven rasfanaten, vanwege behoud van het mooiste en beste hondenras...
|
||||||
|
--------582--------- 08-06-2019 GVD |
Mijn Redwing Apache,
zo'n echte NL topteef tussen 2016-2019, wordt alweer ernstig schijnzwanger. Uit al haar
elf tepels komt vandaag een drupje moedermelk. Daar hadden nu 10
|
||||||
|
--------581--------- 06-06-2019 IRWS CLM |
Nieuwe IRWS club,
nieuwe kansen. Ailleentje is ingeschreven voor de settervereniging clubmatch IRWS op 7
juli a.s. Mijn Leen O'C wordt dan gekeurd door haar naamgenoot Leen v
Genechten. Zal me benieuwen, oefenen met staan (onbeweeglijk tussen kop
en staart...aaarghhh) ligt ons niet zo, maar gaan we wel oefenen vanwege
de daarvoor heersende trucs en mores. Iedereen vindt zijn eigen hond de beste en dat is altijd de juiste insteek. Ik ga voor een U(itmuntend) en niet weer die kloterige G(oed). Logica: Mijn setter moet voorstaan waardoor weer anderen achterstaan.
|
||||||
|
--------580--------- 05-06-2019 Geslaagd voor de quiz |
Terwijl de honden
vanochtend in de keuken hun bak leeg eten knijp ik er even tussenuit
naar de kapper. Bij terugkomst parkeer ik mijn fiets tussen een stuk of
zeven andere tegen de voorgevel van onze flat. Vanavond zeg ik Ailleen en Apache "we gaan even met de fiets". Ze rennen blij voor me uit en kiezen de enige juiste fiets uit het rijtje. Daarmee wordt weer bewezen dat teven ogenhonden zijn...: kies het juiste model....de juiste blauwe kleur... ruik ook even aan het zadel en trappers of het klopt. Als beloning mogen ze meer dan een uur onaangelijnd mee (achter me, naast me en voor me uit). Ailleentje, mijn snelle dravertje, gromde van genoegen onderweg. Ze geniet van interacties via gehoorzaam zijn, of is dat een tikkeltje overdreven van me?
|
||||||
|
--------579--------- 04-06-2019 Code geel |
"Komt er
eerst wind en dan regen dan kunnen we er tegen; komt er eerst regen en
dan wind berg u dan gezwind!" Die raad heb ik altijd als zeiler in mijn achterhoofd. En zo deden we dus rustig aan naar huis...relaxed avondfietstochtje met de beide setters. Zonder jas, opgerolde mouwen. En ach dat weerlichten en toenemende windstoten... voor de wind ging best mooi. Ongekend raar opeens, een uniek aanzwellend gebulder, als een muur, een ondoordringbaar front. TE LAAT. De mond ineens vol stof, kevertjes en blaadjes gevolgd door koud stortbad. Ailleen (toch 18,8 kg.) die naast mijn fiets liep zeilt letterlijk al luchtfietsend een twintig meter verderop in het gras. Mijn volle honderd kilo krijgt de fietstrappers niet meer omlaag. In tien seconden staan wij drieën compleet verzopen het tornado natuurgeweld te trotseren. Puike hondjes hoor. Dat kraakgebulder is werkelijk jammerende natuur en dat alles bij vijf minuten onweer, nou eigenlijk 'hoge weerlichten'. Maar ondertussen toch levensgevaarlijk dit! 
Thuis gekomen
blijken (ook van dit tweede) nieuwe jagersoverhemd vrijwel alle knoopjes
uit de blouse gewaaid.
Update de volgende dag: Precies over ons heen gekomen deze windhoos (de kranten spreken over meerdere windhozen en hurricane's). Ben ik dan nu een chaser? Het spoor van vernielingen is kilometers te volgen. Tussen Breda en Lutten. In ons Ommerbos is een brede baan bomen kaal gewaaid...
|
||||||
|
--------578--------- 30-05-2019 Happy Birthday 4 years |
Mijn feestvarken is
vandaag jarig! 4
jaar is Ailleen Aoife geworden. D.V. nog een jaar of tien te gaan samen, dat is wat ik hoop!
Birthdaypicture-3 Birthdaypicture-4 Birthdaypicture-5 Summary: Ailleen on her 4-th Birthday
|
||||||
|
--------577--------- 28-05-2019 Hulphond Apache |
Ever closer union Wanneer ik op 'rollatorsnelheid' nog kan voortbewegen houdt Apache me erg in de gaten. Zo nu en dan snuffelt ze wat aan mijn knie (die is inderdaad gloeierig) en blijft voortdurend vlak naast me lopen. Als ik wat van de straat wil rapen mag ik steunen op haar schoft. Als ik alsnog even op de grond ga zitten gaat ze even baden/drinken en is in een oogwenk weer terug. Om me daarna aan zo'n natte hond op te mogen trekken. Wanneer er drie konijnen voor ons op de loop gaan blijft ze stug naast me voortgaan. Ze kijkt meelevend naar me op alsof ze zeggen wil 'ik laat ze gaan hoor want ik ben er nu voor jou'. Ze kan- en begrijpt werkelijk alles, mijn soulmate mijn hulp bij nood, bij leven en welzijn! Lieve Henk dank voor deze hond, ze is haar gewicht in goud waard.
|
||||||
|
--------577--------- 25-05-2019 Het razende staartje |
Zaterdagmiddag dit
keer fietsmiddag. Voor me uit gaan ze beiden weer lekker. Ze staren
schouder aan schouder zelfs een knoert van een kater na. Braafff! Op zo'n bankje langs het park zitten twee vrouwen en een bedaarde man. Wanneer de ene vrouw gaat hurken om Ailleentje te lokken keurt mijn rooie Nuf haar met geen blik waardig. Roep ik vooruit: "Die tweede moet je hebben die komt altijd naar vrouwen toe en kwispelt dan als een razende!" Inderdaad kwispelt Apache bij het aaien. Zegt die man "Wanneer ik zo door vrouwen word geaaid kwispelt de mijne ook". 'Ja minstens een uur lang' zeg ik, hij schudt zijn hoofd "Nee hooguit vijf minuten". LOL
|
||||||
|
--------576--------- 24-05-2019 De straat is ons |
Wanneer om half twee
's nachts de kroegen sluiten mogen we nog graag even gedrieën ons dorp
onveilig maken. Verlaten schemerige straten vinden we heerlijk,
nachtbrakers die we zijn. Half (ehhh geheel) dronken jongelui proberen
Ailleen te aaien, no-way, maar Apache vindt zelfs gebral leuk. Gepimpte
auto's
worden gestart en klinken er knetterharde knallen uit sportuitlaten.
Ailleen gaat direct borstelen en toont duidelijk haar 'afkeuring' want
dit hoort er niet bij. Zegt er zo'n bal -in rode jeans en een stuk in zijn kraag-
'Uw hond
blaft, iedereen slaapt al'. Gek he, ik snap de logica van zo'n
sneeuwvlokje niet. We zullen maar zeggen 'drank is eerder op dan je lief
is'.
|
||||||
|
--------575--------- 22-05-2019 Surrogaat |
Ons mooie dagelijkse
uitlaatveld gaat eraan! Er worden grote fabriekshallen gebouwd en is het
gedaan met vijf jaar trainingsveld. Vrachtauto's jakkeren vlak langs
ons; heb al heel wat stressmomenten gehad! Veertig ton kan een setter in
één seconde behoorlijk plat eruit laten zien. Eerst maar genieten van het 'strand'
wat ze nu creëren.
|
||||||
|
--------574--------- 18-05-2019 Poezelig |
Wanneer ik rond 01:00
uur in mijn leunstoel wakker schrik (door een of andere tune op de TV)
wordt het echt tijd om nog even de nachtwandeling te doen. Maken we onze
woonwijk onveilig. Wanneer met -toch wel zacht en ingehouden- kabaal
Leentje een grote kat de brandgangen doorjaagt heb je zomaar de poppen
aan het dansen. Over vier straten diep klinkt daarna eerst hond1, daarna
hond2, dan hond3 en hond4. Wanneer hond5 vlak bij aanslaat en er lampen
aanknippen treed ik even wat terug in het donker. Na een minuutje of
twee komt een grijnslachende Ailleen gewoon weer naast ons lopen. Het
plezierschuim staat haar om de bek. Of ze nu wel of niet 'ergens'
geplast heeft merk ik morgenochtend wel....
|
||||||
|
--------573--------- 16-05-2019 Winst |
Drie 'pasgeboren'
konijntjes zitten parmant langs hun zanderige nestrand. Ailleen weet ze
minutenlang 'tot bevriezen te dwingen'. Weten zij veel wat een jachthond is.. Omdat ik Apache daar nu niet bij wil hebben (lees: stinkend jaloers) leg ik haar down op veertig meter afstand. Samen met Leentje laten we de drie konijntjes zachtkens naar moeders ondergronds gaan. Als Apache -de bemoeial- later alles wil controleren grauwt Leent je haar af. Dat is voor het eerst dat ze zo haar taak, resultaat en beloning verdedigt! Even geen underdog willen zijn. Blij mee.
|
||||||
|
--------572--------- 14-05-2019 Rupsje Nooitgenoeg |
Met setters altijd
LOL. We kuieren langs een drietal over-honden-kwekkende dames. Wijst er
eentje naar mijn kruis: "Grote rups!" Ja zeg ik dat is Rupsje
Nooitgenoeg en tegelijkertijd voel ik of de rits echt wel dicht is... Nee zegt ze 'aan de buitenkant', maar ja aan mij is alles Buitenkant. "Haal jij 'm zelf maar weg want door mijn dikke buik kan ik daar niet meer kijken". Na enig aanmoedigen schuift ze schutterig toch haar hand tussen mijn bovenbenen. Inderdaad een extra mooie rups, een (Liguster?)pijlstaartje zo te zien. Stipjes en streepjes aan de zijkant, ....en de kruisgraaier rode konen, ha ha.
|
||||||
|
--------571--------- 13-05-2019 Nieuw asfalt |
Voor mijn huis is de
straat opgebroken vanwege (pfff niet erg overtuigende) vernieuwing. De
hele dag overlast van wegenbouwmachines, we moeten er zo wat vaker opuit.
Vanwege mijn (alweer) zere knie fietsen we de laatste tijd meer. Ailleen
hobbelt opeens op drie poten naast de fiets. Kan ze best goed moet ik
zeggen, houdt dezelfde snelheid. Als ik stop biedt ze me haar voet aan: een kleverig asfaltstukje
zit geplakt tussen haar 'zwemvliezen'. Uit dankbaarheid heeft ze me een
stuk voortgetrokken....
|
||||||
|
--------570--------- 10-05-2019 Wildplassers |
Heel vroeger, op
Amelandse vakanties, als mijn zusje in zee plaste keek ze heel
bescheten. (Wij jongens konden het ongemerkt doen) Datzelfde beeld zag ik aan Apache, eerst op buikdiepte flink vijverwater drinken en bij terugwaden even je kontje omlaag en plassen. Precies mijn rare zussie die snoet. Het mooiste komt nog: vijftig meter verder doet Ailleen exact hetzelfde! De ratten zijn gewaarschuwd.
|
||||||
|
--------569--------- 06-05-2019 Een setter is géén machine |
Het kan verkeren. Nog
maar twee weken geleden kregen we op onze kop dat Ailleen en ik samen
veel te gehoorzaam zijn, elkaar naar de ogen kijken: "De hond
komt niet genoeg in haar flow, ik wil haar wijd en vrij zien
uitwaaieren i.p.v. jou steeds te checken" nou moe.....nou ja het was een momentopname,
te kort tijd gegeven (wel
een herhaling van zetten daar had ie gelijk in) Sjeest ze vanochtend in rengalop bij me vandaan, honderden meters verder begint het bruine stipje zelfstandig te revieren...en is de baas even niet belangrijk meer. Pas na vijf minuten heb ik een stoot op mijn fluit gegeven en komt ze netjes (nagenoeg over mijn tenen) voorlangs spurten...op naar die verre overzijde. Van nul naar honderd procent gaan wordt bepaald door minstens één geurmolecuul. We komen er wel als je maar voortdurend 'op academisch niveau' blijft studeren en wispelturen.
|
||||||
|
--------569--------- 05-05-2019 Ribbenrijtje |
Naar
je setter kijken
|
||||||
|
--------568--------- 03-05-2019 Van oude menschen, en dingen, die voorbij gaan |
De jas aan en lopen
maar. In de borstzak gaat, via bewegingsdetectie, direct het gepiep van
mijn Samsung van start. Batterij leeg, alweer... Maar ja ik heb toch de
policy dat ik tijdens de setters uitlaten toch geen telefoon opneem. (De
baas lult wel maar niet met ons, als dé valkuil). Stom stom stom stom van mij: Want, geeft Ailleen vlak voor me de aller-allermooiste actie in Ierse werkstijl voorstaan op snip (Ooooaaahhh zeg, in volle galop zich omwerpend, diep doorgezakt en bijna op haar buik crouchend met strakgehouden staart; nog dieper dan haar oma Patries, van hieronder) kan ik het snotver aan niemand laten zien! Ach, dit prachtigste beeld van mijn lieverd zal ik nooit meer kwijtraken! Ik was er in elk geval bij; het wordt steeds mooier bij haar. Al waren een paar duizend pixels daarvan mooi meegenomen. Met een dooie mobiel in de hand heb 'k haar nogal de hondenhemel ingeprezen en mezelf uitkafferen lukte ook prima.... (dat begreep ze niet zo goed...wat deed ik dan fout baas?)
|
||||||
|
--------567--------- 02-05-2019 Kopzorg, maar niet heus |
Gek worden we ervan.
De tekendruk is gigantisch hier. Alle drie krabben we om beurten aan
onze schouders, halzen en schedelbasissen. Dat rottige zich ingegraven
ieneminiminiteekje bewoog met haar voetjes steeds een paar van mijn
hoofdharen. Zoiets kan ik als ADHD'er compulsief niet hebben. Waardoor ik m'n hoofdhaar (tegendraads en knetterend) al krabbend (stilstaand en voorover gebogen) doorlopend doorwoelde. Met de tekenlasso vangen onmogelijk, met het groene schepje evenmin, kansloze actie ook dat tekenpasje-met-spleetje. Ja en dan ga je even krabben he... zodat ik haar larve-rompborststuk weggooi terwijl de kop gewoon door blijft graven. En als er dan later een grote rode ring komt wil ik dat ie fraai over mijn voorhoofd gaat lopen. Dan loopt er in elk geval weer wat.
|
||||||
|
---------566-------- 01-05-2019 Chocola blijmaker |
Mijn
opruimingskassakoopje: Paaseitjes chocola puur, van Vanavond zie ik Ailleen al spelend iets vooruit duwen. Omdat ik de kat niet op het spek wil binden heb ik haar een (dwingend enkelzijdig) ruilvoorstel gedaan: jij plakje worst dan eet ik dat 'voor jouw, nou ja dodelijke' eitje wel. De 'ongezonde' snacks gingen erin als koek.... resultaat twee blije zielen. De clou: Lieve Leentje is altijd blij als ik iets/met/voor haar bedenk. Zo'n setter zal ik na haar nooit weer bezitten. Unique in alles, like her mother.
|
||||||
|
---------565-------- 30-04-2019 greatgreatgreat grandmom... Patricia plm. 1964 |
The legendary Irish'....
Patricia of Killone. Overoverovergrootmoeder van mijn Ailleen Aoife
O'Conloch. Haar eigenaar John Nash heeft een
juist gebruik van deze bijzondere setter (a blue-hen) met zowel
de Rode als RoodWitte setters gemaakt. Vele werkelijk goede setters toen
maar ook nu nog, stammen van haar af!! Wit getekend op snuit, nek, hals, borst en voeten. Heej waar ken ik dat van? Immers mooi geplaatst wit is juist niet lelijk, wat zeg ik zo'n witte snoet is pure schoonheid. Een paar oude plaatjes kreeg ik toegestuurd, dankjewel Nils!
|
||||||
|
---------564-------- 29-04-2019 take free |
Wanneer ik mij
omdraai, me naar haar toebuig, mijn hand zorgzaam via haar hals omlaag
laat glijden naar haar borst ...... belanden er zonder veel gedoe vier glanzend volle ronde teken in mijn palm. Zo, Leentje is ook weer teekvrij.
|
||||||
|
---------563-------- 27-04-2019 ik heb altijd lieverds |
Vandaag onze laatste,
vooral koude en winderige, voorjaarsveldwedstrijd deelname. Tsja, veel
mooie dingen en snelle/brede lopen van de setters gezien. Dat zijn echte
blijmakers op dit hogeschool niveau! Leentjes' oom Ceasar en moeder
Summertime Lady waren geweldig!! Het omgaan en genieten van wijde verten
/ ruime percelen overkomt ons allemaal niet elke dag. Engelse Staande honden moeten wijd en vèr gaan, zelfstandig opereren ook al ben je 300 meter van je baas verwijderd. Vandaag zijn mijn Ailleen Aoife en ik m/o.i. te vroeg uit de wedstrijd gehaald. Na het toetersignaal krijg ik als reden: Ailleen is geweldig actief, galoppeert prachtig en snel, gemakkelijk stuurbaar en goede wind-up bochten maar komt deze keer onvoldoende in haar flow. Omdat ik wist dat Leentje bij dit werk "mij naar de ogen ziet" had ik nu juist wat minder ondersteunend opgetreden. (ahw Toon je overduidelijke aanleg, red je maar je weet zelf wel waarvoor je hier loopt) Omdat dit voor haar ietsje anders aandeed, komt mijn beste hondje soms letterlijk even vragen 'baas doe ik het goed en welke richting wil je me op hebben?' Heerlijk om voor-te-jagen ma nie goe genoeg. Trouwens de setter na haar was compleet uit de hand vanaf minuut nul. Een scheutje "van zoiets" hadden wij samen erbij moeten hebben.... In de nazit met wat biertjes erbij zijn we er gauw uit: Rasbehoud heeft te maken met diepe normen en waarden. Ultieme klasse die zich juist bij veldwedstrijden aan het licht komen. Bij de fokkerij is kiezen voor puik karakter minstens zo belangrijk als aanleg, brains en werkpraktijk. Immers het aantal wedstrijddagen tellen hooguit een paar handen vol, de overige 360 dagen zijn ze je huisgenoot, je soulmates vooral. In principe heeft iedere (werklijn)hond dezelfde uitgangspositie, dezelfde basis als puppie, hoe de hond geriefelijk 'in de hand komt te liggen' doe je vooral zelf... laat je dat na... dan mondt dit geheid uit in zo'n gebakken peer.
|
||||||
|
---------562-------- 25-04-2019 hoeft niet! |
Soms doe ik een klein
neus/markeer/geheugentestje met mijn setters. Vanochtend gooide ik daarom steels
twee
kauwbotjes (echte kalverhoefjes) in het gras. Vanavond lopen we daar
windop en juin ik Leentje op met "zoek hoefje". Na enig
scheefkoppend aarzelen rent ze vooruit en vind 'op neus' warempel het
eerste exemplaar. Oké dankjewel en 'k steek het in mijn jaszak. Ze
blijft verder zoeken en ja hoor even later pikt ze weer eentje op uit
het gras. Ze speelt woest ermee als een jonge kat. Ik maak me geen zorgen bij
dat tweede hoefje.... totdat ik merk dat het echt in kokhalzen uitmondt.
Ik zeg "los!!" en het blijkt iets geheel anders... een grote kurk.
Stel je voor dat ze die per ongeluk dieper in haar keel had gekregen. Waren
we mooi in den Aap gelogeerd.
|
||||||
|
---------561-------- 19-04-2019 Goede Vrijdag 23 graden C |
Doe ik rond het
avondeten even een boodschapje staat er bij terugkomst een pittig
mevrouwtje mij op te wachten. Zo'n metertje voor mijn wijd open staande
Volvo-achterklep (incl. 4 ramen omlaag) als een godin der wrake:
"Weet u wel dat uw honden in een te warme auto liggen, ik
sta hier al tien minuten u op te wachten". "Mevrouw ze hebben
water in de bench, hebben juist een uurtje in het bos gerend, liggen
daarom rustig de boel te observeren en ik zie evenmin hijgende
bekjes" zeg ik. Ze vond ze apatisch, te rustig. "Nou mevrouw
dat is juist de kracht van deze levensgenieters, stressloos ook al staat
er een vreemde voor hun neus!" Ik heb het maar zo gelaten, aan de ene kant zou ik haar kunnen uitkafferen omdat ik heus en altijd het beste met mijn setters voorheb....aan de andere kant was het zorgzaam van haar bedoeld. Waarom ik een foto maakte? Nou mevrouw over u wordt vanavond een blogje gemaakt. Kom ik er goed vanaf? Mwoaaahh, een vijf-en-een-half. Het was best warm nog... maar het wordt van 't zomer vast wat warmer. Wij zijn er klaar voor, de 12V ventilator staat klaar en Airco werkt goed.
Vorig jaar hing ik er een briefje voor, maar is weggewaaid. ("Bevrijd ons maar niet want wij hebben het hierbinnen beter dan u daar Buiten!"
|
||||||
|
---------560-------- 18-04-2019 Mijn Passie / Paas overdenking |
"De kunst van geluk... is sterven voor je dood gaat".
koop daarom op tijd een setter
|
||||||
|
---------559-------- 16-04-2019 Niks meer aan doen |
Onze gemeente Ommen
heeft (al)weer eens duizenden euro's over de balk gegooid. Er zijn
namelijk (na inspraak met hondenhouders, maar niet geluisterd!) een
tiental uitlaatveldjes opgeleverd. Leuk? Nee, resultaat pedt met dt.
Leentje en Apache rennen op zo'n vrije strook blaffend naar een nette
meneer. Hij stelt zich aan me voor als gemeenteambtenaar belast met die
hondenveldjes. Ruik mijn kans de man volledig met feiten de vernieling
in te helpen. Ik teken ter verduidelijking, net als Jezus deed, wat plaatjes in het zand. Ietwat schutterig bedankt hij me voor de genoemde feiten en bijpraten/wetgeving/mijn mening. Helaas 'verstaan' we elkaar niet voldoende. De gemeente Ommen vindt dat ze juist gehandeld hebben door steeds maar één of twee hekken te plaatsen (ipv vier hekken om een veilig en gesloten vierkant uitlaatveld te maken). Direct de proef op de som? Ik laat mijn twee setters uit bij onderstaande bord en ga met ze onderweg naar het volgende bord, zoals daarop vermeld om 'tussen de borden mijn honden uit te laten'. Drie percelen verder zie ik nog steeds geen hek of bord. Niet bij het zwembad, evenmin bij de kinderboerderij...ook niet bij het gemeentehuis Gemeente laat het maar zo zou ik zeggen, daarmee juridisch gezien zijn we nu nooit meer fout...een hele opluchting dus.
|
||||||
|
---------558-------- 13/14/15-04-2019 Thuringen FT's |
Na ruim 5 uren
heenreis gaan Leentje en ik na aankomst even het hotelbed uitproberen.
Man-man wat kraakt dat bed, bij ieder lid wat beweegt klatert het
gekraak tegen de muren op. Daar ook nog het blijmoedige staartgeklop van
Ailleen bij te rekenen wordt alles toppie naar de buren! Het was een mooie reünie. Twaalf honden die elkaar weerzien levert alleen maar lol op, de bazen en bazinnen kouten, klitten en bunkeren samen!! Het kost een paar cent maar dan heb je ook wat: een kraakbed, reeënbiefstuk, sneeuw, hagel en ruitenkrabben. De setters komen na iedere loop kliedernat en met 'rozelössklei' behangen hun dubbelgroot geworden voeten aanbieden. Heerlijk zulke frisse dagen met 100% luchtvochtigheid. Alleen jammer dat, ook daar, vrijwel geen natuurlijk levend wild te vinden valt... onze mooie hobby wordt erg op de proef gesteld. Niet alleen zorgen om de toekomst maar weegt 1180 kilometer rijden er eigenlijk wel tegenop?
|
||||||
|
---------557-------- 08-04-2019 De struisscholver |
We klooien wat
onderaan de kanaaldijk. Wanneer een aalscholver van schrik, met veel
kabaal in het verlengde van het kanaal ontvlucht, rent kleine Leentje
mee. (Galopperen is gewoon leuk en helemaal om naast een vogel mee te
rennen). Wanneer de scholver door krijgt dat Ailleen sneller is besluit
deze om vlak voor de brug (ja daar in de verte) als een Jan-van-Gent de vleugels
te sluiten. Zonder rimpels te maken duikt de scholver onder. Tja, een
soort van struisvogelpolitiek omdat Leentje gewoon bleef opletten waar
hij weer boven water zou komen. Veilig onder de brug dus...
|
||||||
|
---------556-------- 04-04-2019 Opwachting maken |
Ik ben niet zo erg
van dat bange en ongeruste, geef je setters maar wat vertrouwen. Apache
is -ja ja opletten geblazen- hoogloops en wel dag 11. Liever geen confrontaties
maar juist de afzondering zoeken we op nu. Wanneer we toch haar vriend Max in het
bos tegenkomen loop ik op eieren: Ze gaan samen al een paar minuten
buiten beeld 'de bosjes in'. Wanneer ik haar toch fluit komt Appie vlot aangalopperen, met
trouwe Max kwijlend en neusfluitend in haar kielzog. Pppfff,
geluksmoment voor ons allemaal. Mijn donderpreek heeft resultaat want ze volgt minutenlang naast mijn knie. Maar wie kon bevroeden dat haar vriendje Max (ongehoorzaam dus en uitgebroken) een half uurtje later pal naast mijn auto lag om zijn lieve settervriendinnetje op te wachten?! Motto: wanneer de passie preekt laten honden zien dat het grote bos, tijdstippen, routes, geuren en hormonen hun perfecte gids is. Zij weten het beter, wij mensen zijn de natuur-minkukels!!
|
||||||
|
---------555-------- 01-04-2019 Cherrypicking |
Ondanks die zere
weekendknie
even met mekaar naar 't bos. Jas, overhemd en laarzen allemaal groen. In
de verte wordt een grote hond gauw aangelijnd... oh meneer we dachten
'daar komt de boswachter'. Waarom zo angstig in losloopgebied? Tijdens dat praatje krijgen A&A
de geur in de neus van een zojuist gepasseerd 'witgatje' en kiezen
direct die wissel. Ik maak de fout door impulsief de 'foeifluit' te
blazen. Gelukkig wordt op deze bijzondere dag een Alfred Vogel oorspray geïntroduceerd:
van Oost Indische kers! Hopelijk gaat het terugkomen volgende keer dan
beter.
|
||||||
|
---------554-------- 30-03-2019 Vlijm bepaalt |
Vandaag zaterdag, met gedreven
hondenvriendin, gedeeltelijk trainingsdagje naar bekende Drentse terreinen.
Fijn om daar weer te zijn, 't was er erg veranderd daar. Tijdens Apache' laatste loop maakte ikzelf
(hondsmoe zeg maar) een minuscuul fout stapje, lees: by flash een bekend
waarschuwingspijnprikkie. Vanavond beide setters volkomen uitgeteld, mijn knie zwelt wat op en steekt bij iedere stap. Met andere woorden: wanneer leer ik nou eens wat de grens is tussen zullen, willen, verwachten, moeten en kunnen. Iets wat vlijmt bepaalt scherp je komende dag/weekindeling. Positief blijven net als mijn beste twee blije setters! Here we come, auw shit.
|
||||||
|
---------554-------- 29-03-2019 Scheer je weg
|
Wat hebt u tegen
ambtenaren...die mensen doen toch niks?! Langs de IJsseloever vanochtend....loop ik hetzelfde uniform met de merktekens NM erop (Natuur Mankementen) weer tegen het lijf. En weer wordt dat uniformpje boos omdat mijn setters niet aangelijnd zijn. Of ik het bruinoranje bord niet had gezien, neuhhh. Hij was mij al vergeten ik herkende hem wel na 1 jaar tussenruimte. Eigenlijk best raar dat zij hun grondgebieden zomaar mogen verprutsen, kaalslaan, of vernatten en mij verbieden er een voet op te zetten. Het stikte er van de ganzen en eh hazen. Sprintje waard dat wel...
|
||||||
|
---------554-------- 28-03-2019 Vergiet |
Wanneer ik na de
wandeling de kofferbak sluit en tegen mijn twee setters zeg "We
gaan even langs de winkel" kon ik niet bevroeden dat wat ik
gisteren als laatste zin schreef (553) me vandaag zou overkomen! Heb
namelijk alle rijen van de supermarkt afgelopen in de hoop een glimp op te vangen
wat ik daar nou moest kopen. Ten einde raad naar buiten, naar Apache en Ailleen
toe om 't aha-moment af te dwingen. Die twee lodderige rugliggers boden
me ook geen ezelsbruggetje. Onverrichter zake naar huis dan maar, kopje
koffie om na te denken. Daar kom je er snel achter: Melitta nr. 4.
|
||||||
|
---------553-------- 27-03-2019 Jong geleerd oud gedaan |
Hoe settergek kan je
(ehhh ik) nog zijn... Vanavond op onze zangkoor oefenavond draait mijn voorbuurman zich om "Joop jij hebt Ierse setters he?". Ja twee. "Nou mijn ouders hadden er vroeger ook eentje". Weet jij de officiële naam nog? "NouNou(?) van het Guus Benjohof" fluistert hij. Zeg ik "Mmmm... dat is een combinatie van de te vaak gebruikte Minggo met ik meen hun teef Bonny met een erg hoog inteelt percentage (COI), er bestaat geen bloed meer van". De dirigent ziet ons kletsen en maant aandacht en stilte. Thuis gekomen zoek ik toch even betreffende N nestje op... Inderdaad Minggo als vader en inteelt op Roy en Jax. COI van maar liefst 38%...maar wel in de stamboom: Shandon O'Cuchulain, net zoals bij mijn Apache. Er bestaat dus nog snippertje van vroegâh. Waarom zit zulke (long term) kennis wel in mijn hoofd, terwijl ik tegenwoordig bij de Appie Heijn zonder boodschappenbriefje compleet 'de weg kwijt' ben / belangrijkste vergeet.
|
||||||
|
---------552-------- 22-03-2019 Voorjaar |
Vermoeid, pareltjes
op voorhoofd en de benen vol met 'cement' zijg ik amechtig neer
op een terrasstoel. Wanneer mijn handen over mijn Leentje en Appie
strijken...allemaal bobbeltjes....verwoed zuigende teken. Priegelspul,
mijn handige tekenlasso pakt ze bijna niet, vanavond zijn ze vast
groter. 'k Stop ermaar mee.
|
||||||
|
---------551-------- 21-03-2019 Bescheurrubber |
Dagelijks perikeltje.
Nogmaals mijn jachtlaarzen, merk Muck Boots, zijn na ruim 1 jaar dragen naar de
filistijnen. Garantietermijn was helaas over...maar waarom nu al kapot? Ze
zijn in de zomer te vaak en te lang in de auto achtergebleven zeggen
ze. Nahh da's geen service! Rubber droog en craquelé, 'k had vaker
moeten sprayen met rubberconditioner, maar wie doet dat nou maandelijks.
Wanneer het
even niet regent kan ik ze nog aan...maar 't is geen porem.
|
||||||
|
---------550-------- 21-03-2019 Bullebakbaas |
Voorstaan. Na nogal wat 'downtjes'
op rij, vandaag weer een 'upje'. Ailleen staat voor op -oude moeder-
fazant. Als Apache komt aansnellen (jaloers he) geef ik op het juiste
moment een schelle schreeuw. Ze berust, in patroneren een meter of tien
achter Leentje. Ze kan het heus wel! "Blijf staan jij!!" en ik help Ailleentje om de fazant op te stoten. Bij het (heel zacht en geruisloos) opgaan blijven zowel Ailleen en Apache op hun plek. Pfoooehh, zo wil ik het! Zoiets twintig maal achter elkaar dan komt alles weer goed...
|
||||||
|
---------549-------- 20-03-2019 Invasief Exootje? |
Een piepklein helder
geel vogeltje springt van hak op tak. Nieuwsgierig naar de soort (ik
blijf in mijn hart NBvV vogelkeurmeester) volg ik het beestje door de bosjes. Is niet bang
voor mijn setters. Veel vogels ken ik bij soort en naam maar deze is
volkomen nieuw voor me. (een zanger typje, Cubavink achtig, nee geen
zwartkopsijs, of gele staartmees, nog kleiner en slank als een winterkoninkje, nee geen
puttertje, ook geen vuur- of goudhaantje, fitis tjiftjaf en rietzangers
zijn beduidend groter, ook geen ontsnapte binzenastrilde). Wie het weet
mag het zeggen! Misschien lopen er morgen wel vogelspotters rond hier...
|
||||||
|
---------548-------- 19-03-2019 In mijn dromen paf ik nog |
Volkomen door
zuurstofgebrek uitgeteld (piepende longen) kruip ik rond middernacht onder de
klamme lappen. Vanwege het fluitgeluid van mezelf kom ik amper in
slaap. Wáárom wordt na een half uurtje, mijn deur opengeduwd en springt Apache mijn slaapkamer binnen om zich in mijn beenholte achter me te draaien. Ailleen even later zich nog wat hoger nestelend, mijn schouders fixerend. Is dat die teamgeest, liefde, overgave of juist die extra dimensie tussen-hemel-en-aarde? Wat begrijpt of ruikt een hond wanneer de baas hardop droomt, kampt met zijn actieradius en functioneren. Met ons drieën zijn we nog steeds onverslaanbaar zoals ik uit hun gilletjes en luchtfietserij deze nacht mag opmaken!! Kortom: Een pessimist hoeft niet tegen zichzelf te liegen om desondanks nog vrolijk te zijn
|
||||||
|
---------547-------- 18-03-2019 De roep over water |
In de hoge bomen daar
in
de verte slapen 's nachts de 5 fazanten. Ailleen en Apache hun eerste
gang is altijd... 'zijn ze daar nog'. Wanneer we hier achter de grote plas
zijn beland klinkt heel uit de verte de territoriumroep van de
fazanthaan. Zonder aan mij te vragen gaat Leentje op topspeed richting
bomen. Ze vindt hem daar niet -maar helaas voor hem want hij verraadt nogmaals
waar hij wèl zit- wel...aan de waterkant daar helemaal rechts op het
Zwembadlaantje. De afstand is te vèr, het water blikkert, 'k zie niet of Ailleen nu wel of niet hem dwingt tot drukken. Hmmm ik kom toch nooit op tijd bij haar. De fazant komt een minuut later vlak voor mij langs vliegen. Veertig seconden later 'my bold mover' Leentje ook! Het wordt Apache nu ook teveel en gaat eveneens in die opsporingsmodus mee. Mijn diskwalificatietoeter 'ligt nog thuis' zeg maar.
|
||||||
|
---------546-------- 17-03-2019 Spareribs |
In het bos lopend
denk ik aan onze vijf setterkameraden die dit Fieldtrialweekend in Frankrijk
voor NL hun best doen. Het is zo verschrikkelijk vroeg in het 'seizoen',
hier zijn de akkers langs de bosrand volkomen kaal nog. De tarwe nog
geen handdikte! Wellicht daar in FR ook. Mijmeringen, omdat ik zie dat mijn Ailleentje eveneens in wedstrijdconditie is, zo snel en moeiteloos gaat ze door 't bos / stiekem de stoppelperceeltjes meepikt. We hadden nu in Frankrijk/Moncetz moeten zijn, want ze is goed; hoge ogen gooien zelfs als ik de Ierse keurmeesters mag geloven! Eigenlijk is ze me wat te mager nu, want in het voorbij galopperen toont ze, onder strak bewegende huid, een stuk of zes ribbetjes. Zo'n "Panfluit in rengalop". Ietsje romiger, onsje of vier erbij, 3 ribbetjes tonend dat zie ik liever bij d'r. Zo te zien wisselt ze van winter- naar zomervacht al.
|
||||||
|
---------545-------- 16-03-2019 Luistervink |
Zaterdagmiddag laat.
Op Indoor Brabant TV zien we de donkere dressuurhengst Apache zijn kür doen.
Zoals alle dieren die Apache heten (incl. gevechtshelikopter) opmerkelijk zijn te noemen, zo ook
deze hier. Wanneer de reporter enthousiast gaat roepen, "Apache,
kijk die Apache toch gaan zeg!" moet ik lachen om mijn Appie. Ze
schrikt op, spitst haar oren, kijkt ze de kamer rond...'welke
onbekende riep mij?'
Dan nu mijn hamvraag: Wordt een hond nou net zo iebelig als ik van al dat 'behang' geklets op radio en teevee?
|
||||||
|
---------544-------- 15-03-2019 Spijbelmeesters |
Twee jonge jongens
(met hengels aan de waterkant) roepen naar Apache en Ailleen. Nou dan ga
ik ook even buurten. "Zo mannen, het is vrijdag, aan 't klimaatspijbelen?" Nee wij hebben vrij
omdat onze meesters in Den Haag spijbelen. Oh...oeps omgekeerde wereld. Onbevangen: 'En wij liepen vorige week niet mee met dat spijbelwandelen, dat was te ver weg'. "Niet bang voor zeespiegelstijging dus?" Ehh? Neuhhh. "Oké jongens jullie hebben groot gelijk, het blijft hier nog honderden jaren droog hoor. De Elfstedentocht gaan ook jullie kinderen weer schaatsen" zeg ik. Ze kijken me vragend aan... gut, ze weten niet wat Elfstedentocht inhoudt. Laat ik maar niet beginnen over het mogelijk al aangevangen Grand Solar Minimum... Iets gevangen hadden ze nog niet want vissen happen in deze kou niet snel in broodkorstjes. Appie gapt alsnog even zo'n broodkorst, die denkt niet, die doet.
|
||||||
|
---------543-------- 14-03-2019 Uitschietersdagje |
Er zijn soms van die
dagen dat werkelijk alles mis gaat! Vandaag dus weer. Drie maal natgeregend.
Beetje gammelzweverig van 'de trek' sta ik mijn avondeten te bereiden.
Valt mijn snijmes omlaag en ja hoor deze ploft op mijn grote teen. Ik
schreeuw hard van zoveel stommiteit en meteen verdwijnen de settertjes
de kamer uit. Als de maaltijd bijna klaar is strooi ik er nog wat zwarte peper over...de dop valt eraf en twee eetlepels peper verdwijnt er diep in. Vlak voor 't eten nog even honden voeren, valt er een lap pens van de snijplank... juist ja op dezelfde voet. Stinksok uittrekken, nog bloed van zonet, voetwassing. Vragende koppies "wat hebben wij fout gedaan?, niks lieverds, alles is oké". Wat later buiten in het donker sta ik met de ogen dicht energie voor mijzelf te verzamelen totdat een natte neus mijn hand omhoog duwt...dan lopen we verder naar de volgende 'verzamelplek'. In de nacht struikel ik in 't stikdonker over Ailleen die precies voor de badkamerdeur ligt te slapen, en 'k val met alweer die voet op de drempel...gelukkig is mijn onderbeen deze keer heel gebleven. Leentje's achterpoot kan blijkbaar mijn 118 kilo trotseren....ook heel gebleven.
|
||||||
|
---------542-------- 13-03-2019 Snoeksprong |
Nogmaals die neus he.
Mijn twee setters vertrouw ik volkomen; zijn buiten los vertrouwd.
Wanneer ze samen vèr vooruit gaan, tante en nicht schouder aan
schouder, maak ik me juist nergens druk om. Plots wordt daar in de
benedenwal van het kanaal flink gejumpt, gedraaid en gewenteld. Oh no,
ik ken dat beeld. Wanneer ik me hijgend over hen heen buig wordt de
reden van hun bokkesprongen duidelijk. Er ligt een door kraaien half
schoongepikte snoek! Foei, ga daar bij weg! Nou..."Omdat we niet mogen rollen in dooie vissies gaan we dan even verderop gewoon naar ratten graven". (De waterstand is hoog en verdrijft beesten uit hun holen). Tussen hun voeten ontsnapt er even later uit zo'n gat een muskusrat! Feest, want hun neus had ze wederom niet bedrogen! Thuisgekomen stonken ze niet echt een uur in de wind. Geen bad of douche vandaag, alleen even wat vaker luchten. Alhoewel, als ik mijn ogen dicht houd kan ik toch ruiken dat er een settertje langs me loopt...
|
||||||
|
---------541-------- 11-03-2019 Hoe pensmoleculen met gemak door kunststof gaan |
Hoe goed is de neus
van een werkende (jacht)setter? Ooh oeps ik strijk vast enkele
setterbelievers tegen de haren in. Even naar beneden stellend: Hoe goed
is een hondenneus? Nou... gisteravond na het in de wastafel vocht afgieten van een pakje (thanxx RvS) lamspens blijft er wat vocht achter in de siphon. Daardoor heeft mijn wittekunststofbadkamerwastafelzwanenhals in Ailleen en Apache de dag erop een niet aflatende dagvullende aandachtscyclus. (Zo gaat het dus vandaag: Opstaan-uitrekken-wat uitschudden-sjokkend lopen-snuffen aan badkamer siphon-terugsloffen-paar slokken water-opnieuw neerploffen-verder pitten) Kortom sullige bankhangers die twee, ikzelf vandaag evenzo. Stonecoal Double Dutch: "Fifty years of smoking does not sit into your cold clothes."
|
||||||
|
---------540-------- 09-03-2019 Hartenbreker |
“The
price of a good gundog is a broken heart at the end.”
|
||||||
|
---------539-------- 08-03-2019 Tringa totanus jodel |
Niet alleen scoort
2019 nu al een "warmste
eerste week van maart ooit",
het is vooral (veel te vroeg/te weinig vocht en insecten) voorjaar
onder de vogels! Een vijftig meter boven ons drietjes gebeurt toch het
wonderschone! Ailleen en Apache merken het niet op, niettemin ga ik er
op mijn gemak maar bij liggen. Boven mij de prachtigste baltsvlucht die ik van een koppeltje Tureluurs ooit zag en vooral hóórde. Dat hoge gejodel, die vliegtechniek, zijn versiertrucs, knetterwitte vleugels, alles prachtig. Dat geluid van Ameland vroeger en de heimwee die mij hier volledig inpakt. Van verre afstand wuift de 85 jarige mevrouw -waar ik wel eens wat mee spar over het klimaat - steekt begrijpend haar duimpje op. Blijf toch maar even weg -nu even niet-, ook al is het wereldvrouwendag...deze vent ligt te genieten en luisteren, wil ouderwets tureluursch worden hiervan. 10 jaar geleden schreef ik op Ameland ook al een ode aan de Tureluur, wat vliegt de tijd.
|
||||||
|
---------538-------- 07-03-2019 Blij ei |
Als er vanwege ons
naderen een dikke zeventig grauwe ganzen (ja plaag) op de wieken gaan blijft er een groot
warm wit ei op de dijk achter. Ailleen wordt er helemaal 'verliefd' op.
Rolt 'm voorzichtig met voeten en neus, neemt hem voorzichtig in haar
zachte mond, legt hem ook voorzichtig neer. En dan meermaals op topspeed ermee gaan rennen. Het gaat allemaal goed, aggemaarleuthet. Wanneer ik dat gakverse ganzenei later over hun FF-brokken verdeel trekken mijn prinsesjes er hun neus voor op....na een stief kwartiertje is toch alles opgegeten. Met recht eieren voor je geld kiezend!
|
||||||
|
---------537-------- 06-03-2019 Beeldschermbril |
Je voelt dan je borst- en
jaszakken na... maar je bril is niet meer op zijn plek waar ie was. Heb
er maar in moeten berusten dat mijn -speciaal
aangemeten- beeldschermbril pleite is. Mijn andere, zo'n peperdure leesbril, ligt
nog ergens verloren in Noorwegen tussen korhoendrollen en IJslands mos te verroesten. Omdat ik dagelijks zo verschrikkelijk vermoeid blijf komt het moment dat Ailleen overdag meer actie wenst geleidelijk dichterbij. Komt ze vanochtend de woonkamer indraven met een tennisbal. Balspel was nooit in tel bij haar! Wanneer ik de bal een schop geef, belandt die onder de zware stoel. Ze duikt 'eronder' harkt en klauwt tevergeefs. Mijn arm is even later precies lang genoeg om een mooie oogst aan bal èn die beeldschermbril tevoorschijn te toveren. Nu pas wordt helder wat ik hier maandenlang getypt heb.
|
||||||
|
---------536-------- 05-03-2019 Het spel op de wind |
'Als je met je
setters op vogels werkt, loop dan uitsluitend wind-up'. Vandaag hebben we ons flink gehouden aan die eerste regel van de Gouden Standaard. In dit spel op de wind nemen dan de kansen op veerwild verwaaiing, eropaan trekken en in stijl voorstaan daarmee beduidend toe. Alert zijn, begeleiden, niks door de vingers zien. Helaas liep het vandaag anders! Vanaf een kleine honderd meter voor me uit zie ik een vijftal fazanthennen ontsnappen. Je weet wel half vliegend, opspringend en rennend...alleen al omdat ze mij van afstand de bocht zien omkomen! De klucht vliegt op vanaf mijn stiekeme voerplek, gelukkig dat wel. Als Ailleen Aoife en Apache, via hun ondoorgrondelijke routes, in de buurt komen van die plek beginnen ze fanatiek met uitkammen. Ho ho dat wil ik niet want er moet gedegenheid en rust zijn. Ruimte maken voor verstrakt voorstaan. Hun adrenalinepeil blijkt helaas al te groot. Door al dat gerèn en gevlieg (met veel te laag gehouden neus) gaat algauw de ene achtergebleven vaderfazant ook op de lopers. Gaat, na 50 meter spurten -plm. 25 km/u!- alsnog luid kakelend de lucht in. Leentje is niet te houden en rent al brullend van de lol honderden meters onder hem mee. Mijn rollerfluit (stop/down) totaal negerend, Scheiße. Tip: blaas nooit op je fluit wanneer je je setter niet in 't oog hebt, danwel je zeker weet dat de correctie toch niet over komt. Nou, ik kan dus helemaal overnieuw beginnen. ;-) niet echt natuurlijk Het veelbesproken serieuze "resetmoment" bij een jachthond, is misschien wel vandaag aangebroken!? Nee hoor, gewoon een paar bijspijkerdagen inplannen om vooral geen stress te gaan opstapelen! Apache wist wel hoe laat het was...die sluipt naderbij en gaat down liggen naast mijn laars. En Leentje komt even later woefend van pret mij uitdagen voor een vervolgspelletje. Mijn boosheid ebt als sneeuw voor de zon...al blijven mijn tenen krom. Vanaf morgen, ja morgen, gaan we er daar wat aan doen. Setterleven
Summary: Everything went wrong today. Flushing pheasants, 5 females ; later no pointing, Ailleen was chasing the male/fatherbird. No good...but LOL
|
||||||
|
---------535-------- 04-03-2019 Morseseinen |
De hartslag van
iedere hond is onregelmatig. Leg je oor maar eens op zijn/haar borstkas.
Het rustige gebonk wordt voortdurend afgewisseld door snellere
opeenvolgingen en stiltes. Bij Leentje hoorde ik wat vreemds daarbij: er zit wat
systeem in dat model-chaos-hartslag-ritme! Lang, lang, lang, kort, kort, kort (3x), weer lang, lang dan 2x kort, weer lang, lang, lang, 2x kort, daarna weer 3x enz. Morse-alfabet? Een 4-tal of 1 korte tussenslag kwamen niet voor. Of ben ik nou gek... vast wel, sommige dingen volg ik gewoon, daar hoef je geen geestelijke afwijking voor te hebben. Als er een groep postduiven overvliegt zeg ik ook hardop 'dat waren er zestien'. Daarom vond ik vogels tellen op de waddendijk ook zo leuk, een tic aan overgehouden.... Ze schrijft me hier haar hartritme: .... .- .-. - . -.. .. . ..-. Hartedief
|
||||||
|
---------534-------- 03-03-2019 Snuf de hond |
Bijna...had ik
vandaag in het Staphorsterbos het aan de stok, zij het meer met mezelf. Apache en Ailleen zien
een Duitse Herder komen en verdwijnen daarom de bosjes in. Ze hebben het
niet zo op DH's net als ik. Het lijkt een lieve DH, ik aai 'm over kop
en rug. Ik kan het niet laten om ook even op zijn achterhand te drukken.
Hij reageert, hapt achterom, als door een wesp gestoken. Zegt de eigenaar tegen me
"Ja het is een lieve herder hoor maar soms valt ie uit naar iets of
iemand zomaar uit het niets". Zeg ik: "Pijn in rugwervels, in
heupen misschien?" 'Nee hoor... hij heeft geen HD, zijn vader was HD-vrij.' Heb je 'm laten röntgenen? "Neuhh ik ga er toch niet mee fokken omdat ie wat wisselvallig doet." Boter aan de galg dus. Als ik die arme hond zo door het bos zie verdergaan, bodemnauw, hupsend en stotend (van die ondertrekkende HD sprongetjes) dan heeft ook deze rasherder 'de befaamde drie' rugwervels lang niet op orde; het is inmiddels rasstandaard geworden. Zo jammer dat hondenrassen door allerlei nieuwe modes, visies en extremiteiten de verdommenis ingaan. En dan nog een gehandicapte rashond kopen ook! Rasfanatisme gaat dus boven gezondheid en functionaliteit! Een reden temeer het IKC Outcrossprogramma Ierse Rood-Witte setter (IRWS) gedegen neer te zetten voor het behoud van ons ras. Kom op meissies van me, laten we voorwaarts gaan.
|
||||||
|
---------533-------- 02-03-2019 valkerij en zo |
Als Ailleen een erg
hoge zweefsprong maakt wil ik toch even weten waarom. Aha, een dode
egel, rugligger, kapotgefreesd door de klepelmachine afgelopen week.
(Eigenlijk had zo'n beest gewoon nog in winterslaap moeten zijn). Zijn we een kilometertje verder gewandeld zien zowel Ailleen als ik op die 'egel-markeerplek' een buizerd landen. Ailleen vertrekt in de hoogste versnelling...maar remt een meter of vijftig tot de buizerd. Hmmm, wat zit daar nou in zo'n (hyper) setterkop qua buitgedrag en instinctmatige samenwerking met roofvogels!? Ze staat namelijk daar te patroneren inplaats ze de buizerd opjaagt! We hebben nog heel veel van ze te leren. MensDOM versus dierenRIJK.
|
||||||
|
---------532-------- 01-03-2019 al bekend als de bonte hond |
Het gezegde is niet
voor niks: Wat is nou onopgemerkt...er is altijd wel iemand die ziet wat
je in het verborgene uitspookt. Ja, in stedelijk gebied altijd weer die camera's maar in
het bos niet...nog niet. Apache wordt een ietsepietsie 'voor'loops (plast vaak en met geheven pootje, krabt haar dekentje heen en weer, jongensgekkie) en rent daarom in het bos op een groepje honden af. Roept er een bazin "Is die hond van u te vertrouwen?". Zegt een andere (voor mij onbekende) mevrouw naast haar "Oh ja hoor dat zijn die twee gehoorzame jachthonden". Ik behoef daar ook al niks meer te zeggen; 'k heb mijn petje al glunderend even gelicht!
|
||||||
|
---------531-------- 25-02-2019 kind person.. |
“May I become the kind of person that my dogs thinks I already
am.”
|
||||||
|
---------530-------- 24-02-2019 66 jaarringen |
Schandalige vertoning
hier. Er wordt alweer fors
gezaagd in het Staatsbos. Ondertussen tellen Apache en ik tijdens het uitrusten de jaarringen. Blijken er 66 jaarringen op deze boom te zijn, ze blijken even oud als ik! Vette jaren en magere jaren duidelijk te herkennen. Net als ik nu met vervroegd pensioen, och nee zeg, ja ja morgen op massatransport naar Purmerend! En daar wordt alles in hun (SBB gesponsorde) houtverwerkende elektriciteitscentrale gekieperd. Zorgvuldig gegroeide stammen/cellulose/houtcellen wordt zo, contractueel afgesproken, daar in een uurtje opgefikt. Foutieve denkwijze, foutieve uitstoot van vuil, sloperij, milieubelastend!! (Zie ook mijn columnpagina 10-02-2017) Hier helpt geen bomen planten tegen. Zolang hout niet net zo snel groeit als brandt blijft alles een boekhoudkundige truc. Vergelijkinkje "Wat is voltooid?" Nou, zoals Groen Links wenst mag je als mens tot je 68e werken, zo'n twee jaar daarna op je 70e wordt straks officieel gekeken (als je ziek bent, pijn hebt, mogelijk wat onderdelen moet wisselen) of dat nog zijn nut heeft. Duurzaamheid en Zorgzaamheid gaan toch hand in hand, toch?? Daarom ook heeft Natuur Monumenten NM en vooral SBB (Satanisch Bos&Beestenbeheer) met hun wanbeheer, houtkapverdienmodel danwel OVP niks te maken met duurzaam; en GL nòg minder. Duurzaam betekent in feite: zelfverrijking met publiek geld. Hoe 'groener geloof' hoe meer vervuilend, die religieuze richting gaat het allang op, gek he. In dit 'ons' bos gaan de zware stammen eraan, de zwiepende overschaduwde zielepoten mogen blijven. Zieke wereld. Ik heb er als voormalig/nu gepensioneerd 'Plantendokter' ernstig last van....en ik weiger me foute / ehh NSB'er te voelen in de nu heersende spraakverwarring klimaat versus milieu. Wat kan en moet ik doen als KLIMAATGEUS, ik wil zo graag dat mijn straks 6 kleinkinderen een vrije keuze hebben en niet moeten leven in een toegesnoerde DDR structuur!!! Waar welzijn, wellevendheid en welvaart is verwoest. Dat zelfs mijn vaste partij CU haar ziel aan CO2 Moloch en vooral 'Moeder Aarde' heeft verkocht maakt me kwaad en verdrietig tegelijk. (Ja Carla en Eppo ga eens werkelijk op je knieën) Kijk eens bij Rypke zou ik zeggen, huiver mee.
|
||||||
|
---------529-------- 21-02-2019 Bucketlist |
Je hebt van die
dagen....dat alles mis gaat. Zoals nu mijn "eerste
levensbehoeften" mis gaan: laptop draait na elke 5 minuten vast,
FaceBook zandlopert, koffiezetapparaat sproeit water in 't rond, televisieantenne dood. Ach
ja alles heeft een eindtijd. Met kleren aan in slaap gevallen, nu de ochtend is aangebroken moeten we 'eropuit'. Ik overwin met frisse tegenzin mijn tegenzin zogezegd. En toch hè, wanneer daarna beurtelings Leentje en Apache langs je vliegen verfrist dat de ziel. Dat ongeëvenaarde moeiteloze galopwerk van Ailleen, 't Is echt haar léven! De ultieme functionaliteit eraan te herkennen is maar een paar handjesvol kenners gegeven. Zo'n 58 jaar ben ik gefocust op Ierse setters, hun innerlijk, hun uiterlijk, wat ons ras uniek kenmerkt. Leentje blijkt in alles mijn Bucketlist-hond: in uniek uiterlijk, in snelheid, in zuiver karakter, in stijl, in gehoorzaamheid, in berusten, in brains en clever zijn, in formaat en gewicht, in natuurlijke soepelheid. Ze is echt de setter die ik in mijn wildste en onmogelijke gedachten had...naaahhh?...ja echt! :-) En zit ik dan voor de zoveelste keer op onderstaand hekje bij de vijver... te genieten van mijn twee Ierse setters. Hoe vandaag hun hersens gepijnigd worden hoe die aalscholver 'zomaar ineens weg' kan zijn. Hoe lang Leentje zo mooi vierkant daar staat, mijn perfecte hartenbreker. Wie ben ik dat dit mijn hondje mag zijn!? Om verliefd op te blijven, (en niet die max twee jaar zoals psychologen bij verliefdheid aannemen), nee voor altoos en immer in Love. Dáárom schrijf ik mijn verhalen om mijn en jouw settervirus te voeden! (Nou dat staat in vier keer opnieuw opstarten toch nog op papier, dat wordt sparen voor nw laptop)
|
||||||
|
---------528-------- 20-02-2019 Russische roulette |
Wanneer we thuis
komen van de middernachtelijke wandeling likt Leentje voortdurend aan
haar voetzolen. Gromt er tegen en knaagt eraan. Wanneer ik een
halogeenlamp aanknip (hè hè eindelijk ècht licht) haar voetzolen
bezie, zie ik inderdaad een klein sneetje met rode bloedbubbel. De volgende ochtend wordt me al gauw duidelijk waar Ailleen met zo'n 50 kilometer per uur doorheen gerausd is. (zo moeten 'ze' het gedaan hebben: autoraampie open en die lege fles buitenboord laten vallen... . altijd weer die Russen he?! ) Daar ligt een kapotgegooide Wodkafles; al heel wat auto's hebben de scherven gekraakt en vèr versproeid. En zo... pak ik maar weer mijn stoffer en blik uit de kofferbak en veeg andermans shitzooi bij elkaar. Deze week blank glas, vier weken geleden groen glas en die gekke Joop veegt het steevast wel bijeen en flikkert het in de afvalbak... Ja graag gedaan, want wellicht scheelt het velen hechtingskosten. Mijn twee Ferrari's léven van hun ultieme en moeiteloze gangwerk, scherp glas in de banden is funest. Diep ik bij de voordeur mijn huissleutel op blijkt mijn hand wat kleverig...toch opraapschade.
|
||||||
|
---------527-------- 18-02-2019 Okselkriebelaars |
Uiteraard is onze
halve dosering Bravecto allang uitgewerkt. Immers al bijna 10 maanden
geleden toegepast, de halfwaardetijd ligt immers bij twee maanden al. En
toch krijgt die halve dosering van mij een grote plus, werkt
zelfs beter dan de volle mep! Vind ik vanavond op Ailleen 'haar pronte
front', een vijftal vastgehechte teken en er kriebelen nog drie onder
haar oksels. Liggend ergens opgedaan. Acht teken betekent dat de natuur met een knal ontwaakt; oké kom voorjaar, kom! "Nog nooit was er een voorjaar, dat de knoppen vergaten te bloeien". Ere wie ere dit © gedichtje geschreven 29/11/2010, wachtend op mijn eten in Routiers Nunspeet, gestrand wegens 870 km file, sneeuw en ijzel. Goh, waar blijft de tijd. Summary: Spring 2019 is coming. Ailleen 10 ticks in armpits.
|
||||||
|
---------526-------- 17-02-2019 Doortastende matrone |
Hoe snel kan een vrij
schuchtere teef zich in een roedel opwerken als 'dagleidster'? Nou, Apache kon dat snel!
Omdat vandaag in onze zondagse hondengroep ( normaal zo'n 10 honden) de
reguliere leidsterhond ontbrak kon Apache zomaar ineens zich roedelleidster
tonen. In een paar seconden heeft Appie grommend en happend de boel onder controle en wordt
die ene pestkop terechtgewezen. Dat getreuzel van gisteren memorerend, maar ook het omgekeerde in juist kranige dingen. Kom ik toch weer dichter bij mijn visie dat setters gevoeliger zijn, ook zelfstandiger kunnen nadenken dan veel andere rassen. Mogelijk goed geleerd van de pesterij twee weken geleden (blog 513) en dat ze afwijkend gedrag daadwerkelijk zelf afwijzen en kordater optreden... Maar ja indachtig, een Ierse setter moet ook op 500 meter van de baas verwijderd correct zelfstandig kunnen opereren. Een beste setter heeft die skills.
|
||||||
|
---------525-------- 16-02-2019 Daar komen de Samson's |
Al in dat grote
Leesten-bos, daar zag Apache een meute Bearded Collies gaan. Hop hop
Collie's in galop. Ze was door al dat spieden te treuzelig om met ons
(Leentje, Asjen, Gudrun) naar veiliger oorden te glippen. Wanneer ik even later de kom-vóór-fluit blaas, alsmede daarna stemverheffend roep, komt ze niet opdagen! Moet ik voor het eerst in mijn leven mijn soulmate gaan 'zoeken'? Nou ja, gewoon even teruglopen naar de plek van 'elkaar voor 't laatst gezien' zo doen wij dat. En jawel hoor daar staat ze onder varens en bomen die enge groep Collies na te staren. Wanneer ze me in 't vizier krijgt is ze opluchtend blij, ja 't was zonder baas erbij een hele bevalling hè zo'n groep pratende Samson honden... op afstand. Hoeveel bravoure en levenservaring ze ook hebben soms is 'n setterhartje piepklein. Wij lijken steeds meer op elkaar, de schieterd
|
||||||
|
---------524-------- 15-02-2019 de Hemelgeit |
Setters staan voor op
snip, het maakt niet uit welke soort. Daar zijn ze zelfs specialist in.
Maar deze voorjagerbaas is vandaag daarover in de war geraakt. Want: In 'ons' natte bosje huist al een paar jaar een koppeltje houtsnip. Hoe ze eruit zien, hoe ze wegvliegen, het gekerrr geluid is onmiskenbaar. De natuur wordt wakker. Het voorjaar voelt vandaag me na aan de wangen te komen, perst pareltjes op mijn voorhoofd zelfs. Prachtig overal die hazelaars met mannelijke katjes (als lange gele stuivende snottebellen) met daaronder een intensief snuffende Ailleen. Nu weet ik al twee jaar dat ze 'dedicated' is voor die geur van die katjes. (blogje nr. 378) 'k Had niet in de gaten dat dit een andere reden had... opeens stuitert er een snip door de takken de lucht in. Jammer hoor, mooie kans gemist. Als we een minuutje verder lopen komen er twee snippen overvliegen, terug naar hun stekkie van zonet? En vlak voordat ze omlaag duiken hoor ik een kort resoneergeluid! Onmiskenbaar het mekkergeluid wat alleen de Watersnip met zijn staartveren kan maken. Voor het eerst dat ik 't in het echt hoor; het is nog maar half februari hou even op met baltsen zeg. Misschien komt er nog een elfstedentocht aan. Als rechtgeaard vogelkeurmeester kan ik het niet hebben dat ik een Watersnip voor Houtsnip heb aangekeken of... huizen er nu twee soorten (Gallinago + Scolopax). Ik hoop het laatste. Rubriek: Leentjes
jachtige leven
|
||||||
|
---------523-------- 14-02-2019 Bijwerkingen |
Rabiësprik Op
slag verdwenen al haar dolheid Je beter voordoen... Kom Leentje we gaan gewoon drie weken onder de wol, gezellig samen ronken. Goed voor mijn lijn want in horizontale toestand worden immers eet- en rookverlangens onderdrukt....
|
||||||
|
---------522-------- 13-02-2019 Door meten tot weten |
Door meten tot weten.
Dat is de echte uitspraak van Boerhaave. Vaak geciteerd als 'meten is
weten'. Dat woordje tot (ipv is) dat is juist de intentie
bij wetenschap...want niks is zeker. En daarom is Ailleen (geb 2015) op
titerbezoek geweest: ik wil weten of het nut heeft haar drie of
vier 'prikkies' te geven. Ze was vanaf haar puppietijd niet meer opnieuw geënt en als je daarbij bedenkt wat ze allemaal in 4 jaar uitgespookt heeft.... Elke dag in het sloot/water zou misschien ook een L2 of L4 rechtvaardigen? Gisteren de nieuwe verplichte Rabies enting gedaan plus bloedafname om te titeren (titréren zoals we op ons werk altijd zeiden). Die uitslag is nu binnen! Best wel blij mee hoe Ailleentje beschermd is voor allerlei onheilen. Ze scoort op alle drie antistoffen met duidelijke grijze stippen: Hepatitis een 3, Parvovirus een mooi duidelijke 4 en Hondenziekte/Distemper een 1. Dus ook nu geen enting nodig, en checken we volgend jaar weer! Daarbij te bedenken dat het (vanaf die puppiecocktails) mogelijk nog wel 7 jaar, soms zelfs levenslang zo door kan gaan!
Summary: Vacci-check done, after 4 years!
|
||||||
|
---------521-------- 12-02-2019 Zo baas zo hond |
Rulle roerbak reepjes Uit de diepste krochten van mijn vriezer tover ik een dik besneeuwd pakketje vlees naar boven. Ik wrijf wat over de tekst om te zien hoe oud het is. Hmm, ik ontcijfer drie dingen: rulle roerbak, Bio en een datum 12-03-2017. Ik moet maar eens 'beter' uit de vriezer gaan eten. En waarom ligt ook dit ene pakje al zolang Buiten beeld... verworden tot bodemprocedure. Als ik diep graaf herinner ik me vaag een recept uit de Allerhande met courgette en kastanjechampignons. Die laatste twee zijn in elk geval op. Normaliter gooi ik
nooit wat weg maar zoiets als dit kun je amper nog aan mijn twee
settertjes Ailleen en Apache opvoeren. Na ontdooien kijk ik het eens
aan, de geur&kleur
hebben inderdaad 'wat' te lijden gehad. Maar nog steeds kun je er in
knijpen en veert het terug. Wanneer ik het als feestdiner in hun voerbak
kieper (plus wat overgeschoten rijst en wat pens) moet ik na een een
minuutje toch vaststellen dat de hoek met pens (nou ja 'hoek' hun bak is
rond) fanatiek wordt uitgelikt. Die paar laatste rijstkorrels gaan er
ook wel in maar de rulle reepjes trappen ze niet in: "baas wij
zijn vleeseters en vooral géén veggie tofuknagers". Zo
belandt die ene opwelling - 'zal ik het eens proberen' - van deze
keukenprins straks alsnog in de bio(bak). Wanneer ik na tien minuten
bedenktijd die voerbakken omkieper flitst er toch door mijn hoofd:
zouden ze het gegeten hebben als ik er lam en rijst bij had geserveerd?
Of vonden ze de kruiden niet lekker? Rubriek: Leentjes
jachtige leven
|
||||||
---------520--------
|
Ongevraagd kreeg ik
(via die lastige rechterkant in FaceBook) een horoscoop onder ogen
aangaande mijn Ailleentje. Wie bedenkt nou zulke onzin en zelfs op naam en
geboortedatum! Mensen kunnen ergens in geloven, in
iets-tussen-hemel-en-aarde aannemen maar een hond die is en
blijft zichzelf, die gelóóft niet. Hoe wil/kan überhaupt iemand mijn 'rode Ferrari'
kennen en dan nóg is ze een puppie 'één-van-de-acht' en geen tweeling
;-) . Een setter is erg pragmatisch ingesteld, zouden sterren of zelfs gesternte manipulatief invloed hebben op haar/hun denkniveau als van een driejarig mensenkind? En of ik even €1,50 euro wil overmaken voor een uitgebreide versie, aha stalking. Bekijk het maar. AILEEN, DOB 30 may 2015, Tweelingen > Mercurius Reeds vanaf de onvangenis in maart is deze Tweeling bevoorecht. Vanwege de verbinding met Mercurius blijft deze hond lang jeugdig, levenslang dol op spelen. Opvallend slim en lost met gemak moeilijke vraagstukken op. Is goede maatjes met iedereen maar tevens onafhankelijk. Kan erg nerveus en daardoor luidruchtig zijn. Nou, grotendeels
waar maar ze is veel
beter dan dat en beleef ik 't allemaal anders (hier 520 blogjes lang). Duhh
een apart ingestraald bevoorrecht follikeltje zeker, en die ontvangenis was dat nou op dag 60, 61, 62, 63 of 64,
geboren rond 17.30 uur en dat weten alleen Henk, Paulien en ik, en
is ze nerveus? Eerder bedeesd, doordacht en kalm. Dol op spelen, we
hebben niet eens speelgoed en een tak raakt ze niet aan. Summary: Somebody send me a horoscope of my setter Ailleen. Payment 1,5 euro. Shut up. I know her better. She is better than stars have written
|
||||||
|
---------519-------- 10-02-2019 Met glans! |
Joop hoe komt het dat
jouw Ailleen Aoife O'Conloch en (de Hollands-Internationale-mix) Redwing
Apache Last Standing zo glanzen en conditioneel opvallend blaken van
gezondheid....wordt me soms gevraagd, zo ook vandaag weer. Nou daar heb ik wel een sluitende mening over: 1. Gouden GENEN (Summertime Lady/Baily Beauty/Marley) plus mijn eigen verliefde OOG, heel veel vrije! beweging met daarnaast verantwoorde brokken/voer 2. drie maal per maand een (ahem gebietst) lekkerbekje of mislukte kibbeling van de visboer, plus vier maal per maand 3. een schapenvet capsule. En zo: Dagelijks Farm Food (FF HE) koudgeperste brokken, drie à vier maal per week Farm Food Pens&Hart en soms dat, in arachide-olie gebakken visje, geven volkomen conditioneel gezond kastanjerood glanzende blije setters. Echt zonder dollen. Update dagje later over haar conditie: Vandaag rabiësprik en titerbepaling voor Ailleen (overmorgen uitslag). Laatste inentdatum was 2015... Hartslag perfect en lekker rustig ritme. Ze mocht niet lichter in gewicht worden (18,7)...voor 't geval ze dit jaar moeder moet gaan worden. Blakende gezondheid. Mijn toppertje.
|
||||||
|
---------518-------- 09-02-2019 Gestaposetters |
Over oude mannen die
in hun uppie hardop praten.
In huis (alleenstaandenflatje in ons stadje) zijn mijn Ailleen Aoife en Apache opmerkelijk rustig; altijd probleemloos en werkelijk lief gedrag. 'k Heb geen Kong's, snuffelmatten of puzzels in huis. Ogenschijnlijk liggen ze de godganse dag voor Pampus, helaas lijkt dat maar zo. Hondenzintuigen staan namelijk nooit stil, vooral 'op neus en oren' willen ze erbij zijn. * Ik word 24/7/365 door mijn honden afgeluisterd. Ieder woord of zin wat ik in mijn huis hardop zeg wordt met scheve koppies starend 'ingedronken'. Zoals voor de telefoon zeggen "Ha Henk leuk dat je belt", "hoe is het met Lady en Arantar", of hardop praat "Klaas, wil je een koekje bij de koffie", "niet vergeten pens ontdooien", "straks een doos bamie-nestjes kopen" , "fietspomp mee", "zitten daar ook fazanten?", "waar gaan we heen Hellendoorn, Zwolle of Dedemsvaart", "waar heb ik mijn laarzen nou gelaten", "setters!". (ja ze weten zelfs wat voor ras ze zijn) Andersom werkt het ook "nog 5 minuten wachten, goed?", "de baas moet werken ga maar gauw slapen" resulteert binnen twee minuten in slapende honden. Het etiket 'jachtlijnen zijn stuiterballen' volledig verloochenend, by the way, ze zouden zelfs in de Bijlmer op een flatje gelukkig zijn! Omdat we 3x per dag eropuitgaan -danwel soms trainingsmomentjes hebben- leven ze zich totaal uit om daarna thuis alles luchtfietsend te verwerken...uitgevloerd. Als er dan even later visite komt begint alles willen meemaken weer opnieuw totdat gezegd wordt "vá Couché!" (begeef u naar uw legerstede) springen ze gehoorzaam op hun sofa en wordt er urenlang werkelijk geslapen. Zolang de stem van de baas klinkt is alles goed...maar als we één van die vele tientallen woorden herkennen geldt... terug naar *
Rubriek: Leentjes Jachtige leven
|
||||||
|
---------517-------- 08-02-2019 De herinnering blijft... |
Op de terugweg even
langs...recreatieterrein de Wijthmenerplas. De slagboom gaat omhoog en
direct begint achterin Ailleen als een leeuwin te brullen en Apache
maakt neusfluitgeluidjes als een Guinees biggetje. Het is al erg lang
geleden dat we daar waren; niettemin wordt de bench al bijna gesloopt
achterin. Omgevingsbewustzijn heet zoiets. En zo vertrekken in één streep beide setters later als een speer naar de winterse badhokjes. Daar zijn de konijntjes immers, dat zijn ze nooit vergeten. En zo steken ze ook alvast het hele terrein even over om 'het bosje bij de brug' uit te kammen. Setters ZÍJN wide rangers en de baas die komt ons achterna, vast wel.... Toen ik eindelijk bij die brug aankwam waren ze ook al weer even naar die badhokjes terug geweest omdat hard rennen hun leven is.
|
||||||
|
---------516-------- 07-02-2019 Softe bikkel |
Heilig vuur Voortdurend strijken mijn ogen over landerijen, in de hoop een paar lepelvormige oren boven het gras eerder op te merken dan de neuzen van mijn twee setters. Vanmiddag op de dijk van het Ommerkanaal blijven mijn twee setters doodstil staan, Leentje gaat er later op haar gemak bij liggen, Apache blijft al klappertandend staan. Er moeten fijne geuren naar hen toekomen, maar wat? Als ik wat grassprieten omhoog gooi krijg ik wat meer windrichtingkennis. Als ik me helemaal uitrek: aan de overkant ligt vlak achter de dijk in de diepte een grote groep rot/brandganzen...in diepe rust. Sssst...niks zeggen, wegwezen hier. Gelukkig ziet Ailleen af van kanaal-overzwemmen en gaat gewillig mee terug. Wanneer we bijna bij de auto zijn (500 meter verder) kiezen opeens alle ganzen het luchtruim. In een oogwenk vertrekken er twee rode schichten. Ik kon het zo snel niet afkijken. Binnen een paar seconden van klapwiek en gegak is haar 'Aagje-zijn' bevredigd. Ook haar cirkeltje moet rond, bevestiging zoeken, altijd! Omdat ik dat weet erger ik me niet, maar geniet juist dubbelop van die schat. Alles zit erin...op 10 maanden met driemaal kopschudden een vos eliminerend tot ultiem zacht mijn gezicht aanraken met zachte voetzoolhaartjes.... gillend dromen dan wel in het echie met zestig door de bocht... in de late ochtend zich plezier-knorrend achter mijn nek vlijend tot bijna de autobench verbouwen als een leeuwin... Ik ken en kende best veel setters maar mijn grootste schat Ailleen blijft me verwonderen. Zo eentje komt er nooit weer in mijn leven. Voor deze ouwe man is ze als de zon.
|
||||||
|
---------515-------- 06-02-2019 Waterkou en zo |
Ze hebben zich
voorbeeldig geweerd in 't bos vanmiddag. In bijna twee uren, vele
kilometers door miezerige regen, op het laatst gewoon alles
doordringende regen. De laatste paar honderd meter sjokken we gedrieën
met de kop naar beneê, al eender bibberend. Wanneer er alsnog een hond komt aangalopperen kruipen zowel Ailleen als Apache stijf tegen m'n knie. Asjeblief geen drama zoals afgelopen zondag... nou inderdaad lucht voor ze. Bij het in de auto springen moet ik Apache 'een kontje' geven. (Nu ze weer een paar pond is afgevallen verbruikt ze meer energie, wordt ze sneller dus ook meer belasting op haar bewegingsapparaat) Thuis lekker 'droogrossen' en drapeer ik mijn grootste badhanddoek over ze heen; na een half uurtje bibbert dat nog ene zichtbare voetje niet meer. Eindelijk RUST en GEVLOERD. Ik heb gewoon de beste honden van Nederland... (ha ha) We hebben het goed samen!
|
||||||
|
---------515-------- 05-02-2019 Double Dutch Doodle |
Er zijn best wel
mensen die in Outcrossing (ierse setter x ierse setter) geen oplossing
zien voor het behoud van de bedreigde diersoort, wat de IRWS feitelijk
is. Het is wetenschappelijk aangetoond dat Outcrossen wel degelijk nodig
is. 'T komt vast wel goed, vast wel, wanneer we in de derde generaties zitten, het is in elk geval geen
bastaardering. Kom ik in het bos aan de praat met een gezin met grote zwarte retrieverhond. "Ha een Ches" zeg ik. (m.i. Chesapeake Bay retriever in alle onderdelen.) De mevrouw zegt "Dat horen we wel vaker maar het is een labradoodle hoor". He, wat groot en een apart modelletje voor een F1 doedel !? Ja zegt ze "is een beetje mislukte doodle, niks design maar bastaard, stug haar en verschrikkelijk uitharen". Voor die bijna tweeduizend euro is het best een lieve hond.
|
||||||
|
---------514-------- 04-02-2019 Berouw komt steeds te laat |
Wat word ik steeds
blij als op het trainingsveldje mijn beide setters naar de hoogste
versnelling opschakelen. Dat komt vooral door interessante geuren, niet door mijn
toedoen want ik kamp zelf met
ernstig zuurstoftekort. ( -50 jaar paffen- resulteert in ongeveer de helft longblaasjesfunctionaliteit
en vooral chronisch moe zijn, nog steeds). En toch probeerde ik vanmiddag toen mijn setters voor houtsnippen voorstonden erbij te zijn, te begeleiden, goed gedrag laten inslijten. Wat blijven snippen lang liggen zeg! Apache doet nog één stapje vooruit en weg zijn de vogels. En ik, stond op tien meter afstand hijgend en piepend, slap in de benen... zo haal ik echt de tachtig niet. En er moet nog zoveel...zeggen ze.
|
||||||
|
---------513-------- 03-02-2019 Old Shatterhand aktie |
Mag je een andermans
hond stiekem corrigeren? Nog nooit gedaan, vanmiddag wel. In het bos heb
ik me als Old Shatterhand opgeworpen om mijn eigen Apache en Ailleen te
beveiligen tegen een andere (onbesuisd-stuiter-kolder) hond. Als A&A
namelijk na minutenlang grommen en grauwen en daarna alsnog hem (uit
forse angst) gaan happen -goed zo, eindelijk- en dat nog niet helpt?!
Til ik die woesteling op aan zijn tuigje, maar helaas hij blijft gewoon
in het luchtledige galopbewegingen maken. Hersens als een schildpad dus. Bij gebrek aan een 'parkeertak' maar weer op de grond gezet. Wanneer het geklier (lees molest) direct doorgaat tel ik tot tien en suist opeens mijn halfvolle drinkfles met een klap onder zijn kaak. Kloinnnnkkk. Zo die gepaste boodschap komt over zeg! Mijn settertjes hebben het niet eens bemerkt en zo wijs 'k hem "vooruit ga naar je baas, en gauw!". Als een geslagen hond gaat ie naar zijn muts in de verte, die al van verre roept 'heb je lekker met die hondjes gespeeld?'. Waarom neem je als je ziet(!) dat je eigen hond(!) zich ernstig misdraagt(!) geen maatregelen? Update: luidruchtige REM slaapjes in de herhaling vannacht
|
||||||
|
---------512-------- 03-02-2019 DNA en diversiteit |
Op tafel liggen 3
swabs voor DNA afname. Na lang aarzelen en met grote bedenkingen
capituleer ik 1 keertje voor deze diversiteit test. Ons ras IRWS is
immers in gevaar en heel misschien draagt deze DNA wetenschap een klein
steentje bij... in omarmen van extra en nieuwe wetenschap. Niet dat ik er groot vertrouwen in heb hoor! Want ik ben me bewust: - dat er vast
"krachten" opstaan die alleen paringen gaan propageren/uitsluiten via DNA uitslagen.
|
||||||
|
---------511-------- 02-02-2019 Geef mij ruimte II |
Geestelijke vrijheid Soms he ben ik als gepensioneerde gewoon wat opvoedingsmoe en leg niet meer op alle zoutjes een slak. Ailleentje was vanavond ietsje balsturig; ja ja we moeten steeds verder uit en vaker uit om haar te temperen. Zeg ik "kom naast, op de stoep". Nee hoor ze blijft op een ruime meter afstand, ter hoogte van mijn knie op de rijbaan lopen. Keurig netjes volgend en geen centimeter verkeerd; maar 't is nie goe. Omdat haar always-comfortzone ongeveer 2 meter is schuif ik een metertje naar links de stoep op. Ze komt 'automatisch' nu op de stoep lopen. Na een meter of dertig verder gaat mijn denkhondje uit pure dwarsigheid weer naar de rijweg. Ik neurie dan maar een deuntje en veins het niet te merken. Er zijn vast settermensen die mijn gedrag begrijpen...
|
||||||
|
---------510-------- 01-02-2019 Fido |
Zittend op mijn
eenpootskrukkie word ik door woest spelende (nee niet mijn eigen) honden
omvèr geramd. De buis buigt, breekt af en rol 'k ruggelings in het
gras, zomaar voor het oog van twee leuke vriendinnen. Niks ernstigs aan
de hand, niet echt.... Wanneer we thuis komen doe ik 'ons dagelijkse kopje koffie', de even relaxen routine. Apache snuffelt aan mijn hand en begint heftig aan de muis te likken. Hoe in de vrede weet/begrijpt deze lieve schat dat de baas toch zijn duim had verzwikt bij die val. Ze was er niet eens bij in de buurt zelfs. Eigenlijk moet ik haar in het vervolg maar "Fido" gaan noemen; een attenter, trouwer/fideler hond dan mijn Appie bestaat er niet. Wij worden samen stokoud, dakannieanders.
|
||||||
|
---------509-------- 26-01-2019 Veterinary free 2017 / 2018! |
Geweldig! Voor het derde jaar
op rij heb ik geen echte dierenartskosten beleefd. Ja die ene keer voor een
(NO) wormkuurprikje en twee kleinere bonbons Bravecto, meer niet. In
onze
DA-praktijk kennen ze mijn twee setters heus wel, als ik elke maand even
kom wegen staan zonder wat te zeggen hun namen al snel op het scherm. Ze verdienen
daar tot
op heden niks aan me maar blijven wel aardig doen. Als ze nou ook nog
eens aan de titerbepaling gingen...... worden de bazenportemonnees in Ommen
e.o. helemaal gelukkig van. Update 2 dagen later: Alsof de duvel ermee speelt, er ligt post voor Ailleen...: kom je binnenkort voor een prikkie danwel titeren en checkup. (In de hoop dat ze dit voorjaar moeder wordt gaan we denk ik maar eens voor een consultje vanwege dreigende Brexit shit).
|
||||||
|
---------508-------- 25-01-2019 Bambi |
Geneert een hond zich
wanneer er wat fout gaat? Gezien de temperatuur, de sneeuw en het
tijdstip (lees: het autoluwe 00:30 uur) mochten mijn settertjes vanaf
mijn voordeur 'los mee'. Wanneer ik het commando "Achter!"
geef binden ze in en wachten we netjes voor de stoeprand. "Oké
meissies, ga over"...nou Ailleen Aoife sjeest met een bloedgang de
donkere Lidl-parkeerplaats op. Zich niet beseffend dat vandaag wel 1000 autobanden de sneeuw spiegelend hebben gepolijst. Net als filmster Bambi glijdt ze spreidbeens tot bijna onder de winkelkarretjes. 'k Zie het allemaal gebeuren, toen ik haar uitlachte hapte ze balorig in mijn jasmouw; nu met gat erin dus. Als oversprong nog even een robbertje 'knokken' met Apache. Zo, sans gene, haar gezicht is weer gered. Zojuist zag ik dat ze er toch een bebloed rechterduimpje aan overgehouden heeft, een stuk nagel is eraf. Rubriek: Leentjes Jachtige leven 25-01-2109
|
||||||
|
---------507-------- 23-01-2019 Vage puppiegeur |
Zijn jullie ook zo'n
rare baas? Wanneer mijn Ailleentje lekker op haar rug slaapt kan ik het soms even niet laten: dan begraaf ik mijn gezicht in haar hals en buikje.... om haar heerlijke geur op te snuiven. Ondanks haar 3,5 jaren ruikt mijn jagertje nog vaag naar de puppie van toen. Als ik dan zachtjes ga neuriën 'joekert-zingt' ze tevreden met me mee, oogjes dicht en het tongpuntje gaat in-uit. Als je eenmaal een
puike setter hebt gehad ben je verkocht; tellen andere rassen eigenlijk
niet meer mee. En zo zit het.
|
||||||
|
---------506-------- 22-01-2019 Vergeet even de wereld |
Echt de grootste wil
ik. Van
de week ha'k dorst, zo'n ouderwetse dorst en daarom even langs de Mac voor een
grote cola. Lekker met die razende bubbeltjes CO2 en al dat knisperende
ijs. Wie wat bewaart heeft nog wat, dus hup in de stander met die beker tot na de, toch wel lange, hondenwandeling. Water meenemend voor Apache en Ailleen. De verwachte teleurstelling wanneer ik na een uurtje of twee weer aan het colalurken sla. Het smaakt precies zo als de komende -klimaat-onzinnige- CO2 jihad/hoax/religie: spugend flauw, niet te hachelen en het rietje zuigt ook alweer plat. Motto: Wat gun ik mijn en jouw kleinkinderen een sprankelend leven met vrije keuzes. Het snijdt me door de ziel hoe fanatiek deze jonge (links geïndoctrineerde) generatie groot onheil actief over zichzelf afroept. Het verstand komt vast met de jaren, maar ik kan eigenlijk niet verkroppen dat (ons aller levenspeil) zoals nu een sterke Ferrari wordt ingeruild voor een hobbelpaard (wind, zon en bio-energie). Net als bij onze Ierse setter hondensport wordt geschiedenis en lessen daaruit vergeten, lees mijn vele 'columns' er maar op na. Weet je wat je dan
maar doen moet: Geniet iedere minuut van je setters, als je er nog geen
hebt koop er dan eentje ('k wens je het beste van het beste). Dit ras is balsem voor de
ziel.
|
||||||
|
---------505-------- 21-01-2019 Botaurus / Eurasian Bittern |
Ook al is het een
jaar of twee geleden, de herinnering blijft....Apache weet het zeker,
hier precies op dezelfde plek zit een roerdomp (Iepron op zijn
Twents). Inderdaad hij is er weer, wellicht uitgehongerd omdat er al
vier dagen ijs ligt.
|
||||||
|
---------505-------- 19-01-2019 Rapid Eye Movement |
Wat begrijpen
volwassen honden ervan als hun maatje, die half over hen heen ligt,
ongegeneerd ligt te dromen? Als je een nestje pups bekijkt zie je
duidelijk dit paplepel-effect: hun voortdurend klauteren naar meer
warmte, kluwenvorming, elkaars hartje horen tikken enz. Zo doet een
hondje dat, overleven. Leentje heeft het op dit moment goed te pakken: rollende ogen, wippende lippen, gromt, luchtfietst als een bezetene, klapt stevig met haar staartje. Apache kijkt 'moederlijk' over haar schouder en ruikt heel voorzichtig aan haar trillend oortje. Hun vocabulaire is groot maar het woord 'gezellig' kennen ze niet... ze ZIJN dat gewoon.
|
||||||
|
---------504-------- 17-01-2019 Een echte setter |
Juist boven haar
duimpje heeft Apache zich in het bos ernstig gestoten. Zoals we allemaal
weten likt een hond een wond nogal open en wordt 'het wat enger en
groter'. Vanavond likt ze fors, knaagt zelfs... als ik haar uit mijn
ooghoeken bespied bindt ze in en schakelt over op voorzichtige
likjes. "Nee Apache, blijf er vanaf, niet likken, stop daarmee" zeg ik op vriendelijke toon. (sorry ik praat altijd zo met mijn wandelende woordenboeken, zelfs als ik aan het bellen ben reageren ze op woorden) Met een diepe berustende zucht legt ze haar hoofd op betreffende poot. Verbandje of beschamende lampekap is bij haar nog nooit nodig geweest. Wij verstaan elkaar al jaren, ze doet/gaat altijd voor MIJ, een puike hond dus.
|
||||||
|
---------503-------- 15-01-2019 Ternauwernood (kyoka, 5-7-5-7-7) |
Schril bandengehuil
hoorde ik vannacht terug in mijn droom; meestal loopt het goed af, zo ook
gisteren met mijn rode Ferrari Ailleen.... Ze vergat namelijk uit te
kijken voor die ene aanstormende auto en moest springen...hoog en ver
dat wel. Een
hartverzakking
|
||||||
|
---------502-------- 12-01-2019 Aan mijn voeten |
"Enerverend" was het
vandaag, er zijn mij namelijk weer wat dingen opgevallen. 1. Ailleentje is, als ogenhond ernstig bezig met omgeving, routes en planning. Omdat ik nogal praat met mijn twee rooie rakkers (ja Gerard sorry, ik ben een moederkloek maar ze hebben daardoor een vocabulaire om U tegen te zeggen) ontmoet ik steevast tegenspraak wanneer ik niet doe wat ik ze had beloofd. 'k Had namelijk de meiden beloofd met hen naar 'Dedemsvaart te gaan'; als ik de route wijzig om benzine te tanken gaat Ailleen in de autobench staan en geeft in hoogblafjes commentaar: 'dit klopt niet baas, verkeerde route'. Apache neemt zoals gewoonlijk de omgeving in zich op, zonder commentaar indrinken van alle leuks, die snapt werkelijk alles. Pas als we weer op 'weg naar Dedemsvaart' zijn bindt Leentje in en gaat -mopperend over al dat oponthoud- toch liggen. De reis daarheen duurt een kwartier, in die tijd heeft Leentje wel drie maal gecontroleerd of het nog klopt. Wat kan ik, ADHDer die ik ben, toch buitensporig genieten van zo'n extravert settertje!!! My blue hen / once in a lifetime. 2. Zap ik op de TV... komt de kop van Peter Pannekoek vol in beeld. Zeg ik hardop: Wat moet die Pannekoek nou weer... Van hun luie sofa springen A&A en gaan voor me zitten: Kom maar op met die pannekoek, daar kun je ons voor wakker maken... 3. Volgende voorval vandaag baart mij wèl zorgen: Vanwege doodmoe, compleet dove/ongevoelige benen ben ik daar vandaag op een bankje in het park gaan zitten. Wanneer ik huiverig opschrik is het oh grote schrik veel donkerder geworden en liggen er nota bene twee honden aan mijn voeten te soezen. Golden girls! Hmmm.... Joop jongen, je bent blijkbaar een half uurtje in winterslaapstand van de wereld geweest. Toen mijn vader Parkinson kreeg zei hij eens tegen me ''k ben soms een stukje van de dag kwijt'. Dit begint erop te lijken, maar ik moet nog 30 jaar mee zegt de statistiek, nou minder oud is ook niet erg hoor. Hoe overleef ik dat..nou twee prachthonden slepen me er doorheen: 1. Thank God.. 2. and mede dankzij breeder Henk. (want zonder Ailleen, Apache en zelfs nicotine heeft mijn leven hier geen zin meer). Tien maanden ben ik dagelijks vechtend rookvrij, nog steeds voel ik die tikkende tijdbom welke mij nu meer dan ooit totaal verlamt. Twee mijn ooit gemotiveerde medestanders / vrienden roken al weer....lullo's of toch realisten? Summary: I stopped smoking, about 10 months now, so shoot me and all my problems are solved.
|
||||||
|
---------501-------- 10-01-2019 16,000 years ago |
Nog steeds stijgt de zeespiegel constant met ongeveer 10 cm. per eeuw,
dat blijft voorlopig ook zo. Plaat: Toen The Channel en de Noordzee nog niet eens bestonden; het zeeniveau zelfs 160 meter lager was! Fact: 'k Had dus met mijn Ierse setter Ailleen gewoon los lopend over de groene vlakke nu zeebodem (gelijkend op de Veluwse zandverstuivingen) te voet naar Ierland gekund om haar daar te laten dekken ;-) Scherpe speer, dekentjes, boterhammetje en drinken mee, gaan met die banaan. (ha, Musa bestond toen nog niet, setters evenmin)
Summary: Ha ha. What a difference...16,000 years ago...walking over land from Holland to Ireland was possible with my Ailleen Aoife (when in heat >> to be mated in Ireland). Nowadays 19 hours beating the oceanwaves by ferryboat Cherbourg France > Ireland. What about Brexit new custom-rules, custom problems travelling Ireland with my beauty Ailleen O'Conloch ultimo march 2019?
|
||||||
|
---------500-------- 06-01-2019 shyshysetter |
Toon mij uw hond dan
zal ik zeggen wie gij zijt Vanmiddag in het bos komen we een canicross-sporter tegen met een racy, prachtig gebouwd Iers settertje voor zich uit. Mijn setters herkennen altijd rasgenoten en rennen vrolijk erheen. Nou... het settertje krimpt ineen, bang en nog eens bang, buikschuiver met oogwit. De gehaaste hijgende man geeft aan dat ze haar hele leven al zo doet. Als ik vraag waar deze werkelijke schoonheid vandaan komt schudt hij ontwijkend zijn hoofd en rent gauw verder. Ailleen laat het er niet bij zitten en vergezelt haar vele meters, maar nee ze is niet in staat contact te maken. Hond en baas onbereikbaar... Eigenlijk jammer dat je als hond niet in staat bent (mag/kan?) stressloze contacten met soortgenoten aan te gaan. Voor een 'rollicking' setter des te erger, 'k zou er alles voor gaan proberen. Summary: Walking my dogs in the wood, unleashed for 1,5 hours. Halfway we met a very beautiful irish setter (cani-cross sport) bitch...but very shy, totally shy. My A&A didn't understand/accept that, like to play with her. No way even owner and dog. Feel sorry.
|
||||||
|
---------499-------- 30-12-2018 Kreupel en kreupelhout |
Het gaat eigenlijk
altijd goed....als een rode Ferrari door bos en kreupelhout gaan. Grote
risico's nemen Ailleen en Apache soms daarmee. Hoge en in den blinde
geweldig brede sprongen, waar kom je soms op terecht.... Ik ga er vanuit
dat een puike hond geen fouten hierin maakt. Ik hoor vanmiddag een gilletje en Leentje komt met zere achtervoet bij me. "Baas kijk even wat er aan de hand is". Ik ken haar, 'k moet er niet teveel aandacht aan geven (prinsesje he). Welgemoed jakkert ze verder door het bos, af en toe wordt haar inzet aangemoedigd door een rotjeknal. Zo'n 100 meter voor het eindpunt is ze na ruim een uur rauzen helemaal op, bijgaand fotootje van een uitgewoond bibberhondje op drie poten. Mijn diamantje heeft heel veel geslepen vlakjes maar er schittert nu even geen. De hele rit terug en ook het auto-uitspringen doet ze niet normaal. En nu thuis maar knagen en knagen aan die zoolballen, ik kan er niks aparts aan zien. Lekker ingezalfd. Even aanzien deze jaarwisseling. Onder de rooie
streep
Summary: sorry not in the mood for translation. Picture: Ailleen little damage on paw.
|
||||||
|
---------498-------- 26-12-2018 Ieder rampjaar is ooit voorbij gegaan |
Nog zoiets dierbaars.
Tweede Kerstdag was
ik bij mijn kleindochter Cato; mijn dochter en schoonzoon waren daar ook
trouwens ;-). Goed om onderons te zijn! We kregen
het over gezondheid, toekomstplannnen en (nog) te stellen doelen. Na
enig plafondstaren en mijn gevoel volgend kom ik voor mijzelf op: Mijn overtollige
vocht, stress en kilo's kwijtraken, weer en ziektevrij opkrabbelen, vermijden van alle spanning en drama om me
heen. Hopelijk komen tot een prachtig nestje setterpups van
Ailleen. Nog dieper van alles te genieten, vooral ook mijn settertjes, ik kan ze immers geen halve dag missen. Dus op naar een Nieuw, Socialer en Gezonder jaar, want dit Rampjaar 2018 lijkt bijna voorbij. Het was me het jaartje wel...ehhh NIET. Maar kijk nou eens, hier wil je toch ook bij zijn:
Dit schattige Buitenkindje steelt telkens mijn hart. Zo laat op de middagwandeling wordt het wat fris en kleurt onz' aller wangen. Heldere blauwe kijkers van kleine Catootje volgen de steeds voorbijschichtende setters Apache en Ailleen. Ze zijn oh zo lief voor mijn 9 maandse kleindochter. Dat settervirus moet eens overgedragen, toch? kww Summary: My (5th) grandchild Cato, on christmas doggywalk with my two setters Ailleen and Apache. To implement settervirus into the new human generation...for lifetime
|
||||||
|
---------497-------- 24-12-2018 Buikschuiver |
Eigenlijk zijn hazen
top-sterke dieren en 'erg Hollands'. Ook vandaag zie ik ze in de stromende
regen al op tijd wegrennen. Hoe verkleumd ook, ze blijven alert en soepel. Ailleen gaat op een gegeven moment doorzakkend rennen, haar staartje slaat wat heen en weer.... dat betekent (mogelijk alweer) haas. Haar rennen stopt, ze blijft min of meer 'voor'staan. In haar coulé leg ik voor mijn eigen plezier twee handen op haar doorweekte ruggetje en druk haar zachtjes verder omlaag. Ohh, dan ze sluipt de laatste meters op diezelfde diepte buikschuivend voorwaarts; haar schouderbladjes steken flink boven de rug uit. Heerlijk gezicht, ze kan het ook!! (Ierse setters hebben namelijk de beweeglijkste schouders en dat wil je natuurlijk vaak zien heej..) Wanneer Leentje echt niet meer voorwaarts gaat ligt er een meter of vijf voor ons een dode haas. Met geen stok krijg haar er dichterbij, dat "daar mag je niet aankomen" weet ze goed. Weg is de spanning. Apache haakte al eerder af die gaat geen dode haas bezien... die weigert zelfs alle apporten.
|
||||||
|
---------496-------- 22-12-2018 De oliebol negeerders |
Hoe eigengereid is een
setter? Steelt hij? Wat is veilig zowel op straat als in het veld? Vanochtend kocht ik in een opwelling oliebollen. Juist toen ik thuis ervan wilde genieten werd ik even weggeroepen en bleef noodgedwongen een uurtje even uithuizig. Thuiskomend word ik enthousiast begroet door Apache, -dat doet ze altijd zo-. Ailleen ligt gewoon in de kamer, totaal niet geïnteresseerd in de op tafel wachtende oliebol. Eigenlijk hè sta ik niet bij zulke dingen stil zoals ongehoorzaamheid en stelen. Ik geniet juist dagelijks van de uitzonderlijke eigenschappen wat Ierse setter heet. Hondenkoekje verdiend
|
||||||
|
---------495-------- 21-12-2018 Best wishes to my dog friends |
To all my Irish Setter friends Et in terra pax hominibus bonae voluntatis (...and peace on earth to men of goodwill) Happy New Year, Athbhliain faoi mhaise duit, Godt nytår, Gott Nytt År, Onnellista uutta vuotta, Gelukkig Nieuwjaar, Happy New Year, Bonne année, Frohes Neues Jahr, Buon anno, Laimigu Jauno gadu, Laimingu naujuju metu, Szczesliwego nowego roku, La multi ani!, Feliz año nuevo, Folle lok en seine, Nollaig Shona Dhuit, Novim Godom.
|
||||||
|
---------494-------- 17-12-2018 Wapperflapje |
Als je goed oplet zie
je zoveel meer is het spreekwoord. Zo leuk om te zien was het...want
nooit eerder zag ik dit: Ailleen ligt onbeweeglijk op haar zij te dromen; na een heel zacht gilletje begint plots één voetje te trillen en in gelijke tred wappert één oorflapje mee. Niks bijzonders zeg je? Nou het was het oor waar ze op lag en niet die vrije. Mijn settertje kan dus één oor als een vlag laten wapperen, golfjes maken op haar dekentje d.m.v. die 17 kraakbeenspiertjes. En waarom ik dat nou zo aardig vind: negen van de tien NL Ierse setters zullen bovenstaande nooit kunnen. Hun oren zijn te lang, in gewicht/dikte veel te pompeus, als belangrijkst euvel: ze zijn te laag aangezet zo ongeveer achter hun kies. Die 17 spieren daardoor werkloos geworden. Verlies alweer. Dat is mijn mening en daar moet je 't mee doen.
|
||||||
|
---------493-------- 15-12-2018 Life span |
Wat ben ik vaak blij
dat mijn twee Iertjes zo gezond zijn. Dat ze nog steeds vrij zijn van
ongelukken en alle ongemakken. Zo onderweg zijnde hoor ik veel te vaak over
ernstige onheilen wat de diverse honden overkomt. In een dag of tien
passeerden verdrietige verhalen over epilepsie, artrose, blindheid,
kanker met akelige open drain, dure operaties, kreupelheid en een
aanrijdinggeval. Van rashond tot Haags puienzeikerdje, het lijkt wel of er geen gezonde hond meer rondloopt.... Ik ben op FaceBook lid van een paar Outcross rasgroepen en daar zijn ze juist zo laaiend enthousiast (minder dierenarts, kwieker gedrag, betere bevruchtingen, grotere nesten, longer lifespan, het algemene gevoel van vooruitgang) en dat zijn feiten waar je vooral blij van kan worden. Er is hoop voor de rashond, nou ja tijdelijk dan he, de kortzichtige eergeile mens verprutst het toch weer.
|
||||||
|
---------492-------- 14-12-2018 Bij de les blijven |
De matige frisse wind
staat precies goed vanmiddag. Beide setters rauzen netjes windop door
gras, bosjes en hoog onkruid. Als ze me te lang wegblijven moet ik ze
gaan zoeken. Zie ik (wind-up) heel in de verte een houtsnip de lucht ingaan met daarachter 2 roodbruine schimmetjes. Die gewoon stilstaand de
vogel nakijken. Helaas was ik er niet dicht genoeg bij, jammer. Nouhhh, een paar honderd meter van de baas toch redelijk netjes bij de les blijven... da's wat een setter moet doen. Reken ik goed vandaag, ben trots zelfs. Er knallen wat rotjes vlakbij, ze doen er daarom een schepje bovenop, yes feestje, dit past erbij!
|
||||||
|
---------491-------- 13-12-2018 Weight watch |
Vrijwel alle Ierse
setters zijn te dik, te zwaar, vadsig. Het dagelijkse gevecht tegen de
zwaartekracht die hen daarmee versneld uitput. (Ook bij mijzelf hoor).
In oktober woog Apache 25 kilo en Ailleen 20,2 kilo. (Ja ja da's heel
andere koek he maar in mijn optiek zijn mijn A&A
te zwaar.) We zitten nu half december op resp. 23,1 en 19,0 kilo. Maar heus wat een verschil nu in uithoudingsvermogen en plezier in het rennen! Ze gaan weer sierlijk over boomstronken heen. Kortom: Kun je bij strijklicht niet de contouren van de achterste twee ribben van je hond zien dan is je setter te zwaar.... en ben je juist geen goede baas. Die max. 28 kilo bij de grootste schofthoogte staat niet voor niks in de Rasstandaard.
Summary: 44.5 lbs (20,2 kg) in August till now 41.8 lbs. Much better, happier dog!
|
||||||
|
---------490-------- 12-12-2018 Geknooide kneu |
Vraag vooraf: Zoeken
dieren veiligheid bij elkaar als de dood hen bedreigt? Want...boven ons danst een grote groep kneutjes (Common linnets) op zoek naar een slaapplaats. Vlak voor hun warrige landing slaat een slechtvalk/havik, in verrassingsvlucht, er eentje van. Al schreeuwend hangt de kneu aan de scherpe klauwen. De hele groep wijzigt hun landing en gaat prompt in het hoge gras zitten, vlak bij mij en tussen de twee setters in. Niet toevallig maar heel gericht, vlak bij elkaar houden ze zich op de grond. Apache en Ailleen bemoeien zich niet met de kleine vogeltjes maar houden zich opmerkelijk koest. Pas na een paar minuten vliegen de eersten naar 'hun' boom.
|
||||||
|
---------489-------- 09-12-2018 Associatie |
Lang wandelen maakt
hongerig... en gaan in het hoofd boodschappenlijstjes zich vormen. Opeens weet je
het! Vanavond patat met pittige mexicaanse boomstam. Dikke kop kouwe 'thee' uit
de grote groene fles erbij. De beide setters waren zojuist niet bij me weg te
slaan.... nou vooruit, allebei een reepje patat en bedankt voor 't
wachten.
|
||||||
|
---------488-------- 08-12-2018 Scherpe klauwen |
Als je al mijn
verhalen leest lijkt het er mogelijk op dat ik, net als dat
pensioenfonds Zorg
en Welzijn
naar mijn honden
heb. Mwoaaah, ja dat kan ik wel stellen zo. Toch een hiaatje in hun verzorging: nagels bijhouden vind ik een te vaak weerkerend klusje. Daarom zijn mijn kleren eerder versleten en lamswol truien na een paar weken niet meer gatloos. A&A lopen in 97% van hun leven juist niet op straat of op bestrating; juist de zachte bodem polijst hun nagels vlijmscherp, en geven bovenal grip! Helaas veroorzaken te lange nagels pijn in de hondenvoeten vanwege 'bergklimmersstand' van de tenen. Daar komt nog bij dat witte nagels (Ailleen heeft 4 witte voeten) naar mijn idee sneller groeien. Het zal de komende weken (om de tien dagen) meerdere keren ietsepietsie inkorten worden, om het 'leven' in hun nagels wat terug te dringen. Dat is namelijk de truc, je kunt eenvoudigweg niet in één keer een centimetertje eraf hakken...
Summary: Sharp paws. White toenails are growing faster then brown or dark ones?
|
||||||
|
---------487-------- 07-12-2018 Glijvluchten |
Wij, setterroedel, hebben even niet
opgelet. Lopen we gedrieën door een open bosje ontsnappen er opeens een vijftal fazanten hoog uit een boom. Nou die waren al vroeg op stok in 'deze donkere dagen voor kerst'. Voor de hondjes prachtig natuurlijk daarmee een uur zoet te zijn. We hebben later vier stuks naar hun roestboom terug gestuurd. De avond valt, op tijd Apache en Ailleen aangelijnd, niet weer terug langs de boom! Zuinig zijn op onze 'natuur'. Volgende week even meer beleid bij verspreiden en arresteren.
Thuisgekomen zie ik aan Apache haar voorpoot (knie) een wond, zo groot als een dubbeltje, bleek rood vlees tonend. Heb er een klodder Aloë-vera zalf op gesmeerd. Beetje nadelig want ze vindt dat spul juist lekker. "Apache niet likken, niet aankomen, NEE BLIJF ERAF" en vanaf dat moment zakt haar koppie berustend omlaag. Ze is er niet weer aangekomen!
|
||||||
|
---------486-------- 06-12-2018 Reuzenfazant |
Uitgewoond door de
lange boswandeling en nat van 't zweet plof ik neer in de terrasstoel.
Met mijn keelontsteking en vooral conditie is het nog steeds pedt. Beetje winderig is het wel hier rond het landgoed, daar past wel een Beerenburgje als ruggesteun bij. Eerst die drie minuten proberen het dagelijkse 'scheermes wat nicotinehunkering heet' te pareren; wanneer gaat die ziekmaker ooit over!? Ailleen en Apache blazen, zoals gewoonlijk onaangelijnd, onder mijn stoel uit. In afwachting van een hondekoekje die het aardige meisje steevast meebrengt. Het zijn voorbeeldige terrashonden. Ondanks haar moeheid blijft Ailleen deze maal ongedurig en begeeft zich langs de randen van het terras. Snuffen, neus hoog, ogen geloken. Springt over de buxusheg en .... staat oog in oog met een pauw. Omdat ik schrikkend overeind spring doet Apache dat ook. Ik commandeer 'daaaaauwnnn' maar je moet niet denken dat ze dat doen. Hebben juist weinig ontzag voor die knoert fazant, vooral als hij tokkend wegkuiert. Wanneer Ailleen hem zijn 'laatste uur toewenst' grijp ik snel haar nekvel, net op tijd. Hè lastig, de lijnen liggen nog op tafel, dus draag ik haar maar terug. Apache volgt al kwispelend, net als ik tevreden over de goede afloop. Toch de riemen maar even aandoen... Bij 't bestellen tweede BB'tje vraag ik hoeveel een pauw kost.... ze wist het niet. Leentjes Jachtige
Leven
|
||||||
|
---------485-------- 04-12-2018 Mijn grote schat |
Vandaag was weer zo'n
dagje dat Ailleen compleet uit haar dak ging, namelijk... RENNEN! Ik zie
haar 'mood' al van verre als ze haar ochtendhoop en -plas heeft gedaan,
dan komt ze met laag gehouden rug en schouders in duizelingwekkende
vaart op me af. Mijn handen en mouwen houd ik dan gauw op de rug want
anders bijt ze uit pure balorigheid er straks nog in. Met wijsvingerhint de richting aangeven zodat ze uit zichzelf blije kilometers en goede bochten wind-op maakt. Zelfs zonder wild te verwachten. Het belangrijkste hierbij: Ik weet één en ander over gangwerk en hoekingen, daarom geniet ik met volle teugen van haar ultieme 4-takt galop. Met redelijk hoog gehouden hoofd, echt snel en moeiteloos, ik zou geen Ierse setter weten die haar (hierin) kan evenaren (nou, misschien Arantar haar twin-brother). Totdat er bij de
bosrand een haas uit zijn pot springt, potverjoppie dan gaat ze
naar versnelling zes... De Ferrari joelt. Een handbreedte blijft er over
tussen haar borstkas en grond. Als aan de grond genageld kijk ik haar
na, ik weiger om nu te (straf-roller)fluiten, dat gaat toch niet helpen
en dit is veeeel te mooi om naar te kijken. Is deze passie nu fout? Haar
schofthoogte haalt nu vast geen 50 centimeter, zo laag vliegt ze nu. Ze
is even snel als het haas, ook al draagt ze een pondje teveel bij zich...
Summary: her galopstyle is the best. Ferrari-fast, high headed and obedient.
|
||||||
|
---------484-------- 23-11-2018 Om er een puntje aan te zuigen |
Hoe mijn uiterst
zachte Leentje verandert in gedreven donderstraal. Vooral als een fazant zich in de verte laat
horen. Dan gaat de vijfde versnelling erop. Onderweg vloeiden deze woorden zomaar uit mijn pen want een hondenleven is immers kort. Nu kan het immers nog, elke dag genieten van setter escapades ;-) Schaakmat Ze
scheert en schaakt
|
||||||
|
---------483-------- 19-11-2018 Bij de les! |
Dat teven beter bij
de les blijven en veranderingen in hun omgeving sneller vaststellen was
me wel bekend. Vandaag heeft Ailleen deze stelling bevestigd: Rond middernacht wil ik met A&A even een rondje lopen en gewoonlijk draven ze over de galerij richting lift. Nu niet, Ailleen slaakt direct bij mijn voordeur hoge gillende blafjes want ze ziet dat er op het einde twee galerijverlichtinslampen stuk zijn. (Je weet wel, die haperende TL-buizen/starter versleten). Toevallig geblaft misschien? Nee, want ze holt naar voren en gaat, acht deuren verder, de defecte lamp staan aanblaffen. Er worden bedlampjes aangeknipt....wegwezen dus met deze lawaaimaker. Update de volgende avond: lamp is nog steeds defect, Ailleen liep er zojuist onderdoor...ze keek echt even omhoog maar blafte niet. Wat is de moraal van dit verhaal: Het fijne aan deze setter is dat je haar maar één keer iets hoeft uit te leggen! Good girl.
|
||||||
|
---------482-------- 09-11-2018 Warme vijgen |
Wat een heerlijk
gevoel is dat toch, ik bedoel dat je bij Ierse setters nooit ongerust
hoeft te zijn. Omdat ik met een door vocht opgezet linkerbeen me
voortsleep voor een 'paar kilometer bospad' belopen mijn settertjes
ongeveer 30 kilometer in dezelfde tijd. Zo nu en dan dwarst een rode
schicht van kreupelhout naar kreupelhout. Heel even klinkt een hoge gil
als een zweem van damwild wordt geroken. Ze nemen het ervan, dat was ook
de opzet! Dat kan ook anders; sommige Ieren komen al 10 jaar niet los
van het touw las ik vorige week...laat hun fokker dat maar niet lezen. Ik ben deze middag juist blij met een oponthoudpraatje als een mooie mevrouw op een paard komt langsgestapt. Ohh zo mooi rechtop, borst flink vooruit, haar knieën strak tegen de flap en hakken laag. Echt, ik moet mijn handen op mijn rug in elkaar haken om niet haar strakke rijbroek vaker aan te raken. Ben wel oud maar nog niet seniel, eigenlijk hoort het niet. Hoho, terug naar Apache en Ailleen. Ze waren namelijk vlak achter het paard gaan liggen uithijgen. Wanneer een lange zwarte staart omhoog gaat... een piramide van dampende mest wordt gedeponeerd deinzen ze terug. Wég uit die stank. Nou, drie jaar geleden hadden ze van de warme vijgen gesnoept, vast wel. Er gaat allang niets meer fout, het ultieme genieten, iets om erg dankbaar voor te zijn. Wij, roedeltje van drie, weten exact waar onze honderden puzzelstukjes hun plaats hebben. En Ailleen, mijn schijnzwangere schat begint even later bij het zicht van onze auto zacht te jammeren, ze wil nu naar huis naar haar knuffels want die zijn al uren alleen... Als er reïncarnate zou bestaan zou ik setter bij mijzelf willen zijn...het liefst zónder hormonen.
|
||||||
|
---------481-------- 04-11-2018 Joop! kom hier |
In de verte staat een
mevrouw, met dochtertje in haar kielzog, naar me te roepen. Tenminste zo vat ik het maar
op: "Joop!, kom Joop!" . Een potig, en ja kort-potig ook, zwartwitte kruising komt uit de struiken tevoorschijn. Apache en Ailleen maken op hun beschaafde edele manier kennis met hem. Wanneer hij ietsje opdringeriger wordt gaan mijn twee teefjes netjes zitten, in hun veilige #MeToo stand. De vrouw roept nogmaals "Joop! kom hier". Jaahaa ik kom al, roep ik. Ze lacht en zegt tegen haar dochter 'die meneer heet toevallig ook Joop, maar die moet hier maar blijven'. En zo wordt mijn leven nou altijd door anderen geagendeerd...
|
||||||
|
---------480-------- 01-11-2018 De pijp uitruimen |
Met wonder en geweld
graaft Ailleen zich, in een stief kwartiertje, de diepte in. Wanneer ik even later
haar
staart niet meer bovengronds zie moet ik 't maar even gaan controleren.
Leentje zit nagenoeg klem in het konijnenhol, 'k zie nog net een stukje
staart. Ze moet echt worstelen om zich te bevrijden. Dat het konijn allang de pijp uit is (en zijn heil heeft gezocht in een van de pijpen van de buren) heeft ze in al haar ijver niet meegekregen. Zo krijgen beide jachthondjes, naast pretogen, tevens voldoende hersenwerk en beweging als mijn eigen voetbalknie het even laat afweten. Later in huis veegde ik van mijn 'aardhonden' een pond zand bij elkaar.
|
||||||
|
---------479-------- 24-10-2018 Haar eerste schijnzwangerschap |
Kom ik weer thuis van
een boodschapje klopt Leentje zacht met haar staart. Ach meissie wat lig
je daar nu in een nieuw standje... Speelgoedjes en piepbeest, al
maanden foetsie of niet in tel, nu verzameld bij haar buik. Nu weet ik
ook waarom ze onderweg voortdurend schelle kreetjes slaakt, ze wil
naar huis. Is ook niet bij me weg te slaan, bekrast mijn benen, als
was het dat ik pups in mijn jaszak draag. Bevlogen verwarde dame in echt
hoorbaar hormonale staat. Apache zoekt regelmatig haar melkklieren op,
die zullen vast naar melk ruiken. Ik geniet er Buitensporig van maar hou
me angstvallig wat afzijdig.
|
||||||
|
---------478-------- 23-10-2018 Een roedelziektetje |
Gisteravond knorden
en pruttelden de buikjes van Ailleen en Apache luid en duidelijk.
Vanochtend had ikzelf eveneens buikkrampen en merk ik dat we ons alle drie ziek
voelen. Verkeerd voer? Hmmm wat zij eten is elke dag hetzelfde en ik lust dat echt niet. Kan zoiets in de lucht zitten? Wat 'gaat er rond' ? Ze grazen door conditiegebrek vanochtend gras, gras en nog eens gras en spugen daarna hardgrondig. En ikzelf.... moest haast maken om thuis te komen. We hebben er een pyjamadagje van gemaakt. Letterlijk en figuurlijk de tank leeg alle drie, de auto ook, maar morgen is er weer AOW om beperkt te tanken.
|
||||||
|
---------477-------- 21-10-2018 Keep your hands clean |
Handwassopje met de
oogst van een hete stoffige zomer. Ik me maar steeds afvragen waarom mijn handen zo gauw groezelig zijn...
It was a long and hot summer, result dusty leashes! "Don't want to get my hands dirty" ;-)
|
||||||
|
---------476-------- 20-10-2018 Het hoogste goed |
Van wat rondkeutelen bij 'de nieuwsberichten in de berm'
naar die split-second van hoogste paraatheid. 't Heilige Vuur
knalde er weer uit vandaag. Die omslag, zo mooi! (Helemaal niks zeggen, alleen
maar kijken en genieten).
Wat doet de geur van een snip veel met setterpassie; zijn wij mensen
minkukels bij. Daarom zijn er die wereldkampioenschappen Snipe in Ierland; het hoogste genot voor hondenbrains en zintuigen. In 2020 maar met een puik settergroepje erheen dunkt me... moet er wel veel meer getraind worden ja!
Summary: Passion and fun on snipe. That split second in passion this afternoon, my both bitches steady pointing.
|
||||||
|
---------475-------- 19-10-2018 Seniorenweken |
Op hun uiterste
gemakkie fietst er een 'herfstvakantie echtpaar op leeftijd' langs
ons. Ach ja, de eerste dag immers van de herfstvakantie hier. Ik roep alvast naar Apache en Ailleen 'ga op het gras'.... dat lukt hen redelijk. Begint die mevrouw naar me te roepen: "Gooed heej.... enne gefeliciteerd met zulke puike Ieren, TOP!!" Huh? 'dank u wel mevrouw'. "Ja" roept ze nog achterom, "ik ben jarenlang hondenkeurmeester geweest, ik weet nog best hoe deze er uit horen te zien hoor, dat verleer je nooit". 'k Had graag even met die schattige mevrouw reminiscerend gebabbeld. En wie was ze... Eigenlijk hè, even tussen ons, ben ik er iedere keer weer blij van als men HET ziet.
|
||||||
|
---------474-------- 17-10-2018 Verboden voor Honden |
Dankzij zijn verre
schreeuw wordt de fazanthaan even later passievol gelokaliseerd. Jammer van dat schapengaas, 'k had Leentje graag begeleid die paar
laatste meters. Even met het gaas rammelen en ja daar ging ie snorrend
op. Eerst die onweerstaanbare geur, dan dat geluid, 't scheelde niet
veel of Leentje was daardoor een 'dedicated fencejumper' geworden.
|
||||||
|
---------473-------- 16-10-2018 Publieksmening |
Ze zijn van Adel Vandaag was weer zo'n dag (nl. ze even meenemen de stad in) dat mensen hardop mij vragen "Hoe heb jij je twee honden opgevoed, we staan met verbazing te kijken, wat een gemak zulke honden, vooral setters, te hebben". Wel vijf verschillende koppels reageerden zo onderweg vandaag (ouder echtpaar die vroeger een Ier hadden, zakenlui, twee bouwvakkers, twee vrachtwagenchauffeurs, twee winkelende vrouwen met sjiewawaas). Tja, ik wil me niet op de borst slaan maar het is zo erg eenvoudig allemaal; ik heb werkelijk geen omkijken naar ze. Maar toch voelt zo'n klankbord wel lekker. Want Ailleen en Apache weten vooral niet wat straf/stress is, the easy way. Daarbij komt dat ze uit de allerbeste bloedlijnen komen inclusief juiste karakter en intelligentia. Het aardigste was toen ze beide onaangelijnd voor de deur van de slager lagen dat de drie toestormende chihuahua's met geen blik waardig werden gekeurd...'wij zijn van Adel, sodemieter op jullie, want ons knaagbot komt zo'. Nou geef mij maar deze Ieren onderhanden en niet zojuist die heet(!) striemende rollijnen om mijn enkels. Mijn been was juist aan de beterende hand. P.S. Dit is mijn eigen site en ik mag hier mijn eigen lieve setters ophemelen, ze verdienen het elke dag zo blij ben ik met ze.
Het andere publiek:
|
||||||
|
---------472-------- 15-10-2018 Blakend |
Vandaag is Ailleen
Aoife O'Conloch precies 1234 dagen oud, voor 't gemak zeg 3,5 jr. Even
groter nu dan de voorgeschreven minimummaat en vind ikzelf naar aardig 'uitgezwaard tevenmodelletje'.
Dat ze volgens sommigen 'wat klein en fijntjes is' nou dat is een pré
bij al dat te hoge/zware gedoe. Als ik eerlijk ben: al haar gangen maar
vooral galopstijl is
nog steeds de ultieme beleving. Ze legt met al haar fijne capaciteiten GOUD in voor
mogelijk toekomstige IRWS. We worstelen alle drie wat met ons overgewicht, ondanks zo'n 1,5 kilo teveel steekt Leentje toch lekker in haar vel. Ze blaakt van gezondheid en aan passie ontbreekt het niet. We moeten daarom vaker en langer op pad....want al die extra opgebouwde gratis weelde MOET er af!
|
||||||
|
---------471-------- 06-10-2018 Overhangende takken |
Want hij zal zijn
gelijk een frisse boom, In vette grond geplant bij enen stroom... Steeds, wanneer er
een windvlaagje opsteekt horen we het plopperdeplopperdeplop geluid.
|
||||||
|
---------470-------- 04-10-2018 Puik plan |
Vandaag is het 4
oktober, ik denk dat ik mijzelf als roedelleider maar eens ga
vertroetelen. Een stevig biefstukje koop. Mijn setters hebben het immers jaarrond al perfect voor
elkaar ;-)
|
||||||
|
---------469-------- 01-10-2018 Nederland Wereldtop |
Even een
prikkelpraatje
Kleine uitsnede van wat er plaats vindt: Als ik de laatste 4 grote NL tentoonstellingsuitslagen (deze maand sept Ahoy en Maastricht bijv.) bezie zou je bijna gaan geloven dat Nederland de absolute wereldtop aan Ierse setters bevat...want opgeteld (12+16+13+13) dus een sliert van 54 deelnemende setters, hebben allemaal, zonder uitzondering, een Uitmuntend (U=Excellent) toegekend gekregen!!! Verdeeld over 4 verschillende keurmeesters, ook dat! Geen enkele ZG, Goed, of Matig want inferieure kwaliteit bestaat hier immers niet / is niet in tel, beter gezegd willen we niet horen. En anders roepen we boos zo'n keurmeester ter verantwoording, danwel bedanken we hem/haar deze keer niet uitbundig op FaceBook. De beste keurman of -vrouw wil ook graag een keer opnieuw uitgenodigd worden en gaan op 'pleasing safe'. Je krijgt daarom allemaal de pUdelpreis in de hand gedrukt, iedereen tevreden. Lang leve het systeem. Fact-check? zie TT uitslagen van onze club. En als je toch al bladert kijk daar even verder omlaag in de 20 eerdere shows.... dan wordt alles duidelijk. Het regent niet alleen U'tjes, als een mitrailleurvuur klettert het U'tjes jaarrond! Vele (gelukkig wel kwaliteits/technische!)foto's vertellen daarna gemakkelijk wat er aan de setters mankeert zonder daarvoor 'kaltgestellt' te zijn... Ben eigenlijk best benieuwd hoe de geschreven beoordelingstekst zich betrouwbaar verhoudt tot de uiteindelijke kwalificatie, nog los gezien van de standaardeisen of interpretatie ervan. Niet te geloven hoe Was het maar niet waar... Dank U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U wel Mijn hier bijbehorend Column is van 8 september jl.: Het grote misverstand (bij de IRWS) Summary: In total
of 4 big
Dutch conformation dogshows these days, gained all 54 Irish setters an
Excellent. No Very Good, no Good were given.
|
||||||
|
---------468-------- 26-09-2018 Down and Stay |
Nog steeds werpt de
plateautraining van Ailleen haar vruchten af. Vanaf haar komst van Henk
heb ik daarmee destijds het commando DOWN en BLIJF er zo spelenderwijs
ingetraind. Nu ze ruim 3 jaar is blijkt nog steeds een wijzinkje van
één vinger al voldoende. Lekker makkelijk op een grasje of terrasje. Wat is plateautraining: https://www.youtube.com/watch?v=vE9r7ApdY1A&feature=youtube_gdata_player Praktijkgeval. Vanmiddag was ze wat warm en ik wilde haar in de schaduw 'verplichte rust' gunnen; ik wijs met met vinger naar het gras...ze zakt gehoorzaam door haar poten en ligt lekker uit te hijgen. Na een kwartiertje wil ik verder en loop het pad verder af met Apache. Wanneer ik Leentje ga missen kijk ik achterom: ach, ze ligt er nog, heerlijk ontspannen zelfs. Omdat ik haar geleerd heb (bij zo'n opdracht) nooit je plaats te verlaten betekent nu dat ik terug moet lopen om haar toe te fluisteren... "ga nu maar vrij". Als een springveer zet mijn altijd blije settertje ook nu de witte sportsokken erin.
|
||||||
|
---------467-------- 22-09-2018 Speurhonden |
Dat reebokje moet
mijn twee setters al vroeg geroken hebben. Zijn juiste moment afwachtend
om te vluchten als de honden bovenwinds hem passeren. Vlak voor me komt
hij de maïs uitzetten en gaat in sierlijke sprongen voor me uit. Als ik voor onze veiligheid Ailleen en Apache, die al snel uit de maïsstoppel komen opdagen, aanlijn staan deze wel vijf minuten op scherp. Het hele stuk pad voor ons wordt minutieus op hoefafdrukken geïnventariseerd. Waar hij was gedwarst verslapt hun aandacht en mogen ze weer los. De neus van een setter doet niet veel onder voor een reetje. Reetegoed dus.
|
||||||
|
---------466-------- 19-09-2018 Onzalig werk |
"Wat een
formidabel contact hebben jullie samen in het veld" dat zei de
keurmeester vandaag op de CAC veldwedstrijd. Ja Leentje en ik hebben ons
best gedaan; ik met een zeer been op pad (hola stapje terug, toch te vroeg
gejuichd) en
mijn settertje al ploeterend door de taaie mosterd / bladrammenas groenbemester. Gewas even hoog als haar kopje en die stengels willen maar niet knappen, gelukkig bleef ze goed door-rammenassen tot ze er bijna bij neerviel. Good girl. Vogels kwamen we er niet in tegen... ook niet in de bieten ernaast.
Alles wat terugkijkend vandaag heb ik me een paar zaken voorgenomen: 4. Het
allergrootste probleem is de wildstand. Mijn laatste 5 optredens (in 2017 en
2018 voorgebrachte Apache + Ailleen) daar heeft steeds als resultaat
gehad: Wel je uit de naad lopen maar geen wild aantreffen, ook niet na
herkansingen draait het uit op NC (Non Classé). Op die manier bereikt ons
aandachts- en adrenalinepeil
zijn dieptepunt. Het lijkt me stug dat mijn twee setters wild
zouden 'laten liggen'! Strengere ORWEJA regels nu op
'goed geplaatst wild', maar als die drie woordjes nog niet eens van
toepassing zijn... dan houdt alles op. Summary: The biggest problem in Holland is lack of game/wild birds. Today fieldtrial all 9 dogs not even smell/or pointing birds. Afternoon, 1 dog pointing group of 15 partridges.... it's not fair.
|
||||||
|
---------465-------- 16-09-2018 Nesthaar |
Lieve kinderen hebben
veel namen. Bij mijn setters geldt dat ook; al drie jaar lang luistert
mijn karakterhondje Ailleen Aoife O'Conloch naar alle namen die ik roep.
In al mijn columns en blogjes passeren: Popsy, Kleine Leentje,
Ailleentje of kortweg Leen. (Daarom heb ik ook het commando 'Neen!'
vervangen door een Deens klinkende 'Naai!', om foute schrik te
voorkomen). Nou, eigenlijk verschrikt ze nergens van. De laatste tijd ontdek ik dat kleine Leentje een heel volwassen Ierse setter is geworden. Dat het nu tijd wordt dat -ooit schattig pluizige- nesthaar op haar opperarmen en sprongen maar eens echt te verwijderen. Puppiehaar wat drie jaar mocht blijven zitten hoort gewoon niet meer bij haar status. Haar koosnaam 'Leentje' houdt ze wel.
Summary: My little
big girl. Ailleen is not a puppy anymore, she advanced to a Gentle Lady
now. So, next grooming moment will be special to her (3,3 years still
exsisted) ...blonde puppyhair on the shoulders ;-)
|
||||||
|
---------464-------- 04-09-2018 Geurenwereld |
Wij zullen als mensen
nooit de hondse geurenwereld kennen. Ik blijf me steeds verbazen. - Lopen we vanochtend langs de waterpartij. Apache blijft staan snuffen, ogen geheel dicht, zeer geconcentreerd! Stapt een meter of tien langzaam vooruit, begeeft zich 6 stappen in het water en begint water te happen. Vooral happen en kauwen: er drijft een boterham, achteloos weggeworpen door een hengelaar daar gister aan het strandje. - Nog zoiets. Een paar dagen geleden lag ik in het gras lag bij dat opblazen van die luchtballon en trok toen een pleistertje van mijn vinger. Nu we daar weer eens in de buurt zijn hobbelt Leentje wat vooruit en gaat heerlijk liggen rollen in het gras. Op exact diezelfde 'baas'plek want daar ligt nog (netjes toegevouwen en in de bodem gedrukt) mijn pleister... met haar voorpoot rolt ze hem tevoorschijn. - Of: Komt er een vreemde hond op me af. Zonder te groeten gaat als eerste zijn neus richting mijn onderbeen. Zou hij van veraf werkelijk de geur van ontbinding aan mij gedetecteerd hebben?
|
||||||
|
---------463-------- 01-09-2018 Very serious stuff |
Mijn settermeiden
hebben het letterlijk op hun heupen! Twee teven tegelijk loops, dus
lekker dubbelloops bij Leentje's eerste heat. Houen zo, da's wel zo
makkelijk voor de komende jaren. Een warm welkome situatie voor ons
allemaal, eigenlijk hè geniet ik van loopsheid, zo eerlijk en
natuurlijk is die status.
Summary:
No, it's not a real mating this time. My 'hormonegirls' are playing
together now. Ailleen is young, in my opinion too young for mating at her first heat.
Maybe next time (D.V. march 2019?!) she will meet a fast intelligent IRWS
Adonis-hunter. (Please give/e-mail me the ultimate partner-tip) IMPORTANT: Needed
for the
future of the healthy and lower-related IRWS, all over the world. Let their
Red and White son's be mated to bitches @ every IRWS breeder in the world.
To lower the COI and Kinship, increasing hunting abilities en sporty
body's... and handsome beauties.
Zeg nou zelf pure functionaliteit... perfecte standaard IRWS, speciaal bedoeld en gebouwd voor deze elementen. Let ook eens op die achterhanden en croupe's:
|
||||||
|
---------462-------- 31-08-2018 Laat 'm gaan! |
Vooral voor mijn zere
scheenbeen kwam het prachtig uit dat een joekel van een luchtballon werd
opgeblazen. Het helse kabaal van blowers en vlammenwerpers is ook een
mooie manier om de stabiliteit van je setters te onderhouden.
Socialiseren is immers niet alleen laten 'kennismaken met' maar veel
vaker het 'leren omgaan' met prikkels en het negeren van negatieve
triggers. Vertrouwen geven is vertrouwen krijgen. Ondertussen koekeloer ik wat naar alle drukte; vangen ondertussen mijn beide settermeiden een viertal veldmuizen. Wanneer de grote bal loskomt van de bodem klauteren vrijwel alle omstanders rap in het mandje (tjonge wat veel deelnemers gaan er in zeg) en buldert de hitte het gevaarte omhoog.... Gedreven door het spel op de wind naar verre einders. Net zoals mijn settertjes doen....
|
||||||
|
---------461-------- 19-08-2018 Dat rottuig |
Weg met het tuigje,
lang leve de sliplijn. Twee weken geleden had ik juist een kritische column
daarover (klick
hier) geschreven. Want ik was wat bozig geworden om die hondentuigen
overal, vooral bij setters. N.B.: Mijn Ailleen is loops aan het worden. Wordt ze vanochtend belaagd door een reu, inderdaad met zo'n rottuigje om. Mijn teefje probeert al blaffend en grommend te ontkomen, slaat hem met voorpoten om de oren en hapt naar zijn oor. Hij blijft maar doorgaan. Opeens gegil van Ailleen.... haar voorpoot is van-onder-op verstrikt geraakt in zijn tuigje, rondgedraaid en snoert af. Beide bazen nemen een snoekduik. Wat we ook doen aan die gillende dansende hond(en) die kutgesp wil niet los, of anders gezegd welke hond moeten we dan nu 'overdekop gooien'. Ongekend hoe hard die honden aan elkaar sjorren zeg. Ik ga mijn policy veranderen namelijk laat iedereen bij mijn hond wegblijven, zeker die met een tuig om!!!
|
||||||
|
---------460a------- 25-08-2018 Vijfde colonne:...teken! |
De natuur herstelt
zich schuchter wat groene kleur betreft. Alhoewel, waar we nu lopen valt
al ontzettend veel blad. Apache komt ontspannen aandraven, drukt haar snuit tegen me aan. Wat is er lieverd? Aha, twee teken wandelen op haar snoet. Met mijn nagels verpulver ik ze. Me neervleiend in het gras, op twee gespreide poepzakjes, neem ik wat later mijn rust omdat mijn been koortsig opspeelt. En die vliegen rond mijn kop weten ook prima hoe ik ervoor sta. Nogmaals komt, ietwat scheelkijkend, Apache voor me zitten... hé baas kijk effe ik heb er weer een paar. Dat ze dit spelletje lollig vind kan ik zien aan haar lach, die ze speciaal voor mij bewaart. De zakjes helpen
weinig, vocht kruipt op, evenzo een teek.
|
||||||
|
---------460-------- 17-08-2018 Taart eten! |
Wanneer een jong
meiske op een goede dag 'opeens bij de grote meisjes gaat horen' is het een goede
gewoonte daarbij even stil te staan, bijv. een gebakje te eten. Het gaat
toch ook om de opvolging van geslachten, toch? In dit geval zeker, ook
al is het nu haar 1175e levensdag, we hebben haar
bloedvoering broodnodig voor de toekomst. Bij mijn setter-mini-roedeltje zet ik die gebaktraditie voort, deze maal speciaal omdat Ailleen eindelijk prille tekenen toont van 'in-heat' komen. Laten we hopen op voorzichtige stabilisering en over een maand of acht komen we er samen hopelijk op terug ;-) De lijst met vriendjes maar even opwerken... en meer.
|
||||||
|
---------459-------- 16-08-2018 Als ex- rookverslaafde |
Nu even niks! Ga weg! Onlangs vroeg een Amerikaan me 'Hey Jope, how are you, ...how's life'. Hun lands-aard kennende willen ze dat echt niet weten, het is een holle phrase. Stel je voor dat ik de echte waarheid zeg: want ik plof bijna: Met name zo vanaf juni vorig jaar kamp ik met mijn gezondheid, nou eigenlijk met alles. Wellicht had je daar al wat van meegekregen. Nee niks dodelijks onder de leden maar uitgeblust zijn is fysisch en psychisch gewoon vervelend voor mijn dagelijkse doen en laten. Het resultaat ervan is cocoon-gedrag, afkeer van FB, e-mail en iedereen. Voor mijn gevoel zoveel verlies en verliezen te verwerken, overlijden vriend Bertus, via slaapapneu-gedoe tot kankeronderzoek, ernstige griep- en longontsteking combi en last but not least, gestopt met roken. Nog steeds nu na 28 weken (ook 28 kg. aangekomen in gewicht) mis ik ontzettend dat gevoel wat nicotine met je deed. Die boost die maakt dat je leeft, je dingen aanpakt. Ik ben heel sterk maar dit is bijna de nekslag voor mijn leven, die gek-makende hunkering wat verslaving heet. Ook moet ik prioriteiten en mogelijkheden bijstellen nu de AOW komt. Gescheurde enkelbanden (een 3 maanden geleden) en nu ernstige valschade aan scheenbeen, alweer een gekrakte enkel (nu rechtervoet) maken me opgeblazen en koortsig tegenwoordig. Aan de vliegen die nu om me heen gonzen moet ik haast wel een bijzondere geur en/of hogere temperatuur verspreiden. Daar word ik nou crazy van, ik lijk wel zo'n paard die niet met z'n staart bij zijn ogen kan komen. Dagenlang voel ik a.h.w. onder de kloppende beenwond van die vretende insecten heen en weer rauzen. Dat is niet zo (!) maar zo voelt mijn hartslag daar. Vanmiddag brak eindelijk de stroom los... zwart bloed, hoeveel... het leek wel een pot vol bosbessengelei. Van gesloten naar nu een open beenwond, en dan al die ongevraagde adviezen onderweg, aaarghhh. Mijn twee setters reageren in hun dagelijkse gang nu precies omgekeerd. Apache neemt met opgetrokken neus afstand van mij, gaat op excursies, Ailleen kruipt bij mij op schoot en wil mijn wonden schoon maken. Een hondentong hierin is goud waard maar 'k vertrouw voorlopig eerst maar op de sterke antibiotica... en juiste afvoer, de crocs uitspoelen. Van trainen voor de veldwedstrijden komt niet veel, geen energie en helemaal geen motivatie. Dat komt volgend jaar wel weer...vast wel. Bedoeling van deze
smerige praat: Stop, ja ook jij, met roken... het is te doen. ZE vinden
het flink van je. ZE zeggen dat je er veel voor terugkrijgt.
Aanstormende trein in de tunnel...
|
||||||
|
---------458-------- 13-08-2018 twee maal doorweekt |
Eindelijk kunnen we
stampen in regenplassen!!! Rondom ons flitst het om de paar seconden,
fikse donderklappen, een grauwgrijs regengordijn omsluit ons. Leentje en Apache moeten
echt even wennen hoor aan tot-op-je-huid-nat. Mijn polo is dubbelzwaar
geworden. Heerlijk, we genieten. Opeens realiseer ik me dat ik mijn leesbril ben verloren. Bij lopen van de route-terug overkomt ons een de tweede hoosbui. Mazzeltov, dank zij de regendruppels fonkelen de brilleglazen me toe...ja, daar ligt hij. Voor de Stad-Groningers onder ons even een haiku daarvan: Zien
leesfok poter
|
||||||
|
---------457-------- 10-08-2018 Onvolkomen gedachten |
Ondanks een volkomen
voorkomen kan het voorkomen dat er onregelmatigheden bij de
setteropvoeding gaan voorkomen. De hond als het ware op jou voor komt
liggen. Je setter hoeft maar twee dingen voorkomend te doen: voor komen
en voorstaan. Ook komt veelvuldig voor dat zo'n setterpubertje niet meer correct voor komt. Dat zoiets niet meer voor komt kun je voorkomen door zeer voorkomend te zijn in het correct voor komen. Voorkomt mogelijk ook schade of claims, stel je voor dat je daarvoor zou moeten voorkomen. Voorkom daarom alle onvolkomenheid. Het komt mij voor, in dit voorkomend geval, dat voorkomen beter is dan genezen ik daarmee ook alle bovenstaande onzin voorkwam. Serieus: Voel me heus ziek en (wond)koortsig en de omtrek van mijn onderbeen groeit met de dag (blog 454). Gestart met een sterke ontstekingsremmer! Houd moed want moed verloren al verloren, maar hoe dan. Thank God, I have dogs. Stay alert. Update: die onstekingsremmer van 14 dagen lang heeft niet geholpen, alle 5 akelige bacteriesoorten waren resistent... Dit gedoe gaat 8 weken duren, minstens.
|
||||||
|
---------456-------- 08-08-2018 Een nieuw geluid |
Setters leren snel,
een nieuw geluid in dit geval. Apache en Ailleen liggen wat lui en loom
te zijn. Plots... ogen open, gaan ze opstaan, oren hoog. Kijken mij
aan, daarna weer elkaar. Aagje
&
Aagje hollen schouder aan schouder naar het balkon en staren een paar
honderd meter naar links. Wat zou daar nou aankomen vragen we ons af!? Het enige wat nadert is een apart uitziend elektrisch(?) bromscootertje, maar produceert exact het geluid van een bromvlieg. Precies ja zo'n dikke groene. Helaas meiden geen vette buit deze metersgrote bromvlieg. Wanneer na een uur dat scootertje op de terugweg weer onder ons balkon doorkomt snurkt Leentje gewoon door, alleen Apache doet even één oog open. We knipogen even naar elkaar, verder niks.
|
||||||
|
---------455-------- 06-08-2018 Vanzelfsprekend |
Soms herhaalt zich de
geschiedenis als een netvliesfilmpje; deze keer een 50 jaar terug:
Vandaag, wij drieën
-man met aangelijnde setters- stappen onze voordeur uit. Een sportfiets wordt met piepende remmen tot staan gebracht. Een jongen van een jaar of 14 springt eraf en hurkt neer bij Ailleen en Apache. In al zijn vrijheid vergeet hij de volgorde, eerst te vragen of dit wel mag... "Hoe heten ze, hoe oud zijn ze, zijn dit rassetters, hé witte bles is dat normaal, waar kun je deze kopen" dat alles binnen twee minuten. Ondertussen bespringen de honden enthousiast de jongensschouders en al gauw 'knokken' ze binnen zijn wijd-geopende armen. Zo vanzelfsprekend goed voelt dit. Ergo: Als ik een setterfokkerij had gehad is dit het juiste moment een kennelhulp te benoemen. Zo'n jong en gedreven 'Jopie', deze Niels.
Uit de Oude Doos
|
||||||
|
---------454-------- 05-08-2018 Na aan de schenen |
Mijn advies: Na je
tachtigste verjaardag geen setter meer nemen... Binnen het afgelopen jaar overkomen mij steeds meer dingen die mij verplichten me als een 90-jarige te gedragen. Soms wil het niet meer vooruit, alles is dan moe, zo van: is er een rollator in de zaal?! Aaaaghh Joop, kom op flink zijn, nooit toegeven; je bent immers nog jong en kan nog 30 jaar van je nu straks te ontvangen AOW genieten. Shut up. Nu ook weer. Ailleen had gisteravond heerlijk liggen knagen op een vers runderbot. In het middernachtelijk donker beland ik 'in dat kleine ongelukhoekie' met blote voeten op de scherpe botranden en val al balancerend met volle gewicht (116) op de drempelstrip met vlak daartegenaan het andere bot, die van Apache. Met als gevolg het scheenbeen ontveld, met heus twee gaten erin, het bloeden stelpend en vind forse botsplinter in voetzool. Van schrik holden beide settertjes naar de voordeur. Na een k*tnachtje staat mijn onderbeen op vocht&spanning, vurig als de zon en lopen is een straf. Oorlog in mijn been, ik voel daarin mijn hartslag. Dit is een-twee-drie niet over! Nog nooit heb ik het idee gehad dat ik niet mijn twee setters kon bijbenen, nu wel. Ik begrijp nu dat een 80-90 jarige niet genoeg energie meer kan opbrengen honden te begeleiden. 'k Moet daarom gauw weer beter worden ;-) Wanneer we onderweg nu vaak rusten gaan ze beiden stijf bij me zitten, controleren alles "wat er nu zo anders ruikt en uitziet". Begripvolle Gouden Honden, once in a life time.
Summary: I am tired, feel sick, no translation. Bloody damaged leg and foot lastnight
|
||||||
|
---------453-------- 03-08-2018 Hitte went |
Heb een goed functionerend leven
nog steeds niet op orde; maar toch al 27 weken (cold turkey) niet gerookt, en dat zonder
pleisters of koelmat! Ik pruts wat met Jacht- en veldwerktraining, goed op gang komen nou nee. Door de warmte bevangen lig ik buiten wat te soezen, mijn setters Apache en Ailleen pompen hete pufjes in mijn gezicht. (Hun lichaamswarmte komt me vaak te dichtbij tegenwoordig! ) Toch went hitte echt, want stel je voor dat 't zolang achtereen zou regenen. De hele dag liggen Apache en Ailleen wandelgereed: 'baas, gaan we weer?' Slaan ze nou eens nooit op tilt die jachtlijners? Als avond-deal, lekker een eind onaangelijnd fietsen. Katten klim alvast maar in de boom, wij gaan op oorlogspad. De baas is in de war, feestje! Eigenlijk bedoel ik dit: Deo Volente, wanneer is het 20 graden en regent het zo-nu-en-dan, voor ons, voor allemaal, de 'natuur', de boeren, de fazanten en patrijzen....
|
||||||
|
---------452-------- 30-07-2018 Buit eruit |
Beter nog...niet eens
erin met dit weer!
|
||||||
|
---------451-------- 26-07-2018 Very hot, haiku 36º C. |
Op
daalders plekje Amper
bewegend Het
tappelings' zweet Daar
waar blauwalg tiert Bij
dit zinderen bikkels
die we zijn 36°Celsius, vent 0, Foj foj..wat hait nait
|
||||||
|
---------450-------- 25-07-2018 My parking |
|
||||||
|
---------449-------- 23-07-2018 Hittegolf Heat wave poem |
Hoe
kort geleden nog min-12-code-geel
mijn
poloshirt mag nu wel in de was
|
||||||
|
---------449-------- 17-07-2018 Ontwikkelruimte geven |
Spelen is leren.
Dat geldt zeker voor Ailleen, is ook met haar 3 jr. nog steeds in voor een
spelletje. Ze weet heel goed dat
konijnen opjagen niet (meer) mag. Maar ja, als zij nu als spelletje
gewoon een kwartier onbeweeglijk konijntjes wil kijken en ruiken? Moet
ik haar dat verbieden dan? In haar Geest moet toch ook alles op
goede volgorde blijven/vallen!? Al dat gedoe met barse commando's houden we samen niet zo van. Daarom loop ik na dat onbeweeglijk speelkwartiertje heel zachtjes naar haar op. Maak bijgaande foto en zeg "kom Leentje het wordt donker, we gaan nu naar huis, alles klär". Al kwispelend wandelt ze mee terug richting fiets... met naast het voorwiel een geduldig wachtende Apache. Beide honden mochten los dravend (als beloning!) naast de fiets richting thuis, die ene overstekende kat hebben ze beiden naartoe gegromd en verder niks! Dit zijn echt de bevestigingetjes van vertrouwen, trouw en liefde. Voor MIJ doen ze het dus. Waar ik nu ook
goed van doordrongen ben:
Dit soort Oorspronkelijke Ierse setters zijn lateriken; hebben tijd
nodig. Niet alleen om echt mooi te worden maar vooral in het gemak waarmee ze
leren en straks beter toepassen. Je puppie 'kneden en boetseren in dit
werk' mag gerust wat eenvoudig blijven en vooral later beginnen hoor.
Het hebben en ontwikkelen van BRAINS is DE sleutel voor later.
Summary: 15 minutes staring at rabbits in the evening. No problem at all. Back way home in urban area by following my bike, unleashed, both heeled pretty well!
|
||||||
|
---------449-------- 15-07-2018 Prinses op de erwt |
Omdat wij Ierse
setters om ons heen hebben zijn we wel wat gewend aan aanstellerij en
eigenzinnige dingetjes van ze. Gisteravond werd ik aangesproken door een
andere hondeneigenaar: Heeft jouw jongste hond last van haar annalen?
Huh, ha ha, nou nee... Het zit ana(al)lytisch zo: De laatste tijd na een hoopje draaien, gaat Ailleen een metertje verderop even een paar centimeter lengte 'sleetje rijden'. Alleen dan, niet vaker en niet langer. Bij gebrek aan een toiletpapiertje, en lichtjes glijden door 't dorre gras reinigt haar daar als de mieter. Ze is vrij van vlooien, (lint)wormen of allergiën, heeft heus optimaal werkende anaalklieren. Als er echt was mis is komt ze wel met hangende pootjes aan. Alhoewel: Zo gauw een fazant of patrijs te ruiken valt ramt ze immers overal door- en overheen en telt er geen enkel ongemak. Maar een piepklein uitstekend grasje danwel vochtig drupje aan haar tuutje eronder heeft mijn frêle prinsesje een allesbeheersende hekel aan. Vandaar dat ik dat hier even voor de annalen vastleg ;-)
|
||||||
|
---------448-------- 14-07-2018 Beschamend |
Wat las ik nou weer
op FaceBook? "Wat ben ik toch trots op ons prachtige Ierse
setterras". Mijn vingers pipperden van ellende om een reactie te
plaatsen, om een paar honderd die-hearts in het hart te raken. Ons ras
gaat ten gronde door gebrek aan kennis en juiste interesse, dat wordt
met de dag duidelijker!! Honderden setterfoto's komen langs op onze beeldschermen, helaas hòllen vrijwel alle Ierse setters achteruit, de homozygotie heeft toegeslagen ze lijken allemaal op de verkeerden! Ik ben juist verre van trots, ik huil in mijn binnenste om zoveel klappen in het gezicht van al die fokkers die het ras ooit hebben geboetseerd en voor hun functie geschikt hielden. (Om met elkaar verenigd daar open over te spreken, elkaar dragend, samen toetsend en wedstrijdjes houden.) Ik verontschuldig me namens jullie aan Reverend O'Callaghan, Mrs. Florence Nagle, John Nash, John Kerr, Jan Hesterman, kapitein Alofs, Rembrandt Kersten... and so on
Familydog AND
Huntingdog (ja ja dubbeldoel, geschikt voor iedereen!) En
dáárom schrijf ik, Summary: I sincerely apologize Mrs. F. Nagle, John Nash, John Kerr, ..a.o.. for destroying our beautiful breed by irresponsible breeders worldwide for decades now. The show must go on?..no, destroy all grooming tables, trimmers, shavers an fur-conditioners. Our breed is dying, train them, sport with them, hunt with them, shoot birds over them.
|
||||||
|
---------448-------- 13-07-2018 Avond verleidingen |
Elke avond sluiten we
af met een fietsrondje langs wat hazen en konijnen. Door die mogelijke contacten worden toelaatbaarheidsgrenzen opgezocht en
hersteld. We zijn inmiddels zover gevorderd: - Er wordt nooit meer over zo'n veld gejakkerd om hazen of konijnen op te stoten - Kop hoog houden, niet 'grazen'. - Staarthouding moet rustig zijn, opgewonden propellerstaarten houden we niet van, gewoon in rust beneden de ruglijn gedragen. - Wanneer je een haas of konijn ruikt mag je die soms nog uitwerken, ehh bedachtzaam èn als het van mij mag. - en als ie springt blijf je op je plek. Leren haas te negeren. Bij het filmpje:
Tientallen meters hebben ze aangetrokken op de geur van konijn die vlak
achter de struik zit. De 'schok' die door Ailleen gaat betekent
overschakelen van geur naar zicht >> dat beest zien wegrennen omdat Apache
aan het rommelen gaat in het bosje.
|
||||||
|
---------447-------- 12-07-2018 Voetafdruk |
Met één muisklik
kies ik voor "Opslaan als"... hazenpootje.jpg Op de voorgrond een zee aan plantjes genaamd hazenpootje (Trifolium arvense) daarachter mijn twee setters snuffelend aan echte voetafdrukken van een haas die daar een kwartiertje eerder wegrende... Dit klaverplantje heeft een toepasselijke naam. Trifolium wijst op de drietallige blaadjes in de oksel en steeltjes (is klaver,ja) arvensis betekent 'van de akker'. De bloempluimpjes zijn zachtharig en afgerond. Het is wel eens lastig wanneer ik mijn setters wandel tekst en beeld als dit ter plekke opborrelt, daarna thuis vanuit mijn hoofd 'knippen en plakken' op internet. Kon ik mijn hoofdwerk maar eens stil zetten... moe van mezelf. By the way,
nu we het hier toch hebben over voetafdrukken: Wat voor Groentje ben je?
Wat is jouw Footprint op deze aarde? Viel me niet mee, dat wij voor
onszelf 5 hectare van onze aarde blijken nodig hebben. Hebben we nog
iets ruimte om te rennen zou 'k zeggen ;-)
|
||||||
|
---------446-------- 10-07-2018 Protestactie |
Het wordt gewoon hoog
tijd weer aan het veldwerk te gaan met ze! Nog even een maand geduld
oefenen.
Met enige regelmaat hebben Ailleen Aoife en ik verschil van mening. Dat vergt soms het uiterste van mijn kennis en kunde in hondenland. Al vanaf dat dit Engelachtige meisje hier in huis kwam is 'Training your dog' niet volgens dat boekje gegaan. 'k Ben niet voor niks in 2015 al met deze Ailleen's blog begonnen er is zoveel om baas voor te blijven. Jezelf een wat eenvoudiger hond wensen geeft minder kansen op zoveel plezier. Die setterduvel moet er gewoon in, hoort erin! Serieus druk zetten eindigt steevast in strubbelingen; je vangt haar niet met smoesjes, verborgen plannetjes of snoepjes. Vanmiddag bijv. vond ze de stoffige wandeling "Bos en Hei" veel te kort duren, kefte zelfs uit protest, gaat met recht dwarsligger zijn op een steenworp afstand. Gelukkig bepaal ik
alles, dat denk ik tenminste... geen butler van ze zijn, maar om nu
heftig op te treden na zo'n fijne wandeling...nee.
|
||||||
|
---------445-------- 09-07-2018 Belangstellings registratie |
Zal ik jullie eens
wat zeggen? De fokkerij en liefhebberij van de Rood-Witte Ierse setter gaat een
kleine revival beleven. Eerst moet er wel wat dieper worden gezakt
vermoed ik. Geruime tijd hou ik een beetje bij hoe de pupverkoop van Ierse setters (of wat daarop lijkt) gaat. Of fokkers lang moeten leuren met pups, welke mensen reageren, hoe ver weg, exporten, aantal malen FB annonces en vooral de liefdesuitingen en commentaren daarop. FB'ers, Setterlovers die niet komen kijken, of soms wel kijken maar niet kopen, hoe Hollands wil je het hebben. En toch worden ze allang niet meer massaal toegewezen op 4 weken leeftijd want het is niet meer allemaal goud wat er blinkt. Wat zeg ik, fokkers van de IRS & IRWS showtypen leuren dagelijks met plaatjes van Available pups, om als beoogd fokker kopschuw van te worden! Wachtlijsten bestaan helaas niet meer, blijkt tegenwoordig erg tricky voor een fokker. Weliswaar een pup aanschaffen blijft een soort impulsaankoop: "ik wil deze, en wel nu" en niet op de wachtlijst staan voor welk jaar/ooit. Opvallend ook de toename aan hartjes en likes op de IRWS nesten, zelfs de ISC probeert via een charmeoffensief meer IRWS foto's te plaatsen in FB en clubblad. Uiteraard bang voor ledenverlies en mogelijk opheffing. Outcrossprogramma Ook zie en hoor ik veel minder negatieve reacties op het Outcrossprogramma. Zelfs fokkers en eigenaren die eerder tegen waren zijn soms nu voor!! Er is inmiddels een groeiende groep die het anders wil, liefhebbers die het werkelijk om het zieltogende ras gaat. Bij de fokkers moet helaas nog veel gebeuren, sommigen staan gereed om een mes in je rug te steken. (dat kan alleen als ze achter je staan he). Doorgestoken kaart Terecht werd, een paar weken geleden, opgemerkt dat 3 stuks Rood-Witten deelname op de eigen ISC Clubmatch 2018 een belachelijk klein aantal was. 'k Weet ook wel hoe dat komt hoor... (mouse over) Ooit grote shows tellen nu maar een handvol inschrijvingen. Het hele keursysteem is ziek geworden en velen zijn er inmiddels ook ziek van. Niet alleen bij ons hoor, ook België en Dld kampen met datzelfde probleem. Een fokker die zijn werk goed verstaat mijdt shows, vindt heus (beter) zonder showresultaten een puike partner voor zijn teef. Tja en dan volgt er een flinke tik op je vingers van nota bene je eigen rasvereniging. Dat betekent actief om zeep helpen van genen, mogelijkheden en gemeenschapsgevoel.
De nieuwe weg
|
||||||
|
---------444-------- 08-07-2018 Fibonacci setter |
Ook in het bos is 't
heet, we rusten en drinken om de paar honderd stappen. Nou ja zoiets.
Staccato hijgende honden, eentje
ligt vlak naast me, de andere tien passen terug. Ondertussen peuter ik wat aan een denneappel; ik controleer eigenlijk daar even mijn aquariuminrichting artikeltje over esthetica in Fibonacci-stijl (ook wel "het oog van God'' genoemd) en tel daarom rij voor rij de uitsteeksels op de appel. 1-3-5-8-13-21 enz. Uit verveling sloop ik de bovenste ringen (3 en 5 uitsteeksels) en werp hem daarna achteloos weg, rolt tussen al die andere. Kom hondjes we gaan verder. Wanneer ik een heel eind verderop een steentje uit mijn schoen sta te schudden spurt Ailleentje op het pad terug. Komt mijn oogappel rap terug met een denneappel, MIJN PRUTS denneappel. Wat een wonderlijke setter ben je toch, het oog van God zit ook in jou!
|
||||||
|
---------443-------- 07-07-2018 Newborn IRWS litters 2017/2018 |
Op het eerste gezicht
verheugde ik me over het aantal IRWS geboorten de laatste maanden aan
deze kant van de Noordzee. Het
ras bevindt zich in zo erg zwaar weer, ieder nest kan (sorry moet!)
meehelpen tot overleven van het ras. Zoveel mogelijk onbekend 'bloed'
omarmen, door volkomen onverwachte combinaties te kiezen, zorgen voor echte
verbreding van de genenpool. Fokken met die hap, verantwoord en veel.
Out of the box.
Er
verandert tot nu toe niks in de IRWS fokkerij Immers, wie de kudde volgt loopt altijd in de stront!
Summary:
I am angry. About loss of IRWS diversity, again and again, for years.
These last months a lot of repeatlitters, high COI's, popular studddog
syndrome, partnerselection by homozyg. showtype/'wow'-looks. For what,
preserving our breed...pfoehhh???
|
||||||
|
---------442-------- 05-07-2018 twee wipneusjes |
Die haas daar in zijn pot
houdt twee setters op hun achterwerk. Mijn ogen hebben meer moeite met
lokaliseren in al dat losse hooi dan mijn settertjes via hun neus. Vooral
Apache zit lekker rustig te genieten, deze neusjes maken weer overuren.
Ben er ook bij gaan zitten. Oh my God thanks dat dit nog kan, wat een geluk hebben we toch gehad gisteren. (zie 441)
|
||||||
|
---------441-------- 04-07-2018 Vloek en zucht Hoop en vrees |
"Na die grote
spanning hield ik opgelucht de adem in".
Ja dat kan. Het was vanochtend mijn eerste grootste schrik: In the middle-of-nowhere wordt je hond door een verdwaalde auto aangereden. Hoe dan. Op de stoffige zandweg scharrelen in het warme weer mijn twee setters, een witte Suzuki komt moeizaam dit pad oprijden. De auto raakt bijna vast in het mulle zand, moet gekeerd; route fout ingeschat, een vreemdeling zeg maar. Apache 'de sociale', wil altijd naar een witte auto,kennis maken met de chauffeur en draaft vrolijk kwispelend naar de nu half gekeerde stilstaande auto toe. Dit naderen wordt wel degelijk opgemerkt! Precies bij haar voorlangs omlopen wordt er een peut gas gegeven en raust de auto schuin naar voren tegen Apache haar achterwerk aan. Die schrok zich wezenloos omdat de bumper haar vele meters bleef duwen. 'k Zag haar in uiterste krachtsinspanning later opzij springen en schampte ze nog de auto- zijkant. Hoe ze haar redding klaarspeelde is me nog een raadsel. Uitgerekend Apache die voor iedere auto juist aan de kant/berm blijft vanwege gevaarbesef. Ze leeft gelukkig nog!! Wanneer ik schreeuw en mijn arm boos in de lucht werp groet de bestuurder terug, zich snel uit de voeten makend. Heeft blijkbaar deze aanrijding niet eens bemerkt; sommige mensen kijken niet verder dan hun motorkap! Tegen zulke domme voorvallen kun je je niet wapenen... Nu ik dit thuis
aan het typen ben kijkt Apache me met een scheef hoofd aan....'ben je nu
alweer aan 't foeteren', nou ja eigenlijk heeft dit flinke impact.
|
||||||
|
---------440-------- 02-07-2018 Afkoelen |
Het is al zo lang
heet, soms erg drukkend overdag. We doen echt niet zoveel; wanneer de
avonden koeler zijn fietsen we een rustig stukkie. Apache zoekt overdag voortdurend
veel de schaduw op, Leentje is nog best te porren voor een paar meters
zwemmen. Ailleen kreupelt (al)weer linksvoor, maar ja in ieder weer en
terrein zet ze haar beste beentje voor. Zwemmen zal haar schouder goed doen.
|
||||||
|
---------439-------- 02-07-2018 Als setters in de boom |
Toon mij uw hond, dan
zal ik zeggen wie gij zijt! Onze ochtendstond had werkelijk goud in de mond. Komen we bij 'onze' eik om even in haar schaduw uit te rusten hoor ik heel zachtjes tikken boven me. Als van een 'horloge'spechtje... Daarom wordt het op de rug naar boven liggen turen. Apache kopieert mijn gedrag en gaat op haar buik naast me liggen eveneens omhoog starend. We doen nogal veel dingen sámen. Ik zie nog niks, Appie al gauw wel, want ze maakt een mompel-woef. Als ik haar blik volg zie ik het ook: twee goudoranje buikjes met grijze vleugeldekjes rauzen links, rechts, op en af... twee boomklevers! Als we heel stilletjes blijven liggen komt er eentje zelfs vlakbij; helaas wordt dat door Ailleen verstoord. Die had het allemaal vanuit haar comfort-zone gevolgd maar kon zich niet meer inhouden.... Zo zie je verschil tussen een 5 jarige en een 3 jarige; ze verschillen in kleine varianten en essentiëlen die IRS en IRWS, (maar niet zoveel dat je het een compleet ander ras moet noemen). Mijn voorkeur en fokrichting heb ik inmiddels bepaald
|
||||||
|
---------438-------- 30-06-2018 Nooit van de riem geweest... |
Voor de tweede keer
deze week vergeet ik hun lijnen en fluiten in de broekzak te steken. Dan
lopen we een uur in het bos en mis ik opeens wat ha ha; ben ik ze
zojuist verloren of hangen de riemen gewoon nog thuis..... Nou ja voor
grote nood heb ik altijd nog een broekriem immers. Op de terugwandeling kunnen we dan ook mooi even oefenen in 'achter' en 'volg,naast'. Dat ik daarmee flink reclame voor setters maak wordt snel duidelijk: "Meneer, wat voor ras heeft u, ze zijn zo erg gehoorzaam!". 'Mevrouw dat ligt inderdaad aan het ras, vooral deze Ierse werklijnen munten daarin uit, al eeuwen zijn ze de toegevoegde waarde tussen natuur en mens'. "Lopen ze nooit weg?" 'Nee, als ze van je houden wordt er niet weggerend of ontsnapt, ze gaan soms even op beperkte excursie. Ze letten op mij en ik zal nooit achter ze aanhollen'. "Nou meneer mijn hondje is nu 1,5 jaar en is nog nooit los van de riem geweest, ik durf dat niet". Sommige mensen moeten geen hondenbezitter worden!!!
|
||||||
|
---------437-------- 25-06-2018 Stekeligheden |
Was er vroeger niet
ergens een rubriek die Stekeligheden heette? FaceBook is er nu
zelf zo
eentje. Tussen de 'ierse setterwerkers' en de recreanten/showpiepel bestaat er al 100 jaar een gewapende vrede. Bij het minste of geringste is er reden voor stekeltjes, en heel vaak terecht ook. Altijd moet je weer lullige opmerkingen, negativisme, verdrietige dingen verwerken, de werkers horen blijkbaar nergens bij, zijn paria's. Ierse setters uit werklijnen staan erg dicht bij de natuur, dat moet ook zo blijven (ahem voor alle Ierse setters weer zo worden). Begeleiden van passie. Wat voor beeld heeft men nou hoe een real setter denkt en doet wanneer ze wild bemerken?! Kortom, even heet van de naald: In onze late uitloop voor het slapen gaan stuiteren in de bebouwde kom Apache en Ailleen de hoek om richting een grasveld. Even later kom ook ik om de hoek... het beeld tegen van een starende, 'voor'staande Apache en een patronerende Ailleen. Ik zie een moederkonijn met wel vier,vijf, nee zes jongen in het gras. 'k Fluister naar Apache "foei haassss, kom naast me, nu!" Ze gehoorzaamt direct en komt al kwispelend naast me. "Ailleen jij ook, kom hier, naast!" Mijn tweede setter komt naast me zitten. "Voet, volg"! En gezamenlijk wandelen we losjes twintig meter de andere kant op, zo weer klaar en mogen ze weer vrij! Die jachtlijn Ierse setters zijn zo gek nog niet, wat zeg ik: never a dull moment! Wees alert en weet vooraf wat je hond bedenkt, een seconde of drie is genoeg. Je hebt dan een geweldige hond naast je, zo eentje gun ik iedereen.
Summary: Midnight, in the dark we met 7 rabbits by surprise. Apache 'holds' and Ailleen backing. No problem. "Come here, and heel"! Both dogs came to me and heel. Working line Irish setters are the best!
|
||||||
|
---------436-------- 21-06-2018 Stambasisrot |
Op deze langste dag
van het jaar ligt in ons wildloze wandelbos zomaar een forse fris bebladerde beukeboom over het pad. Op de heenweg stond
deze gladde knaap er nog; nu plots als een luciferhoutje afgeknapt!
Wanneer we met z'n drieën (mijn helpers Apache en Ailleen snuffelen
immers elke dag aan bomen) dit gaan inspecteren mompel ik als
oud-plantendokter, ..."door de sluipmoordenaar stambasisrot". De beuk is compleet rondom onder'huids' verrot en vermolmd door de zwarte schimmel Phytophtora syringae, verwant aan de aardappelziekte. Alleen door het kernhout werd deze boom nog rechtop gehouden. Het ergste vind ik dat nu helemaal geen (als een alarm) zwarte vlekken op de stam zichtbaar zijn. Dit zijn daarom erg gevaarlijke bomen, al bij een zuchtje wind storten ze ter aarde. Ben me daar erg bewust dat de belangrijkste Ierse setter fokker ooit (mr. John Nash, 'Moanruad', Ierland) de dood vond door een vallende boom!
|
||||||
|
---------435-------- 20-06-2018 Setter Set setje |
Straatpraat en
settersvirus besmetting
Komt mij vandaag, een oude mevrouw schuifelend achter haar rollator, tegemoet. Maakt zelf contact met Apache en Ailleen en roept uit: "Ha wat een lief SetterSet setje". Ze zet de rollator op de rem en komen we wat aan de praat. Natuurlijk eerst via die befaamde nylon kousen uit Veenendaal, dan op setters en hun oorsprong. Al jaren had ze geen setters meer gezien, laat staan geaaid. Ze leefde helemaal op! Haar eerste jeugdsetter ('leek wel wat op Apache en precies zo vriendelijk') kwam uit Den Haag, een volgende setter na WO-II kocht haar vader van, zoals ze zei "van die Hilversumse dames hoe heetten die ook al weer...". Wanneer ik zeg "mejuffrouw Pols", knikt ze bevestigend. Ook bij deze krasse mevrouw van 90 jaar is het settervirus nooit gedoofd. Zo leuk!
Summary: I met an old woman (90) in the street. She was petting my bitches, fun for her! Remembering the new nylon stockings "Setter Set" trademark in Holland in the sixties. We talked about old days, Irish setters she owned before, in and after WordWar II. Very clever old lady with persistant settervirus.
|
||||||
|
---------434-------- 14-06-2018 Feather determination |
De beide setters gaan
full speed door het bos. Genieten geblazen! Vandaag blijven ze vnl op
het pad. Plots remmen ze, ruiken wat bij een boomstronk, gaan dan
schudkoppend snel door. Ze moeten er even niets van hebben. Wanneer ik
daar aankom zie ik erg aparte veren liggen, van welk soort vogel? Een
valkeniersoortje? Gelukkig geeft de vogelverenatlas op internet
uitsluitsel: Een grote bonte specht (Dendrocopos
major) blijkt
daar iets akeligs overkomen. En die ruikt inderdaad niet zo lekker als
een fazant.
|
||||||
|
---------433-------- 13-06-2018 Gewichtige zaken |
We komen werkelijk
amper bij de dierenarts. Vandaag stap ik eindelijk eens weer door
de wachtkamer met mijn twee setters... voor een privé twee minuten
weegmomentje. Gehoorzaam gaan ze om beurten op de schaal zitten en ik
noteer hun gewichten op mijn mobieltje. Apache 23,7 kg. en Ailleen 19,1
kg. Bij Appie krijg ik het maar moeilijk omlaag! Als we langs de rij wachtenden terug gaan (wat heerlijk trouwens om tot nu toe daar nooit te zitten) krijgen we lof toegezwaaid: "Wat zijn ze lekker rustig en gehoorzaam", "mooie honden meneer", "wat een prachtige dieren". De DA-assistente achter de balie eveneens "wat zien ze er mooi uit". Buiten, bij het in de kofferbak springen, zegt een meneer in onvervalst Ommens "dien hundties ziet er good uut". Dit soort Ieren is laat af, nu wordt het mooi uitgroeien menens! Een klein beetje hier daarover snakken mag toch ook wel eens?! Want ook ik ben trots op ze, het spat van deze pagina af, eigenlijk teveel voor één dag.
|
||||||
|
---------432-------- 10-06-2018 Farting dog |
Ruim twee weken
knagen soms de beide honden al op grote botten, koeienknieën. Zolangzamerhand
moeten deze vleesvliegenlokkers maar buiten blijven. Vanmiddag was het
weer zo'n botknaaguurtje. In de late avond springt opeens Apache van hun
ligbank. Direct ruik ik waarom... pfoe zo'n hondenscheet komt alleen maar
door een adelijk bot. Deze stankvlaag is zelfs voor een hond te erg...
|
||||||
|
---------431-------- 09-06-2018 Wet wet wet |
We hebben een paar
droge buien, dus hup naar het bos. Als je zulke setters hebt als ik
worden ze binnen no-time toch al kliedernat door de onderbegroeiing. Mijn enkel
en voet gaan echt nog niet jofel, mijn beide setters maakt zoiets niet
uit. (Ze hebben wel 10 keer mijn afstand verbeterd in dat uurtje
langer). Het was erg rustig onderweg, het hele Hellendoornse
losloopgebied bijna voor onszelf. Die ene mevrouw sterkte gewenst met de
begrafenis van haar man a.s. dinsdag. Met je hond lopen geeft inderdaad
lucht. Spontane ontmoetingen gaan soms over Struggle en Life, heus
niet altijd over honden.
Summary: Not too hot today. Two hours running in de woods with wet shrubs... made a very happy Apache and Ailleen.
|
||||||
|
---------430-------- 05-06-2018 Samen op excursie |
Kleine oefening in
Respect en Rust bewaren.
Met de beide
neuzen in de wind staan Apache en Ailleen Aoife (zeker tien minuten
bewegingloos daar onder die witte vlaggen) heerlijke geuren in te
snuiven. Exact kopieert Ailleen het voorbeeld van Apache in al haar
respecteergedrag. Ze kan dat echt goed.
|
||||||
|
---------429-------- 01-06-2018 Opgefrist, zoiets |
Het was een warme
meimaand. Nu het vandaag eindelijk minder heet is lopen we in de late
namiddag weer wat langer. Het loopt zwaar, drukkend wordt het. Twee schaduwen schaduwen mijn schaduw. Ondertussen stapelen zich wat grauwe wolken met lichte bloemkoolrandjes maar de vele boomkruinen onttrekt dit aan onze waarneming... Aaaaahhh! Een flits gaat samen met een geweldige donderslag; ergens voor ons klinkt gekraak. Een jaar geleden was dit hier precies zo....een aha-erlebnis. Kom hondjes we gaan even wat veiligheid zoeken dit komt me wat te dichtbij. Ook de regen komt wel heel plots recht omlaag suizen. Als zeiler ken ik de aloude onheilsspreuk: "Komt er eerst regen en dan wind, berg u dan gezwind", ja, snel zijn dus. Ik hurk aan de voet van een grote beuk.... Apache en Ailleen, vlak naast me staand, zijn binnen een minuut kletsnat en ikzelf...geen jas mee. Er volgen nog een viertal knetterende donderslagen en alles klaart weer op, zonder noemenswaardig wind gevoeld te hebben. De setters komen later nagenoeg droog bij de auto, mijn poloshirt niet... Ik heb ontzag voor onweergeweld vlakbij, maar bang? Nee, als het mijn tijd is is het mijn tijd. Geraakt worden door bliksem gaat sneller dan een guillotine*, je dood is sneller dan de zenuwen kunnen doorgeven. * guillotine.... ik bedacht me daar onder die boom inhoeverre een onthoofding nog in die afgesneden kop werd verwerkt, m.a.w. voelt ie zich nog even stuiteren?
|
||||||
|
---------428-------- 30-05-2018 Happy Birthday |
|
||||||
|
---------427-------- 28-05-2018 Bevriesmomenten |
Bij de plaatjes: Een
koppel houtduiven met twee jongen strijkt in de verte neer in het gras.
Het is mijn setters niet ontgaan, blijkt later. De wind staat niet goed,
dus gaat vanaf nu alles op gevoel en vermoeden. Apache als voorste gaat op 30 meter alvast op down en onderneemt wat kruip-sluip aktie. Ailleen volgt nauwlettend al haar bewegingen, gaat eveneens op afstand down (1), daarna uiterst voorzichtig meter bij meter voorwaarts (respecterend/honoring/backing). De bedoeling van dat respecteren is dat de (voorste) hond die het wild vindt haar werk mag afronden en de achterste hond blijft ‘stand-by’ in een soort backup in 'synchrone (on)beweeglijkheid'(2). Zo heeft de natuur, als het goed is, dit geregeld. In het
voorbijlopen schiet ik in alle rust een paar mobielplaatjes van een
onbeweeglijke Ailleen (3) en begeef me naar Apache in de verte. Als de
duiven opvliegen (om mijn te dicht naderen) blijft Appie gewoon liggen
(4) en Ailleen op 50 meter terug blijft staan. Wat is zo'n natuurlijk
(erfelijk!) optreden mooi om weer eens mee te maken. Ze leren mij me te
gedragen!
Summary: Apache in front crouching/'pointing' on pigeons, Ailleen Aoife is backing her work
|
||||||
|
---------426-------- 27-05-2018 botjes ruilen |
Om echt blij mee te
zijn. (Vrij naar Ps 133 hoe lief'lijk is
't, dat meissies van 't zelfde huis, als zusters samen wonen....) Want: voor de vierde keer vanavond ruilen mijn twee teven van koeienknie, het gaat gewoon in goed 'overleg'. Een heerlijk zusterverbond hebben ze (onder mij dan hè), dat kan ook heel anders zijn..
|
||||||
|
---------425-------- 27-05-2018 Zwolse bos in 5 etappes |
Op ons dooie akkertje
struinen langs de hei. Vijf pauzes met water bij een benauwde 27º C.
Geen
bliksem, varkens, damwild of wolven gezien.
Summary: 27° C. in the heather. Lazy sunday afternoon
|
||||||
|
---------425-------- 25-05-2018 Kraanvogel / Crane |
Om mijn enkel rust te
gunnen lig ik even op mijn rug in 't gras; het wandelen is even over. En kijk op naar
de hemel. Ailleen Aoife zijgt naast me neer maar kijkt plots omhoog...ze hoort
wat daar hoog in de lucht. 'k Volg haar blik, ja inderdaad er zweeft
daar, grote cirkels
makend, een kraanvogel. Hoestmogelijk en inderdaad bijzonder want
er zijn er maar weinig in Nederland. Er
ontgaat ze werkelijk niks die setters. Met mijn mobieltje inzoomend even de vogel
vangend:
|
||||||
|
---------424-------- 24-05-2018 In de bloemetjes |
Buikschuiven en
voorliggen in de wildemargrietenzee. Wat zou ik graag in die
hondenhersentjes kijken.... fazantengeur in combinatie met margriet,
boterbloem, zenegroen, zuring en ereprijs. Wij mensen zien alleen maar
mooie bloemetjes....toch? Voor een setter bestaat alleen die vogel erin.
|
||||||
|
---------423-------- 22-05-2018 Mijn enkel inversie |
Na veertien dagen
moet een verstuikte enkel zo'n beetje over zijn, toch? Nou vanmiddag
even 'weer overnieuw verzwikt' op dit erg wortelachtig pad. Door één moment
van onbedachtzaamheid.... zelf weer weken onder de pannen.
Update 25/5: Toch maar even laten intapen, loopt veel beter. Nu oppassen dat ik het niet weer overtrek....
Summary: After 14 days my ankle seems rather well, but today a new inversion on a rooty path. Pfffff. So I needed tape!
|
||||||
|
---------422-------- 20-05-2018 Setterwandeling Gieten |
Wandelen met setters.
Een heel leuke bezigheid; ook soms een beetje setterfluisteraar spelen.
Hondendingen (zoals ogen, tanden, gangwerk en type) die ik van een
aantal wilde checken ook even bevestigd te zien. Vooral ook leuk als je enkele oogappeltjes wat uit het oog verloren was. Koestermomentjes zo'n middag.
|
||||||
|
---------421-------- 17-05-2018 Pulverheide |
We waren weer eens
wandelen op de hei van het Zwolse bos. Nogal wat wroetschade van wilde
zwijnen, oppassen dus! Wat me opviel dat de kraaiheide bij plekken dood gaat en de struikheide juist niet. Hmm... wegens de zoetige olie die in kraaiheide zit heeft dit gewas vaak juist niet te lijden van het heidehaantje (heidekever: Lochmaea suturalis). Dit lijkt meer op fysiologische verdroging (ondanks het vele vocht), derhalve oorzaak schimmelvorming sluit ik daarom niet uit. (Update: op de wandeling in Gieten 2-/05 bij de poel hetzelfde beeld, struikheide onaangedaan, kraaiheide verdroogde stengels) Ja en als er ook kevertjes nog eens de stengels lek prikken gaat het wel hard, pulverachtig nu. De kevers en hun larven zijn trouwens goed voer voor korhoenders.... maar ja van die vorig jaar geïmporteerde handvol Zweedsen is in ons Salland vrijwel niks over, laten we het maar niet over hun mogelijke jongen hebben.
|
||||||
|
---------420-------- 15-05-2018 Behoedzaam |
Een lang verhaal
kort: Uitstrooien van vogelzaad helpt om duiven in hoog gewas te lokken.
Leentje zeer behoedzaam hier opererend op drie stadsduiven.
|
||||||
|
---------419-------- 14-05-2018 Caterpillars |
Massaal hangen ze
weer aan de eikentakken boven ons wandelpad...wintervlinderrupsen. (Operophtera
brumata). Naast teken
rapen nu ook groene rupsen plukken van jas en hondenvachten. Veel meer dan
voorgaande jaren, hoezo insecten foetsie? Teken zijn er immers ook te
veel.. En ik hou mijn hart vast voor de processierupsen over een maandje
ofzo.
|
||||||
|
---------418-------- 14-05-2018 mijn Ferrari |
Acceleratie van 0 -
60 km/u in 5 seconden. Op deze reclamefoto één van de vier
zuigerstangen...
Summary: Ferrari four cylinder engine piston connection rod
|
||||||
|
---------417-------- 12-05-2018 zomaar een foto'tje |
'k probeer weer wat
te computeren...mijn lontje is nog kort, pas op dus.
-- De kleren van
de keizer --
Ga voor jezelf als
fokker eens na of je met jouw fokproduct een Ierse fieldman of fervente
jager helemaal gelukkig kunt maken. Dit geldt voor de IRS maar vooral de
IRWS.
Nou, 'redelijkerwijs
en objectief' gezien en na 40 jaar op zoiets moois te moeten wachten...: Een korte sterke nek, mooi overgaand in stramme rechte rug die
uitloopt in een heupbeen wat tot een 30 graden is gekanteld. De staart
loopt in het verlengde van het iets aflopende heupbeen. Mooi gevormde
ribben en goed diep doorlopende borstkas. Strakke schouders en smalle
lendenen en een paar ribben juist zichtbaar bij strijklicht. De aanzet
van de dijbeenspieren (als ronde spierballen) zijn zo mogelijk duidelijk
zicht- en vooral voelbaar. Hoekingen voor en achter als een wolf... Wat is nu verkieslijker voor een mooie en houdbare toekomst van
onze Ier!? Hou onze IRS en IRWS eens echt tegen het licht, om wat
er noodzakelijk gebeuren moet!
Summary: There is
an never ending war... showsetter against working setter. But to save
our breed there is work to do!! No war...peace is needed, worldwide. In
the Red setter, the IRWS, also Outcrossing, there are rules! See the
breedstandard!!
|
||||||
|
---------416-------- 11-05-2018 Kunstmest |
De natuur wordt zo
langzamerhand wakker. Om mijn trainingsplekje wat te ondersteunen (in
gewasgroei en beschutting in de zomermaanden) heb ik in maart een paar
kilo kunstmest op wat plaatsen uitgestrooid. Jachtveldonderhoud ha ha.
Aan de donkere stikstofkleur kan ik mijn troetelplekjes al goed
herkennen. Heb vanochtend wat duivenvoeder gestrooid om vogels aan te
trekken... En Apache vergt even extra aandacht die me iets te vaak zittend opwacht, danwel nogal aplomb haar galop afbreekt.
|
||||||
|
---------415-------- 07-05-2018 klappende kaken |
In de slagschaduw van
mijn auto lig ik in het gras wat te soezen. Mijn verstuikte enkel moet
immers zijn rust hebben. Kleine Leentje komt buurten
en vlijt zich ter linkerzijde onder mijn arm. Al gauw ligt ze gapend en smakkend
van genot stabiel op haar rug... ja ja een geweldige plek. We slapen bijna,
ondanks zoemende insecten en klauterende teken op mijn
benen. Opeens een schok en geweldige klap: Trefzeker slaan Ailleen's kaken op nog geen halve centimeter van mijn wenkbrauw een vette vlieg. Zo'n vieze groene jeweetwel. Na wat onsmakelijke hap-slik-weg-bewegingen sluit ze haar ogen weer en dutten we opnieuw in. Haar snorharen kriebelen mijn gezicht en haar voetje schoefelt weer over mijn knie. 'k Voel me heerlijk bij deze kunstenmaker.
|
||||||
|
---------414-------- 01-05-2018 mijn tekenmagneten |
De grens die ik me
had gesteld 'in het aantal teken per dag' is vandaag bereikt. Ik haalde
12 teken van mijn honden af en vanochtend vroeg twee volgezogen /
afgevallen teken van de vloer. Ailleen en Apache lijken wel een
magnetische invloed op teken te hebben. Wat me wel opvalt is dat de
verzamelde minieme teekjes merendeels 3 paar poten hebben, dus larven!! in
plaats van volwassen (4 paar). De kans op besmetting met Borellia / Lyme
is daardoor wellicht gering omdat mijn setters wellicht dan hun eerste
gastheer, zeg gastvrouw, zijn. Uit het laatste onderzoek naar teken in Nederland bleek van de onderzochte teken gemiddeld 23,6% geïnfecteerd te zijn met Borrelia burgdorferi. Een volwassen vrouwtjesteek die ziekteverwekkers bij zich draagt kan deze aan een deel van de eitjes doorgeven. De eitjes en de larven kunnen dus al geïnfecteerd zijn. Maar de meeste
teken raken geïnfecteerd door zich te voeden met geïnfecteerd bloed
van een gastheer. Vooral de nimfen, die al een keer bloed hebben gezogen
en dus een grotere kans hebben geïnfecteerd te zijn, vormen een groot
risico voor mensen. Daar ze kleiner zijn dan de volwassen teken, worden
ze makkelijker over het hoofd gezien.
Herhaalrecept
Summary: 12 ticks today on the dogs. So I bought Bravecto (half dose again!) today
|
||||||
|
---------413-------- 29-04-2018 Voorjaarstrials zijn klaar |
De laatste voorjaars
veldwedstrijd 2018, gisteren gehouden, zit erop. De rust- en broedtijd voor
'onze' veldvogels breekt aan. De natuur heeft haar achterstand van een
14 dagen in snel tempo hersteld; alles is opeens groen. Wegwezen dus, en
gauw! Bemoedigende nabespreking van de keurmeester ondanks (of juist dankzij) het stapeltje aan missers. Alhoewel, Leentje's leuke optreden geeft weer een impuls om deze zomer met verbeterpunten aan de slag te gaan. De daad bij het woord de dag erop...
|
||||||
|
---------412-------- 23-04-2018 de 63e dag... |
Afgelopen weekend
zijn wij niet mee geweest naar de veldwedstrijden te Tonna/Westhausen/Thüringen.
Om voor mij wel 5 geldige redenen niet; maar heb het wel gemist! Zoals
verwacht was Apache afgelopen weekend zichzelf even niet... nogal
schijnzwanger ivm de 63e dag na haar loopsheid. Thuis de bench fanatiek
overhoop halen en in het bos blijft ze redelijk dicht bij me. Om de
haverklap graaft ze ergens een hol. Vooral als er een mooie overkapping
boven staat! Arme meid, net als de baas je draai niet vinden...
false pregnancy, Apache (day 63) digging everywhere
|
||||||
|
---------411-------- 18-04-2018 wat wil je er voor hebben |
Langer dan een paar
minuten computeren lukt me nog niet... geen inspiratie en erachter
zitten voelt helemaal niet goed, verkokerd en imploderende geest dan. Acht weken plus drie dagen van het roken af, ben nog geen baas over mezelf, vooral niet in bepaalde situaties, sorry. Wat keek ik vanochtend raar tegen Ailleen haar gezwollen gezichtje aan; een rams-neus en haar rechteroog half dicht.... Ahaa dat was dus haar hulpvraag gisteravond; ze is in haar neus of lip gebeten door (waarschijnlijk) een bij. Fanatiek hapte ze toen namelijk in 't rond en kwam uiteindelijk beteuterd naast me zitten, al haar rondrennen was opeens over. Ze kan zich goed redden maar steeds kan ik me een zorgzame baas tonen wanneer ze bijv. met grote zware kleivoeten bij me komt, of met braamdorens in haar voetzolen, wespensteken of lastig wandelende teken. Wat geniet ik toch van mijn fijngevoelige oogappeltje, want flink blijft ze! Zo'n sociaal unieke en begrijpende hond krijg ik nooit weer!! Alle honden die ze Ierse setters noemen staan in haar schaduw, ze benadert bijna haar moeder Summertime Lady en, by the way, ze wordt mooi ozo mooi, elke dag geeft ze mijn ogen een cadeautje. (In 66 jaar heb ik nooit eerder zo'n open, heerlijk snelle en sound-setter gezien of meegemaakt....en deze teef die ik Leentje noem... is mine!!) Enne... op Facebook kreeg ik de vraag of deze Ailleen te koop was. Eigenlijk heb ik het fout gedaan door te zeggen dat ze nooit te koop is, veel kiener was geweest te vragen "hoeveel handenvol duizendjes heb je er voor over?!"
|
||||||
|
---------410-------- 12-04-2018 Gevloerd |
Ja ja, eerder gezegd
dan gedaan, wat dan? In een rap tempo alle patrijzen en fazanten vastzetten. Het
is nog maar amper voorjaar en de dekking eigenlijk onvoldoende. Die
vogels zien je dan van verre aankomen. We hadden nl. deze woensdag de "eigen ISC"-veldwedstrijd op Sint Annaland op Tholen. Alleen wij voorjagers waren er, geen enkele geïnteresseerd bestuurs- of clublid zijn komen kijken (dat is funest en voor de zoveelste keer frustrerend). Helaas, vrijwel alle Ierse setters (7!) vonden het deze keer nodig een haas de driedorpenroute te laten zien. We (ik ook!) moeten wat effectievere methoden gaan toepassen dunkt me om daarmee verdergaande 'eliminerende kwalificaties' te voorkomen. Komen wij rond 20.00 uur weer thuis, hebben immers met z'n drieën nogal energie verbruikt >> val ik met kleren nog aan als een blok in slaap. Pas wakker wordend om 09:30 uur de volgende ochtend. Heerlijk, dat teven gewoon hun behoeften een 15 uur op kunnen houden. Ze hadden niet eens haast om zich te ledigen om 10:10 uur ;-)
|
||||||
|
---------409-------- 04-04-2018 Muck boots shit |
Jachtlaarzen (Muck
Boots Wellies) is mijn regelmatige gang en dracht; ik loop nogal eens op
eigenzinnig terrein namelijk. Na 20 jaar tevreden gebruik van de (France) Aigle
natuurrubber jachtlaarzen overgestapt op Muck Boots, vanwege mooie recensies.
Ja ze zijn lekker warm, lopen stevig, lijkt goed voor die ruim honderd
euro...maar ik ben nogal gefrustreerd over de rubberkwaliteit. Bij het
oefenen met een februari koud-water apport heb ik opeens een ijzige
linkervoet. Lek, een gat erin!! En het tweede gat sinds vanochtend ook
een feit. Het rubber is op bewegende plaatsen gewoon korrelig en bros geworden na één jaar nog maar. Zomaar geld voor een paar
gelijkwaardig nieuwe Aigle-boots heb ik niet liggen! De leverancier
zwijgt op mijn klacht. Wat betekent garant
staan? Boos, opstandig ben ik ervan... Update: Het schijnt dat ik ze niet goed heb behandeld.... 1x per maand sprayen had gemoeten. Enne teveel in een hete auto of in de buurt van een verwarming bewaren is ook niet bevorderlijk. Maar 1 jaar gebruik is ondanks dat veel tekort.
Summary; After one year (!) my Muck Boot wellies are in a bad shape
|
||||||
|
---------408-------- 28-03-2018 Ben mijzelf niet |
Een aantal vrienden
willen graag weten hoe het nu met me staat. Schrijven en computeren wil
gewoon niet! Mijn routine en kennis is zoek. Eten naar de mond brengen gaat vaak mis. Deze griepgolf wordt
gekenmerkt door 10 a 11 weken herstel, en dan praten we nog niet eens
over mijn stoppen met roken ondertussen!! Samen te vatten in 1 zin: Mijn lijf verplicht me nu als 90 jarige te functioneren. Nou zo'n geschiedenis herhaalt zich op exacte wijze, alles wat nu in mijn lijf kan ontsteken gaat werkelijk ontsteken! Trouwens, een paar mensen snappen mijn verhaal wèl. Spiegelen Laat ik daarbij eens mijn setter Apache, mijn liefste spiegel, tonen: Als de baas zijn
draai niet kan vinden gebeurt bij Apache hetzelfde, onze lichaamstaal en
telepathie is geheel uniek. Wanneer de muren thuis op me vallen gaat ze
gewillig (al)weer mee op pad. Wanneer ik onderweg met loodzware benen en
knikkende knieën en twee tintelende armen echt even moet inhouden, gaat
prompt Apache ook zitten (afb.).
|
||||||
|
---------407-------- 20-03-2018 Buikschuiver |
Mijn uiterste best
doe ik. Voor me zelf om van het roken af te blijven, (m.n. de vele
nicotine en ontslak opvliegers te trotseren) en voor mijn twee
setters ze weer wat in conditie en op lichter gewicht te krijgen. Als de baas
wekenlang wat loopt te neuzelen dikt alles wat aan immers. Vanochtend
was Ailleen keurig 18,3 kg. en Apache (een paar ons lichter geworden) nu op
23,3 kg. En ikzelf...komt een kilo per week nu aan, wanneer dat stopt
weet ik uit ervaring.... bij 120 ofzoiets. Mooi dat de setters de rode draad weer oppakken. Apache gaat zelfs vóórliggen vanochtend, sluipt een paar meter voorwaarts, dan weer liggen, weer sluipend op de buik verder. Ergens daar in de wind op moet een vogel verscholen zijn da's duidelijk. Wanneer Apache later te dicht nadert scheert daar vlak over de grasruigte een stevige donkere vogel weg. Hmmm... een snip zou het kunnen zijn, of een ral ofzo. Het ging allemaal veel te vlug en het was niet eentje die zich laat drukken...
|
||||||
|
---------406-------- 07-03-2018 Rollatorgangetje |
Vandaag de eerste officiële
activiteit maar eens opgepakt.... naar oefenavond mannenkoor gaan.
Zingen, ging niet omdat mijn stem gebarsten is, staand zingen een crime.
Daar aanwezig zijn zonder rollator een uitputtingsslag. In elk geval heb ik wat
opgestoken: er is weer een weg omhoog, want ik heb één keer hardop
gelachen.... De volgende morgen hondsmoe.
|
||||||
|
---------405-------- 25-02-2018 Tekort aan levenslucht |
Meer dan een week is het
hier radiostilte op mijn site. Noodgedwongen tot niets in staat, want ik
ben gewoon te ziek. Een
fikse griep is tot daaraan toe dat overleef ik wel, deze
keer met bijholteontsteking en bacteriële luchtweginfecties (zeg maar
longontsteking) erbij geheel andere koek. Nog
niet voor de helft lucht genoeg te inhaleren om überhaupt te kunnen
overleven. Vrijwel niks meer te kunnen horen of te praten, alleen wat kunnen
fluisteren. Vier koortsdagen is echte sloperij, te meer omdat er rond middernacht na
stekende hoofdpijn nogal bloed uit mijn neus kwam... in het stikdonker
ook al niet bemerkt. De beide honden hebben zich prima aan mij aangepast, gingen zelf op excursie, waren wel gelukkig. Toen ik jl. woensdag rillend van koorts en naar adem snakkend in het gras zat kroop mijn soulmate, lieve Ailleen in mijn armen en likte uiterst voorzichtig mijn gezicht. Voor zo'n kanjer moet ik in leven blijven, maar hoe, eigenlijk ga ik bijna dood...!! Hopelijk komende week uitzieken en krachten verzamelen en vooral ook, hoe ik de helaas optredende afkickverschijnselen (vanaf nu een week gestopt met roken!!) de komende weken moet overleven. Ieder sprankje lucht is nodig en maar doen wat de dokter zegt... 'komende dagen zijn pyjamadagen'. Ik zie erg op tegen de komende acht tot twaalf afkickweken-hel die mijn dis-functioneren gaan bepalen. Als een wanhopige kalkoen (cold turkey) zal ik tegen de muren opvliegen... 'k ken het uit ervaring. Soms kun je beter dood zijn eerst!
|
||||||
|
---------404-------- 17-02-2018 Lady's never ending story |
Felicitaties aan
fokker Henk ten Klooster. Er is afgelopen nacht een bijzonder en
veelbelovend nest geboren uit Ceasar x Summertime Lady.
Uit de
twee beste veldwerk Ierse setters van Nederland. Apache is hiermee
opnieuw tante geworden, Ailleen heeft er een paar zusjes bij. Dat ze allemaal later niet alleen veldwerktoppers mogen
worden maar ook nuttig gaan zijn voor de wederopbouw(!) van de Rode Ierse
Setter.
Enneh.... als jij als fokker een nieuwe stamteef van klasse/gezonde toekomst uit dit nest had willen kopen vis je helaas achter het net. Was ik maar 25 jaar jonger geweest.
Summary: Hughe O'Conloch news! Pups born today, out of Summertime Lady (= Ailleen's mother). The combination best of the best. Pedigree
|
||||||
|
---------403-------- 16-02-2018 RVS rollerfluit |
Een
RVS (stop)rollerfluit is bij vriezend weer niet zo'n gelukkige
keuze.
|
||||||
|
---------402-------- 15-02-2018 No car sickness |
Wagenziekte lijkt
weer een hot item op internet. Mijn twee teven Ailleen en Apache hebben
geen enkele moeite of stress in de auto. Ik weet ook wel hoe die
auto-graagte komt: - Altijd is de reis en zeker het eindpunt een feestje, daardoor zelfs ook het bezoek aan de DA leuk. - Ik vertel waar we heen gaan, dat betekent dat ze zelfs al gaan liggen omdat het eindpunt 'even' duurt. - Zelf ben ik minder laagvlieger dan vroeger (toen stond er achterop mijn nummerplaatinfo 'JoJo Buitenzorg, altijd onderweg naar de kopgroep') - Hoe de stand van hun lichaam ook is, ze zijn zich altijd bewust hoe ze zich daarin bevinden. Van pup af opgebouwd door verplaatsen, verschuiven, omrollen, hoog optillen, ronddragen, schommelen en niet onbelangrijk schone binnen- en buitenoren en op juiste hoogte geplaatst. - Ze reizen actief mee, kijken om zich heen en zien/herkennen werkelijk alles! Ziet Ailleen een vriendje lopen dan volgt één blafje als herkenning. Belangrijke afleiding voor haar; voor mij minder. Apache drinkt al zittend en zwijgend alle omgeving in. - Moet ik een onverwachte move maken roep ik 'hou je vast!' en gaan ze zich schrap zetten, leunen stabiel en anticiperend dicht tegen elkaar. - Met enige schroom zet ik hier ook neer: overgeërfde Brains en Dicht bij de echte natuur staan. (eigenlijk is voor mij dit standpunt punt 1) Summary: No car sickness here. All our journey's are fun!
|
||||||
|
---------401-------- 14-02-2018 Af gáán |
Massaal van het geloof
afgevallen, ...secularisatie in setterland. Jarenlang heb ik gedacht
dat Zondebesef daar aan de overzijde van de Grote plas een hoog gedachtegoed
was. Vandaag zag ik een film langskomen van die grote Westminstershow
van de Rode Ierse Setter als zoals-dat-heet Sporting Group. Er is werkelijk niet
sportiefs meer aan en de zonden in mensengeest en vernielende handen aan het ras
worden onbegrensd aan de wereld getoond. Zo onacceptabel fout zelfs dat ik na 3 minuten de film,
vanwege ontbreken van 's honds juiste basisvorm en -norm, en dat
starende akelige
oog heb afgesloten. Geen van die honden is met fatsoen een paar uur het veld in te sturen, geaggregeerd, arm bespierd, slappe dweilen met een hoog hackneygehalte. Krabbelaars in schaatstermen. Wat ben ik blij dat ik hier in Nederland e.o. een paar settertjes ken die deze boodschap (en enige opdracht!) in neus en armslag-in-de-benen wèl verstaan.
|
||||||
|
---------400-------- 12-02-2018 6355 page clicks |
Bij mijn 400e
blogje: 31 different countries have visited Ailleen's blogpage. Average
8 pageclicks a day. NL 70%, USA 17%....
I will hope to continue for years with Ailleen and her blog. Let's go for the real Irish setter breed, health and fun for all of us. Thanks!
|
||||||
|
---------399-------- 11-02-2018 Zuidwester bries |
Onze verkenningstocht
naar nieuwe oefenterreinen vandaag afgesloten aan het strand. Weer eens
wat andere geuren en bodem. Ondanks al dat rappe geren en gevlieg namen ze
geen slok zeewater.
|
||||||
|
---------398-------- 10-02-2018 Hondsmoe |
Rond middernacht
scharrelen we voort bij de laatste wandeling. Na deze drukke dag,
vrijwel zonder rustmomenten, laten Ailleen en Apache zowaar nu
een kat voor hen langs draven. Hondsmoe wij alle drie, amper puf een
stap te verzetten.
|
||||||
|
---------397-------- 09-02-2018 Hoge nood |
In een te rap tempo
verliezen we in Nederland onze oefenterreintjes. Na wat voorstudie deze
keer
wat rondgereden voor 'een snipper niemandsland in de buurt'. Ergens helemaal achteraf,
hmmm maar erg link
naast een snelweg, voor proef de honden eropuit gestuurd. Mooi ver
gingen ze door de groenbemester. Geen teken van veerwild aan ze gezien.
Toen er een groene auto langs kwam hobbelen (onmiskenbaar beheerder in
uitvoering) ben ik verdekt in de bosjes gaan staan. Wij zijn niet
gespot....
|
||||||
|
---------396-------- 05-02-2018 First ticks, 2018 |
Vanaf gistermiddag
krabben, knabbelen en likken ze aan hun vacht. Een zeker teken van
teken. De tekenkam maar weer eens opgezocht. Inderdaad bij Apache twee
loslopende en vastgehechte op de neus. Leentje twee loslopende teken en
eveneens op de neus.
Beetje vroeg allemaal, dat belooft weer wat hier! Maar het voorjaar is
in aantocht, de komende koude zal het wat vertragen...nog nooit is er
een lente overgeslagen.
|
||||||
|
---------395-------- 04-02-2018 Surprise for me |
Apache haar goede
gedrag heb ik stom genoeg even verkeerd geïnterpreteerd. Vanaf de
bosrand staat ze wat te snuffen en rent fluks de onderbegroeiing in. Oh nee
he, hier kan vierbenig wild / Reintje zich ophouden. Even
verderop houdt ze in, pootje omhoog, schouders de lucht in, staart niet
helemaal stil...... . Ik fluit haar terug, ze slaat een paar keer flink met haar staart als 'begrepen baas'. Toch onderneemt ze alsnog twee sprongen naar voren. Wat gaat er op: fazanthaan! Scheisse, die zitten hier normaal niet. Vol vreugde springt ze tegen me op, sans rancune.
|
||||||
|
---------394-------- 04-02-2018 Stuivertje wisselen |
Vertrouw jijzelf (als
mijn volger) je eigen lieve setter in alle omstandigheden? Word je
ongerust wanneer ze veel minuten buiten beeld blijven? Dan was het hier vanmiddag een leuke test voor je zenuwen geweest. Zie het voor je: Het rechte bospad waarop ik loop doorsnijdt een groot bos, voor mij rent Ailleen links uit de flank en op dezelfde plek Apache naar rechts. Zelfstandigheid troef. Ze weten waar ik ben dus loop ik gewoon door. Even later kruisen ze tegelijkertijd heel ver vóór mij het pad, maar huh....Apache van links komend en Ailleen van rechts. Hoe, waar en wanneer hebben ze gewisseld van boshelft?? Dat wil ik weten. Ik blijf staan, draai een kwart slag om het pad een kilometer terug te kunnen kijken. En jawel, vlak na elkaar kruisen twee bruine stipjes elkaar opnieuw aan de andere einder. Om na een tijdje bij mij weer op het pad te springen, inderdaad Ailleen van rechts en Apache nu links. Ze hebben dus, al omzwervend, stiekem toch vier maal die afstand afgelegd! Verklaring: Ik liep voor de wind en mijn setters werken graag tegenwinds. Ze kennen ieder pad en boom en hebben een geweldig omgevingsbewustzijn. De baas is daar, dus gaan wij zelfstandig de andere (voor hen goede) kant op!! Ze maken veel kilometers, heerlijk is dat voor ze. En om daar nu een GPS-tracker voor te kopen? Dat hebben wij helemaal niet nodig, ze komen immers elke 1 a 2 minuten zich bij mij (langs, dan he) melden. Ze zijn bij de padvinderij en daarom omgevingssoepel.
|
||||||
|
---------393-------- 01-02-2018 Slagveld |
Om verdrietig van te
worden. Alweer is een klein trainingsterrein van 'ons' door de Gemeente onder handen
genomen. Slagveld, het lijkt erop dat wij elke keer weer de slag verliezen.
Fazantenkoppel vertrokken, de houtsnippen hebben hun heil elders
gezocht. Onze setter voorjagers / leden van de Stichting SOS hebben grote behoefte aan grote en praktijkvelden (nationaal en internationaal) waar op we kunnen trainen op het werk vóór het schot. Grootscheeps samenwerken en aanhaken met andere Britse/Continentale hondenmensen lijkt de enige optie. Het kost individueel iedere keer veel inzet en inspanning weer wat aardigs te vinden! De wedstrijden beginnen over een paar weken al.
|
||||||
|
---------392-------- 31-01-2018 Temptation? Not at all |
Heel soms doe ik een
piepklein testje thuis. Al een etmaal liggen twee hondensnoepjes op de
tafel. Als Ailleen er langs loopt maakt ze oogcontact met het brokje en
mij. Apache kijkt niet
op of om, die weet allang dat ze 'ooit' eens aan hen gegeven worden. Update 2-feb: na twee dagen toch maar over mijn hart gestreken, verdiend allebei het snoepje gegeven, want ik ben geen strenge baas...
Summary: Two dogtreats on my table, 24 hours now. No temptation at all, they know the no-stealing rules by nature. Good girls.
|
||||||
|
---------391-------- 31-01-2018 Overmoed |
Conditiebehoud in de
winter is nog niet zo gemakkelijk. Daarom gaan we regelmatig even met
elkaar fietsen, grote oppervlakken afstruinen of (niet zo wenselijk
vanwege minder toezicht)
naar het bos. Om ze echt moe te maken moet ik steeds een stukkie verder.
Doe je even twee dagen wat kalmer aan dan heeft vooral Ailleen
onderhuids haar energie opgekropt. Zo ook vanmorgen verraste ze me daarmee: Wel honderd ganzen grazen aan de achterkant van de dijk. Hun geur is onweerstaanbaar, ze gaat bij de dijk omhoog, hup sloot over en net zolang rennen totdat ze allemaal vliegen. Die plaaggeesten bleven maar boven haar rondjes draaien. We moeten nu even weer een stapje terug want vliegende vogels 'achtervolgen' mag pertinent niet, het wedstrijdseizoen staat voor de deur. Dat ze graag speed maakt is prima, maar nergens achteraan!
|
||||||
|
---------390-------- 30-01-2018 Miss Prodent |
Ailleen op haar rug
liggend diep in slaap, haar lippen opengevallen, poten omhoog. Kon het niet laten
even een orthodontisch plaatje te schieten zo vlak voor haar derde
levensjaar. Over tien jaar maar eens vergelijken. Een tandenborstel,
tandpasta of tandsteenkrabber bezit ik (nog) niet. Eén slagtandinplant
krijgt iets aanslag zag ik. (Deze foto
ondersteboven geplaatst om verkeerde interpretatie uit te sluiten.)
februari is de FF-maand van het gebit
|
||||||
|
---------389-------- 27-01-2018 Als een trein |
Een goede motoriek is
alles voor een jachthond, een setter in mijn geval. Als alles klopt in
zowel stap, draf, galop en gestrekte rengalop kan het niet anders dat de hond
onvermoeibaar lijkt, alles gaat als vanzelf. Dat vlammen in het terrein
kent ook een ander uiterste. Superzachte voorzichtige voetjes die je teder
aanraken, een kauwbotje stevig vastklemmen of gewoon gestrekte pootjes in diepe
slaap.
Vertederend
allemaal.
|
||||||
|
---------388-------- 25-01-2018 Groots en meeslepend |
Twee scheef
beurtelings wiebelende koppies kijken me aan wanneer ik onze dichter
Hendrik Marsman declameer voor mijn twee honden: "Grootsch en meesleepend wil ik leven! Hoort ge dat, Apache, Ailleen, wereld, settervolk! Alleen het geruisch van uw bloed en van uw hart het gehamer vervulle uw hondenlichaam, verstaat ge, uw leven. We gaan ver van huis vandaag". [..] Zonder zich te beraden rennen beide setters helder en zonder vrees naar de voordeur... Nou, enne groots
was het zeker, in het "Stapperster bos" na krap twee uur de
geur van ree of damwild. Het sein voor een feestje. Mixed feelings
wanneer ik in de verte die hoge vreugdekreten van ze hoor. Drie keer
fluiten en ziedaar twee setters komen toch 'vrij vlot' aanrennen, nu
doodop dat wel.
|
||||||
|
---------387-------- 23-01-2018 Synchroon |
Innig
omstrengeld
|
||||||
|
---------386-------- 22-01-2018 Natural Backing |
In de verte rent een
konijn de houtwal in. Apache, naast goede neus ook ogenhond, ziet het
uiteraard. Ruiken kan ze hem niet. Gespannen staat ze daar, alsof ze
wikt en weegt 'zal ik wel, zal ik niet'. Toch blijft ze doodstil staan en
daarom kopieert Ailleen dit gedrag door eveneens stokstijf op een
veertig meter achter haar te bevriezen. Gauw naar mijn jongste setter gelopen en aangelijnd. Ze moet als altijd volhouden dat ze op die plek op mij moet wachten; good girl. 'Apache, denk erom, foei-haas, kom voor' en ziedaar ze draait om en hobbelt op ons aan. Zo dit was oke!
|
||||||
|
---------385-------- 20-01-2018 Stil zijn... |
Honden zijn
zo dom nog niet in het begrijpen van vergelijkbare situaties. Het aanleren op
commando stil te zijn (soms als de bel gaat, of in het donker iets
onbekends waarnemen) was eigenlijk heel gemakkelijk. Telkens als mijn elektronische
wekker afgaat zeg ik expres redelijk korzelig 'stil zijn' en geef een
tik op de knop...over 9 minuten herhaalt zich (vaak) dat. Ailleen en Apache weten daarom heel goed wat ik bedoel en komt zo'n boodschap perfect over. "De wekker gehoorzaamt op de baas zijn stem, dus wij ook". Woordjes aanleren is handig maar totaal bijzaak, het gaat om mijn eigen gedrag wat ze begrijpen. We zijn alle drie hond en praten ook op die manier. Tja, en die tik kennen ze niet omdat ze dat nooit van me gehad hebben, heerlijk toch. ;-)
|
||||||
|
---------384-------- 18-01-2018 Very stormy day |
Niks thuisblijven
vandaag! Ondanks windkracht 11, of juist daarom, zijn we onze gewone gang
gegaan. Code
rood is voor ons Ierse setterkleur. Alle vogels hadden hun heil op veilig beschutte
plaatsen gezocht en de kans op vinden natuurlijk gering. Er zeilde
van alles door de lucht, behalve vogels. Geuren komen van langere afstand op de setters aan; even wennen dat lokaliseren. Nou en dan gewoon he....recht in de wind op couleren zoals dat heet. Zo nu en dan even een taxerend pootje omhoog. Is ook al aan Leentje te zien, het wordt niks vandaag... mijn pet uit de sloot vissen was het spannendst. Kan ik hier nog even heerlijk gal spugen over code rood. Motto: "Als je veel te vaak Help roept neemt niemand je meer serieus". Door de jaren heen is er veel te vaak en onnodig vooral code geel en soms rood afgegeven. De impact daarvan is vandaag merkbaar, er zijn 66 'vracht'wagens omgewaaid en de minister is daarover verwonderd... Geloof mij maar, ondanks de Nederlandse eigenwijzigheid en commercialiteit, neemt geen enkele chauffeur zelf onnodige risico's, het is de druk die er wordt gelegd. En inderdaad de meeste waren niet geladen...
|
||||||
|
---------383-------- 16-01-2018 Applaus gevoelig? |
Geloof het of niet...
mijn setters zijn muzikaal, nou ja gevoelig voor muziek. Dat ze voorkeur
hebben voor mijn baspartij van Bachstukken is me al bekend. Al een heel
aantal avonden doen ze rond 23:00 uur hun ogen open, rekken zich uit en
nodigen me uit om even het laatste Ommentje te maken. 'Klokkijken' is
voor hen geen probleem, zeg me nooit dat honden geen besef van tijd
hebben. Omdat mij wat bijzonders opviel ben ik rond die tijd expres heel stilletjes en blijf TV kijken. Want precies als het praatprogramma van Eva Jinek start worden ze wakker, maar ik wil juist even blijven kijken of er wat voor me bij zit. Wat zit er in die tune aan grondtoon die als hun wekker fungeert.... of is het dat ordinaire gejoel van het publiek?!
|
||||||
|
---------382-------- 15-01-2018 Even verder opdrogen |
Die glibberpartij van
de 13e heeft nog wat meer amateuristisch filmmateriaal opgeleverd.
De hele middag waren A&A
verder vrij fanatiek allebei op zoek naar houtsnippen die op het eind
door Apache (in voorstaan op een snip) als beloning in de wacht sleepte!
Super stelletje honden heb ik. klik ook even op full screen... 
|
||||||
|
---------381-------- 14-01-2018 Kom maar even vèr kijken |
Zoals we wel vaker
doen. Op gelijke ooghoogte samen staren over de velden. Voor Ailleen een
leuke dimensie, binding, goed voor de intelligentie, in nog beter overzicht
krijgen in
haar wereldje. Apache, doet zoiets liever niet...
|
||||||
|
---------380-------- 13-01-2018 Koppie onder |
Vandaag glibberde
kleine Ailleen van de loopplank naar het eilandje...zomaar de plomp in.
Gezien haar rappe tempo over die gladde balk wel eens te verwachten.
Even schudden en flink doorgaan, je weer warm rennen. Na een kwartiertje
draait ze toch wat met haar linkervoorpoot. Heb maar even tijd genomen
daar wat aandacht aan te besteden. Als ik mijn hand een mooie poos laat rusten op haar elleboog begint ze zachtjes te neuriën, als goedkeurend geluid. Dat heb ik al vaker zo ervaren en niet alleen bij honden. Na een paar rondjes rennen komt ze terug 'kom op met die hand, daarvan gaat mijn pijn over'. Alweer word ik bevestigd dat ik (hoofd)pijnen en pijntjes kan verminderen door een soort handoplegging. Nee niet zweverig, geen hokus pokus, gewoon een kleine gift. (Mijn moeder hielp ik op dezelfde manier bij migraineaanvallen waarna ik tintelingen en een zere elleboog overhield. Er is vast meer tussen hemel en aarde en bovendien... een hond liegt niet.
|
||||||
|
---------379-------- 10-01-2018 van Adel, en met recht! |
Summary: A setter smells better, A setter hears better, A setter hunts better, But I am the boss, It's OK for them
|
||||||
|
---------378-------- 09-01-2018 De geur van katjes |
Wat heeft Ailleen
voor speciaals met katjes. Nee niet zozeer jonge poezen (die ook) ik
bedoel speciaal de mannelijke bloeiwijzen van de hazelaar (Corylus
avellana). Overal staat de hazelaar al in bloei, bij werkelijk iedere
hazelnootboom snuffelt ze aan die snottebellen. Ze gaat er zelfs voor op
haar achterpoten staan! Veel hoger dan een reu kan piesen. Als ik Apache
erop wijs ruikt die even maar reageert er niet op, Ailleen gaat van
takje naar takje met de ogen half dicht. Waar zou dat nou naar ruiken
vraag ik me af.
Summary: Blooming hazel in january. Little Ailleen is sniffing (male)blooms at every hazeltree. Wonder why...
|
||||||
|
---------377-------- 08-01-2018 'Krakkie lopen' |
In de nachtelijke
vrieskou is het met recht "geen zon, geen maan, herder herder laat
je schaapjes gaan". Aan het gehobbel van de LED-halsbanden blauw en
rood kan ik
tot ver zien waar ze zijn. Wanneer deze lichtjes langer dan een minuut niet
bewegen schoefel ik op mijn gemak daarheen; ze wachtten het niet af. Als
een raket gaan ze dezelfde richting op en klinkt er gekraak en
gespetter. Ze jagen een haas over het ondergelopen gedeelte.
Glinsterende sporen van flinterdunne schotsjes... Al gauw komen ze bij me terug, vèr omlopend, want anders krijgen deze nuffige dametjes natte voetjes he.
-- hoe donkerder om je heen hoe meer sterren te zien --
|
||||||
|
---------376-------- 06-01-2018 Dog code |
Ierse setters zijn
niet voor niks van Adel. Mooi, intelligent, ontwapenend, kunnen knap uit de hoogte
doen, vooral naar hondgenoten. Daarom hebben de mijne nooit een handgemeen of
gevecht meegemaakt. Vanmiddag kwam zo'n lastig stuk plebs
hen tegen.
Ze draven met geheven hoofden langs hem...'stoor ons niet wij zijn
serieus bezig'. Het reutje kent deze code niet en moest het uiteindelijk flink ontgelden. Na zeker veertig keer waarschuwen vallen zowel Apache en Ailleen samen(!) opvoedkundig uit. Blij mee, leer dat afsnauwen eens beter. Grauwen en flink happen naar zijn hals en nek doen zelfs die overduidelijke boodschap niet landen. Toen snapten mijn twee setters zoveel domheid niet meer. Ze keken elkaar ahw aan: 'laten we nu schouder aan schouder keihard wegrennen van hem'. Een paar seconden later slaan A&A daar verderop elkaar letterlijk van pret (oversprong en opluchting zeg maar) op de schouders, spelen, rennen, steigeren. Het reutje druipt beteuterd af. Een ander ras dan setter moet hem maar echt op zijn nummer zetten, deze twee spelen en werken liever.
|
||||||
|
---------375-------- 06-01-2018 EHBO |
Ailleen gooit en
speelt (als een kat ook kan) wat met een oud afgeknaagd runderbot. Geen
probleem, het is volledig vertrouwd bij haar. Een
gilletje klinkt en gaat meteen over in diep hoesten en rochelen. Ze
draaft direct naar me toe om hulp, da's heel goed. Ik masseer haar keel
en kneed haar 'kraakbeen adamsappel' maar... haar bek blijft open
staan. "Ga even liggen dan kijk ik even' zeg ik; ze zijgt direct plat naar de grond. Ze blijft erg rustig en afwachtend zowaar. Mijn vingers voelen inderdaad een harde punt achter haar tong; er staat iets rechtop bij het scharnierpunt. Ik pak een grote pincet maar kom er niet goed bij. Dan maar mijn aquariumtang erbij gezocht en ziedaar ik tover een afgebroken stuk bot tevoorschijn. Niet doorslikbaar, een ongelukkig voorvalletje. En handig zo'n plantentang... Ze staat op en drinkt een paar slokken water. Het leed geleden, binnen een paar minuten zelfs diep in slaap. Motto: Ga nooit van huis als je setters aan 'het bot' zitten! Creëer geen paniek en dokter zelf eerst eens wat...
Summary: Ailleen was playing with a bone. She came to me with open mouth, ...a piece 1.5 inch vertical in her throat, couldn't close her jaw. My fishtank attribute did the job easely!
|
||||||
|
---------374-------- 03-01-2018 Ze groeit! |
Ailleen verandert
wat, niet alleen in toename geestelijke vermogens maar ook wordt ze nóg
mooier, vrouwelijker, zwaart wat uit. Vachtje wordt vacht. Ze is nu 2,5 jaar
oud, de adolescentiefase voorbij, toch is ze ongemerkt de laatste
maanden een paar centimeter hoger geworden. Dat had ik ook verwacht in
tegenstelling tot enkele betweters. Ze blijft qua grootte precies op de minimummaat hangen van zo'n 55 cm. en weegt vandaag 18,8 kg. Ben ik heel erg blij mee want dit is de ultieme grootte en juiste verhouding; mede met het oog op overal veel te zware, grote en te lange setters. Grote kans dat ze tzt racy puppies op de wereld kan zetten waar iedereen binnen de IRWS setterwereld wat mee kan. En wat die geestelijke vermogens betreft, ze blijft supergehoorzaam maar toch onderneemt ze veel meer zelfstandig en laat Apache vaker alleen achter. Voor een 'werk'hond een prima ontwikkeling, de tijd nemen (ook ik als begeleider) voor rustige opgroei, steady worden. Ze had een solide basis zo, vroeg rijp is immers vroeg rot! -- Alle moois heeft tijd nodig --
|
||||||
|
---------373-------- 02-01-2018 Kliedernat |
Tornend tegen storm en Wijl paraplugevecht
|
||||||
|
---------372-------- 01-01-2018 Happy New Year |
To all my Irish Setter friends Pax hominibus bonae voluntatis Happy New Year, Athbhliain faoi mhaise duit, Godt nytår, Gott Nytt År, Onnellista uutta vuotta, Gelukkig Nieuwjaar, Happy New Year, Bonne année, Frohes Neues Jahr, Buon anno, Laimigu Jauno gadu, Laimingu naujuju metu, Szczesliwego nowego roku, La multi ani!, Feliz año nuevo, Folle lok en seine, Nollaig Shona Dhuit, Novim Godom.
|
||||||
|
---------372-------- 31-12-2017 Schokgolven |
Voor mijn
nieuwsgierige settertjes een feestje dat Oudjaar carbidschieten.
Opgesteld staat zo'n 6000 liter calcium-carbidegazzz... en zeilen steeds
23 ballen en een paar cementkuipen door de lucht in plaats van fazanten. Na middernacht maar eens weer daar kijken... vorig jaar waren daar worst en hamburgers in het gras overgebleven!
Update 23:00
|
||||||
|
---------371-------- 30-12-2017 'Boeren' zijn nog niet zo dom |
Waarom ik het in ons
eigenzinnige plattelandsstadje met dorpse allures zo naar mijn zin heb?
Een groepje jongelui, 'boeren' in ogen van randstedelingen, is vanavond
in het park hun vuurwerk aan het testen. Morgen mag het pas echt, maar
ik deed dat vroeger net zo. Mijn Aagje1 en Aagje2 trekken als een magneet op dat geknal aan. Juist als ik de mannen wat wil vragen hoor ik letterlijk van eentje: "Jongens, even niks afsteken, daar komt die meneer aan met die twee wedstrijdhonden. Daar mag niks mee mis gaan". Daar word ik nou heel blij van. Aan zo'n leeftijdsgroep van 14-17 jaar zit meestal echt een steekje los in de hersenstroompjes; nu even niet! Ze hebben een jaar lang mijn wens onthouden zelfs. Daarom mijn opmerking terug: "ik hoor het al, jullie zijn al echte mannen geworden, dank je wel!". Nog maar twintig meter verder zijnde moet het knal-oponthoud even worden ingehaald, mij best, ons best. Goedmoedig gaan we het Oudejaar in, het nieuwe jaar biedt nieuwe kansen. Ik wens al mijn lezers en ook je setter(s) een goede jaarwisseling. Zorg maar goed voor ze.
|
||||||
|
---------370-------- 29-12-2017 Je wordt ouder pappa |
Tempus fugit. Morgen is het jaar 2017 al weer voorbij, mijmer- en terugblikdagen nu. Dat ouder worden gaat ook mij niet voorbij, al gaat het nog best goed hoor. De laatste tien jaar kom ik steeds dichter bij mezelf en het lijkt of de dagen sneller gaan. De hoeken van mijn ijsschots heten Canis, Achilis, Apneu en Meniscus en we drijven ook in 2018 gestadig door naar zee. Regelmatig huiver ik in deze kletsnatte winderige weken, die natte sneeuw en ijsregen op mijn kop wat zat. Flexibele pensionado blijven ja dat moet maar...hoe. Altijd was ik een speurder, een doener, een teamspeler en niks was te gek. In mijn hart ben ik een ràsfokker, of het nu tropische vogels, vissen of honden betreft: gedreven naar hoogste kwaliteit en fokken/kweken van toppers. Was ik maar 25 jaar jonger dan ging ik topsetters fokken, trainer- en/of veldwerkkeurmeester worden. Het kan nog...(nou ja niemand komt qua kwaliteiten boven Henk uit) kleine Leentje is nog zo jong en weet helemaal nog niks van deze uitdaging.
|
||||||
|
---------369-------- 27-12-2017 Even doodschudden |
Fanatiek graven, even
schudden, dan naast je neerleggen en verder graven. De oogst zojuist aan
veldmuizen: Zes. Soms mogen ze van mij graven, andere spieren gebruiken
en hun instincten ontwikkelen. Komt er een bevriende hond aanlopen; wordt verjaagd want 'dit is mijn kuil'. Weet hij toch een paar muizenlijkjes te stelen en te verorberen. Ach Leentje is zo vriendelijk en mede-deelzaam.....
|
||||||
|
---------368-------- 26-12-2017 Ailleen en het rauwe eitje |
Alleen samen met kroepoek
|
||||||
|
---------367-------- 25-12-2017 Buikgriep |
Op onze parkeerplaats
hebben Apache en Ailleen speciaal belangstelling voor een vierkante
meter. Getverdrie.... iemand heeft zijn maaginhoud daar niet binnen
kunnen houden. Ben ik dus niet de enige die misselijk is en buikkrampen
heeft; alhoewel ik heb het nog wel wat onder controle. Vroeg naar bed en
dan op de
buik slapen...bah. Je kunt er veel beter een warme hond tegenaan leggen.
Ailleen begreep het, she did it.
|
||||||
|
---------366-------- 23-12-2017 Geconditioneerd |
Mede dank zij twee
groepen rotjes gooiende jochies hebben wij een gouden middag gehad! Veel
setterliefhebbers denken anders over te vroeg geknal, ik vind alles prima.
Bij het aankomen bij ons trainingsveld klonken de donderslagen al; de
beide honden direct op hoge alertheid brengend. En knal is bij hen
geassocieerd aan kakelende en klapwiekende fazanten. De fazanten kregen namelijk geen kansen om zich te verschuilen bij die jochies en bleven steeds maar komen naar 'ons buurtje'. (Domme vogels om van de ene probleemplek weer naar de andere terug te keren). En zo hadden we drie maal hergebruik van twee dezelfde vogels. Jammer genoeg hebben we geen spanningsvolle punten beleefd. Daar moeten we wat beters op verzinnen na nieuwjaar! En thuis gekomen blijven A&A maar spelen en ronddraven... nog even geen rust vindend. Eerst maar een lekkere bak met Farm Food vlees en brokken, kunnen ze wat uitbuiken. Wat gun ik ze dit allemaal. Gauw nog even naar de winkel voor brood omdat er drie zondagen zijn morgen; helaas enkel broden met fazantenvoer erop.
|
||||||
|
---------365-------- 22-12-2017 Moreel beraad |
Even weer over
interactie hond versus baas. Laatst onderweg kreeg ik de vraag "Wat is jouw
knuffelniveau?". Omdat een aardige mevrouw dit vroeg kwam ik
natuurlijk met "Hoog, erg hoog!". "Ik bedoel met je
honden hoor, omdat ze zo lief en gericht zijn". (Ooh versiergesprekje kon ik dus vergeten). Het is goed om
zo nu en dan over interacties na te denken. Mijn honden moeten vooral en sámen
honds blijven ook al voelen ze de hele dag mijn aanwezigheid. Ik prijs ze soms de hemel in als het goed gaat, als ze doen wat ik in mijn kop heb. Maar als ze ongevraagd spontaan van mij een aai krijgen, mijn armen even om ze heen sla, is dat nou goed voor het moreel of juist niet? Tuurlijk wel (vooral menselijk gedacht). Soms komen ze uit zichzelf even een aai of lief woord halen en die krijgen ze direct. Is dat nou fout, ze deden er niks voor... Als ik ergens mee bezig ben houden ze zich afzijdig of desnoods 'ik ben even aan het werk, ga maar lekker slapen' dat werkt gewoon goed. Apache staat op de bovenste trede van de sociale ladder, is aardig voor iedereen en hunkert naar een lief woord en blijft daardoor uiterst gezeglijk en tevreden. Ailleen heeft iets meer comfort zone nodig, iets anders gefocust en als ze slaapt stoor ik haar helemaal niet. Wordt ze wakker dan komt ze gewoon even een stief kwartiertje aan mijn voeten liggen, krijgt een paar vriendelijke woorden en een korte aai en is dan totaal gelukkig. We verstaan elkaar, meestal letterlijk. Of zoals de Belgen zeggen: Ze zien me graag.
|
||||||
|
---------364-------- 21-12-2017 Mijn naaimachien.. |
Al vaker heb ik hier
geschreven over supervisie en de mogelijkheid je honden werkelijk zich
vrij te laten ontwikkelen. Dat moet een setter gewoon in zijn leven
hebben! Aan de andere kant zijn deze twee DE oplossing voor mijn
dreigende eenzaamheid, we zijn 24/7 op elkaar. Alleen daarom al zijn ze
GOUD. Toch doe ik mijn best om ze zo weinig mogelijk te sturen en te
bevoogden. Natuurlijk zijn er ongeschreven spelregels, ze lezen mij
beter dan ik hen. Ik moet mezelf disciplines opleggen zodat ze doodgemoedereerd 300 meter bij je vandaan kunnen/willen gaan. Geen oogcontact maken, vertrouwen hebben, geven, krijgen, meemaken. Ze moeten wel heel gek gaan doen willen ze in 7 sloten tegelijk lopen, toch? Vanmiddag op deze kortste dag van het jaar, Apache zet flink de sokken erin, in mum van tijd een tweehonderd meter 'op pad'. Ailleen bemerkt het te laat en gaat er als een kanonskogel achteraan, gaat haar vlotjes voorbij. Draait mooi op de wind en komt het hele stuk terugjakkeren. Wat moet ik nu.... nou zonder wat te zeggen omdraaien en hopen dat ze me dan voorbij stuift om weer honderd meter in haar richting te blijven gaan. Het lukt zowaar, na zo'n honderd meter draait ze netjes en gaat weer richting Apache daar heel in de verte. Mijn motto: Ga vooral ver, bedenk het zelf maar mijn meissie, alles is goed als je je maar vrij van mijn supervisie voelt! We hebben het echt goed zo met zijn drieën, wanklanken bestaan niet.
|
||||||
|
---------364-------- 19-12-2017 Once in a life time dog |
Schoonheid schuilt in het
oog van de waarnemer. (Beauty lies in the
eye of the beholder. ) Daarom kan ik nou zo genieten van Ailleen
als we trainen of gewoon op wandeling zijn. Haar natuurlijke joligheid
en manier van doen geeft mij elke keer weer nieuwe energie en verlangen
haar gaven uit te bouwen. Haar aanleg zorgzaam van pup af op alle terreinen
te laten ontluiken. Uitmondend nu in een prachtig plaatje van type en
stijl. Ik ben heus wel wat gewend in setter- en hondenland maar haar moeiteloze 'schuivende' galop krijg ik steeds weer kippevel van. Er zijn nog zat dingen waar we aan moeten werken maar deze basis (uit moeder S.Lady en door fokker Henk op de wereld gezet) is perfect. Als iets werkelijk goed is mag je daar een beetje over snakken toch? (zoiets heet met een ander woord bescheidenheidsmarketing, ook wel (Ivo)nieheren genoemd.)
|
||||||
|
---------363-------- 18-12-2017 Verstuikte 'enkel' |
Vanmiddag heeft
Apache in het fazantenbosje haar voet bezeerd. Hinkte in al haar ellende
al piepend op drie poten wel verder want ze had de vogel in de neus.
Zojuist weer thuis en bij haar eigen dagelijkse voetonderhoud hoor ik schelle
kreetjes van pijn. Een hond kan zich niet aanstellen....toch? De buitenkant is volledig gaaf gelukkig. Beetje gloeierig is het wel; ze likt als een razende aan mijn hand als ik haar voet/enkelband zachtjes palpeer. Het is en blijft een lieve setter die haar baas volledig vertrouwt ondanks haar hyperstatus.
|
||||||
|
---------362-------- 17-12-2017 Stampvoetende schapen |
In al haar ijverig
rennend-snuffelen in de berm (ja fout, voetverwaaiing) had
Ailleen even niet op het groepje schapen gelet. Als ze oog in oog met
haar staan en de voorsten ook al stampend vooruit gaan houdt ze het
helemaal voor gezien. Schapen zijn echt niet interessant. Gaat
potverjoppie door deze roerige samenscholing een haas op. Mijn rolfluit snerpt te laat,
brave Appie remt, Ailleen neemt met een grote boog het slootje.
Moest je later die vrolijke kop eens zien...
|
||||||
| Quote van de week: |
Mijn
laarzen
zijn sokkenvreters
|
||||||
|
---------361-------- 15-12-2017 'Ridgeback' |
In de verte vliegt
een buizerd op wanneer Ailleen langs komt galopperen. Ze draait direct
bij en blijft staan. Ze is immers ook een beetje valkeniersetter vanuit
haar oorsprong. Vanaf een afstandje zie ik haar 'borstelen'. En niet zo
zuinig ook! Van achterhoofd tot in de croupe een hoog opstaande ridge
van haren. Ligt daar aan de rand van het boswalletje een licht
aangevreten steenmarter! Heej, Leentje lekker gevoel hè dat Rhodesisch kippenvel!
|
||||||
|
---------360-------- 13-12-2017 Verwerking |
Iedere keer als wij een poosje op het trainingsveld hebben getraind zijn
mijn beide setters door de adrenalinestoot wat hyper. Zijn daarna vermoeider en dromen in de avond dan steevast
luidruchtig. Ook hun indrukken en puzzelstukjes moeten immers worden
bevestigd... Bij al dat gepiep en gewoef graai ik naar mijn mobieltje om een rustgevend slaapplaatje vast te leggen:
Summary: Dreaming about our today's trainingsactivities...a sneaky photo opens her eyes, though.
|
||||||
|
---------359-------- 10-12-2017 Plaspop |
Vandaag code
oranje.... Zelf worstel ik me met paraplu tegen de horizontaal inkomende
sneeuwwind op, mijn hele voorzijde is al wit. Aan Apache en Ailleen te
zien is hun code groen, felgroen! Een genot om beide daar te zien
spartelen in hun all-wheather vacht, met de oren door de sneeuw te
glijden of aan kop te gaan bij vijf andere honden. Vorig jaar had Leentje nog ontzag voor een grote sneeuwpop, nu stond ie er weer maar vandaag maakte ze gele sneeuwpopvoeten ervan. Schijt aan dat ding. Honderd meter voor we bij de auto terug zijn laten ze duidelijk merken: We willen nog een rondje dit was veel tekort! Nou vooruit, 'als de straatlantaarns aangaan moet je thuiskomen'.
|
||||||
|
---------358-------- 09-12-2017 Als Bachbloesem |
Meer dan anderhalf uur aaneen
natte sneeuw, van die grote flatsen. Het deert ze niet bij hun vele vele
kilometers door het kreupelhout. Geen uithangende tong of gehijg gezien. Moe zijn ze wel...
en wij als trio wat verkleumd nu zo vlak voor zonsondergang. En straks wanneer we thuis komen een heerlijke bak met voer en dan doen wat mijn settertjes (en ook ik) zo lekker vinden: weerszijden de baas liggen. Hun beider koppen verheerlijkt soezend op mijn resonerende borst wanneer ik wat koorliederen neurie; nou ja met zacht-zing-brom basstem. Ze vallen het diepst in slaap bij mijn vertolking van de Mattheus Passion. Zij vinden Bach heerlijk!...slaapverwekkend.
|
||||||
|
---------357-------- 08-12-2017 'Giny Andro' |
Als je gepensioneerd bent is het een hele toer om de moderne maatschappij, zonder vooraan te
lopen bij te benen. Ben ik de slechtste nog niet in...dacht ik.
Vanmiddag ben ik in de genderneutraliteitshype-valkuil gestapt. Apache rent
namelijk ver naar voren en begint (een meter afstand houdend) tegen een
vrij jonge vrouw te blaffen. Ja, wat was nou de oorzaak waarom ze dit deed? Nou, o.a. die aparte looptechniek met zo'n tussenvering en de hakken opgooiend (ahem...een beetje American kick zoals veel Ierse setters lopen). De carrosserie en het onderstel was niet geheel lady-like zogezegd. Omdat Apache bij Henk is opgegroeid (dochters!) heeft ze voor altijd een zwak voor vrouwen en hoge vrouwenstemmen. Zeg ik tegen die mevrouw "Niks aan de hand, ze valt op vrouwen hoor". Krijg ik in lage bariton stem terug "Nou ik niet, en ook geen mannen". Hij Zij Het wordt wat ingewikkeld... ¯\_(ツ)_/¯
|
||||||
|
---------356-------- 07-12-2017 Doen ze anders nooit hoor.. |
Joggende mensen,
fietsers of verkeer schenken mijn setters normaliter geen aandacht aan;
het is hun dagelijks vertrouwde straatbeeld. Maar toch onderbreken ze
deze keer hun actieve spel door naar rijdende auto's
toe te rennen. Ik zie direct waarom ze dat doen. Een rijtje van drie auto's nadert in kalme gang. Apache kiest de voorste (blauwe caddy) en Ailleen de achterste (witte caddy). De middelste was een zilverkleurige sedan....dus niet interessant. Waarom die andere twee wel? Apache heeft nog de associatie met Henk's voorheen blauwe en Ailleen is wat jonger, wellicht zit in die witte auto mamma Summertime Lady wel. Hondenhersenen grenzen aan het geniale wanneer verstand en intuïtie elkaar ontmoeten.
|
||||||
|
---------355-------- 08-12-2017 My ornament kerst 2017 |
I
rish you a
Merry Christmas
Christmas is coming.
So I started yesterday a little art work..... for my frontdoor.
© 08-12-2017 large 1, large 2, large 3, large 4
|
||||||
|
---------354-------- 06-12-2017 Lonkende verten |
Binnen het
raamwerk 'uitbreiding zelfstandigheid' heb ik tegenwoordig de
gewoonte om uitsluitend tijdens de avondwandelingen helemaal niet met mijn beide
setters te
communiceren. Het enige bij openen autobench is "vrij"
en na anderhalf uur "hup" om in de auto te laten springen. Zonder woorden of gebaren,
hoe zich dat ontwikkelt bevalt me wel. Zo heerlijk die lichte galopjes in de verte te horen...of
doodse stilte. Ze blij hijgend voorbij komen rauzen, opduikend uit een andere
kant waar ik hen verwachtte. Aan het ritme hoor ik wie wie is.
"Het is rood en en het gaat als een trein...."
|
||||||
|
---------353-------- 05-12-2017 Nose fading |
Voortdurend heb ik
met deze lage gevoelstemperaturen een drup aan de neuze. Hopelijk hebben wij voldoende
vitamine D aangemaakt afgelopen zomer. Dat de dagen snel korter worden
is ook te zien aan de neuzen van A&A,
hun donkerleverkleurige winterneus hebben ze al opgezet. Zo'n winterneus wordt veroorzaakt door verstoorde
aanmaak (lees: te weinig zonlicht) van het Tyrosinase enzym die nodig is voor
pigmentvorming (eumelanine). Het is wachten op... wanneer de zon bruin weer
zwart maakt...1 april.
|
||||||
|
---------352-------- 04-12-2017 Effe wennen |
De hele nazomer heb
ik mijn twee teven de nagels niet geknipt (blog 273). Om twee redenen:
meer grip in de bochten en als tweede niet het risico lopen van zere
tenen na inkorten. Dat kunnen we in het wedstrijdseizoen niet hebben...
Ze lopen vrijwel altijd op een zachte bodem en daardoor zijn hun nagels fors en sterk.
Lange nagels is funest voor de stand van tenen en pols. Met beleid en trouw en een snoepie nu de klus geklaard, nou ja nog niet ver genoeg. Volgende week nog een extra topje knippen en opvijlen als de bloedader verder is teruggetrokken. Zwiept me daar vanmiddag Ailleen geheel onderuit toen ze fullspeed door de bocht ging.
|
||||||
|
---------352-------- 03-12-2017 Intuïtie |
Wellicht wordt dit
een wat aangeschoten verhaaltje. Vanavond had ik me vanwege de afgelopen tien
ziekenhuisbezoeken (met gunstige uitslagen, daarom!) en na publiceren
van een paar zorgelijke en ook blije settercolumns eens vergast op een ahem...
aantal borrels met wat lekkere hapjes erbij. Klein feestje voor drie. In die lichtvoetiger middernachtwandeling waren mijn teven supergehoorzaam, zelfs na drie minuten uitstapje het bos in komen ze zomaar naast me zitten, 'we zijn liever bij jou'. 'Ga maar vrij' werkte ook al niet. Ook die nachthaas laten ze wegrennen. Als ik me nu echt een stuk in de kraag zou zuipen (wat heus niet gebeuren gaat hoor) zouden ze dan intuïtief de zorg en leiding voor mij op zich nemen? Ieder mens zou setters moeten hebben, die zijn gevoeliger dan twee altviolen samen.
|
||||||
|
---------351-------- 02-12-2017 Pretpakket |
Je mag je als
teveneigenaar gelukkig prijzen wanneer de honden echt met elkaar
accorderen. Hier dikke mik. Samen elkaar schoon houden op de hondenbank,
leven schouder aan schouder, ook tijdens het eten.
Nog nooit in die vier jaren heb ik ze betrapt op kibbelarijen of grommen
naar elkaar. Het is juist andersom, ze slaan elkaar elke dag letterlijk
op de schouders van onderlinge pret. Dat 'knokken' krijgt Ailleen al
twee jaar les in van tante Apache. Die komt dat nog eens een keer duur
te staan want Leentje wordt steeds handiger en sterker in het vloeren
van je tegenstander. Om mij moverende redenen is een soepele leidsterschapswissel wellicht wenselijk... over een jaartje ofzo.
|
||||||
|
---------350-------- 01-12-2017 Onnadenkend |
Als Ailleen een
snelle haak slaat in het hoge gras dan moet daar gewoon wat zijn! Zo
stilletjes mogelijk kom ik achter haar staan en het valt me op dat ze niet
alleen intensief verwaaiing opneemt maar ook kantelt haar kop
links-rechts, trekt haar (18) oorspiertjes op >> ze luistert
ondertussen. Ik hoor niks. Apache ziet ons bezig... komt aanrennen, bedenkt zich niet
en springt 'blind' twee meter voor Leentje het gras in. Gepruts dit...große Scheiße! Fanatiek draait ze steeds grotere rondjes, helaas is daar niks meer. Ze kammen toch met hoge neuzen (dan waarschijnlijk geen haas) het terreintje uit zonder resultaat. Als Ailleen en Apache in het meer hun dorst lessen zie ik alsnog een jonge fazant in angsttempo (dat is best snel hoor) het kortgeschoren gazon oversteken een bosje in. De honden te slim af ondanks dat ze de domste vogels ter wereld zijn! En wat ik nou zo aardig vind: Wanneer we een kwartier later langs dat bosje komen duiken de 'zussies' schouder aan schouder erin...op exact die plek. Wonderlijk zintuig zo'n neus.
|
||||||
|
---------350-------- 01-12-2017 Bravecto test klaar! |
Mijn Bravecto halve
dosering test heb ik vandaag afgerond. Boven verwachting dit
jaar: 6 maanden lang teek- en vlovrij!! Vanaf 25 mei tot eind november heeft geen enkele teek zich op beide setters vastgehecht! Vorige week vond ik bij Ailleen wel een halfwas dood onder haar oor. Gister eentje ingeboord. Ze krabben zich ook weer wat meer.... Het middel is nu echt uitgewerkt. En dat voor een halve dosering, het lijkt wel dat dit beter werkt dan een volle dosering... Volledig verslag van mijn doordachte testkeuzes heb ik even apart gezet in een andere webpagina: Bravecto-half-dose-test Een kopie staat op Face Book....mochten daar drie negatieve reacties op komen gaat ie daar eraf. Kom als je echt hierin geïnteresseerd bent je info maar hier halen
|
||||||
|
---------350-------- 30-11-2017 Van A naar Beter |
Het spel op de wind
blijft altijd een mooi spelletje. Een jachthond moet weten waarom
ze daar loopt en hoe ze daar heen en weer vliegt. Ailleen raakt
wat verslingerd aan dat parallel aan de baas baantjes trekken. Dat
voortdurend samenop tegenwinds lopen in combinatie mij altijd naar de
ogen zien werpt best wel positieve vruchten af! Voor een buitenstaander zal mijn loopwijze door het vlakke veld er wel raar uitzien, lijkt vast niet op een college in Hogeschoolwerk. Toch voor Ailleen haar te lopen route wel onze juiste methode. En ik...zoals Ivan Heylen vroeger zong: Veur heur...met mijn handen diep in de zakken, zwijgend met de kop naar beneden loop ik daar te lopen. Bochtjes te maken, naar voren te rennen, blijven staan, zelf soms terugrennend. Ik wil haar gewoon netjes van A naar B naar C,D,E,F,G tot M laten lopen. Een gewoonte laten worden, met behoud van independency. Als er wel wild zou zitten gaat het alleen nog maar rapper....en leert ze nog beter de wind gebruiken door ondertussen verwaaiing op te pikken.
Veur
eur Summary: My lines, just walking and no signs to the dog, are rubbish... training Ailleen to take straight lines and correct roundings wind-up...she did!
|
||||||
|
---------349-------- 28-11-2017 Ruig werk... |
Mag ik de Gemeente
weer eens hartelijk bedanken voor het totaal weer in de vernieling
helpen van een leuk trainingsplekje. Kaalslag voor de winter...de
zoveelste. Zij willen geen ruigte, ik wel. Mijn beschutte fazantenvoerplekje om zeep, fazantenfamilie vertrokken en de snippen onvindbaar. Die haas is ook weg maar da's niet erg; voor mijn eigen zielerust dan he.
|
||||||
|
---------348-------- 27-11-2017 De baas compleet ingepakt... |
Deze keer kan ik me
niet inhouden te schrijven wat voor band Ailleen en ik hebben. Het is
soms net zo'n (emotionele) squashruimte, alle wanden en randen zijn geldig.
De ene keer met 50 km./uur door de gladde knotsige suikerbieten raggen,
een vos echt naar het leven staan, slootjes nemen alsof het niks is, komen op
een enkele wenk. En dan nu het andere uiterste: een heel zacht voetje wordt op mijn knie gelegd. Nee dat 'leggen' is maar een 5 grams aanraking, bijna zwevende vraag 'mag ik een knuffel van je komen halen"? Ja graag lieverd, kom, spring. Haar gapen en de bek likken daarna is precies het tegenovergestelde van stress > opperste tevredenheid. Snorkend van geluk beweegt ze haar voetzooltje over mijn gezicht, de touch van affectie. Ze zucht eens diep en valt op haar rug liggend in mijn armen in slaap. Een lief knorrend hummeltje zo, ze ruikt zelfs nog puppieachtig als ik mijn gezicht in haar buik begraaf. Nog geen tien minuten later schrikt ze op en springt eraf. Het was haar lang genoeg, zo gaat dat met haar gouden momentjes. Jodelt tevreden een deuntje (evenals haar moeder Lady dat kan) schudt eens flink en gaat op hun sofa naast Apache liggen. Slaap zacht verder lieve hond. Hoe goed een volgende Ierse setter ook zou zijn, die zal nooit kunnen tippen aan deze.
|
||||||
|
---------347-------- 27-11-2017 Respect! |
Je mag als voorjager
in je handen knijpen als je 'tweede' hond de 'eerste' respecteert bij
het voorstaan. Toen Apache vanmiddag als een blok voorstond bleef
Ailleen op twintig meter eveneens stokstijf staan. Dan nu de grote test
hoe standvastig die boel is.... wie het eerst van de wijs is, hond,
honden of vogel. Ik sis tegen Ailleen 'blijf staan he' en begeef me voorzichtig naar voren tot naast Apache haar oor. Ik aai haar tegendraads over de rug. Ze huivert ervan. Ik loop terug naar Ailleen en doe daar op mijn gemak hetzelfde. Weer naar Apache teruggelopen en sla ik mijn armen zacht om haar heen en fluister in haar oor 'grote meid, trots op je'. Haar staart maakt twee slagen, betekent dank aanvaard. Kom, het is goed zo ga maar naar voren. Mijn handen laten haar los. Appie stuift vijf meter voorwaarts en jaagt een snip de lucht in. Ailleen stuitert links uit de flank, probeert die vogel alsnog de pas af te snijden, helaas te hoog al opgevlogen. Teamwork. Dit zijn toch zúlke genietmomenten, daarom heb ik zulke setters!!!
|
||||||
|
---------346-------- 26-11-2017 Snertwandelingen |
Drie natte jassen en
vijf handdoeken hangen er te drogen. Wekenlang nu doen we onze dagelijkse snertloop, dat
brengt met twee natte honden behoorlijk extra vocht in auto en huis.
Plus nog wat aquaria...de ramen blijven beslagen. Door de tochtroosters
kruipt nu precies net zo vochtige lucht naar binnen. Ik verlang nu al
naar maart/april, dan kan ik bij de honden de mouwen weer opstropen.
|
||||||
|
---------345-------- 25-11-2017 Morgen komt nooit... |
Ahem, morgen gaat het
gebeuren. De ISC gaat met 'al' haar leden en fokkers bespreken hoe de
juiste weg te bewandelen om te komen tot genenpoolverbreding en gezonder
maken van ons Ierse setterras. Enige positieve, wellicht mijn te naïeve,
mijmeringen vooraf:
Insteek: Only for the
breed! Ik ga erheen, vooral om te luisteren, te leren. Jack is ervaren spreker die daarin goed onderlegd is. Maar toch heb ik het gevoel dat de meest voor de hand liggende oplossing ehhh.. niet tijdens de rit is ingefluisterd. Veel spreken zal ik niet... dat zou dan 'water naar zee dragen zijn' na mijn talloze columns en blogs over dit onderwerp. Een vrij grote groep leest deze trouwens niet vanwege optredende 'koude voeten'.
26/11 Update, als
morningafter pil. Goed verhaal, de wetenschap in begrijpelijke taal
uitgelegd. Outcrossing Rood-Wit onvermijdelijk, maar dat wisten we
allang, we zijn niet voor niks al begonnen. Beetje summier alleen die
vier pagina's behandeld terwijl er 38 pagina's (grote gebrek aan
variatie, te weinig pups geboren e.d.) waren. Vervolgonderzoek zeer gewenst, vooral als extra info een Mean
Kinship (MK) rekenmethode naast COI (liefst internationaal). We
hebben grote behoefte aan in- en overzicht!
|
||||||
|
---------344-------- 25-11-2017 Zwaartekracht |
We hebben alle drie
last van het Weight Watchers effect. Stiekem snaaien als niemand kijkt
en vooral geen geritsel veroorzaken. Wil ik mezelf op die manier
verwennen met een paar hardgekookte eieren....rolt zo'n ding van het
aanrecht af. Het "I am watching you" syndroom geldt meteen:
Ailleen pakt het gedeukte hete bolletje direct weg en smikkelt deze met
huid en haar op. Ook goed, krijg maar nóg harder beenwerk.
|
||||||
|
---------343--------
24-11-2017 Ailleen Aoife 6 month |
Op mijn oude
cell-phone trof ik nog een plaatje van Ailleen aan, (nov. 2015)....
bijna 6 maanden toen. Time flies
|
||||||
|
---------342--------
24-11-2017 Easy-going |
Alle tegenstanders en
bedenkelijk denkenden m.b.t. jachtlijnsetters ten spijt: Het gaat ons prima lukken allemaal. Wat
is er dan zo prima te doen? Op het grote industrieterrein mag ik maar wat graag tegen middernacht tot enen onze ronde doen. In het licht van de koplampen tel ik negen huppelende konijnen. De beide meiden hebben ze vanuit de auto ook gezien, er ontgaat ze immers niks. Later ze ook geroken toen we daar liepen. Geen eentje achtervolgd of bejaagd, om mij! Onbetaalbare honden, ook al bood je tienduizend euro 't stuk, ze blijven heus de mijne. Betere zijn er niet, dat mag ik toch wel stellen na ruim 40 jaar setters...
Summary: In the frontlights of my car we (also the dogs) saw 9 rabbits. No one chased later. Golden girls, even a bid like $10,000 each they stay with me, forever!
|
||||||
|
---------341--------
23-11-2017 Plofzak |
En toch klonk er een
knal. Als Ailleen de twee houtduiven in de verte ziet neerdalen in het
gras onderneemt ze voorzichtig actie. Eerst op een drafje, later
bedachtzaam snuffend. Ze heeft dat markeren aardig onder de knie
trouwens. Wanneer ze op een tiental meters van hen komt wordt ze wat 'sticky'.
Ondertussen vis ik (bij gebrek aan alarmpistool) een papieren
oliebollenzak uit mijn jaszak. De vogels drukken zich niet maar gaan op
de wieken. Als de opgeblazen zak ploft draait Ailleen haar koppie om 'wat was dat
een rare knal' en bleef daarom op de plek staan. En dat was de
bedoeling! Al die poedersuiker niet...
|
||||||
|
---------340--------
22-11-2017 Wind mee... |
Door een
wegversperring beland ik aan de verkeerde kant van het gebiedje waar we
gaan 'wandelen'. Hmmm... de windrichting is niet gunstig. Zonde... ja zonde tegen
de eerste Gouden Regel: loop altijd in de wind op! Al binnen 5 minuten doet (lees overloopt) Apache een fazanthaan, zijn eega en twee kleurloze juvenielen opgaan. Shit kansloos, maar het helpt wel mee 'vlotter te wandelen'. Loop ik na een half uurtje in die wildernis zelf een haas eruit, een joekel, bevleesd genoeg voor 1e en 2e Kerstdag. Hopelijk zien de beide setters het niet maar hun ogen staan niet voor niks enigszins aan de zijkant van hun koppie, dus wel. Komen we langs het snippenbosje, en jawel hoor Leentje had ze in de smiezen. Blij mee. Bijna bij de auto terug (half uur tegenwinds nu wel) vinden ze alsnog samen die haan weer. Al met al: Geen enkele kans om die geurveroorzakers vast te zetten, wel talloze ervaringen. Zo, en nu willen we die eierkoek die je al anderhalf uur in je jaszak hebt! Deal.
|
||||||
|
---------339--------
20-11-2017 Kadaver en discipline... |
Al enkele keren
schreef ik hier over apporteren. Dat het met een Ierse setter niet
meevalt, het gaat niet zomaar. Al maanden laat ik dummy en verfroller
thuis vanwege andere prioriteiten. Gisterochtend kwam Ailleen alweer met
een zelf gevangen veldmuis in de bek naar me toe rennen. Gromde toen een
andere hond die wilde afpakken maar legde hem wel voor me op de
grond. Vanmiddag loop ik onder de paraplu 'wat weinig te zien', nog net vanuit een ooghoek Ailleen naar de rand van het industrieterrein zien scharrelen. Vannacht was daar ook al iets bijzonders... Even een heftig 'doodschudden' en komt aanhollen met een platgereden konijntje, netjes in het midden vasthoudend. Braaf, los.... nee hoor deze buit is van mij en draait triomfantelijke rondjes. Oké, dan hou je hem maar tot bij de auto vast. Dat deed ze. Apache bleef er vies van, duidelijk te zien aan haar opgetrokken lippen en neeschudden. Als ie er morgen nog ligt even een touwtje eraan en een sleepje trekken... nee, dat moet maar niet anders krijg ik weer op mijn kop "je hond heeft twee keer de kop in het gewas gestoken wegens voetverwaaiiing en dat mag niet voor een Britse staande hond, daarom heb ik je uitgetoeterd". Voor een mens al moeilijke spelregels hoor.
|
||||||
|
---------338--------
18-11-2017 Op de klippen gelopen!! |
Tegenwoordig is het
nog steeds 'in' om met collega's 'de hei op te gaan'. Onze bende van
vijf, de vriendengroep als oud-collega's, heeft dat vandaag letterlijk
eens weer gedaan. Het plan was gezamenlijk mijn twee setters uit te
laten op de Render Klippen maar... dat is op de klippen gelopen!
Doe ik namelijk de kofferbak open om Ailleen en Apache vooraf even een plas te laten doen komt de veldbeheerder op me afstappen. (Aha, daarom stond die dure auto met draaiende motor tien minuten te wachten, die zag setters in de auto!) "U mag de hei wel op als uw beide honden maar op het pad blijven". Waar hááált ze het vandaan?! Op het bord daar in de verte staat DE HONDEN MOGEN LOS LOPEN OP DE HEI. Huh, het is een landelijk goedgekeurd hondenuitlaatgebied. Die van mij staan erg goed onder appèl en veroorzaken geen overlast. "Alleen op het pad zei ik u, of hooguit 6 meter er vanaf, en als u/ze dat niet lukt dan moeten ze de hele weg aangelijnd blijven". Toen ik deze foto nam zag ik er inderdaad mitsen en maren bij...
Waarom ik zo boos
ben? We zijn naar een andere hei uitgeweken want ik ben de beroerdste niet. De nazit in het restaurant was wel leuk en bargezellig. Apache en Ailleen waren als vanouds voorbeeldig. (Als er van alle kanten wat lekkers onder de tafel valt moet je als hond wel alert blijven he). Juist die restaurants waar iedereen zijn hond mee naar binnen mag nemen houden we in ere. Die zijn er, net als fijne uitlaatgebieden, te weinig in onze buurt. Summary:
After a long walk in heather. Restaurants with the sign "dogs allowed in dining room" and
serving Irish whisky are the best!
|
||||||
|
---------337--------
18-11-2017 Our 'problem' |
Wie weet een
oplossing voor mijn persoonlijk 'probleem'. Ik zet dit expres tussen hoge quote's,
vrijwel niemand zal dit omgekeerde probleem beoefend hebben: Hoe krijg
ik mijn honden minder gehoorzaam!? Dat ze wat stoute dingen
gaan uitspoken... Apache is de sociaalste, meegaandste setter die ik ken, nichtje Ailleen bijna een kopietje geworden. Kortom allemaal puike familietrekken die Summertime Lady zo charismatisch maakt en doorgeeft aan haar kindertjes. De probleemoplossing ligt deels in het zo vaak mogelijk 'vrij revieren op patrijzen en fazanten'. En ook wel tijdens de wandeling in het geheel niet met ze communiceren door steeds een andere kant op te kijken, fluit in de jaszak. Maar toch blijven er zovele uren over in huis, in de stad, op visite zijn. Zelfs zonder mijn aanwezigheid kennen / houden, ze al onze duizend puzzelstukjes op hun plaats. Is mijn tafel te klein geworden voor een te grote puzzel? Zijn de gehoorzaamste honden werkelijk de gelukkigste? Summary: Problem, how to get more disobedience in my dogs... Go on, go, use your Irish setter independency, spread your wings, escape, do stubborn things!
|
||||||
|
---------336--------
16-11-2017 Snipe again |
Ze zijn er weer, de
snippen! Ailleen ragde vanmiddag onophoudelijk door de bosjes, kamde
diverse ondoordringbare bosjes gescheiden door slootjes uit. Meer dan
drie minuten buiten zicht, wat doe je dan? Dan wurm ik me door het
hakhout om haar te zoeken. Want stel je nou voor dat ze voorstaat, dat
wil ik zièn. Helaas Joop veel te laat, want er klinkt al snel en fanatiek gefladder wat ik heb leren kennen als houtsnip. Schichtende Ailleen langs mijn knieën om te kijken waar de vogel blijft... Ondanks dat, heel brave hond, 'k kon haar geen schouderklopje geven daar had ze geen tijd voor. En Apache.... heeft er allemaal niks van meegekregen die was verderop druk twee zwanen boos te maken. Nog geen vijf minuten later staat Apache wel voor, voor dezelfde snip.
|
||||||
|
---------335--------
15-11-2017 Ogenhond |
Van (ook Ierse
setter) teven is bekend dat ze naast beter bij de les blijven ook meer
ogenhond zijn. Reuen hebben vaak iets andere prioriteiten. Bij het uit
de auto laten slaat Ailleen aan. Blaft naar iets in ons flatgebouw. Rent
samen met Apache schouder aan schouder naar de ontvangsthal en stoppen
bij.... een kleurige poster aan de wand. Da's voor hen afwijkend en daarom een
reden om te waarschuwen. Haar borsteltje op de schoft zakte al snel.
|
||||||
|
---------334--------
14-11-2017 Split second |
Zo spelenderwijs heb
ik Apache en Ailleen het commando 'achter' aangeleerd. Ik wil niet dat
ze op de trappen of galerij vrolijk naar alle buren hollen. Rust in de
tent wanneer nodig. Komt me tijdens een wandeling in verlaten
buitengebied een veetransportcombinatie aanscheuren zeg, die hoort daar
helemaal niet te rijden! Ik schreeuw paniekerig "ACHTERRRR!!
Beide setters hollen vanuit de berm om zich achter mij te voegen.
Vanwege het gevaarte ging Ailleen zelfs angstig een aantal stapjes
terug. Hopelijk leren ze/we, ervan. Die split second ligt altijd op de
loer.
Summary: My both dogs know what te command 'Achter' is (Go behind me!, till I say 'free'), it saved there lives today. A big truck, by surprise, was crossing our path at 5 yards distance in full speed.
|
||||||
|
---------333--------
10-11-2017 Bijsmaakje |
Honden zijn werkelijk
niet vies van zichzelf. 1. Eerst trok Apache tijdens het uitlaten al een halve meter poep uit haar achterste (de verzamelde vezelige resten van vele dagen een penskluifje na het eten). Vragende ogen, baas help me even, voordat ik bij haar was beet ze 'het rare vieze ding' zelf eruit. 2. Omdat het weekend begint wordt door mij een lekkerder bak voer voor ze gemaakt (meer vlees). Ailleen eet bedachtzaam en kauwt smakelijk. Apache daarentegen valt eropaan, schrokt het in een half minuutje weg, logisch die heeft razende honger vanwege onze 'dieet restricties'. Nog geen twee minuten later gooit ze alles eruit; 'k kon die klont precies opvangen met een motblik. Ik kieper het gewoon weer in haar voerbak. Apache loopt er naartoe en begint het opnieuw op te eten. Zo, weer twee euro goed besteed.
|
||||||
|
---------332--------
08-11-2017 Steady! ...tttt |
Omdat ook Ierse
setters gewoon bestaan uit associaties heb ik in mijn dagelijkse omgang
hen een trucje aangeleerd. Wanneer we op de stoep lopen moeten ze
wachten voor de stoeprand, het commando 'over' ben ik aan het ombouwen
naar t-t-t-t-t met mijn tong achter mijn tanden. Datzelfde doe ik in ons
trappenhuis, opdat ze me niet omlaag sleuren. Ze weten daardoor dat er
beheerst voorwaarts gegaan mag worden. In de hoop dat ze dat ook
toepassen bij voorstaan en de vogel 'moet worden opgedaan'. Apache doet
dat best aardig. Ailleen daarentegen ziet dat ttttt tegenwoordig als
sein 'met volle gang voorwaarts'. We moeten dus even weer een stapje
terug, zowel op de trap als richting lange lijn... Summary: I learned my both setters to flush a bird, at/after pointing, by t-t-t-t with my tongue. Apache is doing this well, Ailleen takes a run these days and is chasing the pheasant sometimes... Training steadyness on birds is not easy ;-)
|
||||||
|
---------331--------
07-11-2017 Bij de les blijven |
Er valt een schot
vlakbij, een kogelgeweer zo te horen. Scherp als ze zijn staan Ailleen
en Apache gereed... of er een vogel ergens omlaag valt. Het jachtseizoen
voor fazanten is gesloten, maar toch vliegt er een geschrokken
fazanthaan over en landt ergens in de verte. We zoeken dat gebied af,
ondertussen begeleid ik Ailleen in haar bochten naar wind-op. Ze
maakt er nog twee verkeerd-om, daardoor rent de fazant vlak voor haar
neus weg. Gelukkig gaat de fazant gauw op, vloeiend opstijgend als een vliegtuigje.
Mijn fluitje doet Ailleen stoppen. Hmmm, als ik haar nou niet had afgeleid in die eerdere slag (nl. de bocht verplicht overnieuw in te zetten en dan goed op mijn aanwijzing lettend) had ze hem dan wel in de neus kunnen krijgen en mogelijk voorgestaan?? Trainingsdilemma's waarover ik nadenk. We komen er wel maar hebben telkens hobbels te nemen. Mijn settertjes komen wel 'emotioneler dichter bij me', we raken verknocht als teampje maar ik moet juist leren afstand te houden. Pfff
|
||||||
|
---------330--------
05-11-2017 Kring gesprekje |
Het valt ons alle
drie zwaar... dat afslanken. Vanmiddag anderhalf uur gelopen (ik) en de
honden een veelvoud gerausd op de Render Klippen. Dat betekent dat je je
energie weer hartig moet aanvullen. Snaai ik voor 't slapen gaan een dun
plakje ham uit de koelkast. Eind van dit liedje: we gaan in een kring op
de vloer zitten en vreten met z'n drieën dat schaaltje ham leeg. Wat
kan ons dit snoepgedrag met varkensvlees, mogelijk ziekte van Auejesky
schelen, wij hebben doodgewoon honger. Dat ze er geen Beerenburg bij
wilden scheelde behoorlijk...
|
||||||
|
---------329--------
04-11-2017 Als ze van je houden |
Misschien geef ik wel
eens wat te hoog op van mijn beide honden. Ze doen inderdaad eigenlijk
altijd wat ik van ze verlang, onze band rust op vertrouwen en emotie. Ze
luisteren met graagte omdat ik ze altijd en volop prijs. Vanmiddag stond ik even
te praten met een baas van een zwarte labrador. Luisteren deed die hond
helemaal niet, de 'baas' vond van wel. Toen hij verder wilde lopen kwam
de proef op de som: twee kanten oplopen en dan komt die Lab je vanzelf
na....als ie van je houdt tenminste, zei ik. Na honderden meters had hij
helemaal niet aan zijn baas gedacht zelfs. Zeg ik uiteindelijk
Apache/Ailleen 'kom naast, volg'. Blijft die Lab maar klieren en ze
volledig van hun à propos brengen. Apache is dat nu zat en begint
te grauwen. De hond blijft beteuterd staan, maar gaat pertinent niet
naar zijn baas. Het lijkt me een kruis zo'n hond te hebben, eigenlijk zo'n domme baas te moeten hebben. Doe ik een aantal minuten later twee blije volgzame setters in de auto... wie komt daar aanrennen, een zwarte lab en heel in de verte een wanhopige baas. 'Je neemt hem toch niet mee he', nee voor geen goud. En dan nu waarom
ik dit lange stuk proza opschrijf!? Bij mijn surfen naar meer informatie
over pre-frontale Cortexfuncties bij de setter kom ik zo'n onbenullige
rasbeschrijvingstekst tegen die ik hier gewoon moet neerzetten: Nnaaahhhhh klojo's, koop een Lab en ga eerst je schoolgeld ophalen, doe dit een setter nooit aan! Summary: Obedience is all! A black labrador we met did not listen, lack of emotion and obedience to his 'boss'. My setters heeled well and growled him off. My good girls!
|
||||||
|
---------328--------
03-11-2017 Sensorisch |
Wat er aan de hand is
of voor leuks op komt dagen weet ik niet...mijn twee rooien kwispelen de
hele ochtend onophoudelijk bij al hun gaan en staan!
|
||||||
|
---------327--------
01-11-2017 Beperkte wereld |
Ben ik tijdens de hondenwandeling, een uurtje geleden, in mijn hoofd nog bezig met mijn nieuwe setterartikelen, columns over hun 'Brains' en 'Emotie' bestraalt mij opeens een Helder Licht: "Meneer,
wat hebt u prachtige wolfhonden". Small world: Walking my setters is always fun. A voice behind me: "What a nice wolfhounds you have, i like that breed very very much". No sir these are Irish setters, the real, the original. "Ah yes, IRISH wolfhouds". Nohooo, setters! "No man, wrong, Irish setters are bigger and taller". I train these fast dogs for fieltrials. "What, naaah for that just 1 piece of wolf here in Holland?" Pff.. Goodbye you Bright Light.
|
||||||
|
---------326--------
01-11-2017 Ferm en tatie |
Voor het eerst sinds
40 jaar heb ik maar eens een tube hondenshampoo gekocht, in naturelsmaak
dat wel. Ailleen en Apache stinken een uur in de wind, naar die heerlijk
ouderwetse maar o zo vertrouwde geuren van een Friese graskuil. 'k Had
even twee tellen niet opgelet en liggen beide dames zich heerlijk in die
grote bult te wentelen. In hun ogen deden ze niks fout, als je werkhond
bent moet je zo natuurlijk mogelijk ruiken...
|
||||||
|
---------325--------
29-10-2017 Render Klippen |
Wij zijn niet zo van
wandelingen met grote groepen. Mijn twee rooikes hebben vooral elkaar en minder
met andere honden. Nog een reden is dat er vaak wat
'fout' gaat als ik loop te praten en minder op ze let. Heus ze zijn al
jaren los vertrouwd maar een wedstrijdhond heeft meer nodig dan een
oogje in 't zeil. Ik let meestal op hoe ze de wind hanteren, of de
bochten wel wind-up genomen worden, geen hazen of reeën opduiken ook al
wandelen we gemoedelijk. Gisteren hadden we met juist zo'n setterwandeling gezamenlijk een prachtdag op dit golvende (= renderend) heideveld!! Dankzij de kuddes schapen wordt de heide aardig jong gehouden, de setters genoten buitensporig daarvan. Daar moet ik vaker heen, dat bouwt nog eens Grande Quete conditie op. Apache en Ailleen hebben zich bijna anderhalf uur achtereen kranig geweerd. Mooie stijlvolle galop (met vlakke rug) en een stamina die ik niet voor mogelijk had gehouden. Van alle setters (22) zijn ze het langst en verst in 'wide-ranging' gegaan. Ik geloof dat ik in potentie echt goeie honden heb. En dan die ene foto (dank Gert-Jan) deed me zo sterk denken aan Ailleen's overoverovergrootmoeder, ik kon het niet laten om die oude oma er even naast te plakken. Ze lijkt er in elk geval wat op....
|
||||||
|
---------324--------
28-10-2017 Reinaerde |
Twee setters samen is
altijd dikke mik! Ze 'spieken bij ieder proefwerk', slijpen elkaar
voortdurend bij. Ze zijn voor een werkende jachthond wellicht ietsje te lief, te
sociaal geworden. Of je het nu gelooft of niet ze doen nooit wat
verkeerd, een tik geven of hun nek schudden heb ik nog nooit hoeven doen.
Met stem en fluit te regeren. Ook als stressloze stads-huishond zijn ze top! Omdat Apache tegenwoordig nogal de leidster speelt wordt Ailleen ietwat afwachtend, maar assisteert en respecteert daardoor geweldig. Op onze avondwandeling draaiden de rollen om. Twee neuzen staan een minuutje lang te wippen en te draaien; naait Ailleen met een rotgang vooruit. Apache volgt in veel bedachtzamer tred met haar staart opvallend strak omlaag. Zij weten vast meer dan ik, hun neus bedriegt nooit. Half minuutje
later stuift er langs het Heras hekwerk eerst een schaduw met een dikke
staart en daarachter een totaal stiekem-stille Ailleen. Te groot voor
een kat, en een zwaardere rengalop dan haas... Bij het over de sloot
(plus bramenrand) springend herkende ik het silhouet: een vos!
Summary: Ailleen was chasing a fox for a short while. Apache, my experienced and wise girl, did'nt.
|
||||||
|
---------323--------
28-10-2017 Bezoek geweest |
Als wij drieën
mislukken als fieldtrialteam kunnen we altijd nog spoorzoeker worden.
Bij onze thuiskomst zijn op de parkeerplaats Apache en Ailleen niet weg
te slaan van een parkeerplek. Wanneer we de ontvangsthal van onze flat
ingaan rauzen ze direct met de neus aan de grond de drie trappen op en
gaan in gebukte galop over de lange galerij naar onze voordeur.
Kwispelend staan ze voor de deur. Wat kan ik slecht tegen de wetenschap
dat er een goede bekende bij mij heeft aangebeld en onverrichterzake
weer naar zijn (of haar?) auto is gegaan. Er zat niemand in de kamer
onze thuiskomst op te wachten....
|
||||||
|
---------322--------
27-10-2017 zwarte middelvinger |
Dat je setters altijd
moeten liggen achterin de auto werd vanavond alweer goed duidelijk. Bij mijn
fors moeten remmen, bij grote duisternis vanwege de gebrekkige
straatverlichting, duikelde Ailleen over Apache heen. Dus zere neus
opgelopen, ze blijft eraan likken. Oorzaak: Voor de tweede maal in één week bijna een fietser over de motorkap. Beide hun aandacht bij appen en mobieltje, 'banaan' oordopjes in en natuurlijk geen verlichting aan. De laatste flappdrol zojuist was een 'zeer donkere medelander in zwarte kledij'. Nog net op tijd kon ik een vaagblauw Androïdlicht op haar voorhoofd ontdekken; een opgestoken hand met alleen gestrekte middelvinger kreeg ik als dank voor mijn levensreddende actie. App-ongelukken
motte we nie hebbe. Summary: Nearly a car-accident, two times this week. Young bikers in the dark with cellphones WhatsApp'ing. So, full in brakes...Ailleen her nose damaged this evening! Shit.
|
||||||
|
---------321--------
26-10-2017 The great escape |
Als de fazanthaan
verwaaiing aan de overkant van de tochtsloot vandaan komt wat doe je
dan? Beetje vaag voorstaan, nadenken zal ik wel, zal ik niet. Gevolgd
door plons plons naar de overkant. Door al dat lawaai had ze te vroeg
het nakijken. Jammer voor Leentje, volgende keer beter. Terugkomen was
wat moeilijker, het bietenperceel lonkte. Wanneer ik een uurtje later de honden weer in de auto doe steekt er een gehuil op en schudt de bench in haar voegen. Diezelfde haan stapt rustig door de graanstoppel vlak voor ons. Heb ze geen herkansing gegeven, dit was 'op zicht' en dat kan niet goed eindigen. Nog een reden: 50 meter verder parkeerde op dat moment een politieauto. Kat en spek weet je wel...
|
||||||
|
---------320--------
25-10-2017 Territorium |
Je hebt als hond
dorst en wil even je buik koelen. De dreigende zwaan was het daar niet
mee eens. Na wat blaffen, borstelen en gegrom kiest Ailleen voor de
aanval; dat had ik niet verwacht. De zwaan spreidt zijn vleugels om haar
te meppen, ze kon met de staart tussen de poten nog net daaraan
ontsnappen. Na ganzen zijn zwanen vanaf nu niet meer interessant....denk
ik.
|
||||||
|
---------319--------
24-10-2017 5000 pageviews |
We have reached 5000
pageviews today! I will hope to continue for years with Ailleen and her
blog. Let's go for the real Irish setter breed, health and fun for all of
us. Thanks!
|
||||||
|
---------318--------
24-10-2017 Krols gejammer |
Vannacht zo zwaar
bewolkt, op de landweg geen hand voor ogen te zien. Bij mijn 'ga maar
vrij' rauzen er twee setters de donkerte in. Wordt met acht poten blij
omarmd zogezegd. Ik hoor of zie ze lange tijd niet...tot we bij de
woonwijk komen. Je kent dat wel, bijna in je REM-slaap schreeuwt een
krolse Summary: Chasing a cat in heat, both dogs loud barking, 01:00 h., not funny for sleeping people, but the dogs got mad ;-)
|
||||||
|
---------317--------
23-10-2017 Heel parmant |
Nog nooit bij stil
gestaan of setters op ongeacht welke plaats kunnen 'voorstaan'. Vanmiddag
moest Apache haar driejaarlijkse Rabiësenting krijgen. Geen enkel
probleem daar, ze winden werkelijk iedereen om de vinger. Kom ik met
beide honden de DA spreekkamer uit en lopen we in de wachtkamer langs
een stapel dichte transportkistjes. Plots voorpootjes hoog, metertje naar voren en schouder aan schouder roerloos staand. Vraag ik aan de meneer ernaast, wat zit daar in? Postduiven? Nee, raskonijnen. En daarom laat ik de riemen los en begeef me naar de balie om op mijn gemak het prikje af te rekenen (was trouwens niet voor een prikkie). Zij blijven heus wel staan hoor. Als ik even daarna zeg "dat was foei haas, he" wandelen ze welgemoed mee naar buiten. Het was maar een geintje hoor baas, dat zag je toch ....maar ondertussen. Ik zag heilig vuur in vier bruine kijkers. Summary; Where will setters pointing? Everywhere! Even in the Vet's waitinghall ...on 10 rabbits in transportboxes.
|
||||||
|
---------316--------
21-10-2017 Genieten geblazen |
Ook al is daar geen
veerwild, op een gewone ochtendwandeling houdt niets ons tegen iets te
oefenen. Gisteren schreef ik al over haar toename van autonomie. Net of
ze mijn tekstje gelezen had.... vanochtend galoppeerde ze formidabel op
de wind. Gewoon voor haar eigen lol. Ikzelf stevig doorstappend op de weg en een blije Leentje maar voorlangskruisend Ferrari'tje spelen. Ohh, mag ik ook zomaar oversteken?! In vrijwel rechte lijnen en alle 12 bochten goed wind-op gedraaid!! Kunnen we vanaf nu de training meer leggen bij dash en steadyness in voorstaan. Dat ik haar (iets te) uitbundig heb geprezen mag blijken uit de twee winkelhaken die ze al knorrend van blijheid opspringend in mijn oude jassie heeft gejaapt....
|
||||||
|
---------315--------
20-10-2017 ze kan het wel |
Mijn
tactiek om me wat minder met Ailleen te bemoeien tijdens de wandelingen
werpt haar vruchten af in meer zelfstandigheid. Nu weet ik dat ze haar
eigen wijsheid gebruikt om op haar manier terreinen af te zoeken... en
zich nu veel meer afzijdig houdt van tante Apache. Als deze haar maatje mist en
op Ailleen aanrent draait ze om, een andere kant op. Net zoiets als een
klein kind in de 'zelf doen!' periode.
|
||||||
|
---------314--------
19-10-2017 In ons paleis |
Ik
kan niet anders zeggen |
||||||
|
---------313-------- 17-10-2017 Herfsttint en setters |
En
zo kan het gebeuren dat je je rooie duivels binnen twee tellen uit het
oog verliest....
|
||||||
|
---------312-------- 15-10-2017 Mooie schuiverd van Ailleen! |
De
laatste dagen heb ik (in mijn columns op die andere
internetpage)
geschreven over Ierse setter schouders en het diep kunnen doorzakken in
het aantrekken op veerwild. Nee, Leentjes schouders zijn nog steeds niet
op lengte en grootte maar daar trekt ze zich niks van aan. Ook al heeft ze nog geen voelbaar kuiltje daar of de
schoudertoppen tot in de schoft, ze waren zichtbaar en hooggestoken! Dat zag ik
namelijk vanmiddag. We horen alle drie in de verte en fazant schreeuwen, waardoor Ailleen naar een hogere versnelling opschakelt. Apache (wat slaperig, schijnzwanger en met iets melkafgifte) blijft liever bij mij, die fazant is toch te ver weg. We kuieren verder langs boomwallen en brandnetelbramenzooi totdat... Diep doorgezakt (voorbeeld) schuift Ailleen door kniehoge ruigte, stapkruipt steeds dieper zakkend voorwaarts. Haar borst raakt net de grond niet, haar ellebogen hoog. Ik lijk niet meer te bestaan. De rust zelve als ze na een tiental meters stokstijf voorstaat. Nou stáán kun je dat niet meer noemen; het is diepe STIJL, een dochter van Summertime Lady waardig! Goed zo lieverd, daar wordt de baas heel blij van. Laat die broodnodige adrenalinen maar bruisen. Ze was minutenlang zo strak gespannen, kón niet meer van de plek wegkomen, dat ik de vogel (helaas houtduif) er voor haar uitgeflushed heb. Die duif schrok zich wezenloos zo stillekens was Ailleen te werk gegaan. Een beetje meer bravoure in die laatste fase komt nog wel! En Apache op haar krent gezeten keek toe.
Foto uitsnede van Ailleen's moeder een volledige klucht patrijzen bedwingend... let op de schoudertoppen met het kenmerkende kuiltje ertussen. (foto en eigenaar van Summertime Lady is Henk ten Klooster) Summary: This afternoon Ailleen had a nice point, perfect style and deep, nearly crouching for 10 yards. A little bit stickiness but perfect for now. Good girl! Sorry no picture of Ailleen... too busy and no cellphone, so pictured her mother Summertime Lady (imp. Ireland)
|
||||||
| Quote of the week |
Starting
gundog training is like entering into a marriage. Janet Menzies, in The Field
|
||||||
|
---------311-------- 14-10-2017 01:20 |
Steeds
meer respect krijg ik voor dat nachtzicht van honden wanneer ik, in het
stikkiedonker, na aansnellend geroffel drie donkere schichten vlak langs
me voel razen. Wat dat nou was... hoefde ik niet te raden, ik ken het snokkerende geluid van een haas in uiterste ellende.
|
||||||
|
---------310-------- 12-10-2017 Wat een broek al niet... |
Wij
settermensen kennen het allemaal; op een terrasje zijn er altijd vreemde
ogen die waarderend naar je hond kijken; waarna er regelmatig een
gesprekje op gang komt. Vooral met ietsje herfstzon erbij die alles nog
gloedvoller maakt. Deze keer zat er een kenner, die opmerkte dat Apache
en Ailleen prachtig van kleur en type zijn maar helaas in zijn ogen, dat
kleinere teefje he, een wat licht gekleurde broek draagt. En zo kon het weer eens gebeuren dat ik wijdlopig en wijdarmig enthousiast aan het vertellen kwam over bedreigde hondenrassen outcrossen, partnerkeuzes, prioriteiten en kleurvererving binnen het ras Ierse setter. Wilt u ook een borrel? 
Wat
de toekomst brengen moge Het
duurde niet lang of hij wenste ons oprecht succes met het inderdaad
noodzakelijke Outcrossprogramma en... die blonde broek, witte buik,
borst en bles al een stapje in de goede richting is naar de gewenste 60%
wit en 40% rood. Blijmakers moeten we maar vaak tegenkomen.
'k
Ben er van overtuigd dat onze NL generaties 2 of 3 zo iets moois, ja
zulke toppers gaat opleveren!
|
||||||
|
---------309-------- 10-10-2017 Afstandbediening |
En
òf setters de baas in de gaten houden als ze honderd(en) meters ver aan
het struinen zijn! Komt daar ergens in de verte een mevrouw langsfietsen
die me zwaaiend groet. Ik groet haar terug met hoog geheven arm.... en
zie daar, mijn Jut&Jul
gaan zitten bij dit handgebaar. Betekent dat ik helemaal naar ze toe ga
lopen want 'inspringen' na down of zit wil ik niet. Beloning voor dit soort
gehoorzaamheid wordt je namelijk gebracht in de vorm van 'braaf hoor'.
|
||||||
|
---------308-------- 08-10-2017 Aan gene zijde |
Ierse
setters hebben een geweldige neuscapaciteit. Dat moet ook wel als je met
zo'n razende snelheid je toebedeelde veld afzoekt. Hoe vaker voor wild
gebracht hoe verfijnder hun reuk en handelen wordt. Ze leren dan het
verschil tussen een 'warme zojuist verlaten plaats', aangeschoten of
normaal zich 'drukkend en gezonde fazant' kennen. Zover zijn Apache en
Ailleen misschien nog niet, alhoewel vanochtend.... Van veraf komen beide meiden met hoge neus recht in de wind aangedraafd en stoppen voor de waterkant, markeerpunt voor mij wapperend struikje in de verte aan de overkant. Ze zijn niet van plan met mij verder te lopen, ze hebben zelf 'om de grote vijver heen rennen' in gedachten. Ik ken mijn doerakjes. Misschien ligt daar ergens een ree oid. We moesten toch al aanlijnen en naar de auto. Toch nieuwsgierig wat daar was rijd ik de auto om en loop door het hoge gras voor de wind revierend naar het struikje. Stuiven er twee konijntjes voor me uit en ja hoor een twintigtal meters verder rent een verdwaalde fazant weg! Welk beest hadden ze nu in hun hoofdjes. Of dat een kwartje of een dubbeltje was, in elk geval een stuiver voor mijn gedachten: een leuk wildcontact door de baas zelf verijdeld. Vanuit de auto hebben ze mijn gestuntel met argusogen gevolgd, zeker en vast.
|
||||||
|
---------307-------- 08-10-2017 Status verhoogd |
Intrigerend
vind ik het. Wat? Het hebben van twee teefjes levert soms gedrag op waar
ik een antwoord op wil hebben. Al een week lang houdt Apache haar
nichtje Ailleen onder de knoet; niet actief maar juist heel subtiel door
alleen maar hooghartig te kijken. Quasi langs elkaar heen kijkend
maar... ondertussen! Ailleen durft nu niet plompverloren naast haar op
de hondenbank te gaan liggen, omzichtig wordt verkend of het mag. Aan de
fiets neemt Apache nu de koppositie, da's mooi dan leert Ailleen ook
eens rustiger draven. Vandaag is het namelijk dag 60 na haar loopsheid, over een dag of drie zitten we aan de top van Appie's hormooncyclus. Een teef heeft altijd een complete cyclus van 8 maanden te doorlopen van rust, loops, dracht, zoogtijd en weer naar rust. Een teefje zijn valt niet altijd te benijden. Het valt me op dat de reuen onderweg die hormonen en de status ervan perfect ruiken! Apache houdt vandaag haar oren breed en staart opzij en ze mogen bijna alles, behalve bestijgen want dan wordt ze opeens een felle donder. Little Leentje kijkt haar gedrag af en snauwt dan even hard mee. Blij mee. Komen we opnieuw een klein opdonder reutje tegen die alweer de onderlinge code niet begrijpt. Na haar steeds weer ernstig te belagen haalt Apache nu even uit: maait met haar voorpoot dat opdondertje onderuit en staat diep grommend boven haar. Geen gehap alleen een terechte en zeer duidelijke waarschuwing. "U moet uw teef maar even aanlijnen meneer, mijn reutje wordt altijd door vrouwtjes gebeten". Potverjoppie het moet niet gekker worden, ik moet? Zij moet! Het is toch háár hond die de hondencode niet opvolgt. "Appie laat maar" is voldoende, twee warmbruine kijkers blikken naar mij op. Good girl, ja jij wel. Never a dull moment with ladies... "De huid en vacht is de spiegel van de binnenkant"
Redwing Last Apache Standing, een hond waar niet alleen ik gek op ben. Het is niet alleen een mooie maar ook een verhipt goede hond die perfect bij mij past. Ondanks wat overgewicht en haar naderende schijndracht is ze in blakende conditie. En als de rasstandaard spreekt over parallelle schedellijnen, een sterke nek die vloeiend zonder onderbrekingen overloopt in rug en schouders, in strakke stramme lijn vloeiend doorloopt naar het kruis om zo een optimaal gangwerk te kunnen leveren....ben ik trots en blij dat ik haar baas mag zijn, elke dag van kan genieten.
|
||||||
|
---------306-------- 07-10-2017 Huie hondjes |
Kletterbuien
en harde wind maken dat ik de stormparaplu met twee handen moet
vasthouden. Dit weertype houdt mijn A&A
van, om het op zijn Gronings te zeggen, ze worden dan 'hui', of 'huila'
(druk en luidruchtig). Hoe wenk je dan, zonder te roepen Ailleen bij je? Nou gewoon door de paraplu met gestrekte armen omhoog te steken en dan komt ze al aanrennen. In een minuutje haar aangeleerd. Ze vond het zelfs zo grappig dat we het gewoon twintig keer achter elkaar zo deden, fullspeed weg en fullspeed terug. Ze droomt nu onder mijn computertafel en haar o zo zachte voetjes schoefelen langs mijn voeten. Heerlijk, wat een gemakkelijk en fijn karakter! En Apache ligt zo lief diep te ronken, moe van de degelijke fietstocht (om er wat extra kilootjes af te krijgen). Summary: In stormy rainy weather I have to hold my storm-umbrella with two hands. How do I call Ailleen to me.... simple by lifting my umbrella. LOL
|
||||||
|
---------305-------- 06-10-2017 Overstag.. nu! |
In
het afgelopen jaar heb ik op de 12 veldwedstrijden en 7
buitenlandse trainingsdagen voldoende huiswerk genoteerd om komend jaar
beter voor de dag te komen.
Op mijn to-do lijstje voor Ailleen strijden twee taken om het hardst: Wildcontact en
verbeteren bochtenwerk. Wildcontact zoveel als mogelijk is, en ervaring in steadyness oefenen is een must om je te handhaven in dit fieldtrialwerk.
Wat
bochtenwerk
aangaat
loop je gevaar op diskwalificatie. De revier-route vergelijkbaar met een
zeilboot, om hogerop te komen moet je met de kop door de
wind (opkruisen) en niet met de kont erdoor (gijpen). Goed 'upwind'
revieren in het veld gaat precies zo.
"Als het je lang voor de wind gaat komt er altijd een tijd van opkruisen". Summary: Ailleen is strong rigt-handed, sometimes I have to correct her to go about wind-up. Gange hand in time. Training by whistle (red dots), clues by hand, myself running in the right direction.
|
||||||
|
---------305-------- 05-10-2017 Vetzakje |
Ailleen
wist vanavond niet hoe rap ze, al proestend, de lift uit
moest komen. Om een lang verhaal kort te maken: Gisteren was het
verwendag voor de honden, vandaag maar eens voor mijzelf. Bij de
Afhaalchinees kreeg ik geen plastic zak meer, daarom viste ik een
poepzakje uit mijn achterzak om de twee loempia's in te vervoeren. Je
bent inventief en je moet wat. Snel naar huis, het zakje werd heet. In
de lift keek Apache al zo apart en Ailleen begon te niezen. Hoe, op zich
twee lekkere geuren (warme loempia's en geparfumeerd poepzakje) opeens
gaan samenwerken tot een penetrante stinkbom.
|
||||||
|
---------304-------- 04-10-2017 Toch iets extra |
Werelddierendag
|
||||||
|
---------303-------- 03-10-2017 Ogenhond |
Ailleen
Aoife is een ster in het onthouden van boerderijen, landschappen en
wegen. Ze is duaal ingesteld, niet alleen een neushond maar ook een
ogenhond (teven!).
Telkens weer begint achterin het gejodel als we een weg indraaien die ze
associeert naar werk of trainen. Zoals in de Palz tussen wijnranken
rijden, windmolenpark Thüringen, viaduct Zwolle Noord, of zoals
vanmiddag naar Dedemsvaart sinds een half jaar niet...
De hele middag hebben beide setters alle terreinen daar uitgekamd naar 'onze' twee fazanten (nu met kindertjes?) en de beide houtsnippen. Pakken gewoon hun routes en draad weer op, heerlijk om te zien. Onverrichterzake trouwens. Die fazanthaan die na de kerst uit de lucht werd geschoten (blog 130) heeft een 'nicht-lustige-witwe' achtergelaten en mogelijk vertrokken is naar een andere vent.
|
||||||
|
---------302-------- 03-10-2017 Dudel-jo-ho |
Ruim
twee weken geleden werd er, in de nazit van de veldwedstrijd, smakelijk
gelachen om mijn voorjaag- en communicatiegedrag met Apache en Ailleen. Iedereen
heeft immers zijn eigen systeem hoe je met je hond omgaat!? Ik had Ailleen als aanwijzing gezegd "eerst langs de kant gaan" (en dat deed ze!), "kom dichter voorlangs" en 'ga vèr' werkte ook. De hilariteit ging met name om het 'dudeljoho' wijsje wat ik floot op het einde van Apache haar loop. De aanwezigen wilden het naadje van die kous weten: 'k Heb namelijk met mijn Ieren een afspraak dat ze bij het horen van die strofe direct naar me toe stormen èn me moeten aanraken. Apache legt dan zelfs blij haar poten op mijn schouders en Ailleen staat dan tegen mijn knie. (Die praktijk stamt uit mijn opvoedperiode eerstejaars blindengeleidehond pups want een blinde tast altijd in 't donker). Het is hartstikke handig als ik als herder bijv. op Ameland in het stikdonker mijn 'rode schaapjes' door duinen of strand laat gaan, je kan bij nood zo de riem om de kop schuiven. Blijven roepen terwijl ze allang voor je staan werkt niet zo leuk he. Vandaar dat ik Apache die middag kon stoppen met het gefloten wijsje "kom mee naar (baas) Buiten allemaal dan horen wij de wielewaal!" want anders was ze eigenmachtig verder gegaan. Handig zo'n noodrem! We hebben dat lied in alle saamhorigheid van de Van Vossen jachthut daarom samen maar eens gezongen.... Niet voor niks heet zo'n nazit bij de jagers 'de laatste drift'; deze keer was het ook geestdrift ha ha.
|
||||||
|
---------301-------- 02-10-2017 De hond in de pot |
Na
een paar uurtjes in de keuken kon ik de nieuw bereide erwtensoep (het
mag want het is net oktober) gaan verdelen. Eén deel voor vanavond, twee
delen invriezen voor later. Op het balkon kan die pan mooi afkoelen....
Een
setter in Ommen woonachtig
Summary, the reason for this limerick: I made a very rich and meaty pea soup. To cool it down placed on my balcony, sneaky Ailleen was stealing a lot of it...
|
||||||
|
---------300-------- 27-09-2017 Messen slijpen |
Vandaag
in het Zeeuws-Vlaanderens Sint Margriete veldwedstrijd is er geen kwalificatie
behaald in de
Open Klasse (10 starts). Ook de cracks waren niet bij machte een mooie
presentatie in vast voorstaan neer te zetten. Allemaal door de
je-bent-af-toeter en handgebaartje van de keurmeester onverrichterzake
zonder enige kwalificatie weer naar huis! Als datzelfde op hondententoonstellingen zou gebeuren was het gelijk over met alle voorpret, dagpret en napret. Vanaf morgen verder werken aan verbeterpunten bij mijn tweetal om vanaf maart a.s. iets nog mooiers neer te zetten. 'k Vind het fijn dat in de nabespreking (het liefst) alle honden en voorjagers worden becommentarieerd. Mijn
twee setters en ik hebben het geweldig samen
Summary: No qualifications on Ft. this day. Showing a dog on dogshows is much easier than trialling in Field Trial Open Class!
|
||||||
|
---------299-------- 27-09-2017 Voor eigen parochie |
Veldwedstrijd
ISC Sint Annaland. Mooi weer en goede sfeer. Apache start in de namiddag
in gewassen waarin ze het liefst werkt... groenbemester en suikerbieten.
Vlak achter de kerk respecteerde ze netjes een haas die vlak voor haar
langs rende. Good girl. Daarna ging er nog iets fout omdat ze 100 meter
verderop langs diezelfde haas kwam welke haar pestte door rondjes om
mijn arme setter heen te rennen.
|
||||||
|
---------298-------- 27-09-2017 APK |
Meermaals
heb ik mijn auto (in gedachten dan he) een schouderklopje gegeven voor
onze steeds goed lukkende uitstapjes. Bijna 50 jaar schadevrij op de
been gebleven en 1,6 miljoen kilometer wegdek spoedden zich onder mijn
diverse autostoelen door. Bij mijn jaarlijkse APK controle was het deze
keer weer prijs: de volgende schokveer afgebroken. Zegt de garagehouder: "Wat spook jij eigenlijk uit met die auto". Nou ja van snelweg, via landweg naar hobbeldebobbel terreinen; regelmatig hoor ik zware stenen langs de bodem bonken. Glibberen we bijna een kanaal in of wordt de bodemplaat door gras gepoetst. Voorjaaghobbie en hondenvervoer gaat niet altijd over rozen.
|
||||||
|
---------297-------- 26-09-2017 Startnummer twee... |
Voor
de zoveelste keer reed ik in de vroege ochtend door de mist naar een
veldwedstrijd. Nou ja mist..., om preciezer te zijn, in een door rode
remlichtengloed bezwangerde nevel. Hopelijk trek ik niet alwéér startnummer één of
twee....denk je dan. Je verwacht al dat het voor de honden een zware
wedstrijddag kan worden, in elk geval de ochtend ervan. Vanwege het
samenspel in het weer in o.a. lage windsnelheid,
luchtvochtigheid, ongunstige windrichtingen en temperatuur. Je zou toch
zeggen dat dit voor een (goeie) hond niet moet uitmaken!? 'k Neem even
de vrijheid dit wat toe te lichten:
Ongunstige
windrichtingen.
Oostelijke wind heeft niet zo'n goeie naam onder voorjagers. Al jarenlang kun je ervaren, maar ook in uitslagen van de wedstrijden
opmaken dat bij schrale Noord tot Oost-Zuid-Oostelijke windrichting er
slechtere resultaten zijn in veerwild vinden èn vastzetten door de
snelle setters en pointers. Schrale, schiftende of snijdende wind en vogelgeurdeeltjes gaan
maar moeilijk samen lijkt het wel. Mistigheid en witte wieven. Zonder stofdeeltjes kunnen zich geen druppeltjes vormen. Hoe meer luchtvervuiling hoe gemakkelijkere mistdruppels zich gaan vormen. Vandaar dat bij Westelijke wind het minst kans op mist is; al hangt dat ook samen met de temperatuur en bodemstraling. Door nevel of mist kunnen directe zonnestralen de grond niet bereiken en worden door de druppeltjes te vroeg teruggekaatst. De neerwaartse straling wordt zogenaamd diffuus, al dan niet verstrooid door waterdamp, stof en ozon. Grote boosdoener voor mistigheid is lage temperaturen, verschillen tussen iets hoger/laag bij de bodem en windsnelheid nagenoeg nul. Hopelijk wint zo'n dag de zon het van de waterdamp en helpt de wind een beetje mee opruimen zodat de vogels wat opwarmen en hun lichaamsgeur (boterzuur) gaan afgeven aan de drijvende luchtstroom. Temperatuur.
In de nachtelijke uren verliest aardoppervlak via infrarood licht
haar warmte. Niet elke ondergrond heeft hetzelfde weerkaatsend vermogen
(albedo genoemd), kleigrond is totaal anders dan veengrond. Als op
kleigrond gras, dicht graan, bieten of aardappels groeien kost opwarmen
relatief veel energie en verdampingswaarde. Dan blijft het lang koud
daar onderin. Indien
de grondtemperatuur nog wel iets warmer is gebleven dan de lucht erboven stijgen de vogelgeuren beter mee omhoog. Hoe
vaak ik het al niet heb meegemaakt, dat naarmate de dag/zon vordert de
kansen groter worden veerwild vast te zetten. Het is dus helemaal niet
erg als je als startnummer twee geen wild treft. Gechargeerd... de kans
op een prijs neemt toe wanneer in de late namiddag een hond zijn eerste
/tweede / herkansing run mag maken.
|
||||||
|
---------297-------- 25-09-2017 Gewichtig probleem |
Zoals
velen wel zien heb ik wat probleempjes met mijn eigen gewicht, anders
gezegd met mijn Buitenbelijning. Dat ik zelf nooit*
de trigger heb 'ik zit vol, ik lust niet meer' geldt wellicht ook voor
(mijn) setters. Iemand die (zichzelf en) zijn honden overvoedt is een
halfzachte baas, toch?! * nou nooit....behalve dan tijdens die twee (vr)eetwedstrijden na 12 pannekoeken en na 22 fricandellen. Van verschillende kanten werd ik erop gewezen dat Apache en Ailleen beide wat uitdijen. Dat klopt ook wel want ook ik zie Appie elke dag teveel ballast meetorsen. Niet zozeer op de ribben, bij beide gespierde honden kan ik die nog goed voelen en zien, maar juist in harde taille en inwendige vetopslag rond alle organen. Ondanks hun ¾ hoeveelheid voer per dag want ze slaan allang het schamel ontbijtje over, ...zij wèl. Daarom vanochtend maar weer eens bij de DA op de (maandelijkse) 'heksenwaag' gezet. Als bijstelling afslankingsproject, immers de hete lome zomerdagen zijn nu voorbij. Inderdaad is Apache in 4 weken tijd 6 ons gegroeid van 22,6, via 22,9 naar nu 23,2 kilo. Die moet 3 kilo kwijt, nog steeds. Vorige keer was Ailleen 19,2 kilo en weegt nu 18,9 kilo, die is juist 3 ons afgevallen. Een kilootje nog minderen, misschien anderhalf als het lukt. Veel settereigenaren zouden al blij zijn met genoemde gewichten, voor onze veldwerkprestaties moeten er echt 'wat onsjes' af. Het valt me best zwaar als ik 's avonds laat vragende donkerbruine kijkers moet teleurstellen want, wij alle drie, moeten-het-er-maar-mee-doen.
Summary: Our weight loss project is less good than I want to, myself included.
|
||||||
|
---------296-------- 24-09-2017 Als de arbeid slaapt |
Tot
op vandaag had ik nooit gehoord van een 'Velcro dog'. Als ik aan mijn
eerste setter denk was hij dat wel iets. Hij was, als dichter Aart van
der Leeuw beschrijft in zijn bekende gedicht De Dieren: 'als zijn
schaduw volgt hem trouw de hond'. (menigeen heeft de onderstaande dichttekst uit zijn
hoofd moeten voordragen) Het gaat bij zo'n hond om aangeleerd gedrag, namelijk stalkerig, plakkerig zijn (clingy) of nog erger, klitterig (Velcro was de uitvinder van klitteband). Nooit meer van je weg willen, altijd te vinden naast of op je knie. Zoals zo vaak gebeurt samen aangeleerd, wellicht door de hele tijd contact te houden of lekkere treats in de broekzak te hebben, of omdat je dag&nacht bij elkaar bent òf zelf altijd weg. Gelukkig heb ik geen luidruchtigen of verlatingsangstigen, zijn ze evenmin plakkerig. Ik doe mijn ding en zij nemen dan vredige rust. Dat moet ook want een onafhankelijke werksetter moet goed kunnen wachten, tot echte rust kunnen komen. Godzalig luieren om een oogwenk later te gaan vlammen.
De
dieren Hij
toeft bij 't vee, en luistert hoe het ademt; Dan
loopt hij tastend langs de ruif der paarden, En
als hij eindlijk, rustig na 't volbrachte, Hij
peinst, en leest in 't boek met koopren sloten Gans
in het wonderbaar verhaal verloren, Summary: I do'nt have Velcro or clingy dogs. They like horizons, not to be underfoot ;-)
|
||||||
|
---------295-------- 24-09-2017 Bochten |
Ook Max
'Red Bull' Verstappen heeft veel moeten oefenen in het bochtenwerk en leert
hij nog dagelijks bij. Ook wij drieën ontmoetten dit probleem gisteren op
de veldwedstrijd te Dirksland (op Flakkee). Moeilijke omstandigheden zoals heel
zachtzoele en voortdurend draaiende zuchtjes wind maakt het nemen van juiste ruime
bochten het er niet gemakkelijker op. Wellicht raakt een hond daar
minder van in de war dan wij... maar er wordt zo terrein overgeslagen en
exact
lokaliseren moeilijker. Drie maal verkeerd-om draaien en je ligt eruit, ja de Open Klasse-lat ligt hoog. En zo kon het gebeuren dat mijn beide setters een paar fazanten hebben gemist. ("Je hond is onder wild geweest, had hem kunnen hebben als ze goed had gedraaid"). In de nabespreking hebben we daar nog eens gezellig over doorgepraat en 'k heb weer één en ander opgestoken dit te verbeteren. Een goede en ervaringsvolle dag was het!
|
||||||
|
---------294-------- 23-09-2017 Een weg omhoog |
Op
deze blogpagina kan niemand rechtstreeks reageren, eigenlijk best een
lekker gevoel. Via omweggetjes hoor ik toch wel één en ander terug,
deels waarderend deels gossip. In mijn columns en ook hier schrijf ik
regelmatig over de Ierse Rode en Rood-Witte setter 'wat ik ervan
vind'. Er zijn namelijk stappen te nemen! Ons Outcrossprogramma NL wordt door een beperkt aantal mensen goed begrepen, die tikken ons op de schouders dat we erg goed bezig zijn. Daaruit spreekt hoop, gespannen verwachtingen. Niet alleen in terugkeer naar een gezonde sportieve jachthond maar vooral gezien de noodlijdende IRWS genenpool. Dat er ook haters bestaan moge duidelijk zijn, die melden zich meestal niet bij 'ons'. Daarvoor is Face Book het geëigende terrein om gal te spugen, in grote klodders. Zoals gewoonlijk geventileerd door niet 'de scherpste messen uit het messenblok'. Wat er nu aan eerste (G0) en binnenkort tweede generatie (G1) wordt neergezet stemt ons tot grote vreugde. Een noodzakelijke omslag die alleen maar door fijne resultaten en voortschrijdend inzicht kan rijpen. Wat vast staat: 1. De IRWS is daadwerkelijk aangemerkt als bedreigde diersoort (wereldwijd trouwens) 2. Bij iedere paring binnen de bestaande IRWS genenpool werk je als fokker mee aan de naderende ondergang van het ras. (4,23% toename verwantschap) 3. De onvermijdelijke weg richting voortbestaan ligt in outcrossing. 4. ER ZIT NIKS ANDERS OP DAN MET Z'N ALLEN DE SCHOUDERS ERONDER TE ZETTEN DOOR HET BESTE VAN HET BESTE TE SELECTEREN IN ZOWEL ROOD ALS ROOD-WIT. Cru? Gezwam in de ruimte? Read this: Pedigree analysis and
optimisation of the breeding program
Om
dit document wat breder te verspreiden, ik had hem zelf niet ontvangen
van de rasclub, gooi ik hem hier toch
maar in de lucht want er is niks geheimzinnigs aan, 'k zou zeggen maak
maar voorstudie om op 26 november met elkaar daarover te spreken.
Summary: Publication aug. 2017 IRS and IRWS breeding/genepool/COI/RC in NL. Result: Endangered species...yes we knew already. Not only here in NL but a worldwide problem, imho.
|
||||||
|
---------293-------- 22-09-2017 Camouflage |
Wanneer
de herfst zich in bruintinten aankondigt wordt het soms wat moeilijk om
je Ierse setter in het veld te volgen. Ailleen keerde hedenmiddag in
lange sprongen terug op haar gedane pad in hoog gewas. Na een minuutje
of twee heb ik haar 1 maal kort gefloten, ...meiske waar zit je toch. Indachtig dat ik nu wijs moet optreden: 1. Fluit in mijn broekzak doen. 2. Je mond houden en handen in je zakken. 3. Op je gemak je setter gaan spotten. Het hele perceel heb ik aardig uitgekamd maar nergens Leentje! Loop ik in arren moede nu voor de wind terug, kom ik vlak voor een grote toef bruin onkruid. Gaat vlak voor me luid kakelend 'de fazantenvader' de lucht in... twee meter daarachter een nog strak voorstaande Ailleen. Die sufferd van een baas heeft haar prachtige punt gestolen. Dat maakt me nu niks uit, wat het belangrijkste is ze heeft die handige haan in haar uppie een kwartiertje plat weten te houden. Dit filmpje van een kwartier daarvoor. Doelstelling: vind vandaag fazanten, snelheid is niet belangrijk, wel voorzichtigheid vanwege alle kanten op rennende jonge fazanten. Ze is een beetje besluiteloos vanwege rechtstreekse- en voetverwaaiing; de hen ontsnapte, twee jongen ging vlak voor Ailleen op. Goed blokkeren van de vogels door te dichte gewasdekking was nagenoeg onmogelijk.
|
||||||
|
---------292-------- 22-09-2017 Settertroost |
Vandaag
had ik, net als een hond kan hebben, een duidelijke associatie met een
voorval van lang geleden. Je zou het een emotionele herinnering kunnen
noemen. Eigenlijk is het helemaal niet bijzonder dat ik vanochtend in
mijn woonplaats Ommen met mijn rug tegen het hekwerk even in het gras
zit. Mijn Apache (Redwing Last Apache Standing) draaft op me toe en
kruipt stijf naast me. Ik sla mijn arm om haar warme lijfje, van de
weeromstuit krijg ik likjes aan mijn oor, ze blaast een paar keer haar
wangen bol. In mijn nek begint gekriebel, een soort van kippenvel wanneer ik me besef dat dit 33 jaar geleden precies zo voorviel! We kijken namelijk samen uit op de plek voor ons waar ik destijds mijn Brian Boru O'Cuchulain begraven heb. In die week na zijn dood voelde ik me zo verloren en verdrietig dat Henk mij grootmoedig voorstelde om een weekje op zijn Aislinn Yoube O'Conloch te passen. Met Yoube heb ik op diezelfde plaats in het gras gezeten, ook zo stijf naast me, ook zo warm... Prachtig toch dat een achter-achterkleindochter van die Yoube nu naast mij mag zitten. Helaas kan ik er niet meer naar toe lopen...het terrein is groter omheind geworden in de loop der jaren door electriciteits uitbreidingen.
Summary: This day sweet memories to my Irish setter Brian Boru O'Cuchulain, who died 33 years ago, now Apache and Ailleen on my side at his overgrown grave / little narcissus place. ..
|
||||||
|
---------291-------- 21-09-2017 Handen in de zak houden |
Van
jonge pup af aan is Ailleen erg op mij gericht. Contactueel, ook op de
wedstrijden; soms nog iets teveel. Toch heb ik dit liever dan andersom,
want ze is mijn hoop voor de grote wedstrijden! Haar zelfstandigheid en
passiehantering is nog steeds in ontwikkeling. Toch moet ik er goed op
letten zo weinig mogelijk met haar te communiceren op de veldwedstrijden
zelf, het leidt haar af in haar hersentjes en dus in
neusgebruik! Wanneer je meer honden hebt spelen er nog meer (o.a hiërarchische en praktische) zaken mee. Apache is ten opzichte van jonge Ailleen haar meerdere; ook al leven/lopen/eten ze schouder aan schouder. Voordeel is in elk geval wel dat dit duo A&A minder uitspookt naar aanleiding van geurzwemen onderweg, vooral als Apache niet triggert. Regelmatig wordt bevestigd dat een rode Ier wat flegmatischer en stiller zou zijn, een IRWS reageert i.h.a. heftiger op zijn omgeving, al dan niet met een blafje erbij. Eigenaren die beide kleurvarianten in huis hebben zullen dit wellicht kunnen bevestigen. Als
ik Ailleen wat vaker apart neem zie ik toename in zelfstandigheid. Heb de afgelopen maanden dit
als volgt gepraktiseerd:
|
||||||
|
---------290-------- 20-09-2017 Beestachtig lekker |
Onaanraakbaar
werd Ailleen vanochtend. Niets vermoedend lopen we namelijk langs onze
Gemeentelijke rioolwaterzuivering waarvan deze keer het hek open staat.
Leentje bedenkt zich niet en stuitert het terrein op... naar een drabbig
stinkende plek. En wel direct sjeest ze met oren, rug en flanken door
die oh zo lekkere smurrie. Ze is en ziet er nu ook uit als een beest.
Zegt de beheerder: " 'k zou haar maar niet meer aanraken, dit spul
is fase twee in het afbraakproces het stikt daarin van alle mogelijke agressieve
bacteriën". Dankjewel vrachtwagenchauffeur voor het zeer slordig
afkoppelen. Vandaag is Ailleen voor het eerst van haar bijna 2,5 jarig leven onder de douche geweest. Eerst wat bibberig maar al gauw kwispelstaartend bij het afdrogen. Setter zijn is fun! Ik heb supergezonde honden en dit helpt haar afweersysteem uit te bouwen.
Summary: The gate in our local sewerage purification plant was open.... Ailleen rolled, very happy, in a 'muddy agressive bacterial place'. Thank you shoddy truckdriver ;-)
|
||||||
|
---------289-------- 20-09-2017 Prekende passie |
Soms
zie je wel eens dat setters en pointers letterlijk in de wedstrijd
worden geworpen. In de juiste richting te worden 'gegooid', om helaas na
twee seconden, (eigen)wijs als ze zijn, een andere richting te nemen. Het lijkt ook prachtig zoals mijn kleine Leentje op de wedstrijden als een kanonskogel vol passie van start gaat. Maar toch heb ik daarmee, eigenlijk daarvoor al, toch een probleempje. Hoe houd ik haar rustig en steady voor wat komen gaat. Al in de auto bruist haar adrenaline soms tot ontploffingsgevaar. Ik moet mezelf beter tot rust brengen, haar (lees: ons samen) consequent daarin oefenen en begeleiden. Met een slappe riem naar de keurmeesters toe lopen zal wel een utopie blijven. Het gaat best goed hoor maar ik zal moeten eisen dat ze mijn 'Go!' afwacht, het liefst onaangelijnd vanuit zittende positie.
|
||||||
|
---------288-------- 19-09-2017 Afstand nemen |
Nu
de temperaturen wat lager zijn nemen we vaker de fiets. Ik erop en zij
ernaast.... tenminste als hun onstuimige uitgelatenheid door mij wordt
beperkt. Apache loopt altijd perfect naast de trappers, Ailleen wil
regelmatig voor Ferrari spelen of hupt wel eens stoepje op stoepje af.
Netjes naast de fiets draven is een must. Iedere keer gaat dat soepeler
en veiliger. Vooral nadat ik mijn remkabels verwisseld heb: links
knijpen is nu het achterwiel remmen. Eenmaal losgelaten kan ik ze echt niet bijhouden; kijken steeds even achterom waar ik blijf, de tussenafstand blijft dezelfde. Dat is waarom ik dit blogje schrijf. Op de wedstrijden moet je setter een paar honderd meter zowel links als rechts van je het terrein nemen. Recht vooruit rauzen is daar fout. Indien zoiets bijv. ontaardt in eigenmachtig jagen dan loop je niet steeds achter die (dan ongehoorzame) hond aan maar keer je spoorslags om naar de auto. 'We doen dit veldwerk samen weet je wel ?!' Bij vrij fietsend gaat het juist anders, 'gáán met die banaan, de baas volgt wel in diezelfde richting, ga juist niet links en rechts'.
|
||||||
|
---------287-------- 18-09-2017 Staartactiviteit |
In
mijn document Werkstijl Ierse Setters 2.0 bespreek ik de houding en
dracht van de staart bij het zoeken naar veerwild. Bij
de eenkleurige Rode setters is als norm vastgelegd dat de staart (bij
voorkeur) geen
actie heeft bij het galopperen, waarnemen van verwaaiing, bij het
aantrekken (coulé) of bezig is met vastzetten van veerwild. J.B. Maurice, schrijft in 1974: Deze voorkeurregel is wellicht opgenomen omdat Ierse setters de neiging hebben iets te kwispelen in plaats van deze rustig te houden. De functie van de staart is belangrijk voor het remmen en balanceren, het soepel kunnen reageren op iedere beweging of snelle wending. De mate van staartactiviteit verschilt per individu, terrein, voorval en voorstaan-stadium. Bij het vinden van verwaaiing wordt soms een korte staartactie waargenomen. Twee uitersten zijn met regelmaat op wedstrijden te zien: voortdurend een storende 'propellerstaart' bij alle acties, of soms uitsluitend een drie- of viertal kwispelslagen bij het vinden van verwaaiing. Volgens ervaren Ierse voorjagers is de eventuele kwispelende staartactiviteit vooral gebonden aan terreinomstandigheden. In hoog opgaand gewas of heide wordt, tijdens de cast, met enige regelmaat juist een staartactie gezien. In vrijwel kaal terrein of kort gewas hoegenaamd niet. Wellicht speelt hier een invloed van neus mèt oog coördinatie een rol door zo onopvallend mogelijk (verlaagd/doorzakkend) te zijn. Vooral
dat stadium van verstrakking merk ik bij mijn beide Ierse setters ook.
Echt voorstaan betekent algehele verstrakking, inclusief de staart.
Ailleen beweegt haar staart nooit maar draagt deze laag en ontspannen.
(Bij de IRWS wordt daarentegen juist enige staartactie oogluikend
toegestaan). Zou ze het spel doorhebben? Door deze feiten kan ik maar één conclusie trekken, namelijk dat ze beseft dat veerwild wat zich verschuilen gaat/kan drukken omzichtiger benaderd moet worden. Dan is iedere beweging eentje teveel.
|
||||||
|
---------286-------- 18-09-2017 Late fiep |
Het zou maar zo
kunnen zijn dat mijn gehoor verder achteruit gaat. Qua gehoorbelasting
ooit en
mijn pensioenleeftijd niet verwonderlijk. Krekels hoor ik immers ook al
niet meer. Maar ja mijn twee setters zijn daar nog lang niet aan toe.
Wat zeg ik, die kunnen tot hun 12e jaar gewoon alles horen wat nodig is,
'k ben daar wat jaloers op. Vanochtend was ik wat vroeg met ze op stap. Onbeweeglijk staan ze bij een sloot luisterend te lokaliseren. Als ik mijn handen achter mijn oorschelpen doe hoor ik het ook. Ver weg klinkt een apart geblaf. Een hinde die haar jong kwijt is kan het niet zijn, die keffen dan klaaglijker. Aan het geluid te horen een Om de kat niet op het spek te binden maken we rechtsomkeert, en wel direct! (Zo'n fel spiesbokje kan in één haal je hele hond openritsen)
|
||||||
|
---------285-------- 17-09-2017 Boodschap komt over |
'k Ben vanochtend
heel erg boos op Apache geweest. Uitsluitend uitgekafferd voor haar
eigen bestwil want een jachtsetter mag niet alles wat er in haar koppie
opkomt. Ze holde na deze diepten van ellende naar de auto en kroop in het
kleinste hoekje van de bench. Het is nu avond en we hebben het allang weer goed gemaakt want ik kan echt niet lang boos blijven. De boodschap is wel overgekomen, ze is 'niet-bij-me-weg-te-slaan' en haar ogen staren al urenlang naar me op. Ailleen pikte er ook een graantje van mee, die slaapt ook niet. Zo meteen maar een flink stuk los laten rennen om alle stress en ongedurigheid kwijt te raken. Goeie honden met een goede inborst. Update: Om 04:00 uur wil ik me in bed omdraaien maar dat lukt niet. Lig ik ingeklemd tussen twee "roodbruine zakken aardappels". 'k Doe maar net of ik niks merk, is wel fijn zo samen deze keer.
|
||||||
|
---------284-------- 17-09-2017 Thuisgevoel |
Vooral door de
veldwerkerliefhebbers wordt er veel en ook vèr met de honden gereisd.
Soms moeten ze urenlang achtereen in hun hok of bench in de auto
verblijven. Zielig? Nee hoor als de baas maar weet wat ze van node hebben,
zoals bij ons onderweg steeds om je heen kunnen kijken. Het welzijn van
je dieren moet voorop staan. Als je maar weet dat reizen nooit volledige
rust oplevert. Wat ik steeds meer bemerk, ook bij mijn twee setters, dat ze zich daar letterlijk goed bij neerleggen. Ze houden van hun eigen autoplek als ultieme rustplaats. Onder hun jachtknobbel de blije vooruitzichten, daarbij besef van omgeving (geurverschillen) en afstanden. Het ritme van twee uur rijden kwartier rust is aan hen niet besteed. "Laat ons nou toch lekker liggen baas, we hoeven niet plassen, eten of drinken". Komen we eindelijk thuis dan pas lopen ze pas leeg en strekken ze vreugdevol de benen. Hun beloning is even later een lekkere bak voer, vooral als de baas er even gezellig bij komt zitten. Een hond voelt zich op meer plekken thuis. Summary: Travelling with my dogs no problem at all. Steady end very quiet on their cosy place in my car.
|
||||||
|
---------283-------- 16-09-2017 Allergisch |
Op de vraag van de medisch specialist: "Hebt u misschien hondenallergie, ik bedoel
eigenlijk bent u allergisch voor honden?" Antwoord ik voor de grap "Ja, speciaal setters". Maar 'k voeg direct een
zin daar aan toe: "Want zonder hen kan ik niet leven, en nee we
zijn alle drie nergens allegisch voor vanuit medisch oogpunt
bezien". Volgende vraag...
|
||||||
|
---------282-------- 15-09-2017 Stuk ribbenkast |
Hoogstwaarschijnlijk
is er morgen weer een nieuwe dag. Rond middernacht doe ik met
mijn kastanjekleurige stadsratjes nog even een los rondje rond de kerk.
Voetgangersgebied. De
terrasjes op het plein zijn verlaten op een paar opruimende diensters
na. A&A
kennen het hier op een duimpje, de terrasjes, het konijn bij de
pastorie, de kat van de juwelier maar ook bij de snackbar gevallen
patatjes, vooral met mayonaise! Apache houdt het voor gezien en komt me achterna, Leentje is elders. Als ik twee straten verder ben is ze er nog niet. Eindelijk hoor ik in 't donker haar kenmerkend naderend galopgeluid. Er is wat aan haar, maar wat? Wanneer ze languit op de rijbaan liggen gaat moet ik toch maar even haar inspecteren. Uit haar bek hangt een 'panfluit' sparerib; in no-time liggen er vijf losse ribbetjes op straat. Wanneer we verder lopen gooi ik stiekem die ribbetjes (fout heej) in 't openbaar groen. Zijn we bijna thuis naait Ailleen ertussenuit..in razende galop de kortste weg terug. Ze ligt nu tevreden te knagen aan een ribbetje. Zo'n setter kan het leven aan.
|
||||||
|
---------281-------- 14-09-2017 Duo purposes |
Mijn twee
jachtsetters heb ik voornamelijk voor mijn eigen plezier en omgekeerd
hebben zij plezier van een fijne baas ha ha. Je moet je gewoon houden
aan je prioriteiten en mogelijke doelstellingen, vooral als je twee
setters hebt. Veel dingen kun je met z'n drieën samen doen en sommige activiteiten
moeten pertinent gescheiden. Tenminste als je de wedstrijdtop wilt
halen. Als twee honden gezamenlijk gaan revieren gebeuren er, ook
tijdens wandelingen, soms dingen die je (liever) niet wilt het zijn
immers geen machines. Toptrainers gaan bijv. nooit met hun honden naar het bos omdat ze dan te veel buiten zicht gaan. Pas als ze een hoog niveau hebben gehaald mogen ze samen jagen, trainingen dus altijd individueel. Voor mij schier onbegonnen werk omdat meestal tussendoor even wat moet gebeuren. Ik ben meer van de (Henk's) vrije school, soms iets toestaan omdat we van elkaar houden en vertrouwen. Iets geven om gratis meer terug te ontvangen. Zo'n lol als Ailleen en Apache gisteren in Soest hadden moet je ze niet onthouden! Ik zeg niet 'we rommelen maar wat aan', juist niet, maar ik probeer het beste naar boven te halen naar ONZE omstandigheden. Soms ga ik daarbij letterlijk en figuurlijk op mijn snufferd en binnenkort financieel. Voor mij in elk geval dankbaar werken met deze twee lieverds.
|
||||||
|
---------280-------- 13-09-2017 Soester 'Grande Quete' |
 Soest, Lange duinen, lange runs.
|
||||||
|
---------279-------- 13-09-2017 Zelfsturend |
Iedere hond kent zijn
roepnaam. Je kunt zijn/haar naam fluisteren, normaal uitspreken,
beklemtoond, bevelend roepen of donderend. Eigenlijk doen we dat
allemaal een beetje fout. Elke intonatie heeft een associatie en zal
er verschillend gereageerd worden. De naam roepen moet immers nooit een
gevolg hebben de staart tussen de poten te trekken. Probleempje is hierbij dat ons
stemgeluid (en vooral kletspraat) niet een directe reflex veroorzaakt in
hondenhersenen. Contact en bereik. Los gezien van het feit dat er altijd rust en stilte moet zijn tijdens het werk, commando's schreeuwen is altijd not-done. Hoe ver reikt je stem tegenwinds als je hond honderd meter voor je door de bieten raust en harde wind zijn oren geselt? Ook het aloude toeterje reikt dan meestal niet ver genoeg voor de hond (en soms ook baas). En een clicker al helemaal niet. Dan werkt een fluit (of pieuwiiiiet met je eigen mond) wel, mits je de hond daarop geconditioneerd hebt natuurlijk. Neutraal gegeven fluitseinen is de beste basis, met wat variatie daarin van seintjes. Hoge fluit (ik heb Acme 212) is bij mij "kom". Rollerfluit (als correctiemiddel) is "down" / "kappen met die ongein". Attentieseinen, zit-seintjes, richtingaanwijzers, territorium- en dirigeertonen passen meer bij apporteurs en border collies. Het is daarom gebruikelijk dat bij nogal zelfstandig werkende voorstaande Britse jachthonden, zoals setters en pointers, liefst één of hooguit twee fluiten gebruikt worden. De zwarte fluit hou ik altijd gereed, de rollerfluit gaat voor de zekerheid in de mond wanneer ik bij het voorstaan ga assisteren of meehelp vogels uitwerken. Onze setters sturen hopelijk zichzelf maar moeten soms wat getemperd worden. Drie tellen eerder weten wat ie gaat doen. En komen altijd een warm welkom....ook al koken we misschien vanbinnen...de komfluit blijft neutraal.
Summary: Fieldtrialers like setters and pointers act better with neutral whistle sounds
|
||||||
|
---------278-------- 12-09-2017 In de ban |
Ierse
setters hebben een heel goede neuscapaciteit, wat zeg ik, uitzonderlijk.
Onderschat hun ogen en markeringkunde ook niet. Ik heb wel eens gelezen
dat een hond iedere beweging als ogentrekkende flitsen ervaart. Hun ogen
registreren vijf keer sneller dan onze ogen. Apache en ik zien twee stadsduiven in het hoge gras dalen, geschatte afstand 150 meter. Ik blijf wat treuzelen, misschien een leuke les voor straks. Maar zij reageert direct en spurt tot een meter of twintig meter onder hen. En zet hup...de handrem erop. Ailleen, op muizenjacht vlakbij me, ziet plots waar Appie in de verte mee bezig is en kan dan niet anders dan voorpootje heffen en maar roerloos staren en staren. Daarom heten ze ook Staande honden immers. In de ban gehouden tot Apache ermee 'afwerkt' want duiven drukken zich nooit. Wat is die natuur en aanleg toch prachtig!
Summary: Apache pointing wild pigeons, young Ailleen patronising/honouring at 150 yards
|
||||||
|
---------277-------- 11-09-2017 Teekvrij! |
Tussenstand Bravecto
toepassing op Apache en Ailleen. (vgl. blog-items nr. 90, 189, 216) Ondanks alle commotie en meningen blijf ik bij mijn standpunt. Wat voor toepassing je ook kiest aan druppelen, inwrijven, sprayen of halsbandjes: het beschermingsmiddel moet in de onderliggende opper- en lederhuid worden opgenomen. En als het een gasafgifte-halsbandje is, weet je nog wel die Bolfo vlooienbandjes van vroeger, wil ik dat hun (voor ons werk broodnodige) reukorgaan en mijn aanrakende handen niet aandoen. Tot nu toe zelfs geen dode teken in de huid aangetroffen, ook niet op plekken waar de hond zelf niet bij kan: geen teek wil er de snuit in steken. Wat een verbetering met vroeger tijd. Vandaag 3,5 maand teek- en ectoparasietenvrij (echt 0, nul), de halfwaardetijd hebben we allang te pakken en dat met de halve voorgeschreven dosering. Mijn test dreigt perfect te gaan lukken!!
Summary: The half dose Bravecto (tick and flea) still working after 3,5 Month
|
||||||
|
---------276-------- 10-09-2017 Henk's toppers |
In de open klasse
meedoen valt niet mee, vooral als je als klein en onervaren team nog niet alles onder de knie
hebt. Gisteren, te Sint Annaland waren verreweg de twee beste setters van
Henk. Wat hebben we
allemaal genoten van Summertime Lady (Leentjes moeder). Prachtige
en regelmatig wijde slagen in een werkelijk ongelooflijk zwaar en groots
bietenveld. Petje af hoor, loon naar werken. In de namiddag ging Ceasar
daar nog fraai overheen. Zeer regelmatig van kant naar kant revierend, even een haas
nastaren, doorgaan en daarna prachtig een uitwaaierdende groep fazanten bedwingen. Volgens mij niet alleen die kwalificatie 1e U maar zelfs CAC waardig!
Wat moet een setter nog meer neerzetten om een CAC toegekend te krijgen
binnen dit (te) zeer rigide systeem?
Mijn Apache mocht als hond nummer twee. Bij de auto heb ik stevig in haar oor gefluisterd dat ze deze keer goed op me moet blijven letten. "We gaan dit samen doen, denk erom heej!". De lieve schat had het goed begrepen, iets te goed.... heeft daardoor een beetje minder vlammende loop neergezet. Goede brede slagen, goede diepte en op het eind van het perceel iets te voorzichtig bij vinden van wildgeuren (uitgeweken haas en/of fazant). Ben weer een stukje verder gekomen. Het is voor ons allebei moeilijk in die knetterende passie het juiste gemiddelde te vinden. Vierwielaandrijving. Vast neem ik me
voor de volgende keer bij het voorjagen van kleine Leentje mijn handen
op mijn rug te binden alvorens eerst een stukje duckttape over mijn mond te
plakken. Ze groeit, is in veel situaties echt los vertrouwd inclusief
soms nog wegbrengen van het vogeltje. Nog heel veel te trainen met z'n drieën om in de
Open Klasse samen verder te komen. Aan hun bloedvoering (ze komen beiden
uit Henk's O'Conloch stal) en fijne neus
ligt het in elk geval niet.
|
||||||
|
---------275-------- 08-09-2017 Loos alarm |
Omdat we morgen weer
een veldwedstrijd onveilig gaan maken op tijd alles inpakken. Zit ik op
de kamervloer met twee honden die me op de handen kijken, eentje links
en eentje rechts. Oh ja, 'k had laatst een weigering van mijn
alarmpistool. Even nazien en nieuwe kogels erin, maar het sleetje wil er
steeds zo moeilijk in. Ik knijp...en Pang! met een mooie vuurstraal. Mijn
flatje galmt goed. Apache en Ailleen kijken me met vragend scheve
koppies aan: "Gaan we nu, ja, ja?"
Nog één dingetje moet ik nog veranderen voor de volgende wedstrijden. Regelmatig struikelt men over die juist mooie Iers/Celtic namen van ons Outcrossnest. 't Is wat he. Alean, Ailleen, Aoife, worden door elkaar gehaald, foutief afgeroepen of verkeerd op de certificaten vermeld. In de Orweja database gaat mijn Ailleen voortaan tijdelijk verder geannonceerd worden als: Naam hond: Leentje
(Ailleen Aoife O'Conloch),
Omdat we vandaag
al vier keer kletsnat zijn geregend heb ik besloten om voor de laatste
wandeling de beide honden een 'regen'dekje op te doen. Normaal niet mijn
bedoeling want ze hebben zelf een goede all-wheather vacht, maar we vertrekken over
een paar uurtjes al naar Sint Annaland. Ik wil niet dat ze komende paar slaapuren
extra energie moeten leveren om alwéér droog te worden.
|
||||||
|
---------274-------- 07-09-2017 Museumstuk Flash |
Het lijkt erop dat
mijn Apache en Ailleen een beginnetje aan het graven zijn naar DownUnder.
Hoe kunnen zij nou weten dat mijn gedachten spoken richting Australië
waar de perfecte partner rondliep (2000-2014) voor mijn Ailleen Aoife: Pallas
Green Flash (Cliff
x Pallas Green Donnach). Letterlijk door zijn
uitzonderlijk fijne karakter, jacht- en fokprestaties een taxidermisch museumstuk
daar geworden! Afgelopen week liet ik in Denemarken, bij het doorbomen en sparren over ons NL outcrossprogramma, expres de naam Cliff DK23398/'92 vallen, gelijk klonk enthousiast gezoem en lofgezang. Iedere setteraddict daar kent dit-goud-van-oud nog en de mooiste bloedlijn van zijn ouders Int. Ch. Charly von Royal (Int.Ft.Ch. Moanruad Timothy x Roxy von Royal) en moeder Deens meervoudig jachtkampioen Maj. (Thor x Vestklit Gry, de kleindochter van Lasse van 1977). Blijkt dat er dan tevens twee Lasse's in de stamboom gaan voorkomen, aan Ailleen's moederkant ook de 'rode NO/DK outcross' Lasse 1987 (Tøk (DK31413-83) x Englyst Cacha). Smullen! ---Soms is iets
echt te
mooi...---
Summary: Already started digging to Australia....to see the stuffed (taxidermy) Flash in the museum
|
||||||
|
---------273-------- 07-09-2017 mani-cure |
Omdat mijn twee Ieren
vrijwel altijd op een zachte ondergrond lopen slijten hun nagels weinig
af. Aan de ene kant geven iets langere nagels meer grip bij snelle
wendingen. Nadelen van (te) lange nagels zijn weke voeten en polsen en verkeerde stand van de
voorste vier zoolballen wat weer bewegingsspierpijn kan opleveren. (Als
liepen ze voortdurend bergopwaarts, bergwandelaars weten hoe erg kuiten
en achillespezen kunnen opspelen). Bij Ailleen moet ik ze wat vaker knippen, het lijkt erop dat lichte nagels harder zijn? sneller groeien? ze lichter loopt? Er moet echt een behoorlijk stuk worden ingekort; daar heb ik speciale technieken voor bedacht. Om a.s. zaterdag op de veldwedstrijd Sint Annaland geen risico te lopen stel ik mijn mani- en pedicuraire activiteiten nog even uit...
Summary: Keep their toenails short. Light-colored nails reduce wear and tear/less attrition?
|
||||||
|
---------272-------- 05-09-2017 Buiten zicht |
Wat ging er mis, wat
ging er goed. Dat moet je je altijd afvragen (en soms als feedback
ontvangen) bij trainingen en wedstrijden. Afgelopen weekend Denemarken
viel bij mij weer een kwartje. Namelijk telkens als ik mijn honden
voorjaag in heuvelachtig gebied (DK, Thüringen, Palz, Wallonië) kan ik
niet zien wat ze daar 'over de top' uitspoken. Diep gaan en verre geuren
waarnemen is voor een Ierse setter heel normaal maar heuvelop gaand is
dichterbij blijven handiger. Ze gaan namelijk niet
voor niks zo snel naar boven èn erover! Om 'ongecontroleerd jagen' en diskwalificaties te voorkomen MOET ik me een vaste stelregel eigen maken: Zo gauw ze afwijken van hun patroon en in rechte lijn tegenwinds naar boven galopperen streng corrigerend optreden. Dichterbij halen en uitsluitend links en rechts van me revieren. Samen de top bereiken, letterlijk en figuurlijk.
Summary: When dogs going fast and straight uphill > out of sight > it usually goes wrong...
|
||||||
|
---------271-------- 05-09-2017 Both stealing |
Nog zoiets waarover
je je heel erg druk kunt maken. Gelukkig was dit een training en valt er
altijd wat bij te leren of punten te noteren die een trainingsonderwerp
moeten worden. Wanneer twee honden samen een perceel afzoeken doen ze
dat ieder voor zich, zonder noemenswaard elkaar te storen. In Denemarken
treft Apache een zweempje geur van patrijzen, verifieert vlot en trekt
behoedzaam richting de klucht vogels. Patrijzen is ze nog niet zo mee
vertrouwd. Komt me daar dat jeugdige
Bretonnetje aanrennen en jaagt de vogels vóór haar de lucht in! Apache haar punt werd gestolen zoals dat heet. Haar eigenaar verexcuseert zich, heel sportief. Als het een Open klasse wedstrijd was geweest had je de poppen aan het dansen. Nog geen tien minuten later gebeurt het omgekeerde. De Epagneul Breton staat werkelijk netjes en Apache raust ernaartoe. Nu ben ik dat gedrag wel wat gewend want ze gunt Ailleen ook amper een 'mooi punt' omdat ze zich de meerdere voelt (weet). Als je dat wangedrag te hard aanpakt kan de lust voor vogels vinden minder worden door negatieve associaties. Maar het mot er wel uit, voor de sportiviteit en de lieve vrede! Summary: when dogs running in brace and the 'underdog' is stealing a point...then comes into play jealousy.
|
||||||
|
---------270-------- 05-09-2017 Morning after |
The day after. Het
duurt even voordat we weer op volle regel en energie zijn na al dat
gereis. Meer dan tien uren achter het stuur, de honden al die tijd
languit achterin. Wat een gemakkelijk stel die twee, ze wilden geen water en
evenmin plassen onderweg. (Dat komt hoofdzakelijk omdat ze aangelijnd
nooit plassen.) Ze hebben een goed idee van tijdsduur ook al
zegt men dat een hond dat niet heeft. Nou, gekomen bij de afrit
naar onze woonplaats, gaat Ailleen staan en begint te jodelen...'ik ruik
de stal, herken het hier en wil er nu uit'! Oké, dat was ook mijn plan hoor, binnen 10 minuten hebben ze alle blaas- en darmendruk geloosd. We scharrelen de volgende dag gedrieën maar wat rond, vooral ik. En toch krijgt Ailleen het opeens op haar heupen: ze rent 100 meter voor me uit, keert om en komt in razend tempo weer op me aan. Niet één keer maar wel tien keer steeds dat zelfde keerpunt. Alsof ze ermee zeggen wil, 'baas ik ben fit for function'. Vertederend hondje van me. Ondertussen graaft Apache een veldmuis op en slingert deze doodgemoedereerd door de lucht...pure lol. We moeten maar vaker naar Denemarken denk ik zo.
|
||||||
|
---------269-------- 04-09-2017 Djursland |
Even vier dagen uit
en thuis naar Denemarken met de honden. Als extra ondersteuning voor het
komende wedstrijdseizoen hier in NL. Mijn hoofddoel om met onze groep
Setter Academie NL naar de frisse kant van Denemarken te willen: a. Ailleen meer wildcontact aanbieden en uitbreiding van haar zelfstandig opereren in de wijde verten. b. Apache regelmatiger revieren en juist minder zelfstandig opereren incl. flushing controle / steadyness. c. Conditie en stamina vasthouden want onze zomer hier was vaak te heet. d. Proberen een jaarlijks evenement (bijv. einde maart) daar te promoten. De omstandigheden
waren niet gemakkelijk, 'k ben niet ontevreden. Al is er van steady
maken niet veel gekomen vanwege veel te rille vogels. Er is best veel veerwild
(patrijzen in groepen en een enkele fazant) maar door de lage dekking in
pas geoogste graan- en koolzaadvelden zien de vogels ons van verre al
komen. (door de vele regen in DK is de oogst wat verlaat en talloze
percelen maar half geoogst/ eruit geregend)
Summary: 4 days FT training in Denmark on partridge and pheasant.
|
||||||
|
---------269-------- 29-08-2017 Geveerde Ferrari |
In het
hondenuitlaatbos achter 'de Uitkijk' in Hellendoorn is nagenoeg geen
wild en daarom heerlijk om de setters te laten rennen. Conditie instand
houden. Steekt er potverjoppie toch een joekel van een konijn ter
grootte van een Vlaamse reus het pad over. Ik hou mijn hart vast hoe
mijn rode ferrari daarna door het bos breekt. Lichtvoetig en met
uiterste kracht zweeft ze als het ware over dit zware terrein van
omgevallen bomen, varens en blauwe bosbessen. Power en stamina, dat kun
je wel zeggen. En lieve Appie naast me kijkt naar me op, ik schud van
'nee blijf maar hier'. Samen zijgen we op de grond om Ailleen af te
wachten...die binnen twee minuten (met pretogen, rose lange lap tong
onder de kin) ernaast komt liggen. En dan nóg in het zand krabben om nóg koeler te
liggen... mijn lieve dondersteen. Een mensenleven zonder setter is echt een vergissing!
|
||||||
|
---------268-------- 29-08-2017 Sightdog..? |
In mijn/my document "Working
Style Irish setters in woord en beeld"
beschrijf ik dat werkelijk goed voorstaan uitsluitend gebeurt op
geurwaarneming. Zo gauw tevens het zien van dat wild er bijkomt
verandert het jachtgedrag. Een mooie werkstijl neerzetten is daarbij ook
geen sprake van. De achtervolgingsdrift gaat geleidelijk de
blokkeringsdrift en verstrakking van hun lichaam overrulen. Om mijn
beide Ierse setters toch hierop te trainen ga ik regelmatig naar het
volkstuincomplex vanwege de vele konijnen. (zie ook blog nr. 256 van
vorige week). Nu ook. Hun neuzen gaan de lucht in, ze kijken stiekem om het hoekje en blijven rustig staan staren naar konijnen in het gras. Ailleen trekt de stoute schoenen aan en 'sluipt' slow motion naar voren. Gelukkig blijft ze heel lang stil staan. Wat ik ondertussen waarneem is dat haar interesse terugloopt: geen enkele werking van adrenaline, de wind staat verkeerd, de lol raakt eraf omdat ze weet ze niet mag achtervolgen en haar tante Apache helpt haar niet. Ik fluit even kort en ziedaar ze wandelt op haar gemak naar mij en Apache toe. Good girls!
Summary: Scent...high noses > rabbit > scent + sight > hold > 1,5 minute stop > my whistle > straight back to me > Ailleen well done!
|
||||||
|
---------268-------- 28-08-2017 Loat goan! |
Tegen het stalen
hekwerk van een bedrijf staat al even een man geleund. Bij het
langslopen denk ik eraan dat Ailleen en Apache wel eens op zijn
privéterrein lopen. Maar krijg in plaats van gemopper: 'Ik kijk
regelmatig naar jou en je beide honden, is dit nu die vrolijke pup die
je vorig jaar had?' Ja zelfs al twee jaar geweest maar soms is ze nog een puppie. 'Een plezier om naar jullie te kijken, zo gericht op jou, ik volg vaak dat kleintje van je'. Waarom dat kleintje, die grootste van vier is net zo goed hoor. En zo klein is ze nou ook weer niet. 'Nou, ik ben helemaal weg van haar type, die gespikkelde snoet en witte voeten maar vooral hoe fanatiek ze altijd doet, jouw arm wijst en ze gaat'. Om het eens van een ander te horen is best leuk! Zulke opstekers kan ik juist gebruiken om verder te kunnen gaan, want soms zakt alle veldwerkmoed me in de schoenen... Leentje is een natuurtalent, wat je wèl doet is soms slechter dan wat je nièt doet! Loat goan die setters.
|
||||||
|
---------267-------- 28-08-2017 Berekening |
Ja hoor het is weer
zover. Er huizen nu twee nieuwe hazen op ons, min of meer dagelijkse,
uitlaatterrein. Bij het aanrijden zie ik de eerste wegrennen en de
tweede gaat op de lopers als mijn beide setters uit de auto springen.
Die hebben geen tijd voor een poep-en-plas maar gaan direct van jetje. Voor een setter is dit als "Groots en meeslepend wil ik leven" een prachtige invulling. Misschien heeft dit haas dat ook zoiets aan zijn inmiddels platgereden en verdroten vader en moeder kenbaar gemaakt. Nou ik hoop dat deze twee parmante haasjes snel eeuwige velden bereiken...waar ze wel rustig kunnen blazen op hun fluitefluitefluit en slaan op hun trommel. Als het effe kan niet door mijn hondjes. Omdat ik ook kan rekenen moet ik rekening houden met 1 + 1 wordt vier plaaggeesten komend voorjaar want hier is gras voldoende.
|
||||||
|
---------266-------- 27-08-2017 Entre nous |
Ons aloude
trainingsveld weer eens bezocht. Telling doen of de ouderdieren dit jaar
voldoende nakroost hebben om als vogelsoort in stand te blijven. Ailleen liet
vanuit de kofferbak al weten dat we er bijna waren toen ze een
giraffe meende te ontwaren. Hmm, je zou bijna zeggen dat onze hele reis & verblijf daar voor niks is geweest. Er was voor de beide honden geen enkel spoortje geur die ze van wandeldraf deed overschakelen naar rengalop. Geen hoge geuren vangend maar voortdurend grondgericht gedrag. Die donkere drollen die ik in het veld tegenkwam zouden zomaar van een vos kunnen zijn, die hebben deze zomer vast geen honger geleden. Het wordt zo langzamerhand erg moeilijk om in Nederland de staande honden klaar te stomen voor veldwedstrijden. Iedere postzegel met ruigte wordt omheind, tot natuurmonument gebombardeerd, koeien ingejaagd of compleet platgeklepeld zodat de distels zich jaar op jaar verdubbelen. In de autoschaduw
maar even gaan zitten om wat
Summary: Fieldtraining on a hot day. No older birds, not even youngsters. So we did relaxing and chilling in the shadow. For good sake where are wild birds and terrains to train my dogs proper... aaarggghh.
|
||||||
|
---------265-------- 26-08-2017 11:30 AM |
Met vakantie gaan,
daar ben ik zo langzamerhand echt aan toe. Even alle besognes parkeren en
energie bijspijkeren. Even de ziekenhuisopname afwachten nog. Deze zaterdagochtend ging alles op zijn
elf-en-dertigst zelfs de beide setters heb ik voor dat tijdtip niet bij
mijn bed gezien. Hèt grote voordeel van het hebben van teven. Wanneer ik later onderweg even in het gras tussen de
sjirpende krekels ga zitten heb ik even dat Ameland gevoel. Misschien heeft Apache
deze associatie ook, die komt net als toen, tussen mijn benen lekker lui
meegenieten.
Regelmatig
schrijf ik ook over Ierse setters in het algemeen
|
||||||
|
---------264-------- 25-08-2017 De mepper |
Vanavond was zogezegd de mepper bijna gemept. Apache, als
fervente kattenliefhebber, brengt in snelle galop (hoog gillend van
pret) weer eens een kat naar huis. Staat daar de poezenbaas in zijn
tuin, die tegen haar begint te schelden. Oeps, nu vindt ze dat niet meer leuk en ontsnapt via de kortste weg over zijn
|
||||||
|
---------263-------- 24-08-2017 Roodwild |
Omdat nu de heide
bloeit trekken we even meer naar die paarse vrijheid. (We moesten eigenlijk
trainen voor de komende wedstrijdmaand maar helaas had ik niet zoveel
zin vanwege de temperatuur). Het is een hondenuitlaatgebied en redelijk
veilig. Gelukkig zijn Apache en Ailleen hier nooit doldriest maar juist
gehoorzaam, omgevingsbewust en hanteren sierlijk dit terrein. Daar zijn
het Irish-moor-setters voor zullen we maar zeggen. Een groepje Nordic-walking dames in ANWB kledingkeuzes staat te wijzen naar iets op de hei. "Meneer, zag u die twee prachtige reeën daar net op die heuvel"? "Nee dat hoop ik toch niet(!) maar ik heb een speciale fluit om mijn hals misschien kan ik ze lokken" zeg ik gekscherend. Ik blaas lang (seintje voor Apache) en drie keer kort (voor Leentje). En weer die wijzende handen... "Kiek dan Mien, doar zijn ze weer en ze komen ook zelfs hierhene!". De open monden sluiten zich in slow motion wanneer beide setters op ons pad springen.
Summary: I let my dogs out 'hunting' in the heather. A small group of women pointed to '2 reddeer' on the hill. Sir, did you see that? No, maybe they come closer when I use my special whistle for reddeer. An yes they came to us... two red coloured setters jumped on our path. ;-) Ooohhhh
|
||||||
|
---------262-------- 23-08-2017 Zegeningen |
Soms vraag ik me wel
eens af of jullie dat ook hebben. Dat setters EMOTIE ZIJN. In zoals ze
doen, zoals ze er uitzien, ze ons hart steeds bestormen. Ik wel! Neem
vanmiddag, hoe ze in de verte fors ravottend opeens op het idee komen
naar me toe te rauzen en mij te bespringen om mij overal te likken.
Ondanks mijn stevige omarming blijven ze lol maken. Wij drieën, voor het leven voor elkaar. Summary: Irish Setters are not only just dogs... they are Emotion!
Het
succes van een fokker hangt niet af
|
||||||
|
---------261-------- 22-08-2017 No Larking |
Werkende setters
hebben zo hun specialismen. Op de eerste plaats komen patrijzen en
fazanten. Allerlei klein gevogelte zoals pleviertjes, mudlarks en
zangvogeltjes ruiken ze wel maar moeten er niet op reageren. Zoals de
Engelsen zeggen is 'just larking' het zoeken of najagen van kleine
vogeltjes. En zo staat Ailleen vanochtend wat te drentelen... ze ruikt wat maar wat moet ze ermee want voorstaan doet ze niet. Ze besluit naar voren te rennen en er stijgt een wolk van wel 50 dansende* kneuen op uit het hoge gras. Onverstoorbaar struint ze verder in, dacht ik het al niet aan haar stijl te zien, richting haas. Wat zou het voor ons mensen ook eens verhelderend zijn in één teug zo'n geurwolk van gras, bloeiende bloemen, kneuen en haas met onze neus te kunnen determineren. Of nog even dieper mijmerend (he Joop hou nou eens op): Wat is nou geurherkenning; zou een hond voor iedere apart beest en geur ook een associatievoorbeeld, naam of plaatje ervan, ren- of vliegbeeld in haar hoofdje hebben? Wat gebeurt er aan reflexen in dat koppie als ruiken ook Voorstaan wordt, naar ruiken-èn-zien, ruiken-en-zien-èn-achtervolgen.....
|
||||||
|
---------260-------- 22-08-2017 Om je even te voeren... |
Vroeger, toen alles
beter was? Nou met hondenvoeder niet hoor. Wat weet ik nog goed hoe ik
mijn eerste Ierse setter voederde in de seventies. Hondenbrokken kwam in
opgang maar was regelrechte zoute troep. Hup twee maatbekers Hols Donatin (aanbevolen door doctor
Donath) warme maaltijd, beetje kokend water erop plus een sliert
rauwe pens en gauw op de grond zetten vanwege de vieze lucht. Schepje
Gistocal erover (tegenwoordig erg fout) en klaar was Kees....maar Kees
at met lange tanden. Vrijwel nooit zag ik de bodem van de voerbak. Hoe anders gaat dat tegenwoordig. Noem je een merk hondenbrokken op FaceBook of hondjesforum dan veroorzaak je een groot gat in een stuwmeer; iedereen blijft met zijn eigen waarheid omlaag donderen. Je ergens goed in verdiepen en feiten te omarmen wordt bijna geen tijd meer voor genomen. Immers, alleen met het beste voeder haal je de beste conditie voor onze veldwerksport naar boven. Voor ons een eerste vereiste. Dit is mijn eigen blogpagina en kan sliep-uit niemand op reageren Elke dag krijgen Apache en Ailleen Farm Food HE brokken met een juiste hoeveelheid diepvries FF pens&hart. Samen vormt dit de ultieme combinatie. Ik ben helemaal niet bevooroordeeld omdat Ailleen (plus alle broers en zussen) vanaf haar geboorte al ondersteund wordt door Farm Food. Waarom? Eenvoudig gezegd omdat de allerbeste dieren worden ingezet voor dit strenge Outcrossprogramma en de resultaten zoals topconditie en gezondheid betrouwbaar gemeten worden. De afgelopen ruim twee jaren heeft mij/ons gewoon het bewijs geleverd! Door alles van alle honden in dit eerste Outcrossnest te noteren heeft een schat aan informatie opgeleverd. Ten eerste door prima aanleg, tevens stabiliteit, gelijkmatige opgroei, allen HD-A, geen dierenarts consulten, schone gebitten, ADHD (Altijd Donkere Harde Drollen) maar vooral topconditie die ons tot zulke mooie veldresultaten heeft gebracht. (Zes van de zeven in Nederland geboren pups hebben zich gekwalificeerd in het veld, door zowel de TAN tests te halen alsmede een aantal ZG kwalificaties). Die koudgeperste brokken met daarnaast goede vleesmix bevalt ons geweldig; soms ga ik gewoon voor de gezelligheid bij ze op de grond zitten om alleen al te genieten van hun genietingen. Met als steevaste afsluiter een lik over mijn neus van Lieve Leentje.
|
||||||
|
---------259-------- 21-08-2017 Mamma's kindje |
Ik word voortdurend
geobserveerd en afgeluisterd. Zelfs in mijn alleengaandengemompel thuis moet ik
opletten. Nee geen KGB of AIVD maar wel de SSE. Naar mijn twee Ierse setters
communiceer ik nu eenmaal veel via spraak en allerlei taligheden.
'Setter' zeggen betekent er komt een rasgenoot aan waar je mee kunt spelen,
'Paco'
betekent hou je afzijdig want dit wordt niet leuk, 'fazant' is werk!,
'fietser' betekent ga in de berm staan e.d. Het meest opmerkelijk
vind ik wanneer TomTom-Lucy nog een viertal richtingen aangeeft voordat
"bestemming bereikt" is Ailleen rechtop gaat en hoog begint te
zingen! 'k Heb het allemaal aan mezelf te danken want ik heb dit associatieve gedrag bij mijn twee 'woorden'schatten erin gepropt. Gisterochtend was het racen geblazen bij 'we gaan naar huis, pens eten', gistermiddag was het codewoord 'Arantar' (Ailleen's twinbrother en beste kameraad) en vanavond 'mamma'. Mijn huishouding begint ahem wat achterstallig / studentikoos te worden en de eettafel was wat plakkerig; zeg ik hardop..."het is maar goed dat mijn mamma dit niet ziet". Ailleen veert op en duwt haar frisse neus dwingend tegen mijn been, want mamma betekent voor haar dat we naar haar moeder Summertime Lady toegaan! Tijdens dit typen rust er een hondensnuit op mijn been want een belofte moet nagekomen worden...een knipje met mijn vingers is voldoende om af te druipen, haar ogen blijven wel naar me staren. of
je hebt een leven Summary: My two dogs are very sensible at all my words, pfff. Syndrome Sensible Setter Ears (SSSE) ;-)
|
||||||
|
---------258-------- 20-08-2017 Simon Carmiggelt setter |
Vandaag viel er een
passend puzzelstukje Proloog: Fokkersoverleg januari, al even geleden. "Jullie jachtsettermensen fokken Ieren die wij aan niemand kunnen verkopen; van die honden* met veel passie en druktemakerij, moeilijk hanteerbaar. Mensen willen die niet, die willen een maatje, een huishond. Wij fokken liever setters waar dat alles niet meer zo inzit". Die volzin kwam uit de mond van één van de fokkers op dat overleg, gezien de bijval te spreken namens meerdere fokkers. Nu kun je praten als Brugman.... maar mijn verdriet neemt toe op die manier. Willens en wetens broddelwerk afleveren aan werelderfgoed door onjuiste beweegredenen. Mene mene tekel ufarsin als teken aan de wand. (Daniël 5:25) Dialoog: Vanmiddag
loop ik ontspannen met beide honden* door bos en hei. Hun lust en leven, ze maken
echt kilometers door de bloeiende heide (foto). Op de kruising verschijnt opeens een
vlammende bronskleurige soortgenoot Ierse setter. Een hoge Dorus Dartel,
wel mooi slank. Hoog op de poten (dus lange botten met lange spieren). Ze snuffen wat aan elkaar maar van spelen komt niks. No
bright Irish light and bodylanguage zogezegd. Evenmin merkt hij iets van
Apache haar nog zweempje loopsheid. Ailleen gromt hem zelfs weg. Zonder verder op hem te letten gaan mijn
beide teven hun eigen gang. Epiloog: Mag ik vragen uit welke kennel u die reu gekocht hebt? Bingo! Dit ene puzzelstukje is geaccordeerd. * honden, Het
begint een beetje zo te voelen, 'wij' hebben honden en 'zij' hebben
Ierse setters. Geef mij inderdaad maar een echte hond...die vanuit haar
natuur alles voor mij wil doen omdat IK het ben en zij het KAN.
Summary: The knowledge of our most beautiful breed in the world is sometimes ....zero, even/both at Irish setter owners.
|
||||||
|
---------257-------- 19-08-2017 Haas maakt kegel |
Hmmm niet slecht. Op
deze winderige middag staan beide honden schouder aan schouder, doodstil
maar hun neus draait overuren. Als ik achter mijn A&A-team
ga staan zie ik opeens twee lepelvormige oortjes en een koppie boven het
gras uit. Beide honden begrijpen direct mijn commando 'down' want dat is
immers geassocieerd met haas. Veiligheid voor alles, maar 'k kan wel een
testje doen nu. Spelen is immers leren. 'Steady down!', de baas gaat nu eigenhandig poolshoogte nemen. Hoe is het mogelijk, ik loop gewoon naar de (nu lege) hazenpot, en voel het nog warme gras. Rustig loop ik terug naar mijn trouwe settertjes en tel 64 grote passen terug. Om beider nek schuif ik hun lijn en lopen we een eindje verder. Nou, nu kan vrijgave wel.....dus niet! Ze doen net of ze even een haas wegbrengen, want hun neus weet de route. Hoe moet je nu op ze brommen als ze niks Summary: my both
girls scented a hare at 64 yards. Both went/steady down unleashed the whole time I
checked his 'pot'.
Once
in a life time setters
|
||||||
|
---------256-------- 17-08-2017 Puur natuur |
Predatie betekent
eten of gegeten worden. Welke wisselwerking bestaat er nog tussen min of
meer gedomesticeerde dieren? Als Apache en Ailleen naar veldmuizen
graven zit er steevast een buizerd op het vinkentouw (blog nr.116 ). Vanochtend gaat Apache opeens in de liggende down positie, starend naar iets in het zijpad. Ha konijnen dus. Ailleen ziet dit en patroneert*, niet gespannen, maar wel zoals het hoort, automatisch. Bij mijn naderen zie ik zowel een konijn als een merel druk aan het fourageren. Apache schuift op haar buik wat meters naar voren. Alle vier de dieren houden elkaar in de smiezen. Eerst stuift het konijn weg, tegelijkertijd wil de merel opvliegen maar bedenkt zich en stuitert schreeuwend onder een struikje. Nou die heeft nog geen usutu-virus lijkt me. Mèt dat dit gebeurt scheert er een sperwer (sparrowhawk) met gespreide klauwen over de merel...precies mis. Dankzij Apache haar 'predaterend schuiven' is mister Blackbird een onderdeel van een seconde eerder weg van de plaats des onheils. Onder zacht wieuwww wieuwww vliegt de sperwer balend naar de verte... En Apache blijft gewoon liggen en kijkt me smekend aan....zeg even wat liefs betekent dit. Goed gedaan meiden!!! Samen hollen ze vrolijk voorwaarts om via een omweg, ja dacht ik het al niet, het konijn 'in de rug' alsnog te gaan besluipen. Als je je honden goed begrijpt zie je zoveel meer. Patroneren*.
Er is ietwat definitieverschil tussen patroneren en seconderen. In
principe heet het "op afstand bevriezen bij het zien voorstaan van
de andere hond" patroneren.
Staren en inhouden uit respect.
Summary: When you see or smell rabbits...go down by yourself. Apache did it correct. Four animals are fixed in place and none of us noticed the sparrowhawk who tries to catch the blackbird / the young rabbit.
|
||||||
|
---------255-------- 15-08-2017 Inspirerend |
Gespannen gevoelens
had ik deze dinsdagochtend, vlinders in de buik. Onderweg naar de derde
veldwedstrijddag in België trekken mijn ogen naar die ANWB praatpalen
'in ontmanteling'. Om iedere paal (vanaf Zwolle tot de Vlaamse grens, en
om de 2 kilometer) zit een plastic zak met grote letters 'Buiten
Werking' daarop. Gaat het voor deze baas Buiten vandaag working
worden....ach 'k zie het maar als bemoedigend Buitenkansje. Vast neem ik me voor mijn jonge Outcrossteefje Ailleen Aoife O'Conloch vandaag niet onder druk te zetten, gewoon de losse pols. Alles wat nodig is zit immers in haar, ikzelf wil niet de remmende factor zijn, al zijn wij voorjaagmensen dat al vrij gauw. In haar toch wel mooie loop hebben we heel blijmakende dingen gezien. Ze maakte een start als een kanonskogel. Tja, dikke pech toen ze die ene fazant eventjes voorstond maar die helaas veel te kort erop de lucht in ging. Nou ja niet echt de lucht in maar een scheervlucht vlak over de bieten. Ze bracht door die uitdaging hem helemaal weg naar de rand... om vrij snel vol overgave de draad weer op te nemen. Die voortdurend draaiende wind, ik heb er te weinig zintuigen op gehad in al mijn ijver. Me niet afgevraagd waarom Ailleen soms een andere richting koos dan ik eigenlijk wilde. In onze loop draaide de windrichting in luttele minuten(!) van bijna Noord, via Oost tot ZuidOost. En daardoor raust ze pardoes over een volgende fazant heen, ze HAD hem niet kunnen ruiken. En dan komt de grote bemoediging. De keurmeester zegt letterlijk: "Wat heb ik genoten zojuist! Het type setter waar ik van hou, formidabele passie, fantastische renstijl en lekker stuurbaar, dat belooft wat. Je gaat hopelijk wel verder hè met die hond want ik zou haar maar wàt graag terugzien in de toekomst. Ga samen het leertraject in, uitbouwen, ruimte geven, haar ontluikende zelfstandigheid begeleiden". Helaas had ik vandaag geen petje op, dan had ik hem tijdens dit veldgesprekje echt even afgedaan, 'nederig' zoals het hoort. Vandaag hebben we
heel wat bijgeleerd!
|
||||||
| --------254
A------- 15-08-2017 Bende van Nijvel 2 |
Henk ten Klooster is
net zo trots als ik op mijn kleine Ailleen. Op FaceBook kwamen er zoveel
leuke reacties dat ik zijn tekst hier maar neerzet. Mijn blogpagina is
wellicht langer houdbaar dan het vluchtige FB.
15 augustus om 20:35 schreef fokker Henk: Mijn favoriete plaatje van Ailleen Aoife O'Conloch. Ze was zaterdag de beste Ierse setter op de veldwedstrijd voor amateurs van La Société Belge La Chasse Pratique met een vierde plaats Zeer Goed. Gefeliciteerd, voorjager en eigenaar Joop Buiten! Haar nestgenoten Alan en Ailean haalden daar een eervolle vermelding en scoorden zo als enige Ierse setters. Ailleen is de zesde van zeven in ons land gebleven pups die zich kwalificeerde, een historisch record sinds begin van de veldwedstrijden in ons land in 1878. Vanaf dag één van geboorte was ze de grootste hoop in het outcrossnest Ierse setter rood wit (Pallas Green Ike Turner) en Ierse setter rood (Summertime Lady). Ze werd wel de Ferrari genoemd. Ailleen nam als eerste en allerjongste (tien maanden) al in een landenwedstrijd in Denemarken deel. Door pure pech wist dit snelheidsduiveltje zich nog niet bij haar gekwalificeerde nestgenoten te voegen, maar da's dus nu gelukkig voorbij. Haar twinbroer Arantar mocht trouwens niet deelnemen in België omdat hij een tweede plaats haalde in een internationale derby en dan mag je niet in de amateur starten. Die twee zijn goed voor spectaculaire lopen in koppel, dat komt nog! Laatste nieuws: in een recente studie van Wageningen Universiteit wordt de outcross voor roodwitten "onvermijdelijk" genoemd om te overleven. Ailleen&Arantar&nestgenoten waren hun tijd dus ver vooruit.
|
||||||
