* * *  "Gaoluinn" Working Irish  Red&White  setters  * * *            

The daily grind, advance and bloom of the working Irish Red & White setter:
Ailleen Aoife O'Conloch
pronounce/spreek uit als:  Ayl-lain-ie-fi-e
Eigenaar- voorjager: Joop Buiten, 7731  Ommen, the Netherlands 
fokker/breeder: Henk ten Klooster, (O'Conloch)
pedigree  8 / 12 generations

Recente Columns
  - Grote misverstand
  - Hondenhaters
  - IRWS litters...
  - Kapotgetraind...
  - Het OOG en de
     setterziel. 
  - Die jachtknobbel..
 

Blog-items:

Mijn kamerthermostaat heb ik helemaal naar 0 omlaag gedraaid 
maar het blijft overdag binnen nog steeds boven de 24 graden.

Mijn Ierse setter sixpack's

Picture 2 van 3: Als Apache uit de vijver stapt...

daarna weer de diepte in. 
29 juli

Aanhangsel...
Het kwispelen is deels aangeboren, deels aangeleerd gedrag. In de werpkist/nest kwispelen de moederhond en haar pups voortdurend naar elkaar. Wanneer na een dag of tien de oogjes open zijn slaan er -zo links en rechts- al wat staartjes. Naast dat speelse en blijmoedige laat de hond met dat 'aanhangsel' weten dat hij het overwicht van die ander (moederteef/baas/verzorgende/buurvrouw) niet betwist. Aan ondergeschikte dieren is het een teken dat hij niet gevaarlijk is.
Hmmm. Sinds het verbod op staarten couperen zou de communicatie van sommige rassen mogelijk verbeterd zijn ...vast wel.

Weetje
Ga daarom maar veel op pad en plof neer waar je wilt. Want in de vrije natuur adem je ook nog eens een bodembacterie in (Mycobacterium vaccae particolare) die ervoor zorgt dat er in onze hersenen serotonine vrijkomt. Serotonine maakt je blij en ontspannen en verhoogt je weerstand en leervermogen. 
Als extraatje een setter aan je hand en het geluk is compleet!

Kleurgezeur? Nee bewezen optimale kleurvoorkeur!
Eigenlijk best knap van 'al' die vroegere voorjagers/fokkers/predikanten om zo dichtbij die opdracht te blijven, of niet dan?
Terwijl hun oogmerk nog veel hoger lag: Kan deze setter snel en langdurig het werk doen wat ik van hem verlang?! Goede honden fokken was (en is nog) een must. 
Behoud van het goede, honden die HET niet konden werden doodgeschoten. (tegenwoordig heet zoiets een rescuesetter)
De kleur was nooit ondergeschikt maar juist (UV)functioneel en watervast (ijs/sneeuw/storm). En die haardos was soms wat beperkt maar soms erg dicht. Gruagach (betekent de rode woest behaarde) was er zo eentje. Ook Jax, Minggo, Agapei Mou Brandy en Oisin O'C torsten stevige haarvrachten. Laat die Ieren maar gaan met al hun mix van recessief verervende Gingers! Want recessieve vererving gaat nooit verloren, het steekt altijd weer de kop op... om het fijn opnieuw te benutten.

Afbouwen naar de aloude fabrieksinstellingen; alle bijbedachte onnut, bankhangerijen en ego tierelantijnen afpellen. Laat dat 'nuttig zijn' nu net weer belangrijker worden de komende decennia qua type setter. Meer en meer verlegt zich het zwaartepunt terug naar sportieve(re) racy doelsetters, gezond, zoveel mogelijk erfziektenvrij, eentje die je ook om een verre -vogel- boodschap kunt sturen zeg maar.
Gezien de wereldwijde ontslaggolf door komende recessie¹ kun je beter een handzame setter hebben die nooit () naar de dokter hoeft, schraler leeft, mogelijk langer leeft, wellicht zo mee kan bijdragen 'voor kost en inwoning'. 

Meer waar voor één geld! Klasse gekoppeld aan Adel, als alles omvalt verdienen Ierse setters te blijven (be)staan.

¹ De preppers (overlevers bij professie) houden rekening met al snel komende volledig andere (bestedings- en samenlevings)patronen in de wereld. (35% val vlgs. wereldpers)
Naar psychische, sociale, maatschappelijke en economische gevolgen wordt in NL helemaal niet gekeken. Straks hele economie (winkels/voedselvoorziening) ontwricht. Binnen aantal maanden al schat niet alleen ik...
Imh: er komt géén nieuwe lockdown.
Fijne Kerstdagen alvast

Picture 1 van 3: Als Apache uit de vijver stapt...

^{< Redwing Last Apache Standing >
 echt 'n dame van standing}

Vandaar ook die tevreden buitenslapers, nooit last van koude voeten, blije sneeuwspelers met soms ijsballen tussen de tenen, door 't ijs zakken, alles is oké gevoel want er zit geen rem op. Jassen en handschoenen taboe! Bij setters hoef je trouwens niet bang te zijn voor onderkoeling hoor.

Apache houdt van zonnebaden en komt soms helemaal  achter de poest weer onderdak; als ze in de winter te water gaat moet ze 'er eerst door' komen. Bij kletsnat regenen bibbert Apache ook eerder. Ailleen heeft haar koudereceptoren wel goed op orde. Plompt graag in ijzig water, loopt 't liefst waar de zon nog niet geschenen heeft, plooit zich in de smalste slagschaduw. In de vijver drinkend staat ze altijd met haar melklijsten onder water, zomer en winter. Daarbij zal ze nooit of te nimmer zichzelf over de kop lopen, ze stopt net op tijd en gaat dan vlot in de schaduw liggen. Eigenlijk is het opmerkelijk dat bij deze hond de Originele receptoren beide even sterk aanwezig zijn. 

In de dagelijkse praktijk zijn Leentje en ik de wind-, storm-, koelte- en schaduwminners en Apache de beperkte zonneklopper en wheather-allround. 
Bij de selfie: Als de rug van de baas in dit veld de enige slagschaduw is ... is Leentje mijn schaduw.

Hittegolf? Klik hier

Van een wat schaars toegemeten aanrecht
vallen doorgaans de loyaalste brokken

^©

En toch doen wij drieën ons best met deze hond maar er mist wel degelijk iets... mijn beide setters haken na een minuutje echt af en gaan er al grauwend vandoor.

¹ De link die ik (van dat onderzoeksteam) hier wilde plaatsen over die rugwerveldegeneratie is van internet gehaald, wellicht te confronterend. 
Bewaarde conclusie 2017: Uit deze studie bleek dat aantal GSD's de afgelopen jaren in het VK flink zijn afgenomen. De meest voorkomende aandoeningen bij GSD's waren otitis externa (= chronische oorontsteking, net als bij vele Ierse setters ook op één dus!), artrose, diarree, overgewicht / obesitas en agressie, terwijl de meest voorkomende doodsoorzaken waren musculoskeletale aandoeningen (skeletpijn), en onvermogen om te staan. 
Agressie kwam vaker voor bij reuen dan bij teven.
Opm. JB. Als doodsoorzaak moet je m.i. lezen als vanwege (beknelde zenuw/DM/ALS/MS) pijn te vroeg gestorven, al vroeg laten inslapen, te vaak uit lijden moeten verlossen/euthanaseren. Een hond is gelukkig pragmatisch ingesteld; maar toch moet het verschrikkelijk zijn geestelijk nog jong maar lichamelijk stokoud te zijn. Denk dus altijd (en blijvend) goed na over wat dierenwelzijn is!

By the way
De soort met de meeste miskleunen ter wereld 
is de Homo sapiens zelf

Een goeie ruikerd heeft maar 'n halve scheet nodig.

^{zou zo'n beest zich daarin nou nooit vervelen zo'n hele dag...
Misschien heeft ie juist dit om handen:}

Jacob Grimm: de haas en de egel
* Bij de vier en negentigste maal viel de haas doodmoe neer, doch de egel had de weddenschap gewonnen. Doch het leukste was, dat sinds dien tijd, de egels nooit meer door de hazen werden uitgescholden, om hun kromme beenen.

¹ Nog uit mijn volktuindersperiode vanwege zorgen om mijn boerenkool. link

-- Inhalen mag u daar niet als er een dubbele ononderbroken lijn op de weg geverfd is 
dat is al zo sinds u op de wereld kwam --
zei de motoragent.

Krijg steeds meer een hekel aan mensen die:
nergens op anticiperen
maar toch ongevraagd hun wijze lessen ventileren
van die grijze kabouter Plopfiguren
van die winkelwagen slenteraars
dan sloom hun munten uittellen bij de kassa
en ja ja dan met de pet op achter het stuur
van hun glimmende hybride-car 
alsmaar remmen als ze een bord 30 zien
het zijn doorstromingsstoppers 
notoire tergers

Gebelgde Groninger
En zodoende jodelt Leentje vanaf 't achteronder "schiet op, moet zo nodig plassen"  
(door al die bovenstaande ergernissen op die vent in de supermarkt, nu nota bene vlak voor mijn neus rijdend)
reageert mijn rechtervoet impulsief... 'weg hierachter, ben hem nu zat!'
ta-ti-ta-tuuu en door oom agent stop aan de kant gezet
'k had voor de nasleep van dat belerend mono'logisch' gesprekje liever vijf zakken hondenvoer gekocht!

Doe maar nooit iets wat niet mag,
het is geheid een verklikker die jou ziet.

de Vinkenbaan
Van in vol overgave in mos rollende Apache toch even filmpje gemaakt. 
Op precies dezelfde locatie als Ailleen in blog 871. 
Gelukkig komt er geen maagkanteling voor bij deze bloedlijn(en) en daarom ben ik geheel gerust bij dit soort rollercoaster acties.
En hoor die vink eens slaan!

Aanwijzing

Ierse setters zijn geweldige wijsneuzen

' 't kon minder hierzo'

Nu zondagavond lopen we weer op dezelfde plek en wat schetst mijn verbazing: Ailleen gaat al revierend op zoek naar de bal, gewoon helemaal uit haarzelf. Wat is herinneren en de geur oppikken toch goed ontwikkeld bij deze jachtsetters. Want na een drie of viertal slagen heen en weer in de wind raapt ze gemakkelijk onze bal op. 
Good girl! 
Daar lopen best veel honden langs maar er zijn hier maar twee getraind en ervaren op bekende verwaaiing. Zo, mijn lijntje dummy's is ook weer compleet.

Gisteravond fietsten we bij de Karwei langs. Loslopende Leentje vind het prachtig om die winkel binnen te gaan. De deur schuift open, ze rent langs het kassameisje keert om bij de schroevendraaiers, loopt om de verfstand heen en rent weer naar buiten. Komen we later uit het bos gefietst zegt er een tegemoetmeisje: "hee die hond ken ik, die was in de winkel waar ik werk".
Vind je dat een probleem? "Nee hoor, best leuk zo vrij en ik vind ze zooo mooi"!

Die bonte hond
Ze doen er alles aan om bekend te worden en dat lukt hier nogal goed. Hoewel niemand alhier dit blog leest. Het gros van de bevolking hier ziet, remt, kent, roept, praat, wuift, knikt welwillend naar ons. 
Mochten beide setters vermist worden weet niet alleen Google bij die twee chipnummers waar ze wonen. 
Ook de Amivedi weet het, de DA en de Raad van Beheer. Binnen afzienbare tijd krijgen wijzelf mogelijk ook DNA-intelligente 'vloeistoftoepassing' ingespoten via Vaccinatie certificaten van de BG foundation... ontsnappen kan daarna niet meer. 

(BG heeft hardop gezegd dat hij rekening houdt met 700.000 vaccinatieslachtoffers. Dat is meer dan door Covid pandemie zelf heej!)
Zoek ook eens op Google naar 060606. Er broeit 'wat' maar wat? Moet ik echt gaan geloven dat De Nieuwe Wereld Orde reeds begonnen is. Vóór oudejaarsdag straks weet elke Nederlander hoe de crisis crises er voor staan met NL/EU. 
Voor vele ingedutten en achterlijken zal het schrikken zijn, alles waar we trots op waren valt om! Een Hotel California construct, ook al check je steeds uit, wegkomen is onmogelijk.
Na al het zuur het zoet: na enige tijd komen de jaren zeventig weer terug ;-)
Tip: Sla wat honden- en mensenvoer extra op na de zomervakantie ofzo... want bovenstaande ellende duurt allemaal nog wel even.

^{Anno 2015 op dezelfde AH parkeerplaats. Dit bonte hondje was toen nog hertje...}

Beelddenkers have more fun

"Blijf even zo liggen ja, baas moet even foto maken". Er is niets wat ze niet begrijpt.
By the way: Een vervaarlijk scherp gewet mes komt altijd goed van pas. Die heb ik altijd op zak mocht er een hond moeten worden losgesneden, belagers af laten druipen, buit gedood dan wel een boterham gesmeerd. ;-)

- nooit bijvullen, altijd geheel verversen -

Mijn eerste setter Brian slaakte altijd wat kreten als de waterbak droog stond, hij was soms echt een watje...
Tara, bij Wim en Wenny, kon minutenlang met haar snoet de lege waterbak over de keukenplavuizen klepperen.
Coco de retriever (onze 1e jaars blindengeleidehondgastpup) ging gewoon op de rand staan, na omkiepen doet de baas vanzelf nieuw water in. (KNGF Aalsmeer vond dat goed, als 't maar leven maakt; vonden wij niet met onze natte sokken)
Heerlijk al dat zinnige van Irishheimers!

^{Apache scheppend bezig}

Mensen drinken zonder dat ze dorst hebben,
instinctief gaan dieren hier beter mee om  

Fietsen in de avonduren heeft wel wat. Iedereen zit voor de treurbuis en wij hebben het rijk alleen. Behalve wij zijn er zo tegen bedtijd veel katten op straat. Ongelooflijk veel, enne een hondenoog ziet ze ook eerder en veel scherper he! 
Het gaat er maar om of ik ze het eerst zie, dan kan ik de dames stoppen. Helaas. Acht maal hebben ze vanavond die dakhazen de boom, haag of schuttingen ingejaagd, gewoon omdat ze dat lollig vinden. Tricky is het ook wel, met zo nu en dan een eenzame auto. 

Duw ik thuis slapjes de fiets in het open fietsenhok --wij alle drie afgepeigerd-- rent daar kat nummer negen uit. Apache en Ailleen zijn alles beu en verzetten geen stap meer. Lest best. 
De honden een brok pens verdiend. Tijdens mijn biertje bestudeer ik de mooie oranje wolkenranden, morgen weer een droge dag. (woensdag en donderdag a.s. frisjes, einde van de week wordt het weer warmer, dan beginnen officieel de hondsdagen, genoemd naar de hond Sirius)

We hebben in 2020 een vroege start van de Hondsdagen, twee weken te vroeg!

Komen de Hondsdagen met veel regen,
dan gaan we slechte tijden tegen,
maar komen de Hondsdagen helder en klaar, 
verwacht dan maar een gunstig jaar

The Toilet Paper Apocalypse

Mijn moeder zei ooit, 
wanneer mensen kunnen kiezen tussen zuiver water en modder, 
ze voor het laatste kiezen. 

Update 'dood'  Dit bedoel ik nou ook, klick

Druk maakt stuk
Overredend met zachte hand begeleiden, om tevoorschijn te toveren wat al in je hond zit. Ja, maar een setter heeft een aparte gebruiksaanwijzing, toch? Eh ja. Begin niet te heftig en te vroeg, eerst de (pup/puber) basisgehoorzaamheid aanleren, begeleid hem zogezegd met fluwelen handschoenen aan maar laat nooit merken dat daar een ijzeren vuist in schuilt. Bij verkeerd gebruik bijv. veel druk zetten gaat zomaar pfffft de fut eruit.

Praat altijd gedempt en gebruik een fluit voor verre afstanden. Een keer ter overreding wat brullen (als hondenbaas) omdat je eigen gemoed weer lucht te geven daarvan is vaak de hond dán wel onder de indruk. 
Wanneer ze bij de hand zijn (pun intended) heeft zacht praten, liever nog fluisteren veel meer effect. Wanneer ik op heel zachte toon 'iets met de honden afspreek' kijken Apache en Ailleen me ondertussen diep in de ogen, koppie scheef gehouden als slow-motion hoedeplankhondjes om mij nog beter in te voelen. Hangen aan m'n lippen wanneer ik ze een (bos of fazant)feestje beloof. 
Ze hebben toch niet in de gaten dat een afspraak soms oneerlijk is want ze hebben geen inspraak, mijn wil wordt op hen gelegd. 

Ben ik als praktiserend dicterende dan een kleine dictator?
Neuhh vast niet, ik leid ze langs veilige wegen en beschutte momenten zeg maar, zoals curlingouders doen met hun rubberentegelgeneratie. Voor hun bestwil...
Mijn stelregel in de koptekst is na jaren nog steeds intact. 
Zorgzaam en alert blijven is de boodschap, want er gaan me te veel honden getraumatiseerd danwel te vroeg dood tegenwoordig!

Vanwege de tegenstelling deze foto gemaakt. Beide wezens zijn uniek. Die berkeboom heeft in zijn begintijd minstens driemaal flink op z'n lazer gehad. Telkens weer opnieuw trots uitgelopen, van 1 stengel, 't jaar erop naar 3-taks-broed, later naar 7-uitgegroeid. Hoofdzakelijk zgn. waterlot zoals te zien is aan zeven kale tak- en noestloze stammen. Alleen bovenin kijken de blaadjes naar het licht. 
Daarentegen Leentje heeft nooit op haar lazer gehad maar zit wel op haar krent nat- en bibberend de wandeling uitzittend. Boom wel blij met dit water.

*Juli 2015, blog nr. 17 foto. "the Lion Queen". Dat vrij en onafhankelijk willen zijn is op 7 weken leeftijd al begonnen. Dat is 1850 dagen geleden he. Gezellig met moeder Summertime Lady in de nieuwe autobench, je voorland even proberen alvast? 
Vergeet het maar, dit leeuwenwelpje brulde heel Broekland bij elkaar. Ondanks dat moeder Lady echt het goede voorbeeld gaf! 
Let me free you fool!!  
(Leentje is te goed van karakter die hoeft, moet, zàl niet opgesloten of kort aangelijnd worden) Enne zodoende heb ik mij dan maar aan haar grillen aangepast al 5 jaren (en 879 blogjes) lang.

* Oogstrelend
1) Aangenaam om te zien 2) Adembenemend 3) Fraai om te zien 4) Prachtig 5) Prettig wat oog ziet 6) Schitterend om te zien 7) Eachweiding (Frysk)

Zoals ze al knorrend van genoegen, als vast ochtendritueel, elkaars gezichtjes poetsen 
laat dat overduidelijk zien dat Apache en Ailleen sámen meer is dan de som der delen.

We hebben dezer dagen nogal eens kletterbuien en soms met een onweerslag erbij. Zelf houd ik de stelregel aan dat A&A max. twee maal per dag doorweekt mogen raken. Ze hebben ook liever een droge vacht ook al is deze all-wheater bestendig. 
Bij de derde maal lopen, alweer regen, krijgen ze nu hun (nog steeds verfoeid én geen porum) regendekje op. Na een dik kwartier droog weer! Dekjes opgeborgen, hoera vrij & blij!
We liepen oh zo lekker nu in het waterzonnetje met z'n drietjes, opeens een flits en gedonder in de glazen. Dikke spatten kletteren op de weg, die al gauw als paardenogen richting berm drijven. 
Leentje en Apache zetten de sokken erin en springen in de autobench.... de baas had immers de klep opengelaten om hun jasjes te drogen....dat wisten ze nog. Vaak zijn honden zo dom nog niet en zoeken intuïtief snel veiligheid.
Ondertussen probeert de baas ook op te schieten, met kil plakkerige kleren. 
Helaas... tot op het bot ...in 60 seconden. Klep dicht en droog gaan zitten, handdoeken voor de greep.

Mijn weerberichten kloppen altijd 
alleen het weer houdt er zich niet aan.

^{hoofdstudie IRWS Cornadore Ada}

Die witte bles met rode koptekening plus rode oren bij de IRWS hebben wel degelijk een functie. Allereerst dwingt dat flitsende witte blesgezicht bij fazanten meer gezag af. "Having an eye" zoals de Engelsen zeggen. Maar ook is een helderroodbonte hond beter zichtbaar, overdag en 's nachts. 
Zelfs rood met witte bles en borst, zoals mijn Ailleen als 1e generatie Outcross heeft, is al handig. Vanaf verre afstand is precies te zien of ze op mij gericht staat. 
Leentje hoeft in uitgebloeide heide in de moors geen zakdoek aan de halsband geknoopt voor betere zichtbaarheid. Ze hééft niet eens een halsband!
 

Reflecterend vaatvlies
Bij maanlicht valt nog steeds die witte streep tussen haar ogen op. In het stikkedonker herken ik ze vooral in verschil ademhaling en galop.
Wanneer ik in 't donker mijn felle minizaklantaarn op ze richt heeft Leentje een iets blauwgroenig vaatvlies Tapetum lucidum, Apache een iets gelig; fijn om te weten wie op 100 meter afstand naar de baas staat te kijken!

Zo'n USB Led zaklantaarn bijv. Olight Baton is een echte aanrader. Snap niet dat ik lang zonder heb gedaan. In de jaszak is het amper een halve rol mentos... maar erg handig en een puist licht joh!

Als 'k ooit dit gedrag ga vertonen: dood mij dan!

Over T-cell antistoffen: Bovenstaande ging dus over  adem-zijn-adem  versus  adem-mijn-adem en wie is het bangst voor die paar seconden. Stel he, maar niet heel serieus, dat ik werkelijk van 7-10 jan. langs die Corona heb geschampt hoe staat het dan met Apache en tante Leen, we ademen 24/7/365 elkaars adem in dit kot. Zij mogelijk besmet geraakt door mij?  Mini-roedel-herd-immuniteit? ^rivm

^{schijnt weer mode te worden...}

Update: Mijn huisarts verwacht niet dat ik Covid-19 heb opgelopen (7 jul), maar testen zit er nog steeds niet in voor jan en alleman. 

The more people I meet
The more I like dogs

Op mijn 'Niet doen! Hier blijven' gaven ze met tegenzin gehoor. Ze zegen zijgden* met meer gemak neder dan ik even tevoren op die tronk. Na een kwartiertje en een paar slokken water gaan we verder. Als twee pijlen gaan zijtweetjes, alsnog hè!
Na een half minuutje hadden ze het wel bekeken. Hun natuur is immers 'pak het adrenalinemoment' en niet een stief kwartiertje later.
Goeie actie dat weer snel bij de baas vervoegen.

* wanneer een reegeit ergens van schrikt gaat ze zgn. schelden (rauwe keffende blafjes) ze maakt een ander geluid om haar jonge kalf te roepen (dat heet fiepen). 
* voor die twee rakkers maakt het niks uit, bij mij is neerzijgen verwant aan zwoegen.
klick: De Ree van Ameland

Toel. Naast zwart, wit, en grijstinten kunnen honden ook onderscheid maken tussen blauw en violet, maar gele, rode en groene kleuren wordt al minder. Onderzoekers hebben aangetoond dat een hondenoog zowel kegeltjes als staafjes in zich heeft, hoewel ze slechts twee verschillende kegeltjes hebben (een menselijk oog heeft er drie). De staafjes zijn voor de waarneming van grijstinten verantwoordelijk, de kegeltjes voor het zien van kleuren. Als honden helemaal geen kegels hadden zouden ze enkel zwart en wit kunnen onderscheiden.

voor mijn hele kleurenverhaal zie 19-juni-2014 in mijn columnpagina.

klick

Stadse proat:
 's Mörgens loat, hail dag loat.

^*1Celtic: De Kelten kenden aan raven goddelijke kracht toe: waarzeggerskunst; overwinning in de strijd; vruchtbaarheid. Een totaal zwarte raaf is een boos teken, maar heeft hij een witte vlek, dan brengt hij geluk.
Die vruchtbaarheid en witte vlekken zullen we het maar op houden nietwaar.

Wanneer ik op een bewolkte niet te warme dag met Apache en Ailleen ga fietsen kunnen ze best een stuk stevig draven. Vooral Leentje is voor gestrekte draf gebouwd. Blijft als een naaimachientje naast me, het liefst gaat ze 40 meter voor me uit. 
Als routebepaler,...ja dat dénkt ze.
Wanneer het wat drukkend warm is gaan we in de avond in een rustiger tempo, of gaan helemaal niet. Rusten altijd een keer of wat onder 't lommerrijkste, Apache en ik even een slok water en dan weer verder.

Bel dan!
Toch heb ik steeds meer onvrede met één soort weggebruikers op het fietspad: aso's op elektrische fietsen; ze halen altijd in, ook als het niet past / niet veilig kan.
Door het verschil in kruissnelheid komen de zgn. #Henk-en=Corries in-ANWB-setjes ons te stil & te snel achterop. Daardoor gaan de honden 'van hun padje af' zwalkend een beter/veiliger paadje zoeken. Oude mensen gaan dan juist slingeren en kan het maar zo met zo'n muts fout aflopen. De jongelui hier hebben vrijwel allemaal een elektrische fiets en jakkeren regelmatig in kleine groepjes langs ons. Die maken genoeg lawaai vooraf, dat wel.
Soms krijgen we een middelvinger, maar nooit even een 'tringggg' belletje. Niemand klingelt meer anno 2020.

rish roots... left-hand traffic

^{Voor de fietsschreeuwers}
Zodra de ballen het zadel raken scheidt het brein ermee uit.

Cupido's oogappeltje

Een ectoparasiet in Sallandse dreven
leek in bloed prikken aardig bedreven
begiftigd met teveel animo
vond ie snel zijn Waterloo:
die brave ecto is erin gebleven!
©

Het sterft hier van de teken op dit moment. Ben maar wat blij met de halve dosering Bravecto die ik einde mei op Apache en Ailleen toepaste. Voor mijzelf, en vele vele anderen die dat ook beslisten, de beste methode van parasietvrij houden. 
Wanneer en waar die teken blijven mag Joost weten maar ik vind op de setters diezelfde of daaropvolgende dagen nul ectoparasieten. 
Geen teek geen vlo, nada. 
Wat een verschil met de jaren tachtig...toen de vlooien bij honderden op je benen sprongen wanneer je van vakantie thuiskwam. 
De spraybussen Bolfo stonden reeds klaar achter de voordeur. Iedere hond en kat moet wel knettergek zijn geworden van al dat gekriebel. 
Dan komt Karma opeens om de hoek kijken...

Foto: mijn Apace in het zonnetje, nee het is geen paard met manen. 
Ears of moderate size, fine in texture, set low and well back, hanging in a neat fold close to head. Feather on upper portion of ears long and silky. Overall rich chestnut colour.

klick teckel colors overzichtje

in plaats van een foto

Na alle ernst nu ook wat luim
Toen ik die visserlui onderstaande spreuk voordroeg lachte er niemand; dat kon ook niet want het bleken Schotten! Heb maar afgezien van een Stonecole Double Dutch John O'Mill vertalinkje.
(de leuke/enige uitwisseling: Nice dogs sir, very nice)

Als de zon schijnt in het Westen
zijn de luiaards op hun besten.

Apache is blij met zonnig weer, als het drukkend wordt dan beweegt ze beduidend minder, gaat dan nog vaker in zithouding unterweegs. Aahh daardoor gaat een hond steeds meer op de baas lijken dus.

* Vlieg doodgeslagen. 
Etym.: Korte metten maken betekende bij de monniken (mooi weer/oogst/korte nachtrust) niet lang geknield bidden maar hun vroege 'ochtendmetten' flink bekorten. Want er moet (ook nog) gewerkt worden. Ora et Labora

Oh oh wat had dat kleine reutje een zin in beide setters. Piepend en kwijlend hopste hij rond mijn twee meiden. Apache had 'm bijna echt bij de keel toen hij onder haar staart probeerde te komen. Apache heeft behoorlijk zware lippartij maar nog nooit zag ik hoe hoog ze die -in slow motion- kon optrekken ;-) 
Klapkaken met een behoorlijk gebit erin. Leentje zit allang veilig tussen mijn schoenen, bij haar is de jongensgekte compleet over.
En zijn bazin maar gewoon doorlopen he (oordopjes). Als ik dat dunne hondenekje te pakken had gekregen was hij met een zwaai -vér- de vijver ingeslingerd.
Eindelijk toen de afstand te groot aan het worden was koos het lastige rekeltje toch voor bazinnetje. En nee he op het zandpad nog even een rijtje van drie poepjes achterlaten, de dominanterik.
Wanneer we op de terugweg zijn kiest Apache exact dat poepje (zijn opstijgende aerosolen zijn vast overtuigend) en doet er een grote plas overheen.
Onder zachte klappertandjes meende ik te horen. Zo'n schijt heeft ze aan dat vervelende joch! Good girl.

Nou ja om op deze langste dag positief te eindigen: "Ook een bastaardhondje heeft een staart om mee te kwispelen".

Komt er op mijn laptop rechtsonder een popupje in beeld wat toont of Virgil van Dijk wel/niet naar Qatar zal gaan. Zeg ik hardop "Wie is dat, Virgil van Dijk?".
Direct rauzen Apache en Ailleen waaks van hun eigen sofa naar de voordeur... ze verstonden echt dat ik zei "Wie is daar?"
Ze luisteren me af potdomme, het lijkt nu al DDR2.0 hier...maar ze vertellen 't gelukkig niet door aan de gedachtenpolitie, dat houden we geheim.

Virtuositeit
Niet alleen mijn muren hebben dus oren; ik moet echt oppassen met dergelijke dogwhistles. De woorden wesp, kat, fazant, haas, pens, winkel, snoepie, Lady, Klaas, Henk, Gudrun reageren ze ook al zo op 'als door een wesp gestoken'. Over jolige harten gesproken.

By the way
Mijn eerste setter Brian Boru O'Cuchulain (sept 1974, ok boomer) was een giga taalvirtuoos. Hij begreep veel meer dan 100 woorden. En bij 'koeterwaals' praten reageerde hij wijselijk niet. We konden ook nooit spreken over 'pens halen', dat moest ook via synoniemen "wanneer ga jij weer van die afgrijselijk stinkende koeiemaag halen?" Als ie thuis moest blijven stelde hij zich aan als een geslagen hond.
Mijn broer Jan kan er een boek over schrijven, aan zijn goede zorgen destijds voor mijn hond zou ie een nu pup verdienen van Leentje! Hij gaat binnenkort met pensioen... Ailleen moet eerst nog één en ander doen...

Als een reekalf zijgt Ailleen in de mossige bosgrond neer, minutenlang kijkt ze niet op of om. Nagenoeg onafhankelijk van mijn wereld, die baas komt pas in haar plan B of plan C. 
Van jonge pup af aan trekt ze haar eigen plannen, ik heb ermee leren leven....ehh haar daarom juist extra gewaardeerd. 
Niemand anders dan ik kent haar diepste ziel. Apache is mijn echte soulmate, telepaat, hulphond, letterlijke steun en toeverlaat, de setter om op uit te huilen. Leentje likt mijn tintelende handen als ik me in 't gras laat ploffen, rent het liefst wijde cirkels, zaait graag paniek, overziet ingewikkelde situaties, bedenkt nieuwe routes om te lopen..> neusgericht.

Een mensenleven zonder hond(en) is de grootste vergissing die je kunt maken!

Waarom krijg ik nu opeens weer zo'n behoefte
om naar Ameland te gaan...

Quote van de week

De aloude Mayakalender geeft aan:
dit weekend van 20-21 juni begint de ondergang van in de wereld.
Hmmm zou zomaar kunnen want de
sluipende revolutie begint werkelijk in 
angstwekkendheid toe te nemen.

klick eens

^*1 Opmerkelijk dat in het stamland Ierland percentsgewijs veel mensen voorkomen met een lichte huid, roodharig met sproeten (zgn. Celtic type, 11 procent in Ierland tegen ruim één (1%) procent v.d. wereldbevolking) maar ook veel roodharige dieren zoals onze twee settervarianten, de Irish moiled cow, Ierse terriër, kerry beagle, kerry bog pony e.d. En al die rode genen vererven recessief, dat is vanwege de geïsoleerde ligging/familieteelt en weinig zon + UV straling een erg levensvatbare kleur gebleken.

Ook de konijnen onder de kar hielden geen droge voeten.

Kostschool

hoe roestiger het dak, hoe vochtiger de kelder

Uitbuiting
Iedere zaterdagavond blader ik op het wijdeweb door een nieuwe serie cartoons, gewoon voor de lol. Ook om bij te blijven met de aanstaande wereld brand. Eigenlijk heb ik dergelijk gezochte ontspanning gewoon nodig! 
Wanneer ik minutenlang hardop homerisch ga schateren komen beide setters steevast naast me staan meegenieten. 
Rollicking persons! Want ook Apache en Ailleen zitten in een bubbel wat enigszins riekt naar slavernij overgave van het roodharige ras:
a. setters zijn extra gevoelig voor mijn emotie, 
b. van mijn lachen worden ze extra blij en het werkt twee kanten op,
c. doortrapte humor snappen zij niks van, maar ook zij doen er toe,
d. dat ze naast me komen staan is vooral goed voor ons roedelmoreel en strijdvaardigheid.

Bijpassende berceuse:
Laughing for 15 minutes has the same health benefits as getting two extra hours of sleep.

Als ik met Ailleen en Apache in drukte, bos of hei ben draag ik nog steeds geen mondkapje want dan krijg ik te weinig lucht binnen. Graag beland ik uiteindelijk weer bij de geparkeerde auto...

Niet vergeten negerzoenen te kopen
in het Snow Flake Centre
nu kan het nog

Zo'n laat avondrondje rond de kerk hebben we al tijden niet meer gedaan. Nou ja er valt in ons dorpscentrum door lockdown c.q drooglegging toch geen intelligente sterveling te bekennen.  
Voor mijn fiets uit hollen Appie en Leentje door de lege straten; zij kiezen de weg in plaats van andersom. Blaffen opgetogen, dus ietwat lastig en balsturig, naar een eenzame sterveling met een grote hoed. En toch buigt die mevrouw zich voorover en aait Apache liefdevol over kop en rug. Hautaine Leentje is al een huizenblok verderop... 
Van dichtbij blijkt dit een heel erg mooie vrouw, feestelijk gekleed ook. In een flits ging er door me heen: ...'t precieze evenbeeld van mijn stiekem Franse muze (die bij Compiègne woont) loopt zomaar hier! Die ook nog eens met zachte altstem (helaas niet in 't Frans) zegt "meneer wat een prachtige en lieve honden hebt u". 

Eigenlijk wilde ik juist haar complimenteren met haar aardige opmerking alsmede mooie verschijning, deze keer maakte ik er helemaal niks van. Door mijn omvang, wiederwaais haar en rasperige kin klonk mijn mond opeens vol tanden. Minkukel dat je d'r bent.
'Dankuwel mevrouw, fijne avond'.

de laatste maanden hebben we hier een spookachtige binnenstad

In de zomer 2017 kon ik de gemeenteambtenaren nog overtuigen van het nut en hun beschermde status. In oktober maakte een shovel binnen 5 minuten korte metten... 

In haar droom wordt Apache, gehoord haar gegil en 
hoefgetrappel, door verliefde jongens fel belaagd!

Na schuiven met wat Sonnema:
Wanneer wensen op 'ons' industriepark beider de zo in hun spel verdiepte gemoedelijke konijntjes middels het minutenlang voorpoot heffen van hun moeder mijn Apache en Ailleen een welterusten toe ten einde de avondschemering onder toeziend oog van over de nieuwe parkeerplaats roerloos halt te houden, langzaam aan zakt als het ware.

2020

2020

^*1 Vandaag zondag, dag 12 ziet er naar uit dat alles al voorbij is. In een vloek en een zucht. Voor het eerst een afgebroken loopsheid. Normaal opgekomen rond haar 7 maanden cyclus maar wellicht door interactie van Ailleen nu de 'hele boel in het honderd' gelopen. Over paar dagen kom ik erop terug dan weet ik meer over allebei.

zoiets...

Apache weerspiegelt hier, letterlijk.

Bovenop de voormalige vuilnisbelt staan de nieuwe warmwaterpanelen opgesteld die ons gemeentelijke binnenzwembad van warm water voorzien. Met de sterke zonstraling tegenwoordig kunnen ze beter ijsklontjes in het bad werpen...

Dagelijks gaat Apache te water, kin precies zo diep dat ze water kan scheppen; al dat gedoe met die tong duurt haar veel te lang. En zo kan ik dus niet inschatten hoeveel 'bekken vol' ze dan achterover slaat. Ze rasphoest daarvan een paar keer, doet grote plas in waterplas en gaat dan pas weer de wal op. Die rooie zorgt prima voor zichzelf.

Op deze 2e Pinksterdag gaan de mensendrommen weer op pad, velen gelijk onbenullige pinken na het stalseizoen. De geest vandaag, hoe toepasselijk, gaat 'uit de fles' maar ja dan bedoel ik niet de Pinkstervrede. Ben wel benieuwd hoe de (NWO) situatie over een paar weken is...stilte voor de storm? Antifa wordt actief wereldwijd, ook ernstig zorgelijk. 
Nahh wij drietjes houden enige terughoudendheid nog wel even vol. En paar longknijpdagen verplichten koestheid en leven we in de schaduw. Boswandelen is bijna niet te volbrengen, maar voor de beide setters is het levensbelang. Apache ontwijkt alle honden nu ze voor 't eerst gespleten loops is, 't magie denkt met me mee.

Een kastanjekleurige buitenvacht met daaronder een donkerokerkleurige 'onder'vacht. Geheel oorspronkelijk en in ons Ierse setterras bewaard gebleven. Het gezicht geciseleerd en droog, die alle onderliggende reliëfjes, oogkassen, aders, en gebit nuanceren. Het oor aangehecht op de ooglijn.

Zoveel mogelijk evenwijdige lijnen die nergens scherpe hoeken mogen tonen. Een juist setterhoofd bestaat in feite uit vier in elkaar overlopende ovalen. (2x van boven, 2x zijkant). LOL: wanneer je haar keelhuidje wat terugstrijkt bijft ie een minuutje mooi wat weg...

Parafraserend: dit zijn typische de in de rasstandaard voorgeschreven diepbruin en beschermd geplaatste ogen, omsloten door amandelvormige oogranden. En nóg een mooie ovaal te zien...

grote foto's klik op picture

Dob: 30-05-2015

Ailleen Aoife O'Conloch 5 jr. 

click voor grote foto's

Zwolle, Ailleen 3 jr. staat voor op fazanthaan

18 juli 2015. Suze, Ailean, Leentje, nog bij fokker Henk in de leer

Allemaal mijn eigen © foto's.
Dit laatst geboren puppy, na dertig jaar wachten en hier als 8e geborene uit Summertime Lady, werd de mijne. Het mocht zo zijn van Henk, daarmee was haar eerste ademschreeuw onze levensband: Ailleen Aoife O'Conloch jij bent mijn!. Mijn beste en hondstrouwe Ierse setter die ik me kan en kon wensen...

P.S. even onder ons en van bovenstaande... ze is eergisteren onder de douche geweest ivm rollen in een half verrotte snoek op de wallekant, ze ruikt zoooo lekker nu en haar haren zijn zooo zacht en bijna lichtgevend rood door de cremespoeling! 
Het enige wat haar nu interesseert is opnieuw rollen in iets viezigs, neutrale natuurgeur moet terug... één seconde onoplettendheid van mij is fnuikend. Wees gerust jaloers op het hebben van zo'n heerlijke setter!

* Noot: De scholeksters die ver van wad en zee huizen noemt men wippers  -ver en veel moeten vliegen om voedsel te vinden-  itt. de hokkers die op het wad leven. Met de hokkers gaat het veel beter. wiki

drie flinke holen in een half uurtje, ze heeft idd. schouders van beton.

het mooiste zou zijn dit uit te geven aan nestje fokken met Ailleen... want dat kost veel geld tegenwoordig

Teken druk, erg druk zelfs
Dat knorrende likken en geknabbel wat Apache en Ailleen bij al hun doorwroeten in de vacht betekent dat het weer tijd wordt voor Bravecto. De risico en mijn meegevoel wordt te groot ;-) de vaste datum nl. 25 mei nadert. (alweer halve dosering!)
Dat tekengekriebel over de huid moet een hond 24 uur doorstaan! Pas na een veldtocht van een etmaal boort ie zich in op een lekker plekkie om te overleven.

Als 'k teken zie verwijder ik ze zo snel mogelijk om de kans om overlast en infectie te verkleinen. Teken hebben vooral de neiging om rond de kop, oren, nek, bij de staartinplant te gaan zitten. Vraag je je wel eens af waarom?   Wat mijmeringen:

• teken kruipen tijdens de wandeling vaak al naar de schedel, hun kruipgedrag is hoofdzakelijk naar omhoog (in gras, in struiken, in vacht) 
• teken hechten zich (grosso modo) nabij het hoogste punt: schedel, lippen, voorhoofd, oogranden en wangen. Omdat...daar hun zoektocht eindigt... omdat de hond daar ophoudt! 
• Teken kruipen liever niet omlaag of van het licht af. Als de hond slaapt komen de teken weer overal... en wordt de hond er wakker van... enz.
• warmte van vacht c.q. broeierige plekken spelen ook een rol. 
• teken aan de oorstreek zwellen vlot 'als grote koffiebonen' -vanwege goede doorbloeding (ook betere speekselafgifte tegen bloedstolling) en de setter is tevens voorzichtiger met zijn tenen rond het kraakbeen-'
• Vrijwel zeker voelen/ruiken teken waar het gemakkelijkst bloed getapt kan worden (onder het oor, kraakbeen, keel, bij de tasthaar 'van Agt' follikels in de wangen)
• teken in de halsbandstreek blijven meestal kleiner -suf / (half)dood gebeukt door al dat fanatieke rammen met de poten- , dergelijk belaagde teken planten zich niet meer voort.
• teken op onderlijf, achterhand of staartinplant, de honden halen ze zelf meestal wel weg. Leentje durft wel, Apache vindt die bloedboontjes ernstig vies.
• Zelfs de kleinste teken ruiken A&A in elkaars vacht!
• Stel: Apache loopt tijdens boswandeling 10 teken op, is realistisch. Drie raap ik bij de auto al weg boven haar ogen, tijdens de rit en uren thuis likt, vangt en graaft ze ook een drietal weg, eentje loopt over naar Leentje, de volgende dag bijt ze zelf eentje uit haar vacht, de twee onopgemerkte/waar ze niet bij kan gaan via mijn controle/lasso.

mijn tekenlasso ligt tegenwoordig weer voor de greep.

Am. Ch. Clancy O'Ryan

Alweer struinen de honden in het zand, klauteren (daar helemaal rechts achterin) over de zandbulten. Niet voor niets zit mijn stofzuiger snel vol met haren en zand. Zelf ben ik even languit in het gras gegaan; dat is geen wachten of oponthoud, eerder hetzelfde wat een -oplettende- herder bij zijn schaapskudde doet. 
Bij het verdergaan voel ik altijd even of ik niks uit mijn zakken kwijt ben geraakt. En ja deze maal is het prijs....fietssleutel zit niet meer in mijn broekzak!
Wanneer Ailleen langs komt lopen zeg ik "zoek, zoek fiets... zoek fietssleutel". Toch wel leuk wanneer we een stap of tien terug zijn Leentje gaat snuffelen aan mijn verloren sleutel. (ruikt wellicht daar naar de baas)
Met zulke honden kom je nog eens thuis ;-)

Achterstevoren gespeld: DOG >> GOD

Zo halverwege de lente loop je soms een fraaie Eskimo tegen 't lijf (Sneeuwbal, Viburnum 'Eskimo')

Een goede hond gaat niet dood
hij is er gewoon, altijd
onder handbereik,
net als vroeger.

It ain't over till the fat lady sings

Foetermomentje: Bij Apache verzamelde ik zojuist vijf stuks, bij Leentje daarna ook nog eens zes. De oogst ligt ruggelings op de tafel, makende loze roeibewegingen.
Springt Ailleen opgelucht van de bank en veegt hoppaaaa met haar vlagstaart alle teken van tafel. Dan blijft er maar één ding over...'t hele huis stofzuigen.

Eer mijn hand reikt naar mijn schoen
eer mijn hak op 't voetbed ploft
eer de bioklok heeft geslagen
eer mijn gedachten sponnen
eer mijn oogwenk haar wenkte 
heeft Apache doordringend
mij nu doen mompelen:
- is 't al zo laat? -

Eer zij hun stipte trouwheid
aan ied're dag en uur
daar past geen getreuzel.
Kom baas we gaan!

N.B. Een hond heeft wellicht weinig benul van tijd en eeuwigheid, daarentegen is hun dagindelingsritme en mensen-uitleeskunde fenomenaal. 
Schoorvoetend nu bekennend.... dat ik door hen bestuurd word.

Terwille van de smeer likt de kat de kandeleer

Mijn steeds 'krimpende' en droger wordende huid probeer ik met wat 'tea tree balm repair zalf' een halt toe te roepen. Kleine Ailleen haar tongetje is daarna nagenoeg niet bij mijn blote kuiten weg te slaan. Voor haar is het wellicht eender als ik met een broodje warme beenham voor mijn neus heb .... Het water spoelt me dan om de tanden.

Maerlant wist het al eeuwen geleden. ‘De hondentong is goed tegen wonden en is hij gewond op een keer -en hij kan het niet belikken met zijn tong-, dan likt hij zijn eigen poot en zalft daar mee alsnog zijn wonden, de natuur leert hem dit gebruik'.
In ieder geval zijn mijn twee setters verzot op lekker geurende zalfjes.

Dit bos wordt ontzettend rommelig. De helft van de bomen is omgewaaid of gerooid in 2017/18 tbv biomassa bomencrematorium. In het nieuwe licht komen schietberken en (bittere) bospest massaal opzetten. Derhalve ook geen denne- harsontwikkeling, daardoor ruikt het zelfs niet eens aangenaam hier.

Alle steun is letterlijk weggevallen, bij een zuchtje wind gaan de berken allemaal omlaag.

Kronos/Korone/Cornix
Nog even een weetje: De Keltische held Cu Chulainn werd bezocht door de godin Badb in de vorm van een kraai, Badb Catha, en deelde hem zijn lot mee. De kraai begeleidde de ziel van de dode nadat hij was geofferd.
zie andere CuCuchulain sage op mijn blog item-------176-------- 05-03-2017 Boom der kennis

Komt een goede hondenvriendin bij me zitten en ik vraag na een poosje "Zie jij mijn honden daar ergens?" "Ja hoor,daar loopt in elk geval Apache, Leentje is daar niet". Bij dichterbij komen zie ik geleidelijk twee Appies transformeren naar één Appie setter.

Leentje blijkt gewoon achter mij in de bosjes te rusten, aldoor al....'t prinsesje wil niet in de zon, nog steeds niet.
Eén dezer dagen toch maar even mijn bloeddruk gaan checken...

Ze smakt vrank, steekt haar tongetje in-en-uit, oogwit flitst, maakt schelle kreetjes en vooral haar staart roert zich...die slaat, beter gezegd roffelt op hun hondenbed. Het ranke lijfje zwoegt en knovvelt, de voetjes onbeweeglijk gehouden(!). 
Ze is zo te zien blij, heel erg blij!

Wie ze in haar droom begroet kan ik alleen maar naar raden...
Update: Later op de avond wanneer ze zich loom uitrekt voel ik even of ze 'droog gebleven' is; gelukkig geen (deemoed)plasje gedaan. 

Verdorie, ik kan een artikel niet weer terugvinden op internet/cookies. Dat raakte onze hobby, hield tegen het licht van wat onze (Rode en Rood-Witte) dieren als levensgezellen voor ons natuurmensen mogelijk(?) overkomt. 'Visie' op opeengepakte mensen, huis- en opgehokte dieren, als epidemieveroorzakers. Toegespitst naar vooral van honden houden, het hebben van honden en katten, met inbegrip van zogenaamd toegenomen risico's en daardoor op termijn mogelijk... een huisdierverbod?  Nahhh ja zeg...
Uiteraard gehyped vanwege Corona uitbraak, nog los gezien van dat ons aller portemonnees gaan krimpen komende jaren. Eigenlijk raar, we weten nog vrijwel niks van Covid-19 en is nu al zoveel maatschappelijke onzinnigheid troef. 
Horrorbeelden kwamen er in me op, er stond doodleuk in dat we in de toekomst waarschijnlijk helemaal geen 'kleine' huisdieren meer zullen hebben. Dat zij opgeofferd worden vanwege mogelijk besmetting op de mens: bontmarter fokkerij weg, uitbannen van diersoorten, rassen en gezelschapsdieren. Stel je voor geen honden, dan ook geen setters, geen veldwedstrijden, geen Outcrossprogramma...

Doemdenkerij allemaal? Wat ik nu hier parafraserend aanhaal stond echt al breed uitgemeten, met een paar agenda voorstellen en al. (een hond is in de ogen van de moslim vooral haram.) 
Gelukkig is NL van oudsher een hondenland.... en in de UK nog meer, maar ja die zijn op tijd weg uit de EU. De wereldorde staat op een glijbaan, staat ingevet klaar hoor, klein duwtje en ook wij in NL spoelen richting afvoerputje!!

Wordt de eeuwenlange vriendschap tussen mens en (huis)dier zomaar in één klap platgeslagen? Dacht het niet, iedere hype gaat over, er wordt m.i. nu van een Corona mug een Corona olifant gemaakt.
En toch zijn ze stiekem bezig met nieuwe wetten en software!

Alternatief artikel, click op:

https://ascendenza.wordpress.com/2020/05/01/coronavirus-zijn-we-schuldig-of-slachtoffer/

Staande jachthonden en retrievers
* De ACME 211,5 is speciaal ontworpen om te klinken met een frequentie van 5700 Hz, die door de hond kan worden gehoord op afstanden tot 1,5 km, afhankelijk van de weersomstandigheden en het terrein.

Summary: Fieldtrialers like setters and pointers act better with neutral whistle sounds

Littersisters: Macha and Apache (re), Redwing kennels Kentucky, summer 2013

Arrived in Broekland. Redwing Last Apache Standing

Redwing Last Apache Standing, (Imp. Kentucky USA), today april 2020, wat is ze mooi he

brood met leverpastei het eerst...altijd!

Thüringen 2015, spierballen

Dirksland 2017

Speciaal naar aanleiding van vragen over haar loopsheid. (Prag, Ruth)
Ze had op 4 maart 2020 loops zullen worden (7 mnd. na aug) maar helaas is daar helemaal niets van te merken geweest. Ook geen tekenen van haar vele mannelijke hondjesvrienden wezen daarop. 
Gezien de Corona grenzen- en verplaatsing stop misschien nu niet zo'n strop. Anders had ik wellicht in maart een Gala-Stop kuurtje toegepast. Als dit verbod aanhoudt moeten we maar eens een Int. spermabank gaan opzetten van Outcrosspartners!
Wellicht puntje voor Outcross-evaluatie? Binnen twee jaar moet het gebeuren ivm FairFok

Loop ik bij het thuiskomen de oude meneer Makkinga tegen het lijf. Hij dealde decennialang met- en in Opels. Dacht dat ie al dood was maar hij is springlevend, nog erg kras zelfs. We praatten wat over vroeger, kwaaltjes van nu én over honden. Over 'setting' en 'staande' jachtmethoden en welke honden daarvoor nodig zijn enzo. 
Leuk gesprekje omdat het ons beider aandachtsgebied heeft. Hij aait ondertussen zacht Apache's kop. "Wat zou er in dat koppie, oh nee hoofd omgaan he? Een jachthond heeft net als een paard een hoofd. Zit er verschil in Engelse en Duitse honden"? 
'Jazeker' zeg ik, 'de Duitsers houden voor al dit jachtwerk er 1 hond op na, multi-purpose zeg maar'. "Ach ja die Duutsers doen en denken altijd anders he. Als zij maar niet wéér de baas gaan spelen met die Merkel van hun, iedereen lijkt wel blind 'k vertrouw het niks".
'Ja, beaam ik, daarom staan we stil bij 4 mei en viéren wij 5 mei, dat mag niet voor niks zijn geweest'. 
Laten we asjeblieft nuchter en waakzaam onze Burgerlijke vrijheid behouden. Enkele decennia verloedering is al erg genoeg.

NL en haar Stockholm syndroom 

De hond, die door z’n baas steeds weer naar z’n hok wordt gestuurd,
blijft ook gek op z’n baas.

click for big

heel

Als we boven onze hal staan, wachtend voor de lift, zie ik van bovenaf de zwartbonte -plaaggeest- buurtkat in de haag verdwijnen. Ik doe daarom wat rustiger aan omdat beide setters 'm niet hebben gezien. Die staan dommig* met de koppen naar de liftdeur, ondanks dat het getrainde lifters zijn. 
Wanneer even later de straatdeur openzwaait vliegen ze als een pijl uit de boog toch de straat over op zoek naar KAT. Blijkbaar is die ene deuropenwervelwind voldoende om in hoogste paraatheid te komen.
Gelukkig wist ik hun reden dus ik knal, op deze vroege zondagmorgen, FOEI FOEI eruit. Ziedaar, ze komen nu niet verder dan onze Volvo achterklep en springen gedesillusioneerd toch maar in de auto.
Zo'n scherpe neus he daar moet je wat mee doen....

* dommig, omdat ik in al die 5 en 7 jaren (29 april Apache jarig!) ze niet de logica van 't lift-etagere-systeem heb duidelijk kunnen maken. Als de deur openschuift ga je vlot of erin of eruit...ze hebben daarna geen idee dàt en naar welke etage ze zich begeven. 
Ben je erin dan draai je je om, want de baas wil geen staarten richting deur, dat zit er zogoed 'als ingeramd'.

Hun kapper is wel open
Om mijn graszittijd wat nuttiger te besteden besluit ik wat soigneerspulletjes mee te nemen. Zo gauw ik neerzijg op een mooi luw zonnig plekkie zien beide honden dat ik naast leesbril ook de tekenlasso en schaar in het gras gooi. Direct nemen ze afstand want die lasso-pen vinden ze op een-of-andere manier eng. Dat prikkende washandje hebben ze nog nooit leuk gevonden trouwens en ik evenmin. 
Om de beurt zal ik ze bij me roepen; voetjes 'bij'knippen, hakken mooi recht maken, achter de oren wat dunnen en uitpluizen. Kom ik bij Apache daar twee teken tegen. Ze slaakt een zucht van verlichting wanneer ze 'ga nu maar vrij' mag. Raggen door het gras als vervangend gedrag. Leentje ziet het gebeuren en beent weg.... nu ben ik aan de beurt zeker.
En toch he zijn het gewoon makke lammeren bij dergelijke werkjes. In feite is Ailleen geen troetelhond maar dit knipwerk is functioneel knuffelen en daarom toch complete overgave.
Wanneer ik zeg Klaar is Kees wie moet er een snoepie staan ze binnen twee seconden voor me, want normaal gesproken goochelt de baas onderweg nooit cookies tevoorschijn.

Hun pedicure komt ook
Volgende week gaan we op die plek even 34 nageltjes knippen maar dat weten zij nog niet.

nemen ze direct afstand

Laat je niet verrast worden...
Gezien de nogal stilgehouden wereldwijde UN berichten over het komende economische beurscragh sslagveld, 
de stagnatie van essentiele voedings-, vlees- en grondstoffen denk ik dat ik nog maar een paar 
zakken hondenvoer extra nu aanschaf. Als a.s. donderdag mijn pensioen weer gestort wordt misschien
 voor mijzelf (als vervroegd verjaardagscadeau) een broodbakmachientje voor de 'aardigheid'...
gelukkig hebben wij, nu nog wel, volop boeren, tuinders en molenaars in NL ;-)

die heerlijk rustige zondagochtend de dag erop...

bij het wachten voor de winkel
viel me een reeds voorspeld dingetje op
nu iedereen ruim voorzien is van toiletpapier
worden bananen de nieuwe hamsterhype
Bron: Bloomberg/worldwide/shortage

Vaak gaat de liefde van de man (mede he!) door de maag; bij een hond is dat eender. Daar weten wij hier alles van! Mijn goede verstandhouding met de honden belijd ik hier immers nu al 800 keer. Omdat ik vooral trots op ze ben. Mijn Ieren zijn mijn Rijkdom, mijn goudklompjes, ze zorgen ervoor dat ik leef!  Ontzorghonden.

Aan hun blije gehoorzaamheid, hun dagelijkse spel, dat muzikale gejodel van beiden (mooie Irish' familietrekjes!) zegt mij dat het tussen ons snor zit, goed snor. Zoals elke hond met stemverheffing prijs geeft wat in zijn trouwe hart leeft. Apache en Ailleen doen dat allebei op hun eigen manier, I love it.
 

Wie dem Hund, dem auf dem Wege vom Herzen 
zum Maule alles zum Gebell wird.

Alfred Polgar

Achteraf en nuchter even onder ons: Had, niet alleen gezien de torenhoge nadelen en afdrachten aan de medicijnen/zkh, eigenlijk niet met roken moeten stoppen.... 
Hervinden van Belangstelling, Leven en Welleven is me onmogelijk geworden. Elke dag hier een paar zinnen typen dat gaat dan nog wel, al het andere niet.

Arimathea Police Department...

Achter het schermdoek van de opslagplaats zit op z'n doodgemoedereerdsd een konijn zich de oren te wassen. Mooi bovenop zijn zandbult in het zonnetje. 
Apache en ik zien het kleinschalige schimmenspel tegelijkertijd. Gauw pluk ik mijn mobieltje uit mijn binnenzak om alles even vast te leggen. 'Hoe een setter een geprojecteerd konijn benadert...' 
Dat 'even' kun je dus vergeten: het opstartmuziekje onderbreekt des konijns wissewas en duikt hoppa foetsie. Appie sluipt er alsnog heen, niet gespannen omdat ze weet dat er eigenlijk niks te halen valt. 
En Leentje? Die stond weer eens tot aan haar kin in de vijver verderop, heeft überhaupt er niks van meegekregen.

En zo heeft ieder weer genoten in dit weer, dat was het weer.

Honden kijken heel anders tegen de relatie 
met hun baas aan dan omgekeerd.
Zij willen maar één ding: VOER
het is een meester-slaaf verhouding, 
meer niet.

Valt me hier opeens op dat Beerenburg met één E wordt geschreven. Ik schrijf het dus fout... al sinds 1870  dus
 

Even terugkomend op vanochtend
Kromme energie-ongelukken gebeuren mij altijd bij een laag zuurstofgehalte c.q. ademtekort. 
Was dus idd. dik onder de limiet vanochtend. (94-96% is mijn normaal, beneden 94% is er duidelijk wat mis...dermate laag (88) dan als hypoxemie doorgeven aan de huisarts) 
Mijn eigen saturatiemeter klom gelukkig wel weer op van 88 naar 94. 
De hartslagcurve op de onderste displayregel lijkt hier trouwens net een Guy Verhofstadt fietsenrekkie. 
N.B. Coronakrizus IC-patiënten schommelen vaak rond de 90% O₂ en 'k moet dus mede daarom gezond danwel thuis in lockdown blijven. Mijn leven is nog niet voltooid.
 

"Der Hund ist ein von Flöhen bewohnter Organismus,
der bellt und schmutzig furzt."

vrij uit: Traktat über den Hund und andere Glossen.
 

Tip van Joop

Koop in den vreemde niet wat uw eigen dorp, aan MKB, u biedt!

Het gaat (mogelijk) krap worden in de Wereld, qua geld, mensen, werk... !
Koop daarom zolang het kan volop Hollandse planten en snijbloemen, 
vers hollands vlees bij je eigen slager,
verse groenten, aardbeien en asperges (nu al noodlijdend) bij je groenteboer
vaker (vette) vis bij je visboer om de hoek,
een voorraadje hondenvoer aanleggen is geen gek idee hoor
enz.

Vals-plat. Het favo rondje van ze ons, het voelt mij alleen steeds als 'bergop', zowel heen als terug.
Kom mee naar Buiten

ATTENZIONE DA UN AMICO MEDICO, IMPORTANTE!!!
In caso di contagio ingerire 1 kg di mais crudo. Non serve a nulla 
ma almeno all'atto della cremazione sarà uno spettacolo.

AANDACHT VAN EEN MEDISCHE VRIEND, BELANGRIJK !!! 
Neem bij virusinfectie 1 kg rauwe maïs in. Het heeft geen zin, 
maar bij de crematie wordt het wél een spektakel.

Coronakapsel

Ze rollen hier als dollen
werpen wintervachten af
mijn tapijt rood bewaasd
- die reeds zacht als vilt -
de zomertijd verbeidt.

Straks hond én mens
alras verfomfaaid
per medio Juno ofzo
wij gedrieën uitgedost
met sluike lokken.

Vroeger, ja vroeger waren de worsten verwikkeld in binnenstebuiten getrokken varkens- en lammetjesdarmen, die waren veel lekkerder...die aten we toen zelfs op heeej.
Wat is weelde?

Kleine anekdote rond zeventiger jaren: Vroeger in mijn boerenstage/studieperiode, als de boerenfox Tommy weer eens de melkteemswatten (de platte filterwatten waardoor de melk zakte naar de melkbus eronder) had opgevreten kon die er ook niet af komen. 
Dan zei ik "Zit Tommy". En zette je gewoon de klomp op het rolletje en joeg de hond vooruit. Gek he dat ze nooit dat opvreten koppelen aan de -met de schrik vrijkomen- pijn later.... Dat vieze rolletje ging subiet de sloot in want anders vrat de hond hem gewoon weer op.
 

"De natuur is prachtg, maar je moet er wel wat te drinken bij hebben"
-Willem Kloos-

Gisteren had ik het hier over bij de baas weggaan danwel in nabijheid blijven. Ben je nou je hond even aan het uitlaten of ga je echt op pad, dat maakt groot verschil. Snelle soepele dieren moeten in topconditie blijven ongeacht hun leeftijd. De mijne staan hun mannetje echt wel, maar daar moet ik wel 'wat' voor doen. 
Nu de temperaturen wat hoger worden merk ik ook een grotere behoefte aan rustmomentjes. Daarbij hoort vooral onderweg water drinken in veld, bos of Coronaveen. 
Je moet niet vergeten dat Apache komende maand 7 jaar wordt en het ons meer moeite kost haar geen propje te laten worden. Zeker bij Apache moet ik op haar gewicht blijven letten ivm wat hogere slijtagekansen. Er mag wel een kilootje of twee af, Jojogevalletje.

Zo na een half uur bosrauzen gaat ze steeds vaker bij mij 'effe zitten', ondertussen heb ik allang in de gaten dat het ook om de drank gaat. Wanneer ik haar water verstrek komt ook Leentje 'op het geluid' af. Pas dan strijkt ook Ailleen neer, gewoon gezellig even chillen met elkaar. Daarna gaat het weer van Jetje.
Wat moest ik toch op deze aarde zonder deze honden...

Apache bijna 7 jaar, Ailleen bijna 5 jaar. Opgeteld al 12 hondenjaren ziekten- en plagenvrij gebleven. Levenslang puike gezondheid stemt tot grote dankbaarheid!
 

* Jojo Buitenzorg. In de jaren zeventig mocht ik graag kijken naar de Buitenzorg ren/drafpaarden. Was fan van Henri en Jojo. Niet voor niks stond er achterop mijn eerste auto (met van die setjes wrijfletters weet je nog) onder de nummerplaat "Jojo Buitenzorg, altijd onderweg naar de kopgroep!"

Gister had ik het over vangen van muizen. Ondertussen specialiseert Apache zich in opsporen van naakte konijntjes. In het zand bij diverse bouwplaatsen worden de overhaast in het bouwzandbulten gemaakte, soms maar 30 cm diep, konijneholen door Apache stuk voor stuk gecontroleerd. 
Aan hun neus mankeert niets! Helaas zijn al tiental jonge pasgeborenen naar de eeuwige jachtvelden geholpen. Want soms speelt ze Appie Happie. Scheelt straks een hoop 'afremmen, terugfluiten en down laten gaan' van jachtbeluste setters en andere hunkerende hondenmixen. Dat wel.

Irish stew vandaag maken?? mmm klick!

Ruiker 

Lege schappen
weinig keus ook
dan maar ander merk deo toiletartikelen
beide honden mijden mij
sindsdien

Deo relictum ('De deo was uitverkocht'  bedoelde ik als koptitel; maar deze latijnse woorden zijn vertaald me te letterlijk: Door God verlaten)  toch maar andere titel....?
Maar eigenlijk na de toespraak zojuist van Mark Rutte ben ik bang dat de mensen het nog steeds niet snappen / aannemen (zachtst gezegd). Door deze slappe en foute opstelling van onze overheid moeten we heus rekening gaan houden met veel, heel veel, verdrietige en mogelijk wanhopige dingen die nu komen gaan. Recht zo ie gaat? Ja richting afgrond. 

Dit valt niet meer tegen te houden zo. Slagveld straks. Zie ik mijn 6 kleinkinderen groot worden nog? Beter gezegd, groeien zij -en alle jonge jeugd- gezond op?
Met deze voorgestelde 'geleidelijke groepsinfectie' zullen er -door echte deskundigen berekend- vele duizenden slachtoffers (lees doden) kunnen vallen in NL. Herd-infection kan niet lukken zonder specifiek vaccin. Wel van God los dus....en ik behoor drievoudig in die doelgroep. Ook mijn bloedgroep A is vatbaarder dan O. Plus Covid-19 is m.n. een luchtweginfectie.  
Gelukkig mag je nog wel met je honden wandelen.... nog wel.
Donderdag/Vrijdag zal de nu foute keuze van Mark-Rivm worden bijgesteld verwacht ik....maar mag je daarna je honden nog vrij laten rennen?

Als dat virus nou echt mijn pad (lees COPD en vocht/hart/bloeddruk doelgroep) kruist wat staat er deze twee setters te wachten. Laat mij maar even....voorzichtigheid geboden, tijd winnen en dan geldt ook 'eerst zien en dan geloven'.
Mijn (klein)kinderen melden zich nu heus niet bij opa... is wellicht beter ook.

En toch moet dit andere gedrag te maken hebben met Ailleen haar latente hormoonstatus, beginnende / tijdelijke ondermijning van Apache' leiderschap?

Het voorjaar staat op uitbreken, da's redelijk vroeg deze keer. Vitaminen opdoen voor-tegen-de-mogelijk naderende virii. Vocht is er weer genoeg, de waterkou werkt zelfs 't uitbotten een beetje tegen. In het bos hoor ik het gehamer van zowel de kleine bonte- als de zwarte specht. (de kleine bonte doet altijd een mitrailleurvuur -prrrrrrrrrr-, de zwarte specht stuitert meer een kort -prrr-). Ze hebben zo te horen mooie klanktakken uitgezocht.
Het grof- en haarwild is flink drachtig en ik houd daarom beide setters goed in de gaten. Deze week al twee witte spiegels op tijd zien weghopsen. 
Als ik A&A zo bezig zie samen, elke keer weer jachtmodus: Leentje zo'n 50 meter voorbij Apache ook het gewas in. Altijd samenspel, altijd weten wat de ander doet, altijd assistentie om ontsnappend wild te voorkomen. Apache is meestal de verdediger vinder en Leentje de voorstopper spits.
Zo weiden en verwijden ze elke dag mijn oren en ogen. De hond is inderdaad het zesde zintuig van de mens.

Attent van die langsfietsende meneer: "Als u uw andere hond zoekt, die is daar ergens in de verte een kuil aan het graven". 
Wij wonen in een puik stukje Nederland hier.

Waarom hamstert men in vredesnaam pleepapier!? Denkt men dat norovirus en coronavirus voor elkaar uitwisselbaar zijn? Zo'n combinatie van hoesten en diarree lijkt me trouwens vreselijk. ;-)
Soms 'hoest' Leentje wat, ze raspt dan haar keel omdat ze op de rug liggend haar speekselstromen niet goed kan 'hanteren'. Ze slaapt namelijk nog altijd dolgraag op de rug; een echte doorgewinterde setter dus.

Die twee blije rooikes van me
wat accorderen die toch samen.
Wij mensen kunnen hier niet aan tippen 
in de verste verte niet!

Dankbaar en blij wordt deze tekortschietende mens daarvan, geeft de burger moed.

11.000 bladeraars hmmm wie zijn dat allemaal

Zo ook mijn Apache en Ailleen voelden zich niet gerust vanavond. Wat zouden zij voelen dan he zo na middernacht: Ze staan telkens op, gapen en rekken zich veel, wandelen rond, drinken drie slokken water, gaan weer liggen, verzorgen voortdurend hun buik(!), gaan weer rondje lopen hijgen, maar niet slapen enz. enz. 
Elk individu heeft daarmee interactie op de ander. Apache maakt kreungeluiden en daarom komt niemand van ons toe aan (gemoeds)rust. Er lijkt me echt niks ernstigs of calamiteit te gaan gebeuren (deze Adelijke dames zijn zeurteven, ook zwelt er niks en staat geen hormoon op knappen) maar zekere voor onzekere ik wil ze bij me... op bed dus dan maar. 
Apache krijgt al snel werkelijk die raspende overgeefkrampen dus hup kleren aan en naar buiten. Maar eenmaal op de donkere straat doen ze kalm hun gewone plasje...
In alle vroegte (5:00) vallen we gedriën pas in de slaap 'des gerusten'. Straks, na tienen, koopt deze baas op een goede afloop populair biertje... wij laten ons niet kisten.
Oftewel hebben ze de baas mooi beet gehad...

Het is gewoon afwachten en vlot maatregelen nemen indien nodig. Iedereen kletst maar wat tot nu toe, of toch juist niet. Even over doemdenkerij: In december jl. kwam al een internetberichtje langs in de trant van.."in januari komt er standaard een gevaarlijke virusuitbraak (zoals Mexicaans, Sars, Mers, Ebola) die 'alle mensen kan doden', we wachten af...." Koontz schreef er ook al over in 1983... De Amerikanen oormerkten Corona al in 2007 als gevaarlijk voor de wereld.

 Ook: Normaal gesproken worden er in feb mrt telkenjare zo'n 65000 mensen geveld, gewoon  door griep. Vooral zwakke ouderen zijn dan de klos, terwijl vaak jongeren en peuters de verspreiders zijn. De overzichten hiervan worden dezer dagen vast niet gepubliceerd, daarentegen Corona wordt buiten NL flink pandemisch weergegeven. Waarom was met het oog op 2020 in 2018 al een epimie-oefening met dit soort virus 'Wuhan-400'?!

Vandaag wereldwijd he, 82000 besmet, 32000 (!) genezen opeens, wel 2811 doden enz. 
Dat aantal coronadoden staat nog niet in verhouding tov griepdoden (let wel 1 is al 1 teveel), ben ik nou gek? ? Wat is nou waar, ook die verdubbeling per dag? Laboratoriummutant is dodelijker? Hoeveel parate kennis heeft / wat doet het RIVM feitelijk? Wereldwijd straks inenten moet je dat wel willen ? omdat de Corona antistoffen gerelateerd zijn aan ACE/geslachts/genderveranderingen....lala lalala Agenda 2030?!
Ik kan er geen touw aan vast knopen tot nu toe, maar binnen in me voel ik een grote ongerustheid!
Mijn honden zijn in elk geval puik gezond en alle mondkapjes zijn uitverkocht, soit !

Zoals onze rasstandaard het setterkarakter aangeeft te weten zacht, levendig, vastbesloten en impulsief herken ik zeker wel!
Daar horen ook de woorden vrolijk, aanhankelijk en gehoorzaam bij voor mij.
Het is een feit dat Ierse setters volledig open staan naar soortgenoten en mensen. Mijn eigen twee zijn bijv. nog nooit betrokken geweest bij (uitlokken van) onenigheid of vechtsituaties. Goedaardige vredestichters zijn het!
In al hun 4330 levensdagen  -Apache 2600 + Ailleen 1730-  volledige lol en stressloos levensgenieten geblazen. Daar hou je gezonde honden aan over dunkt me. 
Stel je voor dat wij die vierduizend dagen niet met hen hadden beleefd, wat was de wereld dan leeg zeg.

Moe
Doodmoe

Vrijwel alle takken en boomstronken dik bezet met mos. Koolstof en stikstof uitwisseling prima voor elkaar hier. De droogte/watergebrek 2018/2019 is nu ook aangevuld tot normale waarden.

al een tijdje niet geborsteld en nog steeds een brandschoon verleden

 
 
Het leven is als een closetrol
hoe dichter bij het rolletje 
des te sneller het gaat.
 

May good & faithful friends be yours wherever you may roam. 

~Irish blessing~
 

Update: op diezelfde dag blijkt ook Piet - stoere eik, zorgzame man, mijn vaste-buur zangkoormaat- plotseling overleden. Hij laat een ernstig gehandicapte zoon en volledig dement geworden echtgenote na. Er wordt veel tegen onze zin in ons bos geveld in Nederland, letterlijk en figuurlijk. 

summer 2015 Tessy neemt vanaf nu Leentje op als 'babydochter'

Ailleen Aoife O'Conloch

Noot *: Vanwege de toename in overvallen op oude-mannen-die-hondjes-uitlaten, overvallen bij geldautomaten, babbeltrucs e.d. heeft deze DwarsBoomer zich een vlijm van een zakmes aangeschaft. Gewoon omdat NL  -door velen nog niet en straks te laat ingezien-  in een sneltreinvaart richting onverdraagzame shithole dendert.

* Lage kophouding. Omdat bij rengalop het schouderblad zo'n 90 graden staat tov de nek zal door de krachtsexplosie de rugbespiering plus maximaal strekkend voetenwerk het hoofd hoger worden gedragen. Bij draf is die spanning veel minder, dan gaat er veel eerder 'laag gegrasduind' worden. De hoogste snelheid geeft inderdaad de mooiste krachtige werkstijl!

Noot: Indien je datzelfde 'drop' combi-beeld ziet bij een trage of wandelende hond is het juist onbalans, dus foute boel >> wellicht een HD klant. Omdat pijn in de achterhand dan geen wijde stappen meer toelaat en uiteindelijk in korte hupjes/met twee voeten hinkend de afstand dan overbrugt. Zo'n hupsende kont is kenmerkend voor heupproblemen.

Ailleen in gestrekte draf, (de achtervoet wordt daarbij voorbij de voorvoet gezet) CLM 2019, 2ZG Open Klasse

Voor mijn wijsneuzen Apache en Ailleen was het allang duidelijk...maar ik ben namelijk erg benieuwd met wie ik vanavond gepraat heb.

In elk geval andersoortig dan Hendrik Marsman....

Als jong jochie heb ik, zo rond 1960 moet het geweest zijn, het pocketboekje Corax de jonge raaf helemaal verslonden. Eigenlijk had ik, tot voor kort, nog nooit zo'n zwarte knoert in het echt gezien. 
Om het Cruyffiaans te zeggen: Als je niet weet wat je moet zien zie je nooit iets.
Op de Sallandse Heuvelrug maar ook in mijn woonplaats leven wat koppels raven (zgn. Wolvenvogels, Corvus corax). Een paar weken geleden vlogen ze daar boven me in het bos, vanochtend boven 'ons industrieterrein. Behendig zwevend en voordurend elkaar roepend (Krôaa-Krôaa).
Mijn twee gravende setters hebben ze wel degelijk opgemerkt. Toen we later weer bij de auto waren zweefden ze precies -en voor mijn gevoel opzettelijk- boven de overhoop gehaalde plek. De  muizen waren er niet meer wat Apache had ze deze keer opgegeten en viel er dus niks 'te stelen'.

Als het aas ligt in de graven, lachen alle raven 
(als iets gratis is trekt dat veel mensen, Black Friday zeg maar)

De lentebode kijkt niet op een kalender

Door het zachte weer ruikt het ook in huis anders. Deels is dat achterstalligheid van alles, plus twee verstopte afvoeren, hondehaar en vooral vaak verregende setters.
Maar toch ruikt het anders dan natte jassen en manden. De beide setters ruiken het vast wel maar ze kunnen mij de bron niet aanwijzen.
Sinds ik vanavond de vaas met hyacinthen heb weggedaan knapt de lucht weer op.
Dat hyacinthen altijd lekker ruiken is niet waar! 
Eigenlijk moet het voorjaar nog beginnen, het is wel zacht -de vroege crocus komt al boven- en er zwermden gisteren best veel muggen boven mijn pet. Er komt best nog bar en boos weer aan wat ik je brom. Weekend in elk geval stormig? (Ciara -vroeger veel voorkomende Ierse setternaam trouwens- zelfs wind van weing importantie krijgt tegenwoordig zo'n naampie ):

- Als in februari de muggen zwermen, zult ge nog maandenlang uw oren moeten wermen (warmen).
- Februari is nooit zo fel,of ze geeft drie lentedagen wel. (sic)

En toch voelt het bijzonder aangenaam als beide setters bij mijn thuiskomst doen of ze me voor eeuwig waren verloren; nou ja de baas had dat gevoel voor zichzelf immers ook. En zo heel gek zijn we heus niet....

* By the absurd way: Er is door IKEA voor honden specifiek ritme- en gehoor kalmerende  "thuisblijvermuziek" 
in omloop gebracht! van Bitehoven tot Woofgang Amadeus, of Canine West tot Another Pee on the wall.é

"Associate with men of good quality if you esteem your own reputation; 
for it is better to be alone than in bad company."

- George Washington -

Frikken
Zoals ze telkens weer 't kunstje flikken
zogezegd zonder enig hikken of verblikken
hun bikken in enk'le ogenblikken doorslikken.
Zelfs de bovenranden van hun etensblikken 
vol tevredenheid nog eens ampel uitlikken
zo geniet ik nadien van hoogst voldane blikken!
 

Vandaag heb ik als roedelleider zelf aan overspronggedrag gedaan. Heel soms moet je gewoon even de focus een handje helpen nietwaar? 
want:
Op de parkeerplaats van de supermarkt staat tegen een belendende auto een man te genieten van een shaggie. Jawel hè, onmiskenbare dreven van 'mijn merk, Javaanse jongens driekwart'. 
Heb de boodschappen in de auto geflikkerd, de kar een duw naar nowhere gegeven, biggel gebet, als door de duivel opgejaagd de winkel weer ingegaan. Als troost en oversprong gauw een kogelbiefstuk en wat pepersaus uit het schap gegrist. Kan me allemaal niks schelen nu.
Wanneer dit zometeen achter de knopen verdwijnt is ook deze slag gewonnen.
Mijn huisarts gaf al aan dat deze strijd nooit over zal gaan; hoelang mijn bewapening het uithoudt dàt is de vraag. Het zal altijd een groot deel van mijn onderbewustzijn blijven beslaan.

02-02-2020
Vandaag is de datum een palindroom
want je kunt deze datum ook andersom lezen

"Wel 't eerst vernemt, het 't zulf in 't hemd" zeggen ze nog steeds in Groningen.
Wanneer uit de bench aan mijn voeten een fikse scheet weerklinkt zeg ik
'Ahhh getsie...wie heeft hier zo'n vieze wind gedaan'?
Sluipt Apache schuldbewust naar hun sofa en kijkt me dan haar warmbruine kijkers aan zo in de 
trant van "maar jij deed vlak daarvoor ook eentje vuilak".
Daarin heeft zij weer helemaal gelijk.

Bij je beste vrienden mag je gerust winden laten maar we willen helder hebben wiens hemd mantel der liefde met schuld beladen dient te worden. Zo hond zo baas.
P.S. Na een kwartiertje ben ik eruit wat Appie vanochtend gegeten moet hebben... twee of drie veldmuizen + van mij: onsje pens + een ribbetje + ½makreelhuid.

Het zal de makreel zijn, ja vast wel...

Opm. Vroegâh had je van die stripboekjes die je vanaf achterste bladzijde snel flipperend kon doorbladeren, dan leek het -prrrrrrrtttt- een klein filmpje. Bovenstaande verhaaltje had er zo in gekund...

Sta ik daar een kwartiertje vol vuur de Oorspronkelijke Setterkwaliteiten te oreren tegen zo'n typisch overaardig vasthoudend BabyBoomer stelletje. Ongeveer zo'n ANWB-setje in Outdoor North Face uitgedost, zonder handschoenen, maar ze weten wel van wanten. 
Ze hadden namelijk vragen: Hoe leer je zo'n jachthond dat jagen?  Wat bedoel je met werk voor het schot. Als hij dan zo ver van je weg is wie geeft dan de commando's? Mag hij dat zelf buitgemaakte wild ook opeten? 

Nou meneer en mevrouw alles is in drie woorden samen te vatten, namelijk Oefening, Instinct & Vertrouwen. Die twee setters zijn volledig op elkaar ingespeeld en daarboven sta ik, niet 'als derde' maar als Eerste, diegene die vertrouwen gééft. De waardering komt drievoudig naar me toe.
Krijg ik van de weeromstuit een bijbeltekst van ze mee. "Een drievoudig snoer wordt niet gauw verbroken".
Daarop laat ik hen m'n driedraads gevlochten jachtsnoer zien (met reparatie omdat Leentje als pubertje deze jachtlijn had doorgebeten). Zo, da's netjes afgehecht en kunnen we weer door om de negenduizend stappen vandaag hopelijk wèl te bereiken! 

Update: Nu weer thuis kijken op de app... 8938 stappen gemaakt. Vanavond laat nog maar even rondje rond de kerk.

Op het bospad komt een oude Vizsla naar ons toegedraafd, grijze snoet op een nog pezig lijf. Forse (van 13 jr. bij navraag) nog best wel imponerende hond.
Op dit, zo'n uitgelezen moment treedt deze oude Magyar de setterdames met alle egards tegemoet. Bedachtzaam worden beider buitenoren en annalen minutieus opgenomen. Mooi om te zien hoe echte jachthonden met elkaar omgaan; als vreemden toch vriendschappelijk en toeschietelijk. Van een hoog nogal wiedes gehalte: Setterbloed gaat altijd goed, ook al is het bij verwante rassen maar een theelepeltje vol.
En al gauw rent ie het kreupelhout weer in. Wij nemen het volgende bospad wel.

Al gauw staan zowel Apache als Leentje stijf te patroneren. Ze staren onbeweeglijk naar de verte daar onder de bomen. 
Nou zeg, staat die Vizsla daar nu voor? 
Na een dertig tellen trekt Apache de stoute schoenen aan, voorzichtig voorwaarts overgaand in een behulpzaam galopje. Daar aangekomen is opeens alle spanning weg. Het blijkt geen voorstaande hond maar een voorliggende boomstronk!

Apache kennende zal ze zich wat gegeneerd voelen...(alweer want eergister ging ze koppieonder in de sloot, waar ze erg eelsk van werd) 
Was wel grappig dit...even terug om een fotootje te maken want die 'Vizsla' blijft heus wel staan, nog jaren zelfs. Daar trappen wij niet weer in!

Geen betere jacht dan met oude honden. 
Sean Connery

By the way: Dit blijft er over van de Sallandse Heuvelrugbossen als je als geldbelust SBB gaat leveren aan de -rupsjenooitgenoeg- bomencrematoria Purmerend en Eemshaven. Eerst fors dunnen en daarna alsnog de scheefgewaaide kale slungels afvoeren...

Update: na 2 dagen blijkt toch handwortelbeentje(s) gekneusd. Ik blaf nog steeds wauwauw bij het deksels opendraaien, met de etensvork prikken of de honden aan de fiets geleiden. 
Update: Na een week loopt er door dit trauma nog steeds vocht uit twee vingerkootjes en vormen zich spannende bubbels met wondvocht! (ganglion)

Welja: Qui aime un chat aime tous les chats. Qui aime son chien n'aime pas les autres.
Vrij vertaald betekent dat wie van één kat houdt, gewoon van alle katten houdt. Wie van zijn hond houdt, niet van anderen houdt.

"Als je goed oplet hoor en zie je zoveel meer" wil ik nogal eens ventileren. In ons flatgebouw is, met name in de avonduren, (ergens) een bimbam urenklok te horen. Eén tingetje hoor ik niet maar een twaalftal bengbengbeng wèl. Ik ken jarenlang het plonsplas-, was-, kook-, hoest-, bedluchten-, stofzuig- en doortrekstramien van meerdere aanwonenden. 
Ook kan ik soms nog net de 'vaste' telefoon bij de buurvrouw gewoon horen overgaan, met geluid als van bakelieten jaren zestig PTT-draaischijf bakbeest.
Met de beide setters ligt dat 'afluisteren' totaal anders: ze worden nergens heet of koud van, maar zo gauw buurvrouw Betty dan in de hoorn praat gaat Ailleen's staart steevast kwispelen.

Precies even zolang -als haar grootste vriendin Betty is- praat 'ranselt' ze ook mijn vloer. "Stop daarmee Leen" wil wel eens helpen.
Apache heft dan het hoofd, kijkt me begripvol aan en laat haar hoofd weer in slaapstand zakken. Die Freule Quispel lispelt dan juist niet met haar staart.
Het is maar goed dat ik niet zoveel geluidsprikkels door drie of vierlaags beton moet verwerken, nou ja mij ontgaat niet zoveel...ehhh vermoeiend denk ik dan.

Spreuk van de week:

Ik zou graag de muziek willen kennen waarvan 
de staart van mijn hond de maat voor slaat.

Yvan Audouard
Frans schrijver en journalist 1914-2004
Origineel: Je voudrais connaître la musique dont la queue de mon chien bat la mesure.

Zaklampweigering

Goedsmoeds wandelen we in 't bospadschemer
totdat donkerheid weldra onze tastzin beproeft
Doet vreugdgehuil van jagende honden verderop
hun aanvankelijk luisteren tot meedoen besluiten 
Gaandeweg treden wij in onzichtbare blubberplassen
richting thuis op naargeestig soppende moddersokken.

36 words story

Voorval: "Zeulend en op schoenen door het bos omdat mijn laarzen zich nog steeds niet aan mij willen aanpassen..."

....hun aanvankelijk luisteren

celtic knot friendship

Great minds discuss ideas
average minds discuss events
small minds discuss people.

Eleanor Roosevelt

De verkeersrotonde bij mijn uitlaatgebiedje heeft wat hoge struiken en daardoor zijn laaggebouwde auto's minder zichtbaar. Per fiets oversteken met Apache en Ailleen is daar altijd wat tricky daardoor. 
Wanneer ik met de auto nu daarop driekwart rond ga zie ik een vrachtwagen met vrij grote snelheid van rechts ons naderen. Zo'n knoert met supermarktgoederen. Volgens mij heeft de chauffeur me niet/te laat opgemerkt en remt van schrik uit alle macht en draait fluks zijn feestverlichtingstrekpaard naar rechts. 

Snel handelen, rap weg hier! Ik geef gas bij maar voel toch een tikje (zo'n markeringslicht op rubbersteel?) bij mij op 't spatbord* rechtsachter. 
Ter hoogte waar Apache en Ailleen in de autobench verblijven! Twee zijramen lijken angstwekkend vol met grille en lampen. 
Het ging maar nèt goed dus; wel hoor ik een donderend geraas van rolkarren. Het kan maar zo zijn dat er pindakaas met duo penotti over zijn kroppen sla zijn uitgestort. Hij blijft staan, rondt de rotonde niet zie ik in mijn spiegel. Kan daar niet mee zitten, wij zijn aan een akelige dans ontsnapt! #troostpeukwaardigmoment

Indachtig: In mijn 50 jr. autorijden heb ik nog nooit een aanrijding meegemaakt; schadevrij bij al mijn 9 volledig opgereden auto's met ruim 1,8 miljoen gereden kilometers als plantendokter-vliegende-helpdesk-keep. Je zal maar in je laatste freewheel levensfase worden platgereden...of nog erger twee Wereldhonden vinden daarbij de dood. #raakdatbeeldevennietkwijt

*toch een veegje uit de pan

Intelligent, Gracieus en Elegant
Telkens weer als ik Ailleen op volle snelheid zie bewegen speelt er in mijn hoofd een lekker muziekje! Dat probeer ik dan via mijn teksten als een soort songbook in uw hoofden te planten. Natuurlijk hoort u hier geen symfonie, maar iets van Korsakov's bumblebee zou toch wel heerlijk zijn niet?

Vervult nog steeds mijn hoge verwachtingen...
Leentje is weer nagenoeg op sterkte, 't vleesdieet, plus noodgedwongen fietsen van ons werpt vruchten af. Het grootste deel van de loop & fietstochten blijft voor hen off-the-leash, vrijheid in behoud van conditie..
Rekensommetje erop loslatend...binnen een minuut is ze al gauw een kilometer bij me vandaan, haar brains en neus achterna! 
Ook in het donker moet ik steeds afwachten wanneer, hoe vaak en vooral vanaf welke kant ze komt aangalopperen. Lichtvoetig, nagenoeg gehijgvrij 'gelijk een Ferrari zoeft deze schicht langs m'n laarzen'. Echt waar, haar over-all gangwerk is uitzonderlijk goed daar zijn vele setterkenners van doordrongen en ik loop er van naast mijn schoenen.

Komt eveneens gehoorzaam bij me terug....ehh wel met haar eigen ingebouwde -aangeboren eigenwijze karaktertrek- vertraging van 8 tot wel eens 45 tellen bedenktijd nemen. (lees voor de aardigheid blogjes nr. 43 en 48 er maar op na, zo levenslang al een probleem).
Helaas is het 'komvoor'-fluitje geen reflex kunnen worden, want opgekooid/naar huis gaan 'wil' ze ook na krap 5 jaar nog steeds niet. Ze gaat desondanks dat alles steeds meer van me houden vertelt ze me vaak!

Weliswaar nog twee kilo te zwaar maar dat is nu geen ramp. Omdat ik graag wil dat ze echt loops wordt (kansen a.s. mrt?) moet er even meer vlees op de botten zijn. Als ze dan drachtig zou worden zuigen de pups alle room en overdaad wel weer uit haar. Wat zeg ik... haar hele wezen zal zich voortzetten in haar kinderen! (mitochondriaal verervend heet zoiets, daarom is een perfecte stamteef zo belangrijk)
Wat ik jaren meemaak en zie zal ze een perfecte moeder zijn, een kopietje van haar topmoeder Summertime Lady! Misschien wel the IRWS blue-hen anno 2020.

Nu ik dit schrijf vliegt het me wat aan dat ik nog zoveel dien voor te bereiden, te investeren om tzt wereldkundig te maken...pfff.

Mijn Ailleen Aoife O'Conloch op volle oorlogssterkte, zo een geweldenaar gun je duizenden echte liefhebbers.

Je wordt ouder pappa
Voel me uitgewoond na lange (opgedragen oefenafstand) wandeling in Staphorster bos. Het is in het bos, zo na zessen, inmiddels knap donker geworden. Het pad terug wordt getekend door -heel even mooie maan!- verlichte boomkruinen. 
Strompel met knikkende knieën ons huis binnen, voel me misselijk van energietekort. 
Kijk ik tijdens urgent toiletbezoek tersluiks in de badkamerspiegel geef ik letterlijk een schreeuw van schrik. Een nogal verkreukelde tronie loenst me aan; compleet uit het lood, verfomfaaid tot de wallen onder mijn ogen toe. 
Beide settertjes lijken net zo uitgewoond als ik want die hebben zeker 10 a 12 keer zo veel gelopen. 
Na een drietal uren pitten zeg ik hardop 'kom meissies, nog maar even wildplassen Buiten'.... 
In de waterkou voelt m'n tintel-dove gezicht en mond weer normaal gelukkig.

Spiegelbeeld 'k kan je haten
Want je geeft geen dag terug
willeke

Vijftien jaar vooruitkijken is onmogelijk
Apache en Ailleen helpen mee dat eindpunt te bereiken
in onvoorwaardelijke vriendschap
op het pad van onontkoombaarheid

Als je veel rondscharrelt met de honden kom je van alles tegen, ook vallend in de rubriek 'van lustige Witwe's en ander menselijk leed'.
Voor de derde keer -alweer hè in dit nog maar pas begonnen jaar- loop ik een pubermeisje tegemoet. Zo'n dubbeltjeszoeker van een jaar of zestien slentert op het zandpad. Witte sneakers, vuistjes in de jaszak, afwezige blik, geen oordopjes, geen boe geen bah. 
Wanneer ik haar vriendelijk groet -uit opagevoel he- straalt de bedruktheid van haar af. 

Apache schoedelt gezellig wat tegen haar aan maar ze reageert niet echt. "Wij hebben thuis ook een hond hoor". Waarom loopt die hond dan niet naast je, lekker samen op pad?! vraag ik als 'ervaringsdeskundige'.
Ze is inderdaad overspannen verklaard, vanaf/na de zomervakantie gaat ze niet meer naar school. Met hun eigen hond lopen is veel teveel gedoe.

Welnu, wat nu?  
Mijn stokpaardje steigert.... maar ons drietalwereldje voelt al zo vol.
Ik wil het niet meer, zal ze niet bepraten, ook geen wegen wijzen. Dat onze maatschappij de jonge (spijbel)generatie zó sloopt, zó bang, zó dommig en onzeker maakt dat normaal (giebel/bakvis/zorgenvrij) functioneren niet meer gaat, moeten de daarvoor verantwoordelijken zich maar mee redden. 
Er lopen bijkans twee verloren generaties op straat!

Gebreken? Ouderdom? 
Ja die gebreken komen heus wel, jaren gaan mij al ietwat tellen, maar nog lang niet seniel. Het leven in fasen, na 't diner komt de tijd van het toetje zeg maar. 
Nouhou, bij het klimmen der jaren moet je toenemend beter opletten he. De meeste ongelukken gebeuren thuis immers. De pensioenfase is altijd erg gevaarlijk gebleken, eindigt steevast met doodgaan! (CBS-cijfers liegen heel soms niet)

Terug naar de realiteit. Om een uur of 01:00 maakt Apache me wakker door aan mijn elleboog te likken. Naarmate ik wakkerder* word ruik ik niet alleen haar adem, maar ook vlees, bekende dreven van warme vleesbouillon. 

Heb ik vergeten dat 'even soepvlees trekken' vooral betekent dat je het gas (laag pitje) voor het slapen gaan uit moet draaien. Mijn Appie is, blijkt telkens weer, 'n goeien hond! 
En zo komt het dat ik nu om 02:00 uur volop geniet (2x) van een lekker groentesoepje. 
't Mergpijpje is voor haar, alleen alle merg is eruit.
Wat is mazzel hebben... 'je goed door je hond laten verzorgen', 'gas op tijd uitdraaien' of juist 'genieten van volle pan soep'.
Moet ik volgende week maar eens aan mijn diëtiste voorleggen... die heeft ook verstand van honden.

Hoe warmer de soep hoe kleiner de vetoogjes. Bij mij is de maag steevast groter dan het oog.

* Sonnema kwastenreiniger blijkt maar weer gevaarlijk spul

Van m.n. teckels is bekend dat ze onvervaard iedere hond tegemoettreden. In hun kleine spitse koppie zit nu eenmaal 'ik ben een grote hond'.
A&A zijn 'bevriend' met een ienemini Kaninchenteckeltje, voor zijn soort een begiftigd doch vrij gehoorzaam krengetje. Een echt ballen- en stokkenapporthondje.
Toen ik zei "Hij is te vergelijken met dat EU parlement, laag bij de gronds met grote mond" grapte zijn baas terug "Deze straatplakker is kiener dan al die eigenwijze lui in Brussel bij mekaar". 
Helaas, bij het beklimmen van de stoeprand stoot dit clevere Frenskebeestje alwéér zijn schraapeikeltje piemeltopje. Geheel in lijn dus, dat niet alert en bijtijds huppen (van 't EU pluche). 
Lachuhhh.

Soms praat je over papieren tijgers in plaats over honden...

Een hond is één bonk associatie. Het maakt niet uit hoe lang geleden, het zit geramd. Komen ze in exact eenzelfde situatie daagt er zomaar een kopietje van toen. 
< Hun eerste plek van vastberaden voorstaan vergeet een setter immers ook nooit! >

AD 2015. Toen Ailleen 10 weken oud was rustten wij in de koelte onder een groepje bomen. Ik als kersverse baas languit in het gras en Leentjepup tegen m'n rug aan geleund. Bij alle complete dwarsigheid (pppfff!) ons begin van baas-hond-binding. Helaas lette ik niet erg op... binnen een paar kauwen had Ailleen de puppielijn doorgebeten. Om haar af te leiden gooide ik toen een tak...

AD 2020. Nu exact 1615 dagen verder (vgl. die blog 21 op 07-08-2015) kruipt de nu volwassen Ailleen Aoife op diezelfde rustplek wéér achter me. Schoefelt wat naar voren naar de -naast mij liggende - jachtlijn en legt haar kin erop. Geclaimd.
Nou zeg, al 4,5 jaar kijkt ze niet naar de lijn om. Na een paar minuten verveelt ze zich en zoekt een (de?) tak... 
Een mens zoals ik kan door zo'n flash overmand worden, *pinkt even*, een hond heeft dat niet...(vast niet). 

'Alles uit, behalve het licht'.
Ook onze gemeente doet aan bezuinigen, vooral bij de straatverlichting merk je dat. Halvering lichtopbrengst lijkt het wel, terwijl nieuwe LEDverlichting het licht ook minder ver verspreidt. Gaat ook nog eens op zwart rond middernacht / op paar kruispunten na.
Weetje: Stadskanaal is inmiddels koploper in de wedloop 'donkerste gemeente', maar is niet veiliger.

Apache en Ailleen gaan hier in dit stikkiedonker natuurlijk net zo ver weg als overdag. Komt er, zoals zojuist, een auto aanrazen dan hoop je maar.... dat ze niet ergens in de verte aan het oversteken zijn. Als ze tenminste nog zijn waar ik ze vermoed...
Doe ze dan een lampjeshalsband om! Probleem is juist... die liggen thuis aan de lader, volgeladen en wel, maar alweer vergeten ze om te doen.

Mogelijk heeft omdoen geen nut hoor, sommige coureurs zijn door tien LED-halsbanden niet tot voorzichtigheid te manen. Gelukkig ging zoals altijd alles weer goed, mijn setters lijken grommende sportuitlaten te mijden.
Wij hebben ons ingesteld op vrijheid, uitrazen waar het veilig kan, omgevingsbewustheid en hoge sportiviteit. Je kunt een setter heus wel leren dichtbij je te blijven, zgn. klittebandhond te worden als doorgewinterde bermnieuws-lezer, vooral star, flegmatisch en dociel. 
Wat voor dat moment de jùiste keuze was weet je pas na de klap.

* Aanstelleritis is een populaire benaming van een ingebeelde ziekte of ingebeelde pijn.
Naar het oordeel van de omgeving van de patiënt is er niets aan de hand en stelt deze zich
aan met als doel om ergens onderuit te komen of iets voor elkaar te krijgen. (encyclo.nl)
 

 Vrouwen zijn hele vreemde mannen
Teefjes zijn hele vreemde reuen
bij wie is nu steekje los?

: Apache dekt Ailleen om de haverklap...

Quote: Als je hond te dik is ben juist jij die slechte baas!

Wij zijn alle drie op dieet, noodgedwongen. Nou ja dieet, ... ehhh anderen leggen ons voedselbeperkingen op. Een hele toer, daar is 'afstand doen van de gele trui' niks bij...bovenop nog komende tijdritten, etappes en sprintjes. 
Want Appie moet 3 kilo kwijt, Leentje 2 en ik 20 ofzoiets. Al lijk ik de enige daarvan doordrongen alhoewel ook moet je daarvoor lekkerder in je vel steken. 
Rond 23:00 uur hebben we gewoon honger, groter dan ouderwetse Biafra-trek, onhoudbare ordinaire snaai oorlogsgevechten!!  
Kortom Buitencategorie voor de hele roedel.

Jawel, daartoe komt Appie gewoon kwart over elf strak naast me zitten om mijn zachte gemoed te bespelen. De smiecht. 
Hoe intelligenter hoe geniepiger zoiets gaat, hier zit meer achter dan ritselbroodzak of koelkastdeurtrigger. Soulmates meten elkaars krachten.
Dan maak ik -zoals nu- alweer een dubbele boterham met flink veel tomaat erop (excusé wasserbomben ) en valt er steevast een stuk broodkorst op de grond...
Want rijstwafels (alternatief met en zonder kerrie- of paprikapoeder) zijn zooo vies he. 

Zo, nu even een kilo pens&hart ontdooien voor morgen, de hondjes zullen het goed hebben. Als ze dood gaan wil ik niet het gevoel hebben ze ooit tekort gedaan te hebben ;-) 

Trouwens over dat dood gaan: Mijn longen piepen en kraken tegenwoordig erger, kan er 's nachts bijna niet van slapen. Als ik weer een fikse longontsteking zou krijgen (H1N1 precies 2 jaar geleden) dan komen er vast geen voorjaarsverhalen meer hier, ben nu al doodop. Onvoldoende lucht binnenkrijgen voelt erg beangstigend! Na 1 jaar met pensioen de pijp uit... dat gebeurt echt heel vaak. Het is niet meer meeslepend leven maar eerder slepend door het leven ha ha. We houden moed.

Zo'n diepe, dieptevreden snork 
die uit de krochten van een hond opstijgt
daar, ja daar word ik in deze sombere
tijden blij van.

De enig overgebleven haas op 'ons industrieterrein' zie ik in de verte wegrennen. Niet verdreven door mijn twee rode diertjes maar één of andere Duitse Staander raust wat heen en weer. 
Wat me dan bezighoudt: hoe snel kunnen mijn twee setters dat windspoor oppikken om daarna dit 'hazenpad' te kunnen volgen? Ze gaan namelijk eerst nog een muis vangen, plassen en poepen voor tweede keer, maar allengs komen we dichterbij...

Prik ik mijn krukkie daar in de grond, maar ik had me klaarblijkelijk verkeken. De honden geven duidelijk aan een twintig meter verder te moeten zijn. Na enig heen en weer gedoe stuiteren ze met de neus aan de grond alsnog vlak voor me langs. Inderdaad het verschil in 'tijd', 'voetafdruk' en 'verwaaiing'.
Aan hun postzegelgedrag kan ik zien dat ze al beseffen 'die haas is er al even vandoor' maar gaan toch de juiste kant op in wetenschap 'de geur wordt eerder sterker deze kant op'. 
In een rustig galopje gaan ze schouder aan schouder op verdere verkenning. 
Soepel, moeiteloos, geruisloos.
Wat is een hondenneus toch een prachtig instrument. Dát te observeren is juist zulk dankbaar werk, niet alleen voor mij, het aantal liefhebbers van echte setters groeit gestadig. 

Mijn quote: "In plaats van je te vergapen aan etalagegebak: hap eens in echt gebak!"